Η νομιμότητα της απεργίας-αποχής από Α/θμιο σωματείο (ΕΛΜΕ) εγείρει σύνθετα νομικά ζητήματα, άρρηκτα συνδεδεμένα με το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων. Η παρούσα ανάλυση εστιάζει στα κρίσιμα σημεία της νομοθεσίας και τις πιθανές επιπτώσεις για τα μέλη των ΕΛΜΕ.

Νομικό Πλαίσιο:

• Νόμος 1264/82: Ο θεμελιώδης νόμος που διέπει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες στο δημόσιο τομέα, στο άρθρο 30, ρυθμίζει την κήρυξη απεργίας. Συγκεκριμένα, ορίζεται ότι η απεργία κηρύσσεται αποκλειστικά από δευτεροβάθμιες ή τριτοβάθμιες οργανώσεις, κατόπιν απόφασης της Γενικής Συνέλευσης.
• Ερμηνεία: Η νομοθετική πρόθεση ερμηνεύεται ως σαφής απαγόρευση κήρυξης απεργίας από Α/θμιο σωματείο. Επιπλέον, η Γενική Συνέλευση θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την κύρωση της απεργικής απόφασης.
• Υπεροχή του Νόμου: Οποιοδήποτε καταστατικό σωματείου έρχεται σε αντίθεση με τον Νόμο 1264/82 κρίνεται άκυρο, διασφαλίζοντας την ιεραρχία των νομικών πηγών.

Επιπτώσεις Μη Νόμιμης Απεργίας:

• Διοικητικές & Πειθαρχικές Κυρώσεις: Η διοίκηση δύναται να επιβάλει κυρώσεις σε όσους συμμετέχουν σε παράνομη απεργία, ανεξάρτητα από τυχόν εκκρεμή δικαστική κρίση.
• Ατομική Ευθύνη: Η απόφαση Α/θμιου σωματείου για απεργία-αποχή δεν δεσμεύει τα μέλη του. Η συμμετοχή σε παράνομη απεργία-αποχή εγκυμονεί αρνητικές συνέπειες για την καριέρα των εκπαιδευτικών, όπως η δυσχέρανση της εξέλιξης ή η επιβολή πειθαρχικών κυρώσεων.