Το Υπουργείο Παιδείας επανασχεδιάζει το πλαίσιο αξιολόγησης των εκπαιδευτικών με στόχο έναν λειτουργικότερο και λιγότερο γραφειοκρατικό μηχανισμό. Το στοίχημα είναι η πειθώ: αξιολόγηση ως βελτίωση και όχι ως έλεγχος.

Η αξιολόγηση επιστρέφει στο προσκήνιο της εκπαιδευτικής πολιτικής, αυτή τη φορά με νέα ψηφιακά εργαλεία, λιγότερη γραφειοκρατία και σαφή πρόθεση για μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης των εκπαιδευτικών. Με μπροστάρισσα και πάλι τη Σοφία Ζαχαράκη –αυτή τη φορά ως υπουργό Παιδείας– προωθείται ένα πιο ευέλικτο και «εφαρμόσιμο» σύστημα αξιολόγησης, το οποίο επιχειρεί να ξεπεράσει τα βαρίδια του παρελθόντος.

Αξιολόγηση στην Ελλάδα: Ένα χρονικό αποτυχιών και αναστολών

Το θέμα της αξιολόγησης στο δημόσιο σχολείο έχει μακρά και συχνά επεισοδιακή ιστορία. Από τους νόμους 2986/2002 και 3848/2010 που δεν εφαρμόστηκαν ποτέ στην πράξη, έως τη μερική ενεργοποίηση του Ν. 4823/2021, η διαδικασία αξιολόγησης έχει συνδεθεί περισσότερο με αντιδράσεις και πολιτική τριβή παρά με βελτίωση της εκπαιδευτικής πράξης.

Το 2021 έγινε το πρώτο βήμα, με την πιλοτική εφαρμογή της αξιολόγησης στους νεοδιορισμένους εκπαιδευτικούς. Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, το υπουργείο επανέρχεται με πιο συγκρατημένες φιλοδοξίες, αποσκοπώντας σε ένα πιο αποδεκτό και λειτουργικό μοντέλο.

Τι αλλάζει στο νέο πλαίσιο: Μικρότερη επιβάρυνση, μεγαλύτερη ψηφιακή στήριξη

Το νέο σύστημα αξιολόγησης εισάγει πέντε βασικές τομές:

• Ενοποίηση πεδίων αξιολόγησης: Το διδακτικό έργο και το παιδαγωγικό κλίμα αξιολογούνται ενιαία, σε μια προσπάθεια μείωσης επαναλήψεων και φόρτου.

• Μείωση συχνότητας: Η αξιολόγηση μετατρέπεται σε τετραετή διαδικασία, δίνοντας περισσότερο χρόνο στον εκπαιδευτικό να εστιάσει στο έργο του.

• Ψηφιοποίηση της επικοινωνίας: Οι συναντήσεις μεταξύ εκπαιδευτικών και συμβούλων θα πραγματοποιούνται κυρίως διαδικτυακά, με εξαίρεση την υποχρεωτική δια ζώσης παρακολούθηση μαθήματος.

• Ενοποιημένη αυτοαξιολόγηση: Ο εκπαιδευτικός θα υποβάλλει μια ενιαία έκθεση σε ειδική πλατφόρμα, απλουστεύοντας τη διαδικασία αναστοχασμού και τεκμηρίωσης.

• Αύξηση του αριθμού συμβούλων: Προβλέπεται ενίσχυση του σώματος των 750 εκπαιδευτικών συμβούλων ώστε να καλυφθούν επαρκώς οι ανάγκες 140.000 και πλέον εκπαιδευτικών.

Παλιό vs Νέο: Οι βασικές διαφορές με μια ματιά

Η πρόκληση της αποδοχής: Αξιολόγηση ως ανατροφοδότηση, όχι ως έλεγχος

Παρά τις αλλαγές και τη φιλική προς τον χρήστη ψηφιακή μετάβαση, το κρίσιμο ερώτημα παραμένει: Μπορεί η αξιολόγηση να γίνει αποδεκτή από την εκπαιδευτική κοινότητα ως εργαλείο στήριξης και επαγγελματικής ανάπτυξης, και όχι ως μηχανισμός επιτήρησης;

Η επιτυχία του νέου εγχειρήματος θα εξαρτηθεί, μεταξύ άλλων, από την αποτελεσματικότητα των συμβούλων, την αξιοπιστία των ψηφιακών υποδομών, και κυρίως, από τη διαμόρφωση ενός κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και την Πολιτεία.