Newsletter

Συμπληρώστε το e-mail σας και διαβάστε το καθημερινό newsletter από το dictyo.gr
  
  
  
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

 

 

«Το κράτος είναι εδώ και θα υποστηρίζει τους μαθητές μας. Δεν θα τους περάσει», είπε ο γ.γ. Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

 

Για τα προβλήματα καταγράφηκαν χθες και σήμερα με την Τράπεζα Θεμάτων λόγω κυβερνοεπιθέσεων σε όλο το δίκτυο του ΕΔΥΤΕ (Εθνικό Δίκτυο Υποδομών Τεχνολογίας και Έρευνας), μίλησε στην ΕΡΤ ο Αλέξανδρος Κόπτσης, Γενικός Γραμματέας Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας.

“Πρόκειται για μια επίθεση εναντίον της εκπαίδευσης. Νιώθω πληγωμένος βαθύτατα από τις ενέργειες κάποιων, οι οποίοι επιβουλεύονται τέτοιες δύσκολες στιγμές και αγωνιώδεις στιγμές για τους μαθητές μας. Την χαρακτηρίζω εν πλήρη γνώση αήθη επίθεση. Το λέω αυτό γιατί το σύστημα λειτουργούσε κανονικότατα από την Τρίτη που ξεκίνησαν οι προαγωγικές και απολυτήριες. Και χθες το πρωί δεχθήκαμε μία επίθεση μεγατόνων. Σκεφτείτε δεν υπήρξε πρόσβαση στο σύστημα ή και παραβίαση συστήματος. Υπήρχε ροή προσβασιμότητας, Δηλαδή στήθηκε ένα τείχος απέναντι στην τράπεζα θεμάτων με 280.000 συνδέσεις εικονικές, ψεύτικες στο δευτερόλεπτο. Αυτό συνεχίστηκε επί ώρες” τόνισε και ο κ. Κόπτσης και πρόσθεσε:

“Επειδή εμείς είχαμε δικλίδες ασφαλείας και είχαμε μια συνεχή επικοινωνία με το Υπουργείο Παιδείας πολύ γρήγορα, σε απίστευτο χρόνο, αποκαταστήσαμε το θέμα και συνέχιζαν επί ώρες μετά να γίνονται αυτές οι επιθέσεις. Πρέπει να σας πω ότι ήμασταν ανά τέταρτο τουλάχιστον με όλα τα στελέχη μας σε διαρκή επικοινωνία και τους καθοδηγούσαμε. Και δεν είναι τυχαίο ότι το κράτος λειτούργησε άψογα γιατί το 90% των μαθητών υποβλήθηκε σε αυτές τις εξετάσεις”.

Όσον αφορά τη σημερινή, νέα επίθεση, τόνισε ότι “ενώ όλη τη νύχτα ήμασταν πάνω στο θέμα και οι τεχνικοί μας χωρίς στιγμή ύπνου και δεν είχε γίνει τίποτα, είχαμε μια μεγαλύτερη επίθεση. Δεν θα τους περάσει. Το κράτος είναι εδώ και θα υποστηρίζει τους μαθητές μας. Δεν θα τους περάσει. Το λέω με κεφαλαία γράμματα. Υπήρχε μια επίθεση όχι μόνο στο σύστημα χθες, αλλά σε όλα τα παράπλευρα συστήματα, ακόμη και στο WiFi στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο με σκοπό να μην μπορούν οι καθηγητές να μπαίνουν. Αυτή η στιγμή αποκαταστάθηκε. Πιθανόν πολλά σχολεία μπήκανε”.

 
 

Ο κ. Κόπτσης εξήγησε ότι πάνω από 1.000 σχολεία έχουν μπει ήδη τώρα και παίρνουν θέματα, αλλά κάποια λίγα μπορεί να έχουν κάποιες καθυστερήσεις. “Είμαστε ικανοποιημένοι από τη ροή. Αυτή τη στιγμή τα παιδιά θα υποβληθούν σε αυτές τις εξετάσεις και πρέπει να πω ότι είμαστε εντός χρονικών πλαισίων. Αυτό που είχαμε ορίσει ήταν ότι σήμερα τελειώνουν οι εξετάσεις, άσχετα αν κάποια σχολεία τελείωσαν νωρίτερα και αύριο βγαίνουν τα αποτελέσματα”.

Δείτε τις δηλώσεις του:

https://www.youtube.com/watch?v=IwkUNQ6U5FU

«Δεν είναι δυνατόν οι μαθητές να περνάνε αυτό το άγχος πριν τις εξετάσεις»

«Δεν είναι δυνατόν λίγες μέρες πριν τις εξετάσεις οι μαθητές να περνάνε αυτό το άγχος» λέει από την πλευρά του στην εκπομπή Συνδέσεις της ΕΡΤ ο κ. Θανάσης Κοκονάς, πρ. Ομοσπ. Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας για τις καθυστερήσεις και σήμερα στην Τράπεζα Θεμάτων. «Το γεγονός ότι αυτό συνέβη για δεύτερη μέρα. Καταλαβαίνουμε ότι τα μέτρα που πήρανε δεν ήταν αυτά για να μην εξασφαλιστεί κανένα πρόβλημα» ενώ εστίασε και στην  αγωνία των γονιών κυρίως για τους μαθητές της Γ ‘ Λυκείου που πρέπει να προετοιμαστούν για τις πανελλαδικές.

Ακόμα ανέφερε ότι θα μπορούσε να υπάρχει ένα plan B για την Τράπεζα Θεμάτων ώστε να δοθούν τα θέματα από τους καθηγητές και να μην επιμένει τόσο το υπουργείο Παιδείας με την Τράπεζα θεμάτων.

Δείτε τις δηλώσεις του:

https://www.youtube.com/watch?v=L_m02AD6IrU

Καθυστερήσεις και σήμερα στην Τράπεζα Θεμάτων

Νέα κυβερνοεπίθεση, αυτή τη φορά σε όλο το δίκτυο του ΕΔΥΤΕ, προκάλεσε και σήμερα, Τρίτη (30/5), προβλήματα στη λειτουργία της Τράπεζας Θεμάτων.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο Παιδείας, η κακόβουλη επίθεση έχει απομονωθεί ήδη, ωστόσο η πρόσβαση στην Τράπεζα Θεμάτων γίνεται με αρκετές καθυστερήσεις σε διάφορα σημεία της επικράτειας.

Σημειώνεται, ότι σήμερα είναι προγραμματισμένο να δώσουν εξετάσεις οι μαθητές της Γ’ λυκείου των ΓΕΛ που δεν ολοκλήρωσαν χθες τις εξετάσεις τους, εξαιτίας των μεγάλων καθυστερήσεων που προκάλεσε η χθεσινή κυβερνοεπίθεση, με στόχο την Τράπεζα Θεμάτων.

https://www.youtube.com/watch?v=gf_xlQpRQi4

 

 

 Στην τελική ευθεία για τις Πανελλήνιες 2023 χιλιάδες υποψήφιοι, καθώς ξεκινούν στις 2 Ιουνίου 2023 για τα ημερήσια και εσπερινά Γενικά Λύκεια (ΓΕΛ), και μία ημέρα νωρίτερα, την 1η Ιουνίου, για τα ημερήσια και εσπερινά Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑΛ)

Τα μυστικά για την επιτυχία στις πανελλήνιες


ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

  • Από τώρα και έως την τελευταία εβδομάδα , φτιάχνουμε ένα πρόγραμμα διαβάσματος – επαναλήψεων , το οποίο ακολουθούμε πιστά. Πρέπει να αφιερώνουμε τουλάχιστον τρεις συνεχόμενες ώρες ανά μάθημα , ενώ κάθε ημέρα καλό είναι να διαβάζουμε ένα ή το πολύ δύο μαθήματα. Πάντως , να μην προσπαθούμε να διαβάσουμε όλα τα μαθήματα την ίδια ημέρα.

  • Ακολουθούμε το ωράριο των πανελληνίων εξετάσεων.

          Δηλαδή, κοιμόμαστε νωρίς και ξυπνάμε την ώρα που θα ξυπνήσουμε όταν δίνουμε εξετάσεις. Έτσι, ο οργανισμός μας θα συνηθίσει αυτό το ωράριο και θα αντιδράσει καλύτερα όταν έρθει η ώρα που θα δώσουμε.

  • Τρεφόμαστε υγιεινά, πίνουμε χυμούς και ασκούμαστε ήπια , ώστε να είμαστε σε καλή φυσική, άρα και πνευματική, κατάσταση, ώστε να καταπολεμήσουμε το αναπόφευκτο άγχος που όλοι έχουν όταν δίνουν εξετάσεις.
  • Σκεφτόμαστε θετικά. Η ζωή μας δεν αρχίζει και σίγουρα δεν τελειώνει με τις πανελλήνιες εξετάσεις, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα που θα φέρουμε. Ο στόχος είναι να φέρουμε το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα, ακόμα και αν δεν επιτύχουμε την 1η επιλογή μας, είναι επιτυχία και η 2η και η 3η σχολή.

          Η ζωή δεν είναι άσπρο ή μαύρο , αυτό πρέπει να το θυμόμαστε πάντα. Υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις και είναι πολύ σημαντικό να πετύχουμε την καλύτερη δυνατή που μπορούμε.

          Άλλωστε , στη διάρκεια της μάχης σκεφτόμαστε μόνο τη νίκη.

  • Δεν πρέπει να ασχολούμαστε με φήμες για SOS θέματα που κάποιος προέβλεψε, που έχουν πολύ καιρό να πέσουν, που είδε στον ύπνο του ο συμμαθητής μας… κλπ. Αναστατωνόμαστε χωρίς λόγο και σχεδόν ποτέ δεν επιβεβαιώνονται.
  • Το βράδυ της παραμονής της εξέτασης αποφεύγουμε τις υπερβολές στη διατροφή και δεν ξενυχτάμε ΠΟΤΕ. Την ημέρα των εξετάσεων φροντίζουμε να είμαστε από νωρίς έτοιμοι , ώστε να μην αγχωθούμε αν υπάρχει κάποια καθυστέρηση στη μετάβασή μας στο εξεταστικό κέντρο.

ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ

Έχουμε μαζί μας τα απαραίτητα:

  • Δελτίο ταυτότητας ή διαβατήριο
  • Δελτίο εξεταζόμενου (καρτελάκι)
  • 3 στυλό (μπλε ή μαύρο), μολύβι, γόμα, ξύστρα
  • Γεωμετρικά όργανα (όταν χρειάζονται)
  • Μπουκαλάκι ή θερμός με νερό ή χυμό
  • Ρολόι για διαχείριση της προβλεπόμενης ώρας
  • Διαβάζουμε το 1ο θέμα χωρίς βιασύνη και άγχος. Δεν έχει νόημα να βιαζόμαστε, δεν κερδίζουμε κάτι αν το διαβάσουμε 5 – 10 δευτερόλεπτα γρηγορότερα και είμαστε επιρρεπείς σε λάθη.

Το λύνουμε (ποτέ στο πρόχειρο και να το αντιγράψουμε μετά, είναι άσκοπη σπατάλη χρόνου και ενέργειας) με ηρεμία και αν χρειαστεί χρησιμοποιούμε το πρόχειρο για κάποια πράξη ή κάποια σκέψη που δεν είμαστε σίγουροι θα  καταλήξει.

          Επαναλαμβάνουμε διαδοχικά την ίδια διαδικασία και για τα υπόλοιπα θέματα.

  • Δεν απογοητευόμαστε αν κάποιο θέμα μας δυσκολέψει ή δεν το γνωρίζουμε. Τα δύσκολα θέματα είναι και για τους άλλους δύσκολα. Θα προσπαθήσουμε να γράψουμε ότι ξέρουμε , ώστε να πάρουμε τα περισσότερα μόρια που μπορούμε. Ακόμα και αν δεν είμαστε σίγουροι πρέπει να διεκδικήσουμε όσα μόρια είναι εφικτό να πάρουμε.

  • Δεν πρέπει να ξεφύγουμε από το αρχικό χρονικό πλάνο που έχουμε βάλει για κάθε θέμα. Γράφουμε ότι μπορούμε και προχωράμε στο επόμενο θέμα. Μπορεί όταν ολοκληρωθεί το γραπτό μας και επιστρέψουμε στο θέμα αυτό, να δούμε πράγματα που δεν είχαμε παρατηρήσει την πρώτη φορά. Αν τελειώσουμε νωρίτερα , δεν φεύγουμε, αλλά διαβάζουμε ξανά τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις που δώσαμε , ώστε να είμαστε σίγουροι για αυτά που γράψαμε.
  • Δεν βιαζόμαστε , δεν ενθουσιαζόμαστε , δεν απογοητευόμαστε. Όλα αυτά μπορεί να μας οδηγήσουν σε λάθη. Όταν τελειώσει η εξέταση , ηρεμούμε και προσπαθούμε να βγάλουμε από το μυαλό μας αυτό το μάθημα. Ότι έγινε , έγινε. Δεν αλλάζει κάτι ψάχνοντας το τι γράψαμε. Ας μη ξεχνάμε ότι συγκρινόμαστε με τους άλλους υποψηφίους.

 

 

 

2018 10 08 18 55 01

Μόνιμοι διορισμοί 35 εκπαιδευτικών, κλάδου ΠΕ05, σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Γενικής Εκπαίδευσης, σε εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 62 του ν.4589/2019 (Α΄ 13) και δυνάμει της περ. ια΄ της παρ. 3 του άρθρου 27 του ν. 5043/2023 (Α΄ 91).

Από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοινώνεται ότι, μετά την ολοκλήρωση της υποβολής των αιτήσεων, στο πλαίσιο της υπό στοιχεία 57070/Ε1/24-5-2023 (ΦΕΚ 12/τ.ΑΣΕΠ/24-5-2023, ΑΔΑ:ΨΛΥΡ46ΜΤΛΗ-ΤΔΚ) υπουργικής απόφασης, με την οποία τροποποιείται η υπό στοιχεία 50316/Ε1/4-5-2023 (ΦΕΚ 11/τ. ΑΣΕΠ/5-5-2023, ΑΔΑ:ΩΧ0Α46ΜΤΛΗ-62Χ) ομοία, διορίζονται:

35 εκπαιδευτικοί Γενικής Εκπ/σης, κλάδου/ειδικότητας ΠΕ05, εγγεγραμμένων στον τελικό αξιολογικό πίνακα κατάταξης Α΄ της Προκήρυξης του Α.Σ.Ε.Π. 2ΓΕ/2019 (ΦΕΚ Γ΄ 1653/23-7-2021, όπως αναμορφώθηκε και ισχύει) και ειδικότερα

  • 12 εκπαιδευτικοί στην Α/θμια Εκπ/ση και
  • 23 εκπαιδευτικοί στη Β/θμια Εκπ/ση

Μετά τη δημοσίευση της απόφασης διορισμών στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως θα ακολουθήσει νεότερο δελτίο τύπου, με το οποίο θα ενημερωθούν οι διοριζόμενοι για τις ημερομηνίες κατά τις οποίες οφείλουν να παρουσιαστούν για ορκωμοσία και ανάληψη υπηρεσίας.

Ο πίνακας σε μορφή xls 

Τετάρτη, 31 Μαΐου 2023 00:48

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΛΜΕ ΔΡΑΜΑΣ

 

 

 

Ψήφισαν 445

Έγκυρα 441
 

   ΔΑΚΕ.               189  42, 86 %  3 έδρες

 

   ΣΥΝΕΚ.               91   20,63 %  2 έδρες

 

  ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ  74   16, 78 %. 1 έδρα

 

  ΠΕΚ.                    49  11, 11 %. 1 έδρα

 

  ΠΑΜΕ.                 38    8, 62 %

rsz mak 1

 

Η Γενική Γραμματεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης, Διά Βίου Μάθησης και Νεολαίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, στο πλαίσιο της βελτίωσης της ποιότητας της παρεχόμενης κατάρτισης και του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση 2014-2020» και ειδικότερα της Πράξης «Διαμόρφωση οδηγών κατάρτισης και εκπαιδευτικών εγχειριδίων Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ)», με κωδικό ΟΠΣ (MIS) 5069281, το οποίο υλοποιείται από κοινοπραξία των κοινωνικών εταίρων, ενημερώνει ότι:

Το Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ, στο πλαίσιο του ΠΕ2 του Υποέργου 3 της Πράξης «Διαμόρφωση οδηγών κατάρτισης και εκπαιδευτικών εγχειριδίων Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ)»  με κωδικό ΟΠΣ 5069281 που υλοποιείται μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση 2014-2020» με τη συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο – Ε.Κ.Τ.) και εθνικών πόρων, προβαίνει στην ακόλουθη προκήρυξη – πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την αναζήτηση συγγραφέων του εκπαιδευτικού εγχειριδίου της ειδικότητας των Ι.Ε.Κ.:

13. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΟΔΗΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ – (σχετικός υπερσύνδεσμος φορέα: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΟΔΗΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ )

Καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων: Τετάρτη 7 Ιουνίου 2023 και ώρα 14:00.

 

 

 

Ευχές της ΔΑΚΕ καθηγητών ν. Λάρισας στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου και στους εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις

Η Γ' Λυκείου αποτελεί μία, ομολογουμένως, δύσκολη χρονιά για μαθητές και γονείς, αλλά, ταυτόχρονα, μία χρονιά-ορόσημο για επιλογές και αποφάσεις.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ' Λυκείου θα κληθούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό στις Πανελλαδικές εξετάσεις, με νηφαλιότητα, ψυχραιμία και συγκροτημένη σκέψη. Κλείνει ο  μοναδικός και ανεπανάληπτος κύκλος της μαθητικής ζωής, ενώ ταυτόχρονα για όλους και όλες ανοίγει ένας νέος δρόμος γεμάτος προκλήσεις για το μέλλον.

Η ΔΑΚΕ καθηγητών ν.Λάρισας εύχεται καλή αρχή στους μαθητές και στις μαθήτριες μας και επίτευξη των προσδοκιών και των στόχων τους.Το ισχυρότερο όπλο σε μια μάχη είναι η ψυχή. Οι αξίες της ζωής είναι τόσο πολύτιμες που δεν χωράνε μόνο στη μάχη των Πανελλαδικών εξετάσεων. Υπάρχουν και οι επόμενες μάχες.

Η ΔΑΚΕ καθηγητών ν.Λάρισας εύχεται επίσης καλήδύναμηστους συναδέλφουςεπιτηρητές και στις συναδέλφισσες επιτηρήτριες,σεόσους και όσες στελεχώνουν τα Εξεταστικά Κέντρα του νομού, στα μέλη των Επιτροπών και των Ομάδων Βαθμολογητών του Βαθμολογικού Κέντρου Λάρισας, καθώς και στους εργαζόμενους και στις εργαζόμενες στην Π.Δ.Ε. Θεσσαλίας και στη Δ.Δ.Ε. ν. Λάρισας.

Λάρισα, 30/5/2023

Τοπική Επιτροπή Δ.Α.Κ.Ε. καθηγητών ν. Λάρισας

 

 

 

Τράπεζα Θεμάτων: Το υπουργείο Παιδείας διευκρίνισε πως θα εξεταστούν οι μαθητές της Γ’ Λυκείου που δεν κατάφεραν να δώσουν σήμερα μάθημα λόγω του προβλήματος που δημιουργήθηκε.

Το σοβαρό πρόβλημα που προέκυψε με την Τράπεζα Θεμάτων οδήγησε αρκετούς μαθητές της Γ’ Λυκείου στο να μην καταφέρουν να εξεταστούν στο μάθημα που ήταν προγραμματισμένο να δώσουν τη Δευτέρα (29/5).

Το υπουργείο Παιδείας, με κοινή ανακοίνωση με το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ενημέρωσε για το γιατί προέκυψε το πρόβλημα. Όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά, η πλατφόρμα https://trapeza.iep.edu.gr δέχθηκε κυβερνοεπίθεση, τύπου DDoS, με αποτέλεσμα να «πέσει». Το πρόβλημα αποκαταστάθηκε σύντομα, ωστόσο, αρκετοί μαθητές δεν μπόρεσαν να εξεταστούν.

 
 

Σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, οι μαθητές της Γ’ Λυκείου στα ΓΕΛ θα εξεταστούν αύριο (30/5) και θα μάθουν τα αποτελέσματα μέχρι την Τετάρτη (31/5). Οι μαθητές της Γ’ Λυκείου στα ΕΠΑΛ, θα εξεταστούν επίσης αύριο (30/5) και θα μάθουν τα αποτελέσματα μέχρι το βράδυ της ίδιας ημέρας. Μέσα σε διάστημα 15 ημερών, θα εξεταστούν οι μαθητές της Α’ και της Β’ Λυκείου.

«Για τους μαθητές Α’ και Β’ Λυκείου, που δεν εξετάστηκαν σήμερα, θα εξεταστούν στο συγκεκριμένο μάθημα εντός του προβλεπόμενου διαστήματος, δηλαδή ως τις 15 Ιουνίου.

Οι μαθητές της Γ’ τάξης των Γενικών Λυκείων, που δεν εξετάστηκαν σήμερα, θα εξεταστούν αύριο Τρίτη και τα αποτελέσματα θα βγουν μεθαύριο Τετάρτη, σύμφωνα και με τα προβλεπόμενα στη σχετική εγκύκλιο.

Οι μαθητές της Γ’ τάξης των Επαγγελματικών Λυκείων, που δεν εξετάστηκαν σήμερα (αφορά λίγες εκατοντάδες άτομα), επίσης θα εξεταστούν αύριο Τρίτη και τα αποτελέσματά θα βγουν το βράδυ της ίδιας μέρας», αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση.

ΥΠΑΙΘ 2

Κοινή ανακοίνωση υπουργείων Παιδείας και Θρησκευμάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης

Ενημερωτικό σημείωμα για το πρόβλημα που αφορά στις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις στα Λύκεια της χώρας.

Εισαγωγικά:

- Το πρόβλημα που παρουσιάστηκε στις προαγωγικές εξετάσεις των μαθητών Λυκείου αντιμετωπίστηκε άμεσα, χάρη στις ενέργειες των υπουργείων, σε περισσότερα από 9 στα 10 σχολεία.

- Δεν υπάρχει καμία αβεβαιότητα για τους μαθητές που δεν ολοκλήρωσαν σήμερα τις εξετάσεις τους: Θα εξεταστούν αύριο κανονικά. Θα σταλεί σχετική εγκύκλιος στα σχολεία.

- Η υπόθεση αφορά αποκλειστικά τις εσωτερικές προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις των Λυκείων. Δεν συνδέεται κατά κανένα τρόπο με τις Πανελλαδικές Εξετάσεις – που έχουν διακριτό σύστημα μετάδοσης θεμάτων.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Το πρόβλημα: Από τις πρώτες πρωινές ώρες, η πλατφόρμα της τράπεζας θεμάτων (https://trapeza.iep.edu.gr/) την οποία διαχειρίζεται το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και φιλοξενείται σε υποδομές του ΕΔΥΤΕ (Εθνικό Δίκτυο Υποδομών Τεχνολογίας και Έρευνας) δέχθηκε μεγάλης κλίμακας και διάρκειας κατανεμημένη επίθεση (DDoS).

Με απλά λόγια, έγιναν μαζικές επισκέψεις από τρίτους προς την πλατφόρμα (μέχρι και 280.000 συνδέσεις ανά δευτερόλεπτο) οι οποίες έχουν ως σκοπό να την κάνουν μη λειτουργική. Αυτές οι κατανεμημένες επιθέσεις DDοS αποσκοπούν κακόβουλα να εμποδίσουν την ομαλή πρόσβαση των χρηστών στο σύστημα. Δεν αποτελούν παραβίαση του συστήματος ούτε είναι σε θέση να αποκτήσουν πρόσβαση στα στοιχεία του και τα δεδομένα του.

Αντιμετώπιση: Με κοινές ενέργειες του ΙΕΠ και του ΕΔΥΤΕ η επίθεση απομονώθηκε στις 9:20 και επανήλθε η εγχώρια συνδεσιμότητα και η πρόσβαση των χρηστών. Οι κακόβουλες επιθέσεις επέμειναν και συνεχίστηκαν και μετά τις 9.20, ωστόσο αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία.

Σημαντική σημείωση: Το σύστημα που μεταδίδει τα θέματα στις εξετάσεις του Λυκείου είναι διαφορετικό από αυτό των Πανελλαδικών εξετάσεων, το οποίο ΔΕΝ μπορεί να επηρεαστεί από τέτοιου τύπου κακόβουλες μαζικές επισκέψεις.

Μαθητές τρίτης Λυκείου: Σε κάποια σχολεία που δεν πήραν έγκαιρα τα θέματα οι εξεταζόμενοι αποχώρησαν από τα εξεταστικά κέντρα, με αποτέλεσμα κάποιοι να μην ολοκληρώσουν τις εξετάσεις τους σήμερα.

Έτσι:

- Για τους μαθητές Α’ και Β’ Λυκείου, που δεν εξετάστηκαν σήμερα, θα εξεταστούν στο συγκεκριμένο μάθημα εντός του προβλεπόμενου διαστήματος, δηλαδή ως τις 15 Ιουνίου.

-Οι μαθητές της Γ’ τάξης των Γενικών Λυκείων, που δεν εξετάστηκαν σήμερα, θα εξεταστούν αύριο Τρίτη και τα αποτελέσματα θα βγουν μεθαύριο Τετάρτη, σύμφωνα και με τα προβλεπόμενα στη σχετική εγκύκλιο.

-Οι μαθητές της Γ’ τάξης των Επαγγελματικών Λυκείων, που δεν εξετάστηκαν σήμερα (αφορά λίγες εκατοντάδες άτομα), επίσης θα εξεταστούν αύριο Τρίτη και τα αποτελέσματά θα βγουν το βράδυ της ίδιας μέρας.

 


Παραδοσιακοί και θαυμαστοί θρύλοι, αναπτύχθηκαν γύρω από την άλωση της Πόλης, για να θρέψουν τις ελπίδες και το θάρρος του εθνους επί αιώνες. 
 
"ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΟΥΣ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ" 
 
Όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη στους Τούρκους, ένα πουλί ανέλαβε να πάει ένα γραπτό μήνυμα στην Τραπεζούντα στην Χριστιανική Αυτοκρατορία του Πόντου για την Άλωση της Πόλης. Μόλις έφτασε εκεί πήγε κατευθείαν στη Μητρόπολη που λειτουργούσε ο Πατριάρχης και άφησε το χαρτί με το μήνυμα πάνω στην Άγια Τράπεζα. Κανείς δεν τολμούσε να πάει να διαβάσει το μήνυμα. Τότε πήγε ένα παλικάρι, γιός μιας χήρας, και διάβασε το άσχημο μαντάτο "Πάρθεν η Πόλη, Πάρθεν η Ρωμανία".
Το εκκλησίασμα και ο Πατριάρχης άρχισαν τον θρήνο, αλλά ο νέος τους απάντησε "Κι αν η Πόλη έπεσε, κι αν πάρθεν η Ρωμανία, πάλι με χρόνους και καιρούς, πάλι δικά μας θα' ναι". 


Πάρθεν η Ρωμανία 
Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν' από την Πόλην 
ουδέ στ' αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια, 
επήγεν καιν εκόνεψεν α σου Ηλί' τον κάστρον. 
Εσείξεν τ' έναν το φτερόν σο αίμα βουτεμένον, 
εσείξεν τ' άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον, 
Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ' ο μητροπολίτης 
έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει. 

Σίτ' αναγνώθ' σίτε κλαίγει, σίτε κρούει την καρδίαν. 
"Αλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία!"
Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια
κι ο Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται,
- Μη κλαίς, μη κλαίς Αϊ-Γιάννε μου, και δερνοκοπισκάσαι 
- Η Ρωμανία πέρασε, η Ρωμανία 'πάρθεν. 
- Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.
(Δημοτικό τραγούδι του Πόντου).
 
"ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΚΥΛΑΕΙ". 
Οι περισσότεροι τοπικοί θρύλοι για την άλωση της Κωνσταντινούπολης μοιάζουν σε ένα σημείο: όλοι δείχνουν ότι ο χρόνος σταμάτησε με την κατάληψη της ιερής πόλης της Ορθοδοξίας από τους άπιστους Τούρκους και ότι η τάξη στον κόσμο θα επανέλθει με την ανακατάληψη της Βασιλεύουσας από τους Έλληνες. Έτσι, και στην Ήπειρο υπάρχει μια αντίστοιχη λαϊκή δοξασία. Συγκεκριμένα, ένα πουλί φέρνει την αναγγελία της πτώσης της Πόλης σε μια ομάδα βοσκών που εκείνη τη στιγμή ποτίζουν τα κοπάδια τους σε ένα ποτάμι. Ο θρύλος λέει ότι στο άκουσμα της φοβερής είδησης τα νερά του ποταμιού σταμάτησαν να κυλάνε, αφού και το φυσικό στοιχείο θεώρησε ότι η πτώση της Κωνσταντινούπολης ήταν κάτι το ανήκουστο. Το ποτάμι θα συνεχίσει και πάλι να κυλάει, μόλις απελευθερωθεί η Πόλη, συνεχίζει ο λαϊκός θρύλος...
 
"ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ". 
Κάποιος καλόγερος είχε ψαρέψει σε ένα ποτάμι ψάρια και τα τηγάνιζε κοντά στην όχθη του ποταμού. Τη στιγμή εκείνη ακούστηκε από ένα πουλί το μήνυμα της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στους Τούρκους. Ο καλόγερος σάστισε και αμέσως τα μισοτηγανισμένα ψάρια πήδησαν από το τηγάνι και ξαναβρέθηκαν στο ποτάμι. Εκεί ζουν αιώνια μέχρι τη στιγμή της απελευθέρωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, οπότε και θα ξαναβγούν για να συνεχιστεί το τηγάνισμα τους.
 
"ΟI ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ". 
Έναν από τους πύργους των τειχών της Πόλης τον υπεράσπιζαν τρία αδέρφια, άρχοντες Κρητικοί που πολεμούσαν με το μέρος των Βενετών (η Κρήτη τότε ήταν κάτω από την κυριαρχία των Βενετών). Μετά την πτώση της πόλης τα τρία αδέρφια και οι άντρες τους εξακολουθούσαν να πολεμούν και παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες τους οι Τούρκοι δεν είχαν κατορθώσει να καταλάβουν τον πύργο. Για το περιστατικό αυτό ενημερώθηκε ο Σουλτάνος και εντυπωσιάστηκε από την παλικαριά τους.
Αποφάσισε, λοιπόν, να τους επιτρέψει να φύγουν με ασφάλεια από τον πύργο και να πάρουν ένα καράβι με τους άντρες τους και να γυρίσουν στην Κρήτη. Πραγματικά η πρόταση του έγινε δεκτή με τη σκέψη ότι έπρεπε να μείνουν ζωντανοί για να πολεμήσουν να ξαναπάρουν τη Βασιλεύουσα πίσω από τους απίστους. Έτσι οι Κρητικοί επιβιβάστηκαν στο πλοίο τους και ξεκίνησαν για το νησί τους. Το πλοίο δεν έφτασε ποτέ στην Κρήτη και ο θρύλος λέει ότι περιπλανιούνται αιώνια στο πέλαγος μέχρι τη στιγμή που θα ξεκινήσει η μάχη για την ανακατάληψη της Πόλης από τους Έλληνες. Τότε το πλοίο των Κρητικών θα τους ξαναφέρει στην Κωνσταντινούπολη για να πάρουν και αυτοί μέρος στη μάχη και να ολοκληρώσουν την αποστολή τους και το ελληνικό έθνος να ξανακερδίσει την Πόλη.
 
 
"Η ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
Εκείνη την τρομερή ημέρα που λεηλατήθηκαν τόσες εκκλησίες και βεβηλώθηκαν τόσα ιερά σκεύη, οι Βυζαντινοί, όπως λέει ο θρύλος, προσπάθησαν να κρύψουν από τους άπιστους την άγια εικόνα την αγίας του Θεού Σοφίας και όλα τα πολύτιμα λείψανα, που ήταν στο ιερό της. Γύρω απ' αυτό, διηγούνται μια παράξενη ιστορία: Την ημέρα που πάρθηκε η Πόλη, βιάστηκαν να φορτώσουν την Αγία Τράπεζα σ ένα πλοίο για να την πάνε στην χώρα των Φράγκων. Στη θάλασσα του Μαρμαρά όμως, το πλοίο βρήκε μεγάλη φουρτούνα. Καθώς το είχαν ετοιμάσει πολύ βιαστικά και το φορτίο του ήταν βαρύ, δεν μπόρεσε ν' αντέξει και βούλιαξε στα κύματα, όπως ήταν. Έτσι η Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας ξέφυγε από τη βεβήλωση, όχι με τον τρόπο που είχαν ελπίσει οι Βυζαντινοί, αλλά όπως άρεσε στο Θεό.
 
Η Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας αναπαύεται στο βυθό της θάλασσας, πάνω στην άμμο και στα κοχύλια. Το σημείο όπου βούλιαξε το καράβι το ξέρουν καλά οι ναυτικοί και εύκολα το βρίσκουν. Πραγματικά, ακόμα κι όταν η πιο άγρια τρικυμία, φουσκώνει ολόγυρα τα κύματα και κάνει τη θάλασσα να μουγκρίζει, εκεί είναι γαλήνη και ησυχία. Από τη λεία και λαμπρή επιφάνεια του νερού ανεβαίνουν γλυκές ευωδιές και αντίλαλος από αγγελικές ψαλμωδίες. Πολλοί άξιοι δύτες που μαζεύουν κοράλλια ή ψαρεύουν σφουγγάρια, προσπάθησαν να κατέβουν και να δουν το ναυαγισμένο καράβι. Κανείς δεν τα κατάφερε.



Η θάλασσα, πολύ βαθιά σ' αυτό το μέρος, φυλάει την Αγία Τράπεζα και τα λείψανα των Αγίων από κάθε βέβηλο μάτι. Όταν όμως θα ξαναπάρουμε την Πόλη, η Αγία Τράπεζα, που μένει στην άμμο του βυθού, θ' ανέβει στην επιφάνεια όπως ανεβαίνει ο δύτης. Θ' αρμενίσει μόνη της κατά το Βυζάντιο και θα την πάρουμε από κει που θ' αράξει. Θα την ξαναφέρουμε στην Αγία Σοφία και με χαρούμενους ύμνους, θα την αφιερώσουμε πάλι στη Σοφία του Θεού. Τότε, μέσα στη Βασιλική που έχτισε ο μεγάλος Ιουστινιανός, θα λάμψουν πάλι τα μωσαϊκά, οι εικόνες των Αγίων, τα λόγια του Ευαγγελίου, και ο σταυρός θα ξαναφανεί πάνω από το μαρμάρινο τραπέζι που ξέπλυναν τα κύματα.

"ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΝ
Όταν οι Τούρκοι μπήκαν στην Πόλη ξεκίνησαν να καταστρέφουν τις εκκλησίες και τα μοναστήρια. Στην Αγία Σοφιά είχε καταφύγει πολύ λαός, κυρίως γυναικόπαιδα, για να αποφύγουν τον θάνατο. Όμως η παρουσία τους εκεί δεν τους έσωσε, καθώς φανατισμένοι από τους δερβίσηδες μωαμεθανοί μπήκαν στην εκκλησία και άρχισαν να σφάζουν αδιακρίτως όποιον έβρισκαν μπροστά τους. 
Ο σωρός των πτωμάτων έφτασε τα δέκα μέτρα. Όταν μάλιστα ο Σουλτάνος Μωάμεθ προσπάθησε να μπει στο ναό το άλογο του σκόνταψε πάνω στα πτώματα. Με την οπλή του το άλογο άφησε ένα σημάδι στην κορυφή ενός στύλου, το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα. 
Τις πιο πολλές εικόνες και τοιχογραφίες της Αγία Σοφιάς τις κατέστρεψαν οι Τούρκοι. Όταν, όμως, οι άπιστοι εισβολείς έφτασαν στον εξώστη - γυναικωνίτη και ένας τσαούσης (Τούρκος αξιωματικός) προσπάθησε με έναν πέλεκυ να καταστρέψει μια τοιχογραφία της Παναγίας που κρατά στα χέρια της τον Ιησού μωρό, έγινε το θαύμα! Τη στιγμή που ο Τούρκος προσπάθησε να καταφέρει το πρώτο χτύπημα στην τοιχογραφία κεραυνοβολήθηκε κι έπεσε νεκρός. Τη θέση του πήρε ένας άλλος Τούρκος, αλλά την ίδια στιγμή κι εκείνος είχε την ίδια τύχη. Οι υπόλοιποι βάρβαροι πανικοβλήθηκαν απ' το πρωτόγνωρο γι΄ αυτούς θαύμα και γεμάτοι τρόμο, αλλά και σεβασμό εγκατέλειψαν την ανόσια προσπάθεια τους. Η συγκεκριμένη τοιχογραφία σώζεται μέχρι σήμερα στον δεξιό εξώστη της Αγία Σοφιάς.
 
 
 
"Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
Όταν οι Τούρκοι μπήκαν στη Βασιλική Εκκλησία, ένας ιερέας τελούσε τη Θεία Λειτουργία. Βλέποντας τους άπιστους να μπαίνουν, δε σκεπτόταν παρά πώς να σώσει από τη βεβήλωση τον ιερό άρτο και το πολύτιμο Αίμα του Χριστού. Ανέβηκε, λοιπόν, βιαστικός στον Άμβωνα, κρατώντας τ' Άγιο Δισκοπότηρο κι εξαφανίστηκε σε μια μικρή πόρτα. Την έκλεισε πίσω του, μα δυστυχώς οι Τούρκοι τον είχαν δει κι έτρεξαν να τον προφτάσουν. Όταν όμως έφθασαν στο σημείο που θα έπρεπε να βρίσκεται η πόρτα, ξαφνιάστηκαν γιατί δεν είδαν παρά μόνο μια γυμνή, λεία επιφάνεια χωρίς το παραμικρό σημάδι ανοίγματος. Αγριεμένοι, προσπάθησαν να γκρεμίσουν τον τοίχο, αλλά έσπασαν τα όπλα τους, χωρίς να καταφέρουν τίποτε! 
- Ας φέρουν τους χτίστες του στρατού μας, αποφάσισε ο Σουλτάνος. Έτσι θα δούμε τι είναι πίσω απ' αυτόν τον τοίχο.
Οι χτίστες ήρθαν με τα εργαλεία τους κι άρχισαν να χτυπούν τον τοίχο. Παρ' όλες τους τις προσπάθειες όμως, δεν μπόρεσαν ούτε να τον τρυπήσουν κι ομολόγησαν πως σίγουρα υπήρχε κάποιο τεχνικό μέσο, που τους ήταν άγνωστο. -Είστε ανίκανοι, φώναξε καταθυμωμένος ο Σουλτάνος και θα τιμωρηθείτε! Να φέρουν βυζαντινούς χτίστες! Τότε έφεραν βιαστικά όσους μπόρεσαν και απειλώντας τους με θάνατο, τους πρόσταζαν να ρίξουν αυτόν τον τοίχο! Μα, ούτε κι αυτοί δεν τα κατάφεραν!
Γιατί, το θέλημα του Θεού, πιο δυνατό από κάθε ανθρώπινη δύναμη, κρατούσε αυτές τις πέτρες δεμένες γερά, για να προστατεύει τον ιερέα. Όλους αυτούς τους αιώνες, ο ιερέας αγρυπνεί, σφίγγοντας το δισκοπότηρο, που προστάτευσε από τους άπιστους! Μα, όταν θα ξαναπάρουμε την Πόλη, η πόρτα θα ξανανοίξει μόνη της, ο ιερέας θα βγει, θα ξαναμπεί στο ιερό και θα συνεχίσει τα λόγια της λειτουργίας, από κει ακριβώς που είχε σταματήσει!

rsz mak 1

 

Σε συνέχεια της με αρ. πρωτ. 58204/Θ2/26-5-2023 (ΑΔΑ: 9ΕΧΥ46ΜΤΛΗ-ΤΕ4) προκήρυξης για τον
καθορισμό διαδικασίας κατάταξης και επιλογής εκπαιδευτικών των Εκκλησιαστικών Σχολείων (Ε.Σ.) του ν 4823/2021 (Α΄ 136), σας γνωρίζουμε ότι η προθεσμία υποβολής αποκλειστικά και μόνο ηλεκτρονικά,της αίτησης
υποψηφιότητας, καθώς και των επισυναπτόμενων σε αυτή δικαιολογητικών στον ιστότοπο: www.iep.edu.gr/services/ekklisiastika_teachers/
αλλάζει λόγω τεχνικού κωλύματος.
Ως εκ τούτου, η νέα αποκλειστική προθεσμία αρχίζει την 07/06/2023 ημέρα Τετάρτη και ώρα 08:00 και λήγει την 14/06/2023 ημέρα Τετάρτη και ώρα 16:00.

Το έγγραφο ΕΔΩ

 

 

Πεντακόσια εξήντα χρόνια από την αποφράδα ημέρα -  Η απάντηση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ Β’ λίγο πριν από την πτώση της Βασιλεύουσας Πέρασαν 570 χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 29ης Μαΐου 1453. Την ημέρα  που ακούστηκε το "Εάλω η Πόλις" και η Βασιλεύουσα, η «Πόλη των Αγίων», η «Θεοσκέπαστη», η «Πόλη του Ελληνισμού και της Χριστιανοσύνης» έπεσε στα χέρια των Οθωμανών.
Από τότε αναφερόμαστε σε αυτήν την ημερομηνία με θρήνο και οδυρμό. Η άλωση της Πόλης κατέλαβε στη συνείδηση όλως των Ελλήνων την πιο κεντρική θέση σαν η μεγαλύτερη εθνική απώλεια.


Η Τρίτη της 29ης Μαΐου 1453 είναι αποφράς ημέρα και όταν σήμερα επισκεπτόμαστε την
Κωνσταντινούπολη, την Πόλη όπως την αποκαλούμε εμείς οι Έλληνες, με αβάσταχτη μελαγχολία θυμόμαστε ότι «κάποτε ήταν δικά μας».
Όταν ο Μωάμεθ ο Β’ με ισχυρό στράτευμα (πεζούς, ιππικό, πυροβολικό και ναυτικό) άρχισε, στις 6 Απριλίου 1453, να πολιορκεί την Κωνσταντινούπολη, το βυζαντινό κράτος ήταν σκιά του εαυτού του, μικρότερο και ασθενέστερο παρά ποτέ. Ουσιαστικά ολόκληρο το κράτος ήταν η πόλη και ο πληθυσμός της, αλλά και αυτός αποδεκατισμένος από τις επιδρομές και τις επιδημίες.
Αλλά επί Κωνσταντίνου ΙΑ΄ και γενικότερα την εποχή των Παλαιολόγων το κράτος της Κωνσταντινούπολης ήταν ελληνικό, πιο ελληνικό από ποτέ!
Το χρονικό της Άλωσης
Στις 28 Μαΐου 1453, μεγάλη λιτανεία πραγματοποιείται στη Βασιλεύουσα με κεφαλή τον Αυτοκράτορα. Όλος ο λαός και ο κλήρος, με δάκρυα στα μάτια, περιδιαβαίνει τα μισογκρεμισμένα τείχη και στο τέλος ο Κωνσταντίνος απευθύνει ψυχωμένο λόγο σε όλους, τους τελευταίους Έλληνες και Φιλέλληνες υπερασπιστές, τονώνοντας το ηθικό τους, κάνοντας όλα τα μάτια να δακρύσουν, ανάμεσα στις λαμπάδες και τα θυμιάματα που τύλιγαν τη Θεοσκέπαστη εκείνη τη νύχτα... Την τελευταία νύχτα της Πόλης μας…
«Σώσον Κύριε τον λαόν σου…» έβγαινε με θέρμη και πίστη από χιλιάδες στόματα Ελλήνων και Φιλελλήνων…
Η Βασιλεύουσα θρηνούσε βλέποντας το τέλος να έρχεται.
«Συγχώρεσέ με Κύριε», ψιθύρισε με φόβο και δέος ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. «Συγχώρεσέ με …και δώσε μου ανδρείο τέλος».
Πίσω του όλοι οι αξιωματικοί και οι αξιωματούχοι, όλος ο λαός, μεταλάμβανε το Σώμα και το Αίμα του Ιησού Χρηστού, ζητώντας συγχώρεση.
«Σαν να μην ήθελε να ξημερώσει η μέρα»
Εκείνο το πρωί, σαν να μην ήθελε ο ήλιος να φανεί, σαν να φοβόταν ακόμα και η μέρα.
Δεν είχε ακόμα ξημερώσει, όταν οι άπιστοι ουρλιάζοντας σαν δαιμονισμένοι, ρίχτηκαν και πάλι στους ελάχιστους υπερασπιστές, που αναγκάζονταν να είναι διασπαρμένοι σε όλο το μήκος των τειχών, γιατί οι επιθέσεις εκδηλωνόταν ή μπορούσαν να εκδηλωθούν οπουδήποτε.
Καθώς οι Τούρκοι ορμούσαν, έβγαιναν ξοπίσω οι γενίτσαροι, τα αρπαγμένα παιδάκια που τα είχαν μεγαλώσει ως θηρία οι Τούρκοι…
Όμως οι λίγοι γενναίοι Έλληνες και Φιλέλληνες, με τον Ιουστινιάνη και μπροστάρη τον ίδιο τον Παλαιολόγο, αμύνονταν με ηρωισμό τέτοιο, που δεν έχει όμοιό του στην Ιστορία των λαών…
Πανηγύρισαν οι πολιορκημένοι! Είχαν αποκρούσει την πρώτη επίθεση με επιτυχία!
«Κρατάτε αδερφοί μου! Υποχωρούν", φώναξε γεμάτος χαρά ο βασιλιάς. Οι χρυσοκίτρινες σημαίες με το Δικέφαλο αετό στα κάστρα της Πόλης πλατάγισαν προς στιγμήν! Η χαρά όμως δεν κράτησε πολύ…
Οι εχθροί ήταν ασταμάτητοι. Τώρα ο Μεχμέτης έστελνε ξεκούραστους, τις ειδικές του δυνάμεις, τον επίλεκτο στρατό με συνοδεία δέκα χιλιάδων Γενιτσάρων, χτυπώντας στο πιο αδύνατο όπως πάντα σημείο των τειχών. Την Πύλη του Αγίου Ρωμανού, δίπλα στην κοιλάδα του ποταμού Λύκου!
"Εάλωωω! Η Πόλις εάλωωωω"!
Η Πόλη είχε πέσει πια στα χέρια των Οθωμανών.
Ο Κωνσταντίνος γύρισε το κεφάλι του. Ήταν πια ολομόναχος! Όλοι σχεδόν γύρω του είχαν πέσει σαν ήρωες! Ως Έλληνες!
«Δεν υπάρχει κανείς Χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;» φώναξε με όλη τη δύναμή του καθώς το σπαθί του κατέβαινε με ορμή σε έναν ακόμη Γενίτσαρο, φοβούμενος μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Τούρκων!
Πεντακόσια εβδομήντα  χρόνια μετά, το Γένος είναι ακόμα ζωντανό, αλλά η Κωνσταντινούπολη  και η Αγιά Σοφιά παραμένουν σε ξένα χέρια.
Σήμερα τιμούμε τους πεσόντες κατά την πολιορκία και κατά την Άλωση, διαβάζουμε τους θρήνους και τους θρύλους και διδασκόμαστε. Αυτή είναι άλλωστε η αξία της ιστορικής μνήμης.
Απάντηση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ Β’ λίγο πριν από την πτώση της Βασιλεύουσας
Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι…
 Πρωτότυπο κείμενο (ακολουθεί η απόδοση στη Ν. Ελληνική):
 Ἀπαρτίσας οὖν τὰ πάντα, ὡς αὐτῷ ἐδόκει καλῶς, ἔπεμψεν ἔνδον λέγων τῷ βασιλεῖ «Γίνωσκε τὰ τοῦ πολέμου ἤδη ἀπήρτησθαι· καὶ καιρός ἐστιν ἀπό τοῦ νῦν πρᾶξαι τὸ ἐνθυμηθὲν πρὸ πολλοῦ παρ’ ἡμῖν νῦν· τὴν δὲ ἔκβασιν τοῦ σκοποῦ τῷ Θεῷ ἐφίεμεν. Τί λέγεις; Βούλει καταλιπεῖν τὴν πόλιν καὶ ἀπελθεῖν, ἔνθα καὶ βούλει, μετὰ τῶν σῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς, καταλιπὼν τὸν δῆμον ἀζήμιον εἶναι καὶ παρ’ ἡμῶν καὶ παρά σοῦ; ἤ
ἀντιστῆναι καὶ σὺν τῇ ζωῇ καὶ τὰ ὑπάρχοντα ἀπολέσεις σύ τε καὶ οἱ μετὰ σέ, ὁ δὲ δῆμος αἰχμαλωτιστθεὶς παρὰ τῶν Τούρκων διασπαρῶσιν ἐν πάσῃ τῇ γῇ;»
 Ὁ βασιλεὺς δ’ ἀπεκρίνατο σὺν τῇ συγκλήτῳ· «Εἰ μἐν βούλει, καθὼς καὶ οἱ πατέρες σου ἔζησαν, εἰρηνικῶς σὺν ἡμῖν συζῆσαι καὶ σύ, τῷ Θεῷ χάρις. Ἐκεῖνοι γὰρ τοὺς ἐμοὺς γονεῖς ὡς πατέρας ἐλόγιζον καὶ οὕτως ἐτίμων, τὴν δὲ πόλιν ταύτην ὡς πατρίδα· καὶ γὰρ ἐν καιρῷ περιστάσεως ἅπαντες ἐντὸς ταύτης εἰσιόντες ἐσώθησαν καὶ οὐδεὶς ὁ ἀντισταίνων ἐμακροβίω. Ἔχε δὲ καὶ τὰ παρ’ ἡμῖν ἁρπαχθέντα ἀδίκως κάστρα καὶ γῆν ὡς δίκαια καὶ ἀπόκοψον καὶ τοὺς φόρους τόσους, ὅσους κατὰ τὴν ἡμετέραν δύναμιν, κατ’ ἔτος τοῦ δοῦναι σοι καὶ ἄπελθε ἐν εἰρήνῃ. Τί γὰρ οἶδας, εἰ θαῤῥῶν κερδᾶναι εὐρεθῇς κερδανθείς; Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν».
Απόδοση:
 (Ο Μεχεμέτ), αφού ετοίμασε τα πάντα όπως καλύτερα νόμιζε, έστειλε μήνυμα λέγοντας στο βασιλιά: «Μάθε ότι έχουν τελειώσει οι πολεμικές προετοιμασίες. Ήρθε πια η ώρα να κάνουμε πράξη αυτό που θέλουμε εδώ και πολύ καιρό. Την έκβασή του την αφήνουμε στο Θεό. Τι λες; Θέλεις να εγκαταλείψεις την Πόλη και να φύγεις, όπου θέλεις, μαζί με τους άρχοντές σου και τα υπάρχοντά τους, αφήνοντας αζήμιο το λαό και από μένα και από σένα; Ή θέλεις να αντισταθείς και να χάσεις τη ζωή σου και τα υπάρχοντά σου και συ και οι μετά σου, κι ο λαός αφού αιχμαλωτιστεί από τους Τούρκους, να διασκορπιστεί σ’ όλη τη γη;» Κι ο βασιλιάς με τη σύγκλητο αποκρίθηκε: «Αν θέλεις να ζήσεις μαζί μας ειρηνικά, όπως και οι πρόγονοί σου, ας έχεις την ευλογία του Θεού. Γιατί εκείνοι θεωρούσαν τους γονείς μου ως πατέρες τους και τους τιμούσαν ανάλογα, κι αυτή την πόλη τη θεωρούσαν ως πατρίδα τους. Σε καιρό ανάγκης όλοι τους έτρεχαν μέσα να σωθούν και κανένας αντίπαλός της δεν έζησε πολλά χρόνια. Κράτα τα κάστρα και τη γη που μας άρπαξες άδικα, όρισε και ετήσιους φόρους ανάλογα με τη δύναμή μας κα φύγε ειρηνικά. Σκέφτηκες ότι ενώ νομίζεις πως θα κερδίσεις μπορεί να βρεθείς χαμένος; Το να σου παραδώσω την Πόλη ούτε δικό μου δικαίωμα είναι ούτε κανενός άλλου από τους κατοίκους της· γιατί όλοι με μια ψυχή προτιμούμε να πεθάνουμε με τη θέλησή μας και δε λυπόμαστε για τη ζωή μας».

 

 

 Με τις Πανελλαδικές Εξετάσεις να πλησιάζουν, οι μαθητές και οι μαθήτριες πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ως προς τα αντικείμενα αυτά που μπορούν να οδηγήσουν στον μηδενισμό του γραπτού τους.

Ειδικότερα, οι μαθητές και οι μαθήτριες απαγορεύεται να έχουν μαζί τους:

  • βιβλία,
  • τετράδια,
  • σημειώσεις,
  • διορθωτικό υγρό ή ταινία,
  • κινητά τηλέφωνα,
  • υπολογιστικές μηχανές,
  • ηλεκτρονικά μέσα μετάδοσης ή αποθήκευσης πληροφοριών ή επικοινωνίας, ή άλλα αντικείμενα, εκτός από αυτά που επιτρέπονται σύμφωνα με τις οδηγίες της Κ.Ε.Ε. ή της Διεύθυνσης Εξετάσεων και Πιστοποιήσεων.
 

Για τον έλεγχο υπεύθυνοι είναι οι επιτηρητές.

 

Πότε μηδενίζεται το γραπτό

Ο υποψήφιος που εξετάζεται στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα απομακρύνεται από την αίθουσα εξέτασης με αιτιολογημένη απόφαση της Λυκειακής επιτροπής και το γραπτό δοκίμιο βαθμολογείται από τη Λυκειακή επιτροπή με τον κατώτερο βαθμό μηδέν 0, αν υπάρξουν οι ακόλουθες ενέργειες:

 
 
 
  • αντικείμενο ή μέσο που προαναφέρεται
  • ή αντιγράφει κατά τη διάρκεια της εξέτασης από βιβλίο ή οποιουδήποτε είδους σημειώσεις ή από γραπτό δοκίμιο άλλου εξεταζομένου
  • ή θορυβεί και δε συμμορφώνεται με τις υποδείξεις των επιτηρητών, επιχειρώντας να αντιγράψει ή εμποδίζοντας την εξέταση άλλων εξεταζομένων
  • ή δολιεύεται με άλλο τρόπο την εξέτασή του

Η Λυκειακή επιτροπή, πριν από την επιβολή της ανωτέρω ποινής, καλεί σε προφορική απολογία τον υποψήφιο και συντάσσει σχετικό πρακτικό που υπογράφεται από την τριμελή Λυκειακή Επιτροπή και τον γραμματέα αυτής.

 

Τα οποιαδήποτε αποδεικτικά στοιχεία επισυνάπτονται στο πρακτικό.

Η τυχόν απόφαση της τριμελούς Λυκειακής Επιτροπής για μηδενισμό γραπτού δοκιμίου υποψηφίου, πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένη σε πρακτικό που συντάσσεται και υπογράφεται από τον πρόεδρο, τα δύο μέλη και το γραμματέα της Λυκειακής Επιτροπής, στο οποίο πρέπει να αναφέρονται με σαφήνεια οι λόγοι για τους οποίους μηδενίζεται το γραπτό δοκίμιο.

 

Σε περίπτωση που υπάρχουν στοιχεία τα οποία συλλαμβάνεται να κατέχει ο υποφήφιος, αυτά επισυνάπτονται στο πρακτικό που συντάσσεται και η τριμελής Λυκειακή Επιτροπή βαθμολογεί το γραπτό δοκίμιο με τον κατώτερο βαθμό μηδέν (0).

 

 

 

 
 
 
Θεοδοσιανά τείχη. Μέγα τείχος. Βράδυ Δευτέρας 28 Μαΐου.

Ο Ιωάννης Ιουστινιάνης άφησε το βλέμμα του να πλανηθεί στην γεμάτη άταφα πτώματα, πεδιάδα του Λύκου. Σε λίγη ώρα θα ξημέρωνε. Η Πόλη των πόλεων, θα ζούσε άλλη μια ημέρα σκληρής πολιορκίας. Ο καιρός δεν ήταν πολύ κρύος, είχε όμως μια υγρασία που τρυπούσε τα κόκαλα. Τύλιξε τον βαρύ μαύρο μανδύα του πάνω από την πανοπλία του. Ήταν κουρασμένος. Όλα τα μέλη του πονούσαν φρικτά. Στην σκουρόχρωμη μεταλλική του πανοπλία, η υγρασία σχημάτιζε μικρά αυλάκια νερού που έπεφταν στο έδαφος. Στο βάθος, στο
στρατόπεδο του Αμιρά, η νύχτα είχε γίνει μέρα από τις εκατοντάδες φωτιές που είχαν ανάψει. Τα τύμπανα δεν σταματούσαν λεπτό να χτυπούν. Οι κραυγές και οι επικλήσεις στον Θεό τους, ακουγόταν καθαρά μέχρι τα τείχη που στέκονταν ο ίδιος. Οι δερβίσηδες έκλαιγαν και υπόσχονταν στους στρατιώτες του εχθρού πιλάφι και γυναίκες στον παράδεισο, εάν πεθάνουν τιμημένα στη μάχη Ένα άσχημο προαίσθημα έκανε το στομάχι του να σφιχτεί. Έφερε το χέρι του στο τεράστιο σπαθί του και χάιδεψε τη λαβή.
Έστριψε το κεφάλι του δεξιά και αριστερά και είδε ότι στα υπερήφανα τείχη, είχαν απομείνει ελάχιστοι υπερασπιστές. Οι περισσότεροι εξουθενωμένοι κοιμόντουσαν με τις πανοπλίες τους και τα σπαθιά στο χέρι. Κάποιοι είχαν αφήσει τα αρκεβούζια τους επάνω στις πολεμίστρες και απλά περίμεναν. Όλοι ήξεραν ότι η μέρα που ξημέρωνε θα ήταν η πιο δύσκολη και η καθοριστικότερη από όλες τις ημέρες της πολιορκίας. Από τις 7 Απριλίου πολεμούσαν αδιάκοπα έναν δυνατότερο και πολυάριθμο εχθρό. Και όμως άντεχαν. Κάθε ημέρα στις επάλξεις θέριζαν όποιον τολμούσε να πλησιάσει. Η τεράστια τάφρος από κάτω είχε γεμίσει και αυτή πτώματα. Κι όμως εκείνοι δεν τα παρατούσαν και με περισσότερη λύσσα κάθε φορά επιχειρούσαν εξ εφόδου να καταλάβουν τα τείχη.

Ξημέρωνε η 29η Μαΐου, του Σωτήριου έτους 1453 Σε λίγη ώρα στα τείχη θα εμφανιζόταν να πάρει τη θέση του στις πολεμίστρες ανάμεσα στους συμπολεμιστές του, σαν απλός στρατιώτης ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Ο τελευταίος αυτοκράτορας της χιλιόχρονης Πόλης...

Ο Γενουάτης Ιωάννης Ιουστινιάνης συνέχιζε να κοιτά προς το στρατόπεδο του Αμιρά. Δεν ήταν λίγες οι φορές που άνθρωποι του σουλτάνου, εκείνου του νεαρού με τη γαμψή μύτη και τα σχιστά παμπόνηρα μάτια, τον είχαν πλησιάσει και του είχαν προτείνει να παρατήσει τον Αυτοκράτορα και να πάει με το μέρος τους. Θα τον έπνιγαν στα χρυσάφια. Και εκείνον και τους 800 συντρόφους του που τον ακολουθούσαν πιστά χρόνια τώρα. Ο μικρός στρατός μισθοφόρων που είχε δημιουργήσει ήταν ο καλύτερος στην Ευρώπη για την υπεράσπιση κάστρων. Ο 21 ετών Μεχμέτ του είχε διαμηνύσει σε τόνο που δεν σήκωνε αμφισβήτηση: "Έλα μαζί μου και θα έχεις ότι ζητήσεις. Πράγματα που ούτε έχεις φανταστεί. Μείνε με τον Αυτοκράτορα και σε περιμένει ο θάνατος"

Έφθασε στην Πόλη στα μέσα του χειμώνα στις 26 του Γενάρη. Τα δυο πλοία του με τους 800 σιδερόφραχτους ατρόμητους πολεμιστές του, έδεσαν στο λιμάνι του Βουκολέωντα. Όταν κατέβηκαν και παρατάχθηκαν μπροστά στον προβλήτα περιμένοντας τον Αυτοκράτορα, ο κόσμος τους αγκάλιαζε και έκλαιγε από χαρά. Στα πρόσωπα τους έβλεπε τη σωτηρία τους. Ο αυτοκράτορας τον εμπιστεύτηκε και τον έχρισε αμέσως Πρωτοστράτορα. Είχε υπό τη διοίκηση του ολόκληρη την άμυνα της Πόλης. Ο Κωνσταντίνος του έδειξε απεριόριστη εμπιστοσύνη και ο Ιωάννης Ιουστινιάννης δεν επρόκειτο να τον προδώσει.

 
 
Στην Ευρώπη όλη, οι βασιλιάδες και οι ευγενείς τον ήξεραν με το όνομα του Giovanni Guistiniani Longo. Οι Βυζαντινοί τον φώναζαν Καπετάν-Γιουστουνιά, οι εχθροί του, που τον έτρεμαν τον φώναζαν "Μαύρο Άγγελο". Η σκουρόχρωμη γκρίζα βαριά μεταλλική του πανοπλία, ο μαύρος μανδύας του και το επιβλητικό του παρουσιαστικό, ειδικά όταν "έριχνε" την περικεφαλαία του να καλύψει το πρόσωπο του, τον έκαναν να δείχνει σαν Άγγελος θανάτου...

Αμέσως έπιασε δουλειά. Χώρισε και αναδιάταξε τον στρατό. Τους εκπαίδευσε όσο μπορούσε καλύτερα, στα σύγχρονα όπλα, και ζήτησε να επιδιορθωθούν τα τείχη. Απαίτησε από τον αυτοκράτορα να πάρει δια της βίας όσους από τους νέους της Κωνσταντινούπολης είχαν κλειστεί σε μοναστήρια, για να μην πολεμήσουν και δυστυχώς ήταν πολλοί. Έδωσε στον κάθε στρατιώτη ρόλο. Όρισε το σημείο των τειχών που θα υπερασπιζόταν ο κάθε ευγενής Και τοποθέτησε τους δικούς του 800 ιππότες στα πιο καίρια και επικίνδυνα σημεία.

Κάθε βράδυ δειπνούσε με τον αυτοκράτορα και κατέστρωναν σχέδια για να μην αφήσουν τα Θεοδοσιανά τείχη να τα πατήσει ο εχθρός. Κάθε βράδυ ζούσαν σαν να ήταν το τελευταίο. Οι υπερασπιστές ήταν αυτό που λέμε "μετρημένα κουκιά": 5.000 Βυζαντινοί και 2.500 Γενουάτες, Ενετοί, Ισπανοί ακόμη και Τούρκοι. Σύνολο με τις εφεδρείες το πολύ 9.000 ψυχές. Και οι απέναντι; Αναρίθμητοι. Ξεπερνούσαν τις 150.000. Οι περισσότεροι Τούρκοι, αλλά και πολλοί Βούλγαροι, Σέρβοι, Ούγγροι, Βόσνιοι, Αγαρηνοί, Αμπχάζιοι, ακόμη και ...Έλληνες.

 
 
Τον Ιουστινιάνη όμως όπως και τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο δεν τους απασχολούσε η μεγάλη μάζα του στρατού του Μεχμέτ. Ούτε οι Βασιβουζούκοι, ούτε οι Σπάχηδες μπορούσαν να συγκριθούν με τους Βυζαντινούς και τους Λατίνους. Τον Αυτοκράτορα και τον Πρωτοστράτορα τους έκαιγαν τα 20.000 εξισλαμισμένα χριστιανόπουλα που είχε σαν προσωπική φρουρά ο Μεχμέτ. Τους ονόμαζαν Γενίτσαρους. Αυτούς έπρεπε να εξολοθρεύσει ο Βυζαντινός στρατός...

Το τελευταίο βράδυ μετά τη λειτουργία στην Αγία Σοφία και πριν πάρει το δρόμο του προς τα τείχη, ο Ιουστινιάνης συναντήθηκε στο "Αυγουσταίον", με τον Αυτοκράτορα. Περπάτησαν μαζί τη Μέση Οδόν και στα αριστερά τους είχαν τον Ιππόδρομο. Η φρουρά του Κωνσταντίνου είχε μείνει διακριτικά λίγο πιο πίσω, μαζί με τη φρουρά του Μαύρου Άγγελου. Δίπλα στον Αυτοκράτορα βρισκόταν ο άνθρωπος που ο Ιουστινιάννης μισούσε περισσότερο από οποιονδήποτε. Ο Μέγας Δούξ, ο Λουκάς Νοταράς. Ο άνθρωπος που προτιμούσε το "Τούρκικο Σαρίκι από την Λατινική καλύπτρα". Ο Ιουστινιάννης ζήτησε από τον Αυτοκράτορα το πρωί όταν θα ξεκινούσε η μάχη να τον κλειδώσει αυτόν και τους άλλους στρατιώτες, στην Πύλη που υπερασπιζόταν για να μην μπορέσει κανείς να φύγει: "Ή θα νικήσουμε ή θα πεθάνουμε όλοι μας επάνω στην Πέμπτη (Πύλη) και στον Άγιο Ρωμανό" του είπε και κάρφωσε δολοφονικά τα μάτια του στον Μέγα Δούκα.

Ο κόσμος που συνέχιζε να βγαίνει εκείνη την ώρα από την Αγία Σοφία είδε τον Αυτοκράτορα του, Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να δακρύζει και να αγκαλιάζει τον Πρωτοστράτορα του. Ο Λουκάς Νοταράς χαμογέλασε ειρωνικά...

Ο Μέγας Δούκας της Κωνσταντινούπολης ποτέ δεν συμπάθησε τον Γενουάτη Ιουστινιάνη. Ποτέ δεν του άρεσε οτιδήποτε προέρχονταν από τη Δύση και οτιδήποτε ήταν λατινικό. Προτιμούσε τους Οθωμανούς και τον νέο σουλτάνο Μεχμέτ. Εξάλλου ήταν μόλις 21 ετών και σε μια ενδεχόμενη κατάληψη της Πόλης από εκείνον θα μπορούσε εύκολα να τον χειραγωγήσει... Ήταν ο Μεγας Δούκας της Πόλης και εάν πέθαινε ο αυτοκράτορας εκείνος θα αναλάμβανε... Ο Λουκάς Νοταράς, όχι μόνο δεν συμπαθούσε τον Ιουστινιάνη αλλά τον φοβόταν κιόλας. Όχι τόσο λόγω παρουσιαστικού. Τον φοβόταν γιατί λίγες ημέρες πριν λίγο έλειψε να του κόψει το κεφάλι μπροστά στον Κωνσταντίνο. Εκείνο το απόγευμα που ο Αυτοκράτορας και ο Πρωτοστράτορας πολεμούσαν για ώρες στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού. Εκείνο το απόγευμα που οι Οθωμανοί λίγο έλειψε να μπούν στην θεοφύλακτη Πόλη. Τότε που ο Πρωτοστράτορας του έστειλε αγγελιοφόρο στα Θαλασσινά τείχη όπου βρισκόταν: " Μεγάλε Δούκα χρειαζόμαστε επειγόντως τα κανόνια και τους πολεμιστές σου. Εκεί που τα κρατάς σήμερα δεν γίνεται μάχη. Πρέπει να έρθουν όλοι ΑΜΕΣΩΣ προς βοήθεια, στην Πύλη του Αγίου (Ρωμανού). Το ρήγμα στα τείχη είναι μεγάλο. Δεν θα αντέξουμε για πολύ. Τα σκυλιά θα μπουν μέσα"

Η απάντηση του Νοταρά ήταν λιτή. "Κανείς δεν θα πάει πουθενά. Τους χρειάζομαι εδώ". Τελικά ο αυτοκράτορας και οι υπερασπιστές στα τείχη αν και πολεμούσαν από το πρωί κατάφεραν το απόγευμα να τσακίσουν όλους τους εχθρούς. Λίγοι πάτησαν τα τείχη και εκείνοι μακελεύτηκαν αμέσως. Το βράδυ στο παλάτι στις Βλαχέρνες ο Ιουστινιάνης μπήκε στη Μεγάλη αίθουσα βρώμικος και κατάκοπος από την πολύωρη μάχη. Με συννεφιασμένο βλέμμα έψαξε τον Νοταρά. Ήταν ο μοναδικός στην αίθουσα, ντυμένος με καθαρά ρούχα και "ατσαλάκωτος". Στεκόταν δίπλα στον εξουθενωμένο Παλαιολόγο. Η μεταλλική μαύρη φορεσιά του Γενουάτη έτριξε καθώς εκείνος πλησίαζε με δυο δρασκελιές τον Νοταρά. Το σκοτεινό βλέμμα του, τρόμαξε μέχρι και τον αυτοκράτορα. Ο Ιουστινιάνης έβγαλε το τεράστιο σπαθί του από τη θήκη με ασύλληπτη ταχύτητα. Κανένα μάτι δεν κατάλαβε πως. Η παχιά και κοφτερή σαν ξυράφι λεπίδα πίεσε δυνατά και μάτωσε τον λαιμό του Νοταρά. Τα λόγια του Γενουάτη δεν σήκωναν αμφισβήτηση. Του ψιθύρισε: "Έδω μπροστά στον βασιλιά σου θα σου πάρω το κεφάλι. (traditor et che me tien che adesso non te scanna cum questo pugnal . "Ω προδότη, δεν ξέρω τι με κρατεί και δεν σε σφάζω μ' αυτό το μαχαίρι"). Σκυλί γιατί δεν έστειλες βοήθεια που σου ζήτησα. Αφού στα Θαλασσινά δεν πολεμούσες. Όχι για μένα αλλά για τον Αυτοκράτορα σου, Λουκά Νοταρά."

Το πρόσωπο του Ιουστινιάνη έγινε κατακόκκινο από το θυμό καθώς ξαναθυμήθηκε τι είχε συμβεί λίγες ώρες πριν στον Άγιο Ρωμανό. Λίγο έλειψε να πεθάνει το απόγευμα της 7ης Μαΐου πάνω στα τείχη. Εκείνη την ημέρα που οι Τούρκοι έκαναν την μεγαλύτερη επίθεση τους. Τουλάχιστον 40.000 Οθωμανοί όρμηξαν λυσσασμένα προς τα τείχη για να τα καταλάβουν... Πολεμούσε πλάι στον αυτοκράτορα από το πρωί.


 

Κάποια στιγμή τον άφησε και με 20 δικούς του έτρεξε λίγα μέτρα βορειότερα. Οι Οθωμανοί είχαν στήσει σκάλες και ανέβαιναν. Οι άλλοι υπερασπιστές ήταν νεκροί σε εκείνο το σημείο. Έπεσε πάνω τους όπως ο θεριστής στα στάχυα. Τους μεκέλευε έναν προς έναν μαζί με τους 20 συντρόφους του. Όταν ξαφνικά ένας γενίτσαρος ανέβηκε τις σκάλες και εμφανίστηκε στα τείχη. Ο Αμουράτ μόνος άνοιξε δρόμο ανάμεσα στους σιδερόφραχτους και βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Πρωτοστράτωρα. Ο Ιουστινιάνης ήταν ψήλος επιβλητικός με χέρια σαν κορμούς δέντρου και σβέρκο σαν δαμάλι. Όμως έδειχνε σαν παιδάκι μπροστά στον Αμουρατ. Ο τεράστιος Γενίτσαρος με το κυρτό σπαθί του επιτέθηκε με μανία στον Ιουστινιάνη. Κάθε χτύπημα τον έκανε να υποχωρεί. Δεν μπορούσε να αντέξει για πολύ την επίθεση του. Το σπαθί έπεφτε με δύναμη πάνω στην πανοπλία. Ο Γενουάτης δεν άντεξε, δεν πρόλαβε να ανταποδώσει καν ένα χτύπημα. Παραπάτησε και έπεσε. Ο Τούρκος χαμογέλασε με κακία και σήκωσε το σπαθί του. Ο Ιουστινιάνης βλαστήμησε και έκλεισε τα μάτια...

Ο θάνατος όμως δεν ήρθε. Περίμενε με κλειστά τα μάτια και κομμένη την ανάσα τον Τούρκο να του κόψει το κεφάλι αλλά παρέμενε ζωντανός. Άνοιξε τα μάτια και το πρώτο που αντίκρισε ήταν το πρόσωπο του γενιτσάρου πεσμένο δίπλα του με τα μάτια του ορθάνοιχτα γεμάτα έκπληξη να τον κοιτούν. Γύρισε και είδε το τεράστιο κορμί του Τούρκου να έχει πέσει στα γόνατα. Από τον λαιμό του ξεπηδούσαν πίδακες αίματος. Δίπλα όρθιος στεκόταν με ματωμένο το σπαθί του ένας νέος και χαμογελούσε. Ήταν δεν ήταν 17 χρονών. Αν και όρθιος δεν ξεπερνούσε στο ύψος το άψυχο ακέφαλο γονατιστό κορμί του Αμουράτ.

Ένα ατρόμητο Ελληνόπουλο είχε δει από την αρχή τον γενίτσαρο να επιτίθεται στον Πρωτοστράτορα. Παράτησε το πόστο του και με φτερά στα πόδια έφτασε την κατάλληλη στιγμή. "Με λένε Ραγκαβή, Πρωτοστράτορα μου..." πρόλαβε να πει πριν η πανοπλία του τρυπηθεί σε πολλά σημεία από βροχή από βέλη. Κάτω από τα τείχη οι Οθωμανοί τοξότες είχαν δει τι είχε συμβεί και εκδικήθηκαν. Ο Ιουστινιάνης σηκώθηκε ουρλιάζοντας και με το γυμνό σπαθί του πέταξε μόνος του όσους γενίτσαρους είχαν απομείνει στα τείχη. Τα μάτια του είχαν γεμίσει δάκρυα για τον θάνατο του μικρού Έλληνα που του έσωσε τη ζωή.

Ένα χέρι τον άγγιξε και τον επανέφερε στην πραγματικότητα. Βρισκόταν και πάλι μπροστά στον Νοταρά. Το χέρι που έπιανε απαλά το σπαθί του, ήταν του αυτοκράτορα: "Σας παρακαλώ αδέλφια. Ας αφήσουμε κατά μέρους τις διαφορές που μας χωρίζουν". Για άλλη μια φορά προσπάθησε να τους έχει όλου ενωμένους ενάντια στον κοινό εχθρό, αν και ήξερε πολύ καλά ποιος ήταν ο ρόλος του καθένα...

Σκηνή σουλτάνου Μεχμέτ. Βράδυ Δευτέρας 28 Μαΐου 
Ο Μεχμέτ ο Β, δεν άκουγε τους συμβούλους του που μιλούσαν γύρω του. Είχε καθίσει αναπαυτικά επάνω στο παχύ χαλί της σκηνής του, στη μεγάλη και κεντημένη με χρυσές κλωστές μαξιλάρα και είχε αφήσει το νου του να ταξιδέψει. Ήταν ο τρίτος γιος του Σουλτάνου Μουράτ και η τύχη το έφερε έτσι να γίνει εκείνος Σουλτάνος μετά τον θάνατο του πατέρα του. Η αλήθεια είναι ότι ο Μουράτ τον τελευταίο καιρό πριν πάει να συναντήσει τον Αλλάχ, είχε γίνει εξαιρετικά μαλθακός. Είχε συνάψει συμφωνίες φιλίας με του Βυζαντινούς και είχε αποσυρθεί στην Αδριανούπολη, όπου και είχε επιδοθεί σε ένα ανελέητο "αγώνα" απολαύσεων και φιλοσοφίας. Βέβαια πριν από αυτό είχε κατατροπώσει τους πάντες στα Βαλκάνια και είχε εκτοπίσει τους Βυζαντινούς σε 2 θύλακες. Στον Μυστρά ή Μυζηθρά και στην Κωνσταντινούπολη. Την Πόλη που για 1000 χρόνια δεν είχε καταλάβει κανείς σε 27 πολιορκίες. 

 
 
Ο Μεχμέτ συνέχιζε να αναπολεί. Ήθελε να γίνει ο νέος Ισκεντέρ. Ο Μέγας Αλέξανδρος που θαύμαζε από μικρός. Αυτός στα 21 του χρόνια θα κατάφερνε, ότι μόνο ο Αλέξανδρος είχε καταφέρει. Θα γινόταν ο κυρίαρχος του κόσμου. Ήταν ήρεμος. Μόλις τον είχαν πληροφορήσει ότι οι "Μουγκοί" που έστειλε ο ίδιος στον μικρότερο ετεροθαλή αδελφό του είχαν κάνει τη δουλειά τους. Με μεταξωτά κορδόνια τον έπνιξαν. Και δεν χύθηκε το τιμημένο αίμα του οίκου του Οσμάν και εκείνος τώρα δεν θα είχε κανένα που εν δυνάμει θα μπορούσε να αμφισβητήσει τα δικαιώματα του στον θρόνο.

Το μόνο που έπρεπε τώρα, ήταν να καταλάβει την "Κωσταντιγιέ" όπως έλεγαν τη βασιλεύουσα μέχρι τότε οι Οθωμανοί. Εάν αποτύγχανε ήξερε καλά ότι οι "Μουγκοί" θα τον επισκέπτονταν και εκείνον κάποιο βράδυ σταλμένοι από κάποιον Βεζίρη του. Έδιωξε γρήγορα τη σκέψη αυτή: "όταν μπω στην Πόλη νικητής θα της αλλάξω και ονομασία. Θα την ονομάσω Ιστανμπούλ, ή Ισλαμπόλ δεν ξέρω, θα αποφασίσω μετά" σκέφτηκε.

Στο συμβούλιο τον λόγο είχε πάρει ο Μεγάλος Βεζίρης και πιστός σύντροφος του πατέρα του, Μουράτ, ο ηλικιωμένος Χαλίλ Τσανταρλί Πασάς. Τον άκουγε να λέει ότι η Πόλη δεν πέφτει και ότι όσο είναι καιρός να μαζέψουμε τις σκηνές μας και να επιστρέψουμε στο Ετιρνέ ( Αδριανούπολη).
Ο Μεχμέτ έσφιξε τα χείλη του και σκέφτηκε: "Χαλίλ Πασά όταν πέσει η Πόλη ετοιμάσου να αποχωριστεί το κεφάλι από το σώμα σου. Νομίζεις γέρο ότι δεν ξέρω πως ο Παλαιολόγος σε δωροδοκεί για να σπείρεις διχόνοια στον στρατό μου και να με καταφέρεις να φύγω"

Ο Μεχμέτ σηκώθηκε χτύπησε μια φορά παλαμάκια και όλοι σιώπησαν και κατέβασαν τα κεφάλια στο πάτωμα. Ίσιωσε την χρυσοπράσινη κελεμπία του και με ήρεμη φωνή είπε: " Μοιράστε διπλές μερίδες φαγητού στο στράτευμα. Στείλτε δερβίσηδες σε κάθε γωνιά του στρατοπέδου να τους πουν ότι αύριο το βράδυ θα κοιμηθούν σε απαλά στρώματα μέσα στην Πόλη. Θέλω οι δερβίσηδες να τους κάνουν να κλάψουν. Να τους πουν ότι όποιος πεθάνει θα πάει στον παράδεισο. Όλο το βράδυ θα χτυπάνε τα τύμπανα. Ανάψτε και φωτιές παντού. Ο πρώτος που θα πατήσει τα τείχη και θα ανεβάσει τη σημαία μου στις επάλξεις θα πάρει το βάρος του σε χρυσάφι. Οι υπόλοιποι έχουν 3 μέρες δικές τους να κάνουν ότι θέλουν μέσα στην Πόλη. Να πάρουν σκλάβες να πάρουν σπίτια να πάρουν χρυσάφια. Τους ανήκουν όλα. Σε εμένα ανήκουν τα δημόσια κτίρια και η ίδια η Πόλη. Τώρα πλησιάστε όλοι να σας πω το σχέδιο επίθεσης που σκέφτηκα..."

Λίγη ώρα αργότερα ο Μεχμέτ αποφάσισε να μιλήσει ο ίδιος στους στρατιώτες του. Ζήτησε να συγκεντρωθούν. Μια τεράστια ανθρώπινη θάλασσα γέμισε τον χώρο. Ο Σουλτάνος με σταθερή φωνή, άρχισε να λέει: «Αγαπημένα μου παιδιά, εύχομαι και σας παρακαλώ, στο όνομα του Θεού, του προφήτη του Μωάμεθ και στο δικό μου, το δούλου τους να κάνετε αύριο ένα έργο που θα μείνει στην αιωνιότητα, όπως έκαναν μέχρι τώρα παντού οι πρόγονοί μας. Να ανεβείτε με τις σκάλες στα τείχη σαν πουλιά με όλη τη γενναιότητα, το θάρρος και την προθυμία που διαθέτετε για να μη χάσουμε τη φήμη που κέρδισαν οι πρόγονοί μας με τη χάρη του Θεού. Αντίθετα, τώρα ήρθε η ώρα να την κάνουμε ακόμη μεγαλύτερη» Το αλλόκοτο και ανομοιογενές πλήθος παραληρούσε και ζητωκραύγαζε. Η ώρα της τελικής εφόδου πλησίαζε ...

Μέγα Παλάτιον Βλαχέρνες. Βράδυ Δευτέρας.28 Μαΐου

Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ζήτησε από τον καλό και πιστό του φίλο Γεώργιο Φραντζή να δώσει εντολή να συγκεντρωθούν μπροστά του, στην «Αίθουσα του Θρόνου», όλοι οι άρχοντες, οι στρατηγοί και οι Πρωτοσπαθάριοι της Πόλης. Μέχρι να έρθουν ζήτησε να μην τον ενοχλήσει κανείς. Άφησε το κουρασμένο του κορμί να πέσει βαριά στην μεγάλη αναπαυτική πολυθρόνα. Έσκυψε και έφερε τα δυο του χέρια στο πρόσωπο του. Η Πόλη του, άντεχε 50 συνεχόμενες ημέρες. Ως πότε όμως. Τα μαλλιά του είχαν γκριζάρει από τότε που στέφθηκε Αυτοκράτορας. Ώρες ώρες ένιωθε εντελώς μόνος. Το βάρος που έφερε καθημερινά ήταν δυσβάσταχτο. Ένιωθε ότι μαχόταν σε έναν πόλεμο που από την αρχή του, το αποτέλεσμα είχε κριθεί. Κανείς δεν τον βοηθούσε. Τα θησαυροφυλάκια ήταν άδεια. Η Πόλη που κάποτε αριθμούσε περισσότερο από μισό εκατομμύριο ψυχές και ήταν το κέντρο του κόσμου, τώρα ήταν ένα μια νεκροζώντανη σκιά του εαυτού της. Τα πλοία, όσα είχαν απομείνει σάπιζαν στα νεώρια. Πολλά σπίτια ήταν πλέον άδεια ...Φαντάσματα στα χαλάσματα. Κοράκια έκραζαν στον ουρανό. Οι άρχοντες δεν έδιναν χρήματα λες και όταν ο Σουλτάνος θα έμπαινε στην Βασιλεύουσα θα τους άφηνε να τα κρατήσουν. Αναγκάστηκε να εκποιήσει μέρος της εκκλησιαστικής περιουσίας. Τα τάματα του λαού του. Προσπάθησε να καλέσει τη Δύση για βοήθεια. Ακόμη την περίμενε ...Κανένα πλοίο από τους Λατίνους δεν εμφανιζόταν στον ορίζοντα, παρά τις διαβεβαιώσεις.

Ευτυχώς που εμφανίσθηκε και ο Ιουστινιάνης. Βέβαια εάν η Πόλη άντεχε, ο Γενουάτης θα έπαιρνε σαν πληρωμή ολόκληρη τη νήσο Λήμνο.
Πόσο θα ήθελε να είχε χρήματα στο κρατικό θησαυροφυλάκιο. Θα μπορούσε να πληρώσει εκείνον τον τεχνίτη κανονιών τον Ουρβάνο. Η μεγάλη Μπομπάρδα θα ήταν μέσα από τα τείχη και όχι απέξω. Δεν είχε ... Ο Ουρβάνος πήγε στον Σουλτάνο και η Μπομπάρδα έκανε τη γη να τρέμει σε κάθε κανονιοβολισμό. Έμαθε μάλιστα ότι στην Αδριανούπολη μια γυναίκα έχασε το παιδί που είχε στην κοιλιά της από τον φόβο της. Τόσο μακριά ακουγόταν ο ήχος του ορειχάλκινου τέρατος. Η μπομπάρδα διέλυε αργά αλλά σταθερά τα τείχη.

Χαμογέλασε ειρωνικά όταν στην αρχή οι κανονιέρηδες έριχναν στα τείχη και δεν τους προκαλούσαν την παραμικρή φθορά, Μέχρι εκείνο το πρωινό που εμφανίστηκαν οι Ούγγροι τεχνίτες που του έστειλε ο σύμμαχος του, ο Ιωάννης Ουνιάδης για να τον βοηθήσουν στην άμυνα της Βασιλέυουσας. Αντί να έρθουν μέσα στην Πόλη όπως έπρεπε, εκείνοι έτρεξαν στον Σουλτάνο. Του είπαν και έδειξαν στο στρατό του, τον τρόπο να ρίξουν τα τείχη. Ο Σουλτάνος τους πλήρωσε αδρά. Το δικό του θησαυροφυλάκιο ήταν γεμάτο. Οι τεχνίτες τους είπαν να ρίχνουν την πρώτη βολή σε ένα σημείο. Η δεύτερη θα έπρεπε να πέσει στην ίδια ευθεία με την πρώτη αλλά λίγα μέτρα πιο δίπλα. Η τρίτη κανονιά θα έπεφτε στη μέση και λίγο χαμηλότερα. Σαν ανάποδο τρίγωνο. Τα τείχη έπεφταν και διαλύονταν πια σαν να ήταν από άμμο. Ευτυχώς που ο λαός του, δεν έκανε πίσω και τα βράδια, τα επιδιόρθωνε. Τα γέμιζε με πέτρες με άμμο ακόμη και με ρούχα και μάλλινα υφάσματα για να απορροφούν τους κραδασμούς ...

Ο λαός του τον λάτρευε το ένιωθε, ήταν όμως διχασμένος. Άλλοι τον υποστήριζαν και άλλοι τον κατηγορούσαν για «ενωτικό», τον κατηγορούσαν ότι πούλησε την ορθόδοξη πίστη στον Πάπα. Κάποιες στιγμές αναρωτιόταν και για τον ρόλο του μοναχού Γεννάδιου Σχολάριου που είχε κλειστεί στη Μονή του Παντοκράτωρα και κατακεραύνωνε με πύρινους λόγους, εκείνον, τον ίδιο τον Αυτοκράτορα, τη Δύση και οποιαδήποτε προσπάθεια άμυνας στον Μεχμέτ. « Η Πόλη είναι αμαρτωλή και θα πληρώσει για αυτό. Μετανοείτε τίποτε δεν θα μας σώσει από την οργή του Κυρίου» έλεγε και ο κόσμος συγκεντρωνόταν έξω από τη Μονή και τον πίστευε ... Αναρωτήθηκε τι θα γινόταν ο Σχολάριος εάν ο Μεχμέτ έπαιρνε τη Βασιλεύουσα...

Για λίγο σκέφτηκε την πρώτη του σύζυγο τη Θεοδώρα, ανιψιά του Δεσπότη της Ηπείρου. Την έχασε το 1430. Ο θάνατος της, τον τσάκισε. Δώδεκα χρόνια μετά αποφάσισε να δέσει τη ζωή του με μια άλλη γυναίκα, την Κατερίνα Κατιλούζιο από τη Λέσβο. Η μοίρα του έπαιζε περίεργα παιχνίδια. Η Κατερίνα πέθανε και εκείνη. Παιδιά, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν επρόκειτο ποτέ να αποκτήσει. Βούρκωσε. Ο πιστός του φίλος Φραντζής, διέκοψε τις μαύρες σκέψεις του. «Είναι όλοι εδώ. Σας περιμένουν » του είπε.

Ο Κωνσταντίνος σηκώθηκε από την καρέκλα του και έδωσε εντολή να περάσουν Όταν η «αίθουσα του Θρόνου» γέμισε ασφυκτικά άρχισε να τους μιλάει:
«Ευγενέστατοι άρχοντες, εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί, γενναιότατοι στρατιώτες, τιμημένοι και πιστοί πολίτες, ξέρετε όλοι πολύ καλά ότι έφτασε η ώρα που ο εχθρός της πίστης μας αποφάσισε να μας πιέσει ακόμα περισσότερο με όλα τα πολεμικά μέσα και τεχνάσματα που διαθέτει. Θέλει να αρχίσει γενική επίθεση και πόλεμο από την ξηρά κι από τη θάλασσα, έτοιμος να μας δαγκώσει σαν φαρμακερό φίδι και να μας καταβροχθίσει σαν ανήμερο λιοντάρι. Γι' αυτό το λόγο σας παρακαλώ να φερθείτε με γενναιότητα και θάρρος, όπως κάνατε μέχρι τώρα, απέναντι στους εχθρούς της πίστης μας. Αφήνω στα χέρια σας την τύχη της δοξασμένης και λαμπρής πατρίδας μας, της μεγαλοπρεπέστατης και ευγενούς βασιλεύουσας όλων των πόλεων. Οι εχθροί μας διαθέτουν όπλα, ιππικό, δύναμη και πλήθος, αλλά εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στο όνομα του Κυρίου και Σωτήρα μας, στα χέρια μας και στη γενναιότητα που μας χάρισε ο Θεός. Ξέρω ότι η τεράστια αγέλη των απίστων θα επιτεθεί εναντίον μας, όπως συνηθίζει, με βάναυση ορμή, αλαζονεία και θράσος επειδή είμαστε λίγοι, ώστε να μας τρομάξουν, να μας κουράσουν και να μας κάνουν να χάσουμε το ηθικό μας με τις φωνές και τους αλαλαγμούς τους. Εσείς όμως γνωρίζετε καλά πόσο ανόητα είναι αυτά και δε χρειάζεται να σας τα θυμίσω. Σε λίγο θα επιτεθούν και θα ρίξουν εναντίον μας πέτρες και βέλη αμέτρητα σαν την άμμο της θάλασσας, αλλά ελπίζω ότι δεν θα πετύχουν τίποτα.» Η φωνή του Αυτοκράτορα έσπασε αλλά εκείνος συνέχισε:

 

«Σας βλέπω και χαίρομαι επειδή, αν και λίγοι, όλοι σας είστε έμπειροι, γενναίοι, αποφασιστικοί, δυνατοί και καλά προετοιμασμένοι. Να καλύψετε καλά το κεφάλι σας με τις ασπίδες τη στιγμή της συμπλοκής και να χρησιμοποιείτε με επιτυχία το δεξί σας χέρι με το σπαθί. Οι περικεφαλαίες, οι θώρακες, οι πανοπλίες και ο υπόλοιπος οπλισμός σας είναι σε θέση να σας βοηθήσουν αποτελεσματικά σ' όλη τη διάρκεια της μάχης, επειδή οι εχθροί δεν διαθέτουν ανάλογο εξοπλισμό.
Ήρθε λοιπόν αδέρφια μου ο σουλτάνος, μας πολιόρκησε και έχει ορθάνοιχτο το τεράστιο στόμα του για να καταβροχθίσει τόσο εμάς όσο και την πόλη που έχτισε ο αείμνηστος μεγάλος αυτοκράτορας, ο Κωνσταντίνος, ο οποίος την αφιέρωσε στην Παναγία Δέσποινα Θεοτόκο και αειπάρθενο Μαρία, εκφράζοντας την ευχή να την έχουμε πάντα βοηθό και προστάτη της πατρίδας μας, που αποτελεί καταφύγιο των χριστιανών, ελπίδα και χαρά των Ελλήνων, και καύχημα όλου του κόσμου»


Θεοδοσιανά τείχη. Μέγα τείχος. Ξημερώματα Τρίτης 29 Μαΐου

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα η πεδιάδα του Λύκου ποταμού, γέμιζε αργά από ένα ανθρώπινο ποτάμι. Δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες ο ένας δίπλα στον άλλο συγκεντρώνονταν και ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση. Στην πρώτη γραμμή οι "άτακτοι", οι βασιβουζούκοι, το ανομοιογενές ασκέρι που ακολούθησε τον Σουλτάνο στην εκστρατεία του για το πλιάτσικο. Ψηλά από τα τείχη οι υπερασπιστές χαμογέλασαν. Δεν τους φόβισε ο τεράστιος όγκος του πρώτου κύματος των επιτιθεμένων. Ίσα ίσα τους εξυπηρετούσε τόσο κοντά που ήταν ο ένας με τον άλλον. Δεν θα χρειαζόταν καν να σημαδεύουν. Το σχέδιο του Μεχμέτ ήταν απλό σε σύλληψη. Θα εξουθένωνε τους υπερασπιστές μέχρι τελικής πτώσεως. Ήταν λίγοι και ο στρατός του, υπερδεκαπλάσιος. Είχε κόσμο να θυσιάσει ενώ εκείνοι όχι. Μπορούσε να στέλνει στρατεύματα κατά κύματα μέχρι το σπαθί στα χέρια των υπερασπιστών πάνω στα τείχη να γίνει ασήκωτο από τις συνεχόμενες μάχες.
Μόλις δόθηκε το σύνθημα της επίθεσης, η φύση τρόμαξε! Χιλιάδες κραυγές, αλαλαγμοί, φωνές, και επικλήσεις στον Αλλάχ, έσκισαν τον σκοτεινό ουρανό της κωνσταντινούπολης. Τα κανόνια από το στρατόπεδο του Τούρκου αυθέντη, ξερνούσαν φωτιά προς τα τείχη. Μεταλλικά σκεύη και τύμπανα χτυπούσαν σε ένα δαιμονισμένο ρυθμό που πάγωνε το αίμα. Τα πράσινα μπαιράκια του Μεχμέτ και των Οθωμανών κυμάτιζαν ξέφρενα μέσα στο σκοτάδι.

Ο Πρωτοστράτορας από τα τείχη μονολόγησε: "ελάτε..." και χαμογέλασε. Ένα χαμόγελο τρομακτικό. Στη συνέχεια ούρλιαξε: "Στα όπλα. Έρχονται τα σκυλιά. Φωνάξτε τον Αυτοκράτορα, χτυπήστε τις καμπάνες." Σε λίγα λεπτά ο Αυτοκράτορας της Νέας Ρώμης, ο αυθέντης της Κωνσταντινούπολης έπαιρνε τη θέση του στα τείχη ανάμεσα στους υπερασπιστές, σαν απλός στρατιώτης. Ο Ιουστινιάνης γύρισε το κεφάλι του και τον είδε να δένει τον μεταλλικό του θώρακα. Βρισκόταν ακριβώς πίσω του στην πύλη του Αγίου Ρωμανού. Σε ένα τείχος ψηλότερα από όλους. Ούρλιαξε με την βαριά φωνή του για να ακουστεί μέσα στον χαλασμό που έκαναν τώρα και όλες οι καμπάνες από κάθε εκκλησιά της Πόλης: "Κλείδωσε μας. Κλείδωσε μας" Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος του έγνεψε καταφατικά και με μια κίνηση των χεριών του, έδειξε στον Ιουστινιάνη ότι τον ευχαριστεί.


Οι βαριές πόρτες εξόδου, στα νώτα των υπερασπιστών προς την πόλη έκλεισαν και κλειδώθηκαν. Τώρα όποιος ήταν στα τείχη ή θα νικούσε ή θα πέθαινε. Πάνω στην Πέμπτη ο Ιουστινιάνης έδινε τις τελευταίες οδηγίες. Οι καμπάνες συνέχιζαν να χτυπούν άγρια, τα τύμπανα να κάνουν τη γη να τρέμει και οι βασιβουζούκοι να ουρλιάζουν και να εφορμούν προς τα τείχη. Από ψηλά φαινόντουσαν να είναι άπειροι δεκάδες χιλιάδες.

"Τώρα" ούρλιαξε ο Πρωτοστράτορας και μια πυκνή βροχή από βέλη, από μεταλλικές μπίλιες και από μικρές γρανιτένιες πέτρες από τα μικρά πυροβόλα των υπερασπιστών, θέρισαν τις πρώτες σειρές των επιτιθεμένων. Σαν να προσέκρουσαν σε κάποιον αόρατο τοίχο οι βασιβουζούκοι σταμάτησαν και σωριάζονταν νεκροί. Από ψηλά οι τοξότες άδειαζαν τις φαρέτρες τους σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Δεν σημάδευαν αλλά κανένα βέλος δεν πήγαινε χαμένο. Τόσο πυκνές ήταν οι γραμμές των Οθωμανών ατάκτων. Τα τηλεβόλα και τα αρκεβούζια των βυζαντινών και των Λατίνων είχαν πάρει φωτιά.

Ο αθυρόστομος Ιουστινιάνης έτρεχε πάνω κάτω και εμψύχωνε τους συμπολεμιστές του: "Για την τιμή της Χριστιανοσύνης... θερίστε τους...κάντε τους να ξεχάσουν τις μάνες τους...", ήταν οι ηπιότερες εκφράσεις που χρησιμοποιούσε. Οι 800 σιδερόφρακτοι σύντροφοι του, με μια κίνηση έβγαλαν τα σπαθιά τους και περίμεναν. Μαζί τους και οι Βυζαντινοί.


Οι Βασιβουζούκοι ήταν ένα ασκέρι ατάκτων από κάθε μεριά του κόσμου. Όταν κατάλαβαν ότι με τις φωνές και τις κραυγές η πόλη δεν πέφτει, δείλιασαν. Οι βυζαντινοί τους μακέλευαν και δεν είχαν προλάβει καν να πλησιάσουν τα τείχη. Έκαναν να υποχωρήσουν. Ο τεράστιος όγκος των χιλιάδων αυτών ερασιτεχνών πολεμιστών ξαφνικά άλλαξε μέτωπο και υποχωρούσε. Γυρνούσε πίσω. Ο Μεχμέτ που παρακολουθούσε τη μάχη περίμενε την εξέλιξη αυτή. Κούνησε κοφτά το κεφάλι του και έδωσε ένα σύνθημα. Αμέσως στα νώτα των υποχωρούντων βασιβουζούκων ανέλαβαν δράση οι τρομεροί Τσαούσηδες. Αξιωματικοί του Οθωμανικού στρατού. Επαγγελματίες στρατιώτες έπαιξαν το ρόλο του στρατονόμου. Με τα τεράστια γιαταγάνια τους αλλά και με βαριά μεταλλικά ρόπαλα τιμωρούσαν, σκότωναν, ή άφηναν ανάπηρο όποιον υποχωρούσε. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Οι βασιβουζούκοι αφού είδαν εκατοντάδες συντρόφους τους να πέφτουν από σπαθί συμπολεμιστή τους επειδή υποχωρούσαν, άλλαξαν πάλι μέτωπο και ξεχύθηκαν προς τα τείχη. Τουλάχιστον αν πέθαιναν πάνω στη μάχη από το σπαθί των γκιαβούρηδων, θα πήγαιναν στον παράδεισο.


 
Η τεράστια τάφρος που βρισκόταν μπροστά από το "Μικρόν τείχος" είχε βάθος 10 μέτρα και πλάτος 21. Έπρεπε να την περάσουν να τρέξουν 17 μέτρα ακάλυπτοι και να φτάσουν στο Μικρόν τείχος. Τότε όλα θα ήταν πιο εύκολα αφού η πρώτη αμυντική γραμμή των Βυζαντινών είχε ισοπεδωθεί από τους βομβαρδισμούς των προηγούμενων ημερών. Το Μικρόν τείχος ήταν πλέον ένας ξύλινος φράχτης και όχι το πέτρινο τείχος, πάχους 2,5 μέτρων και ύψους 8,5 που ήταν πριν.

Σε λιγότερο από μισή ώρα η βασιβουζούκοι δεν χρειαζόταν να διασχίσουν την τάφρο με πρόχειρες γέφυρες ή άλλα μέσα. Τώρα απλά πατούσαν στα πτώματα των συντρόφων τους και περνούσαν απέναντι. Η τεράστια τάφρος είχε γεμίσει με νεκρούς άτακτους...


"Στο Μικρό" φώναξε ο Ιουστινιάνης και οι κατάφραχτοι ιππότες του άφησαν το Μέγα τείχος και κατέβηκαν στον ξύλινο φράχτη. Όσοι Βασιβουζούκοι δεν εξολοθρεύονταν πάνω από τα τείχη με τα τόξα και τα αρκεβούζια, και διέσχιζαν τη τάφρο, έπεφταν επάνω στους συντρόφους του Πρωτοστράτωρα. Τα όπλα τους ήταν αδύνατον να τρυπήσουν τις πανοπλίες των ιπποτών. Ήταν μια εύκολη μάχη για τους βυζαντινούς. Χωρίς ασπίδες και μεταλλικούς θώρακες τα τεράστια σπαθιά των Λατίνων του καπετάν Γιουστουνιά, τους εξολόθρευαν τρεις - τρεις με κάθε χτύπημα. Μετά από 3 ώρες μάχης σώμα με σώμα οι Βασιβουζούκοι διατάχτηκαν να υποχωρήσουν. Οι υπερασπιστές ούρλιαζαν από χαρά και ενθουσιασμό. Οι πανοπλίες, τα πρόσωπα, τα μαλλιά τους ήταν κατακκόκινα από το αίμα των Τούρκων. Οι απώλειες τους ήταν ελάχιστες. Όμως τα χέρια τους βάραιναν επικίνδυνα.


"Μοιράστε τους κρασί και να ξεκουραστούν" έδωσε εντολή ο Ιουστινιάνης αλλά η ματιά του πάγωσε καθώς κοίταξε προς το εχθρικό στρατόπεδο. Τη θέση των ατάκτων μετά από 3 ώρες μάχης έπαιρνε τώρα ο τακτικός στρατός των Οθωμανών. Αμέτρητες σειρές από Αλοφατζήδες (ουλουφατζήδες), από Καρίπηδες, από Δελήδες από Μποσταντζήδες και φυσικά από Σπάχηδες , εφορμούσαν προς τα τείχη. Ήταν ξεκούραστοι και ήθελαν να αποδείξουν ότι δίκαια άνηκαν στον τρομερό στρατό του Σουλτάνου. Από την άλλη οι υπερασπιστές άρχιζαν να καταβάλλονται από την κούραση. Και ο Σουλτάνος δεν τους άφησε ούτε λεπτό για να ξεκουραστούν.


"Κουράγιο αδέρφια" Βροντοφώναξε ο Αυτοκράτορας από τα τείχη. "'Ότι έπαθαν οι προηγούμενοι θα πάθουν και αυτοί."


Και πράγματι έτσι έγινε. Επί τρεις ώρες οι υπερασπιστές έκοβαν όπως ο ξυλοκόπος τα δέντρα, το νήμα της ζωής των χιλιάδων Οθωμανών στρατιωτών. Τρεις ώρες μάχης σώμα με σώμα που εάν υπολογίσουμε και τις προηγούμενες, συνολικά οι υπερασπιστές των τειχών πολεμούσαν 6 ώρες αδιάκοπτα. Έξη ώρες να σηκώνουν και να κατεβάζουν συνέχεια ένα βαρύ σπαθί και να μακελεύουν...


Η κούραση άρχισε να τους καταβάλει. Αυτή τη φορά όμως οι απώλειες ήταν μεγάλες. Ο τακτικός στρατός του Σουλτάνου δεν πολεμούσε με αυτοσχέδια σπαθιά, ρόπαλα και τσουγκράνες. Είχε όπλα και πανοπλίες σχεδόν εφάμιλλες με τους Βυζαντινούς και τους Λατίνους. Η άμυνα της Πόλης κρεμόταν σε μια κλωστή. Δεν ήταν λίγοι οι υπερασπιστές που βρήκαν τον θάνατο κατατρυπημένοι από τους εχθρούς, απλά και μόνο επειδή δεν μπορούσαν να σηκώσουν άλλο το σπαθί τους από την κούραση. Τα αυτιά όλων κόντευαν να σπάσουν. Τα τύμπανα δεν είχαν σταματήσει λεπτό. Το ίδιο και οι καμπάνες. Οι κλαγγή των όπλων και οι εκρήξεις μαζί με τις κραυγές των πολεμιστών δημιουργούσαν ένα σκηνικό κολάσεως.


Γλυκοχάραζε και ο θεός φαινόταν ότι δεν είχε αποφασίσει σε ποιόν θα έδινε τη νίκη. Η πεδιάδα του Λύκου ήταν τώρα ένας λασπότοπος γεμάτος αίματα και χιλιάδες πτώματα. Κάπου κάπου κάποιος τραυματίας εκλιπαρούσε για λύτρωση. Κομμένα μέλη, κομμένα κεφάλια, ανθρώπινες ακαθαρσίες. Η μυρωδιά του θανάτου.


Ο Σουλτάνος άρχισε να νιώθει άβολα. Η αποτυχία του έκλεινε πονηρά το μάτι. Η Πόλη απέναντι του όχι μόνο άντεξε αλλά και διέλυσε μεγάλο μέρος του στρατού του. Έβλεπε ήδη με τη φαντασία του, τους "Μουγκούς" να τον πνίγουν κάποιο βράδυ στον ύπνο του, με μεταξωτό κορδόνι. Διέταξε και το δεύτερο κύμα να υποχωρήσει και έστρεψε το κατασκότεινο πρόσωπο του προς τον Αγά των Γενιτσάρων που στεκόταν πίσω και αριστερά του. Θα τα έπαιζε όλα για όλα. Ή θα κέρδιζαν οι γενίτσαροι του ή θα τον περίμενε ο θάνατος και η ατίμωση.


"Είμαι ένας από εσάς" είπε στον Αγά. Εκείνος υποκλίθηκε βαθιά και έσπευσε να δώσει τις εντολές του. Οι Γενίτσαροι ήταν έτοιμοι να εφορμήσουν. Σαν σκυλιά που με αλυσίδα τα κρατά ο κύριος τους και τώρα τα άφησε κάλυπταν τρέχοντας την απόσταση μέχρι τα τείχη. Οι εκκλησίες πλέον δεν χτυπούσαν τις καμπάνες τους. Από το στρατόπεδο του Τούρκου αυθέντη δεν ακούγονταν τύμπανα. Επικρατούσε μια νεκρική σιγή που τσάκιζε τα νεύρα. Όλοι στα τείχη βαστούσαν την ανάσα τους. Οι Γενίτσαροι έτρεχαν σκυφτοί. Κοίταζαν μόνο μπροστά. Δεν φώναζαν, ούτε ούρλιαζαν όπως οι προηγούμενοι. Το θεωρούσαν υποτιμητικό. Απλά έτρεχαν.

«Αυτοί είναι οι τελευταίοι, αδέρφια μου» φώναξε ο αυτοκράτορας από ψηλά. «Κρατήστε τις θέσεις σας, μην λιγοψυχάτε τώρα». Οι Γενίτσαροι πέρασαν την τάφρο, πέρασαν και το Μικρό τείχος και έφτασαν κάτω από το Μέγα τείχος. Έστησαν με ταχύτητα τις σκάλες τους. Από ψηλά οι υπερασπιστές άδειαζαν καυτό λάδι, και πετούσαν πέτρες προς τα κάτω. Οι Γενίτσαροι ένας προς έναν συναντούσαν τιμημένα τον δημιουργό τους. Κανείς τους δεν φώναζε. Κανείς τους δεν ούρλιαζε. Και όποιος πέθαινε αμέσως κάποιος άλλος έπαιρνε τη θέση του ...
Είναι η στιγμή που ο χρόνος σταματάει ... Είναι η στιγμή που μια αυτοκρατορία πεθαίνει ...Είναι η στιγμή που χίλια και βάλε χρόνια περνάνε στο παρελθόν. Η μοίρα λες και αμφιταλαντευόταν τόσες ώρες, αποφάσισε να δώσει τη νίκη στους Οθωμανούς. Εξάλλου η έκπληξη θα ήταν εάν η Πόλη δεν έπεφτε ...Έπεσεμε τρία απλά μοναδικά στην ιστορία γεγονότα που έκριναν τα πάντα.
Ο Μεχμέτ έβλεπε τους Γενίτσαρους του να τσακίζονται σωρηδόν πάνω από τα τείχη. Η Βασιλεύουσα δεν έπεφτε. Έτριψε τον σβέρκο του. Ήξερε τη μοίρα του. Ετοιμάστηκε να σημάνει υποχώρηση. Τότε συνέβησαν σχεδόν ταυτόχρονα τρία μοιραία για το Βυζάντιο γεγονότα.


Στη Βόρεια πλευρά του τείχους. Κάτω σχεδόν από το παλάτι των Βλαχερνών σε μια μικρή γωνιά του που κάνει ο τοίχος βρίσκεται ένα πορτάκι. Μια μικρή πόρτα ξύλινη, που κάποτε οι αυτοκράτορες χρησιμοποιούσαν όταν έβγαιναν για κυνήγι στο δάσος του Βελιγραδίου. Το πορτάκι σχεδόν δεν φαίνεται ακόμη και εάν κάποιος είναι πολύ κοντά. Οι πολιορκημένοι πολλές φορές το είχαν χρησιμοποιήσει στις εφόδους τους. Έβγαιναν μέχρι και 50 και ταχύτατα με τα άλογα τους σάρωναν όποιον Οθωμανό στρατιώτη έβρισκαν. Μετά σαν φαντάσματα έμπαιναν πάλι από την πόρτα αυτή την ασφάλιζαν και έπαιρναν τις θέσεις τους στα τείχη.
Με κάποιο τρόπο «μαγικό» η πόρτα, αυτή την μοιραία στιγμή βρέθηκε ανοιχτή. Την ξέχασαν καθώς επέστρεφαν μετά από κάποια επιδρομή οι Βυζαντινοί; Κάποιο χέρι από μέσα που ήθελε να μπουν οι Οθωμανοί, την ξεκλείδωσε; Κανείς δεν ξέρει , ούτε θα μάθει ποτέ. Από την πόρτα μπήκαν κάποιοι Γενίτσαροι οι οποίοι έγιναν αντιληπτοί σχεδόν αμέσως από τους Βυζαντινούς. Με άλογα και πεζή, οι υπερασπιστές έπεσαν πάνω τους και τους εξολόθρευσαν. Ένας από εκείνους όμως κατάφερε να σκαρφαλώσει στο τείχος και να τοποθετήσει τη σημαία του Σουλτάνου. Η σημαία δεν κατέβηκε ...

Την ίδια στιγμή σαν να έπαιζε ένα παιχνίδι η μοίρα, ο Πρωτοστράτορας, ο άνθρωπος που ουσιαστικά μαζί με τον αυτοκράτορα κρατούσε την Πόλη, τραυματίζεται. Ο Ιουστινιάνης είδε μέσα από την κατάμαυρη πανοπλία του να ξεπηδά αίμα. Κάποιο βόλι ή τόξο καρφώθηκε χαμηλά στην κοιλιά του. Ο πόνος ήταν αβάσταχτος και όσο περνούσε η ώρα ο Ιουστινιάνης σφάδαζε. Οι σύντροφοι του, άφησαν τις θέσεις τους στις πολεμίστρες και έτρεξαν να προστατεύσουν τον ηγέτη τους. Από τα τείχη έφυγε η ελίτ της άμυνας οι σιδερόφραχτοι ιππότες του Γενουάτη γίγαντα. Οι γενίτσαροι συνέχιζαν να ανεβαίνουν ... Ο Πρωτοστράτορας φώναξε στον Κωνσταντίνο να του πετάξει τα κλειδιά της Πύλης για να φύγει. «Αδελφέ» απάντησε με αγωνία από ψηλάο Παλαιολόγος «άντεξε λίγο ακόμη σε παρακαλώ». Ο Ιουστινιάνης σε κρίση πανικού και φρικτού πόνου ούρλιαξε: «Πέταξε μου τα κλειδιά ανάθεμα με. Πεθαίνω δεν το βλέπεις;». Ο αυτοκράτορας υποχώρησε και πέταξε τα κλειδιά. Οι πιστοί σύντροφοι του Ιουστινιάνη άφησαν τα τείχη και κρατώντας τον στα χέρια έτρεξαν προς τα 2 πλοία που τους περίμεναν στο λιμάνι. Οι Βυζαντινοί ήταν πλέον μόνοι τους. Αργότερα πολλοί κατηγόρησαν τον Ιουστινιάνη ότι λιγοψύχησε και για ένα μικρό τραυματισμό έφυγε. Η πραγματικότητα είναι όμως εντελώς διαφορετική. Ο Ιουστινιάνης σε όλες τις ημέρες της πολιορκίας, ποτέ δεν δείλιασε, ποτέ δεν έκανε πίσω. Πρώτος δίπλα στον Κωνσταντίνο απωθούσε τους Οθωμανούς. Ευκαιρίες να φύγει είχε πολλές. Και μάλιστα να αλλάξει και στρατόπεδο γεμίζοντας τις τσέπες του με χρυσάφι. Δεν το έκανε. Έμεινε στις επάλξεις. Ο Ιωάννης Ιουστινιάνης πέθανε τις πρώτες ημέρες του Ιουνίου, όταν τα 2 πλοία του έδεσαν στη Χίο. Κάποιοι ιστορικοί, σύγχρονοι της Αλώσεως μιλούν ανοιχτά ότι το βόλι που τον βρήκε τον πέτυχε από πίσω. Το βόλι δεν ήταν Τούρκικο ...



Στον τάφο του στην εκκλησία του Αγίου Δομίνικου στη Χίο αναγραφόταν στα Λατινικά: "Ένθαδε κείται Ιωάννης Ιουστινιάνης, ανήρ περικλεής και πατρίκιος Γενουήσιος εκ των Μαονέων της Χίου, όστις, κατά την εκστρατείαν του βασιλέως των Τούρκων Μωάμεθ εναντίον της Κωνσταντινουπόλεως, μεγαλοψύχως ηγεμονεύων παρά το γαληνοτάτω Κωνσταντίνω, τελευταίω των ανατολικών Χριστιανών αυτοκρατόρι, θανασίμως πληγωθείς απέθανε."
Το τρίτο περιστατικό που συνέβη σχεδόν ταυτόχρονα με τα άλλα δύο ήταν και αυτό καθοριστικό. Την ίδια στιγμή λοιπόν που στις επάλξεις κυμάτισε για πρώτη φορά το μπαϊράκι του Σουλτάνου, την ίδια στιγμή που ο Πρωτοστράτωρας τραυματίστηκε και αποχώρησε, μια ομάδα Γενιτσάρων, καθοδηγούμενη από τον Καφέρ Μπέη, σκαρφάλωσε στα τείχη και πάτησε το πόδι της κάτω από τον Άγιο Ρωμανό. Εκεί κάποιος θηριώδης Γενίτσαρος που πλέον από τους Τούρκους θεωρείται ήρωας, ο Χασάν από το Ουλουμπάτ (Ουλουμπατλί Χασάν τον φώναζαν) συνοδευόμενος από μια ομάδα 30 συντρόφων του κατάφερε να προχωρήσει κατά μήκος στις επάλξεις, απωθώντας τους παραπαίοντες αμυνόμενους. Με μια σημαία του Σουλτάνου Μεχμέτ στο αριστερό και ένα τεράστιο κυρτό σπαθί στο δεξί χέρι, κράτησε για λίγα λεπτά τη θέση του περικυκλωμένος από Βυζαντινούς. Οι άλλοι γενίτσαροι που τον είδαν εμπνεύστηκαν από το θάρρος του και όρμησαν με περισσότερη λύσσα κατά των υπερασπιστών. Ο γιγαντιαίος γενίτσαρος κάρφωσε τη σημαία του Ισλάμ στα τείχη της Βασιλεύουσας των χριστιανικών πόλεων. Σύντομα οι αμυνόμενοι ανασυντάχτηκαν και με ομοβροντία από βέλη, πέτρες και ακόντια έριξαν κάτω τους 30 Γενίτσαρους και κύκλωσαν τον Χασάν. Με κόκκινα μάτια από την ένταση της μάχης του επιτέθηκαν, τον γονάτισαν και στην κυριολεξία τον κομμάτιασαν. Τα ελάχιστα λεπτά που άντεξε όμως ήταν αρκετά για ακόμη περισσότερους γενίτσαρους να σκαρφαλώσουν στα τείχη. Η μάχη είχε κριθεί.

Ο Σουλτάνος που παρακολουθούσε πλέον από κοντά τη μάχη, ενώ είχε σηκώσει το χέρι να σημάνει υποχώρηση, είδε με το έμπειρο μάτι του την αναταραχή στις γραμμές των υπερασπιστών. Αντί για υποχώρηση έδωσε εντολή όλες οι δυνάμεις να πέσουν στο σημείο εκείνο. Σαν πλημμυρίδα χιλιάδες άνδρες άρχισαν να εισβάλλουν στον θύλακα που ο Σουλτάνος υπέδειξε. Οι αμυνόμενοι υποχώρησαν υπό το βάρος του αριθμού των επιτιθεμένων. Σε ένα τέταρτο 30.000 Οθωμανοί ανέβηκαν στα τείχη. Τώρα όλοι ούρλιαζαν απόκοσμα και έσφαζαν όποιον συναντούσαν. Η Πόλις Εάλω. Η υποχώρηση έγινε πανικός.


Πύλη Αγίου Ρωμανού πρωινό 29 Μαΐου 1453


Το πρόσωπο του Αυτοκράτορα είχε μεταβληθεί σε μια μάσκα πόνου. Δεν πίστευε και ο ίδιος πόσο γρήγορα και ξαφνικά ανατράπηκε η κατάσταση. Οι Οθωμανοί έμπαιναν πλέον από παντού. Μέσα στον πανικό και τον χαμό ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ήταν αδύνατον να κάνει το παραμικρό. Έστρεψε το πρόσωπο του προς τα πίσω. Έβλεπε από ψηλά την αγαπημένη του πόλη να ψυχορραγεί. "Όλα τελείωσαν λοιπόν" σκέφτηκε και πρόσταξε την φρουρά του να αποχωρήσουν. Με ψυχραιμία κατέβηκε από τον Άγιο και μπήκε στην Πόλη. Τον συνόδευαν οι καλοί του φίλοι , Ο Ιωάννης Δαλματός, ο Δον Φρανσίσκο ντε Τολέδο, ο Θεόφιλος Παλαιολόγος και ο Καντακουζηνός. Έτρεχαν στα στενά δρομάκια της Πόλης. "Άρχοντα μου θα ήταν συνετό να αποφύγουμε τους μεγάλους δρόμους για να φτάσουμε στο λιμάνι" τον συμβούλεψε ο Θεόφιλος. Οι σφαγές οι λεηλασίες, οι βιασμοί, οι κλεψιές είχαν ξεκινήσει και τα ουρλιαχτά του κόσμου και οι απεγνωσμένες επικλήσεις για βοήθεια έκαναν τον Αυτοκράτορα να σταθεί.


"Δεν φεύγω" είπε. " Η πόλη μου πεθαίνει και μαζί της θα πεθάνω και εγώ". Από κάποια σκιερή γωνία ξεπρόβαλε τρέχοντας μια πολυάριθμη ομάδα γενιτσάρων που είχε επιδοθεί σε ανελέητο πλιάτσικο και δολοφονίες. Κοντοστάθηκαν μόλις είδαν τους 5 αρματωμένους άνδρες. Ο Αυτοκράτορας της Νέας Ρώμης, ο αυτοκράτορας της Βασιλεύουσας δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. Ξεθήκωσε το σπαθί του και όρμησε. Πίσω του οι σύντροφοι του έκαναν το ίδιο. Όπως η φωτιά καίει τα δάση, έτσι και ο Κωνσταντίνος θέριζε τους Γενίτσαρους. Δεχόταν χτυπήματα αλλά παρέμενε όρθιος. Σε λίγα λεπτά οι 4 σύντροφοι του κείτονταν νεκροί. Είχε περικυκλωθεί. Η πανοπλία και ο μανδύας του ήταν μέσα στα αίματα. Τα μάτια του είχαν γεμίσει δάκρυα. Όχι από πόνο. Δάκρυα για τον χαμό της θεοφύλακτης Πόλης. Ο Κωνσταντίνος ζύγισε το σπαθί στο κουρασμένο του χέρι."΄Δεν υπάρχει ένας Χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;" φώναξε και όρμησε για δεύτερη φορά. Δέχτηκε από πίσω ένα δυνατό χτύπημα. Όλα μαύρισαν στα μάτια του. Κατέρρευσε . Οι γενίτσαροι έπεσαν πάνω του...Κανείς ποτέ δεν τον ξαναείδε...

Ο Οθωμανός ιστορικός Ορούχ, έγραψε αργότερα: "Ο άμοιρος αυτοκράτορας ήταν 49 ετών όταν πέθανε. Όποιες και αν ήταν οι συνθήκες του θανάτου του, φαίνεται ότι προσπάθησε μέχρι και την τελευταία στιγμή να κρατήσει τη φλόγα του Βυζαντίου αναμμένη. Ο κυβερνήτης της Ιστανμπούλ ήταν γενναίος και δεν ζήτησε έλεος. Ήταν ένας άξιος αντίπαλος"
Οι δρόμοι της Κωνσταντινούπολης γλιστρούσαν από το αίμα που έρεε. Τα κομμένα κεφάλια μέσα στο λιμάνι, έμοιαζαν καρπούζια στον πάγκο του μανάβη. Τόσα πολλά ήταν. Στον κεράτιο σε ένα Πύργο 40 κρητικοί τοξότες είχαν ταμπουρωθεί και δεν έκαναν πίσω. Κάθε προσπάθεια των Οθωμανών να καταλάβουν τον Πύργο, αποτύγχανε. Οι κρητικοί ήταν λιοντάρια. Η Πόλη είχε πέσει αλλά οι Κρητικοί δεν παραδίδονταν. Ο Μεχμέτ το έμαθε. Θαύμασε την αντρειοσύνη τους. Η εντολή του ήταν σαφής: " Αφήστε τους να φύγουν. Αφήστε τους τιμητικά να πάρουν μαζί τους και τη σημαία τους. Όποιος τολμήσει να πειράξει έστω και έναν από αυτούς θα θανατωθεί. Δώστε τους και ένα πλοίο. Το αξίζουν..."

Αγία Σοφία πρωινό 30ης Μαΐου 1453

Ο Μεχμέτ ήταν έξαλλος. Άφριζε στην κυριολεξία από το κακό του. Όταν βρισκόταν σε τέτοια κατάσταση ακόμη και η προσωπική του φρουρά φρόντιζε να μην βρίσκεται στο οπτικό του πεδίο. Δεν το είχε σε τίποτε να διατάξει τον αποκεφαλισμό όποιου ανθρώπου ήταν δίπλα του, την λάθος ώρα.

Σύμφωνα με τους ιερούς νόμους του Ισλάμ εάν μια πόλη επαρεδίδετο τότε τα στρατεύματα, την καταλάμβαναν αναίμακτα και απαγορευόταν να αγγίξουν την περιουσία αλλά και τους ανθρώπους της. Εάν μια πόλη αρνείτο να παραδοθεί και τα στρατεύματα την καταλάμβαναν εξ εφόδου τότε οι στρατιώτες επί 3 ημέρες είχαν δικαίωμα να κάνουν ότι θέλουν στους ανθρώπους και την περιουσία τους. Να την οικειοποιηθούν να πάρουν σκλάβους, να πάρουν χρυσάφια και κοσμήματα. Οτιδήποτε, αλλά για 3 ημέρες. Η Κωνσταντινούπολη ήταν στη δεύτερη περίπτωση. Όμως εάν ο Μεχμέτ άφηνε τους άνδρες τους για τρεις ημέρες, εκείνοι θα ισοπέδωναν την Πόλη. Δεν θα έβρισκε τίποτε όρθιο.
Ο Μεχμέτ αποφάσισε να μην περιμένει να περάσει το τριήμερο. "Μπαίνουμε μέσα" είπε στον Βεζίρη του και λίγη ώρα αργότερα μια τεράστια πομπή περπατούσε στους δρόμους της Βασιλεύουσας. Πρώτος πάνω στο λευκό του άλογο ήταν ο Μεχμέτ, ζωσμένος με το σπαθί του Οσμάν. Έφτασε έξω από την Αγία Σοφία. Από μέσα οι κραυγές του κόσμου ήταν ανατριχιαστικές. Ξέζεψε και πεζός έφτασε στην είσοδο. Με αργές κινήσεις έσκυψε και πήρε μια χούφτα χώμα από το έδαφος. Έριξε το χώμα πάνω στο τουρμπάνι του, ως πράξη ταπεινότητας απέναντι στον θεό. Ο Μεχμέτ μπήκε από την είσοδο και μονολογούσε το ποίημα ενός Πέρση ποιητή: " Η αράχνη υφαίνει τον ιστό της και η κουκουβάγια κρώζει στους οίκους του Αφραστάβ..."
Είδε το εσωτερικό της εκκλησιάς ασφυκτικά γεμάτο. Όσοι είχαν προστρέξει εκεί για να σωθούν είχαν αλυσοδεθεί και ήταν έτοιμοι για τα σκλαβοπάζαρα. Πολλοί κείτονταν νεκροί. Αίμα έρεε στα πλακάκια του Οίκου του Θεού. Κάποιοι γενίτσαροι συνέχιζαν να ξηλώνουν τα μάρμαρα, συνέχιζαν να χαλάνε τις χρυσοποίκιλτες εικόνες. Ο Μεχμέτ έγινε έξαλλος. Πλησίασε έναν γενίτσαρο που ξήλωνε κάποια μάρμαρα "Γιατί τα χαλάς" τον ρώτησε με φωνή που έτρεμε. "Για την πίστη μας Σουλτάνε μου" απάντησε εκείνος. Με το βαρύ μεταλλικό κοντάρι του τον χτύπησε με όλη του τη δύναμη στο κεφάλι. . Το κρανίο άνοιξε σαν τριαντάφυλλο και υγρά με αίμα άρχισαν να χύνονται. "ΤΕΛΟΣ" βροντοφώναξε ο Μεχμέτ "Κανείς και ποτέ δεν θα παραβιάζει διαταγή δική μου. Σας είπα ότι τα κτίρια μου ανήκουν"
Στη συνέχεια ήρεμος έδωσε εντολή να μπουν μέσα οι ιερείς του Ισλάμ. Σε λίγη ώρα στην Αγία Σοφία θα τελούταν η πρώτη προσευχή στον Αλλάχ...
ΤΕΛΟΣ

 

 

 Καταλυτικός παράγοντας μπορεί να είναι το άγχος στις επιδόσεις των υποψηφίων των Πανελληνίων Εξετάσεων, με τη στήριξη του οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος να είναι απαραίτητη για την «επιβίωση» αυτής της ιδιαίτερα αγχωτικής περιόδου.

Βλέποντας το άγχος από την παιδική και εφηβική σκοπιά, πίσω του κρύβονται πεποιθήσεις σχετικά με το πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά ή και για τους άλλους να τα πάνε καλά και να πετύχουν, όπως εξηγεί η επιστημονική ομάδα του «Μαζί για το Παιδί».

Με άλλα λόγια, τα παιδιά έχουν αγωνία για το ποιες θα είναι οι συνέπειες αν δεν τα καταφέρουν, ή αν θα αλλάξει ο τρόπος που τους βλέπουν οι σημαντικοί τους άνθρωποι (οικογένεια, φίλοι, δάσκαλοι). Έτσι, μπορεί την συγκεκριμένη περίοδο να παρατηρήσουμε ότι εκνευρίζονται ή ταράσσονται πιο εύκολα, ότι αυξάνουν έντονα την προσπάθεια τους (ενδεχομένως μέχρι και σε σημείο εξάντλησης) ή και το αντίθετο, ότι αναβάλλουν συνεχώς το να διαβάσουν και αποφεύγουν τις σχολικές τους υποχρεώσεις.

 

Η θέση των ενηλίκων

 

Από την μεριά των γονέων και των εκπαιδευτικών, συνειδητά αλλά και ασυνείδητα, ίσως υπάρχει αγωνία για τη σχολική επίδοση διότι έχει συσχετιστεί με τη μελλοντική πορεία και ευτυχία του παιδιού. Έτσι, και οι ενήλικες μπορεί να σκέφτονται υπερβολικά το μέλλον και το τι μπορεί να συμβεί αν τα πράγματα δεν πάνε τώρα καλά. Επίσης, μπορεί να παρακολουθούν στενά τη μελέτη και το πόσο χρόνο αφιερώνει το παιδί στο διάβασμα ή και να αναζητούν διαρκώς τρόπους για να βοηθήσουν περισσότερο τη μαθησιακή διαδικασία.

Άθελα μας αυτή η στάση έχει ως αποτέλεσμα το παιδί να αντιληφθεί το δικό μας άγχος και να πιστέψει πως μόνο η επίδοση του είναι σημαντική.

 
 

Άρα, ως ενήλικες τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να στηρίξουμε το παιδί χωρίς να αυξήσουμε την υπάρχουσα πίεση;

  • Εξασφαλίζουμε ένα ήρεμο και χωρίς εντάσεις περιβάλλον.
  • Ενθαρρύνουμε το παιδί να κάνει τα πράγματα που το ευχαριστούν και το χαλαρώνουν.
  • Ρωτάμε πως νιώθει και ακούμε τι έχει να μας πει χωρίς να βιαστούμε να το καθησυχάσουμε.
  • Ρωτάμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε χωρίς να προτείνουμε δικές μας λύσεις.
  • Λέμε πως καταλαβαίνουμε γιατί νιώθει άγχος και πως είναι φυσιολογικό να το αισθάνεται.
  • Εξηγούμε ότι όλοι μας κάνουμε λάθη και μπορούμε να έχουμε και αποτυχίες.
  • Θυμίζουμε στο παιδί εμπόδια που έχει ξεπεράσει για να το ενδυναμώσουμε.
  • Λέμε πως ακόμα και αν τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλει, θα είμαστε δίπλα του για να βρει νέες λύσεις και δεν θα αλλάξει ο τρόπος που το βλέπουμε.
  • Αν θέλουμε, φέρνουμε και παραδείγματα από την δική μας εμπειρία με στόχο το παιδί να απενοχοποιήσει ό, τι δύσκολο προκύψει (πχ. “Και εγώ θυμάμαι στην ηλικία σου δεν τα είχα πάει καλά σε αυτές τις εξετάσεις και ήμουν στεναχωρημένος, ωστόσο βρήκα τρόπο να κάνω αυτό που ήθελα…”).
 

Ποια πράγματα είναι προτιμότερο να αποφεύγουμε;

● Να υποτιμάμε τα συναισθήματα του παιδιού.

 
 

● Να το καθησυχάζουμε διαρκώς λέγοντας του πως δεν πειράζει ή να μην ανησυχεί.

● Να αποκλείουμε την πιθανότητα αποτυχίας.

● Να του υπενθυμίζουμε λάθη που έχει κάνει.

● Να υπογραμμίζουμε ότι η προσπάθεια του δεν είναι αρκετή, ακόμα και αν όντως πιστεύουμε ότι μπορεί να κάνει περισσότερα.

● Να το κατακλύζουμε με υπερβολικό αριθμό συμβουλών ή ιδεών για το τι μπορεί να γίνει καλύτερα, ιδίως όταν έρχεται το παιδί σε εμάς για να μοιραστεί το άγχος του και άρα δεν είναι σε ηρεμία για να διαχειριστεί νέες πληροφορίες.

Χρήσιμες συμβουλές για τα παιδιά

Με τα παιδιά που μπορεί να διαβάζουν αυτό το διάστημα έχουμε να μοιραστούμε τις παρακάτω ιδέες:

● Φροντίστε να έχετε ελεύθερο χρόνο και ποικιλία στη δραστηριότητες σας.

● Εκφράστε το πως νιώθετε σε φίλους και σε ενήλικες με τους οποίους αισθάνεστε ασφάλεια.

● Μην προσπαθείτε να αποφύγετε το άγχος σας. Προσπαθεί απλά να σας θυμίσει ότι θέλετε να τα πάτε καλά. Παρατηρήστε το και αφήστε το να φύγει μόνο του.

● Μην ταυτίζετε την επιτυχία με έναν βαθμό ή με ένα πανεπιστήμιο.

● Επικεντρωθείτε σε ένα βήμα την φορά. Όπως λέει μία χιουμοριστική ινδική παροιμία: - Πως τρώμε έναν ελέφαντα; - Μπουκιά, μπουκιά!

● Προσπαθήστε να φροντίζετε τον εαυτό σας σε όλους τους τομείς (ύπνο, κίνηση, φαγητό) και να σας συμπεριφέρεστε γενικά με ευγένεια, όπως θα φερόσασταν σε έναν φίλο σας.

Σε περίπτωση που παρατηρείτε πως το άγχος για τις εξετάσεις προκαλεί πολλαπλές δυσκολίες στην καθημερινότητα, μην διστάσετε να απευθυνθείτε στην τηλεφωνική Γραμμή 11525 του “Μαζί για το Παιδί” η οποία λειτουργεί Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00-21:00.

 

 

  Πανελλήνιες 2023: Χιλιάδες υποψήφιων μαθητών θα λάβουν επίδομα ύψους 350 ευρώ σύμφωνα με την πρόσφατη εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας.

Χιλιάδες είναι οι μαθητές που αναγκάζονται να διανύουν μεγάλες αποστάσεις ή ακόμα και να διαμένουν σε άλλη πόλη, για να μπορέσουν να δώσουν Πανελλήνιες εξετάσεις. Το υπουργείο Παιδείας με εγκύκλιο που εξέδωσε περιλαμβάνει τους περισσότερους από αυτούς στους δικαιούχους για το επίδομα 350 ευρώ, που θα δοθεί για τις ανάγκες μετακίνησης, διαμονής και διατροφής των υποψηφίων στις Πανελλαδικές 2023.

Συγκεκριμένα, θα δοθεί επίδομα ύψους 350 ευρώ για την κάλυψη εξόδων μετακίνησης, διαμονής και διατροφής σε υποψήφιους που συμμετέχουν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις το ίδιο έτος κατά το οποίο αποφοιτούν από Γενικό ή Επαγγελματικό Λύκειο και εξετάζονται πανελλαδικά σε άλλη σχολική μονάδα από αυτή στην οποία υπέβαλαν αίτηση – δήλωση.

Ποιοι είναι οι δικαιούχοι για το επίδομα για τις Πανελλήνιες

Α. Είναι υποψήφιοι των Γενικών ή Επαγγελματικών Λυκείων της Χώρας και μετακινούνται:

 
 
  • από τις σχολικές μονάδες της νησιωτικής Χώρας προς άλλα Εξεταστικά Κέντρα της νησιωτικής Χώρας. Η αποζημίωση δεν καταβάλλεται εάν η μετακίνηση πραγματοποιείται εντός του ιδίου νησιού και η απόσταση μεταξύ των δύο σχολικών μονάδων (δηλ. σχολικής μονάδας υποβολής της αίτησης – δήλωσης συμμετοχής στις Πανελλαδικές εξετάσεις και Εξεταστικού Κέντρου) είναι μικρότερη των 120 χιλιομέτρων.
  • από τις σχολικές μονάδες υποβολής της αίτησης – δήλωσης της νησιωτικής Χώρας προς άλλα Εξεταστικά κέντρα της ηπειρωτικής Χώρας.
  • από τις σχολικές μονάδες της ηπειρωτικής Χώρας προς άλλα Εξεταστικά κέντρα της ηπειρωτικής Χώρας και η απόσταση μεταξύ των δύο σχολικών μονάδων (δηλ. σχολικής μονάδας υποβολής της αίτησης –δήλωσης συμμετοχής στις Πανελλαδικές εξετάσεις και Εξεταστικού Κέντρου) είναι μεγαλύτερη από 120 χιλιόμετρα.

Β. Είναι υποψήφιοι των Γενικών ή Επαγγελματικών Λυκείων της Χώρας με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και μετακινούνται :

  • από τις σχολικές μονάδες της νησιωτικής Χώρας προς τα Βαθμολογικά ή Ειδικά Εξεταστικά Κέντρα της νησιωτικής Χώρας. Η αποζημίωση δεν καταβάλλεται εάν η μετακίνηση πραγματοποιείται εντός του ιδίου νησιού και η απόσταση μεταξύ των δύο σχολικών μονάδων (δηλ. σχολείου υποβολής αίτησης – δήλωσης συμμετοχής στις Πανελλαδικές εξετάσεις και Βαθμολογικού Κέντρου ή Ειδικού εξεταστικού Κέντρου) είναι μικρότερη των 120 χιλιομέτρων.
  • από τις σχολικές μονάδες της νησιωτικής Χώρας προς τα Βαθμολογικά ή Ειδικά Εξεταστικά της ηπειρωτικής Χώρας.
  • από τις σχολικές μονάδες της ηπειρωτικής Χώρας προς τα Βαθμολογικά ή Ειδικά Εξεταστικά Κέντρα της ηπειρωτικής Χώρας εφόσον η απόσταση της σχολικής μονάδας από το Βαθμολογικό Κέντρο ή Ειδικό Εξεταστικό Κέντρο είναι μεγαλύτερη των 120 χιλιομέτρων.

Όλη η εγκύκλιος για το επίδομα 350 ευρώ για τις Πανελλήνιες 2023 ΕΔΩ

 

 

 Αλλαγές στον τρόπο βαθμολόγησης του μαθήματος της Ιστορίας θα ισχύσουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις 2023.

 

Για την εξέταση του μαθήματος «Ιστορία» της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών, ισχύουν τα εξής:

1. Η Ιστορία ως μάθημα Προσανατολισμού, εξετάζεται με συνδυασμό ερωτήσεων, οι οποίες ταξινομούνται σε δύο ομάδες.

 

α) Στην πρώτη ομάδα περιλαμβάνονται δύο θέματα που μπορούν να αναλύονται σε ερωτήσεις με τις οποίες ελέγχονται οι ιστορικές γνώσεις των υποψηφίων (ιστορικές έννοιες, ιστορικά γεγονότα, χρονολογίες, δράση ιστορικών προσώπων, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά φαινόμενα, κ.τ.λ.) και η κατανόησή τους.

 
 

β) Στη δεύτερη ομάδα περιλαμβάνονται δύο (2) τουλάχιστον θέματα που απαιτούν σύνθεση ιστορικών γνώσεων και κριτική ικανότητα (αξιολογήσεις ιστορικών γεγονότων ή ιστορικών προσώπων, ανάλυση αιτιών ή συνθηκών που συντέλεσαν στη διαμόρφωση και εξέλιξη σημαντικών ιστορικών φαινομένων κ.τ.λ.). Στην περίπτωση αυτή μπορούν να χρησιμοποιούνται και ερωτήσεις επεξεργασίας ιστορικού υλικού, το οποίο δίνεται στους υποψηφίους σε φωτοτυπία. Το υλικό αυτό αφορά γραπτές ιστορικές πηγές, εικαστικά έργα, χάρτες, διαγράμματα κ.τ.λ. που χρησιμοποιούνται ως αποδεικτικά στοιχεία ή ως μέσα άντλησης στοιχείων για την εξαγωγή ιστορικών συμπερασμάτων.

2. Η βαθμολογία κατανέμεται κατά 50% σε καθεμία από τις ομάδες αυτές. Η κατανομή της βαθμολογίας στις ερωτήσεις κάθε ομάδας, μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας σε καθεμία από αυτές, η οποία καθορίζεται κατά τη διατύπωση των θεμάτων και ανακοινώνεται στους υποψηφίους γραπτώς.

 
 

Τι ισχύει με τη βαθμολογία στα υποερωτήματα

Σε περίπτωση κατά την οποία ένα θέμα αναλύεται σε υποερωτήματα, η βαθμολογία που προβλέπεται για αυτό κατανέμεται ισότιμα στα επιμέρους ερωτήματα, εκτός αν κατά την ανακοίνωση των θεμάτων καθορίζεται διαφορετικός βαθμός για κάθε ένα από αυτά.

 

 

 

Πανικός επικράτησε την Παρασκευή (26/5) σε Επαγγελματικό Λύκειο στο Μαρκόπουλο Ωρωπού, όπου συνελήφθη ένας 17χρονος μαθητής που φέρεται να πυροβόλησε με αεροβόλο καθηγητή του στο σχολείο.

Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές που επικαλείται η ΕΡΤ, όλα συνέβησαν στις 8.45 το πρωί της Παρασκευής στο ΕΠΑΛ Μαρκοπούλου Ωρωπού, όπου κατά τη διάρκεια του πρώτου διαλείμματος στον προαύλιο χώρο του σχολείου, ο 17χρονος, ο οποίος είναι μαθητής της Β’ Λυκείου, πυροβόλησε μία φορά απρόκλητα με αεροβόλο πιστόλι κατά 36χρονου καθηγητή, τραυματίζοντας τον ελαφρά με πλαστικό σφαιρίδιο στο αριστερό πόδι.

Στη συνέχεια ο μαθητής αποβλήθηκε από το Λύκειο και αποχώρησε από το σχολείο.  Από την πλευρά του ο καθηγητής μετέβη στο Αστυνομικό τμήμα Ωρωπού όπου έδωσε κατάθεση για το περιστατικό.

Το αεροβόλο πιστόλι και ένας γεμιστήρας κατασχέθηκαν αφού πρώτα παραδόθηκαν στις Αρχές από τη Διεύθυνση του ΕΠΑΛ Μαρκοπούλου. Ο καθηγητής δεν επιθυμούσε να εξεταστεί από ιατροδικαστή.

Σε βάρος του 17χρονου σχηματίστηκε δικογραφία και θα οδηγηθεί σήμερα στον Εισαγγελέα Ανηλίκων Αθηνών. Σημειώνεται ότι συνελήφθησαν για παραμέληση εποπτείας ανηλίκων οι γονείς του, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι με προφορική εντολή του Εισαγγελέα Ποινικής Δίωξης.

rsz mak 1

 

Κατόπιν περιορισμένης αστοχίας του μηχανογραφικού συστήματος κατά την από 24-05-2023 ροή διορισμών των εκπ/κών κλάδου ΠΕ60-Νηπιαγωγών, ανακοινοποιείται στο ορθό ο πίνακας με τους εκπ/κούς κλάδου ΠΕ60-Νηπιαγωγών που διορίζονται στη Γενική Εκπ/ση.

Για τη διευκόλυνση των υποψηφίων επισημαίνεται ότι, σε σχέση με την από 24-05-2023 εν λόγω ροή (που αναρτήθηκε αυθημερόν στην ιστοσελίδα του Υπουργείου μας), επέρχονται τροποποιήσεις μόνο στους εκπ/κούς κλάδου ΠΕ60 με αύξουσα σειρά κατάταξης 3.257, 3.272, 3.361, 3.378, 3.388, 3.515, 3.600 και 3.626 στους τελικούς αξιολογικούς πίνακες της Προκήρυξης 1ΓΕ/2019 της Ανεξάρτητης Αρχής του ΑΣΕΠ.

Ο πίνακας ΕΔΩ 

Λογότυπο ΑΔΙΠΠΔΕ

Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την απόσπαση προσωπικού στην Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.) προς κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της.

Από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοινώνεται η Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τριετή απόσπαση στην Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.), από την 1η Σεπτεμβρίου 2023 μέχρι την 31η Αυγούστου 2026 προς κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της.

Δικαίωμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος και υποβολής αίτησης προς απόσπαση στην Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε. έχουν οι εν ενεργεία εκπαιδευτικοί της Δημόσιας Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, που έχουν τα προβλεπόμενα προσόντα, όπως αυτά περιγράφονται στην υπ’ αρ. πρωτ. Φ2.111/26.05.2023 Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος (ΑΔΑ: ΨΦ1Π46ΜΤΛΗ-Φ08)

Οι προς πλήρωση θέσεις είναι πέντε (5) σύμφωνα με τις υπηρεσιακές ανάγκες της Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.

Οι ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί, μπορούν να υποβάλουν αίτηση από την Δευτέρα 29-05-2023 και ώρα 10:00 π.μ. έως την Δευτέρα 12-06-2023 και ώρα 14:00 μ.μ. αποκλειστικά μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.">Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στην εν λόγω Πρόσκληση.

Για να δείτε την Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος πατήστε εδώ.

ΈναρξηΠροηγούμενο12345678910ΕπόμενοΤέλος
Σελίδα 1 από 3502

Εκπαιδευτικά Νέα