Newsletter

Συμπληρώστε το e-mail σας και διαβάστε το καθημερινό newsletter από το dictyo.gr
  
  
  
Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Ιούνιος 2020 - ΔΙΚΤΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ dictyo.gr
 
 
rsz 10 ioun photoΚυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Φτάσαμε στο τέλος μίας εκτενέστατης συζήτησης. Άκουσα με προσοχή τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας όλες αυτές τις ημέρες, από την επεξεργασία του νομοσχεδίου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων μέχρι και τη σημερινή συζήτηση στην Ολομέλεια. Προσπάθησα να τα ομαδοποιήσω, ώστε να μπορέσω να διευκρινίσω ή να απαντήσω στα περισσότερα.
Α. Ως προς τη διαδικασία που ακολουθήθηκε.
  • Ακούσαμε από τη μία κριτική ότι το νομοθέτημα περνάει στα κρυφά, αιφνιδιαστικά, αλλά από την άλλη ότι είχε πάρα πολλά σχόλια στην ηλεκτρονική διαβούλευση. Ο κύριος Τσίπρας αναφέρθηκε σε 15000 σχόλια.
  • Ακούσαμε κριτική ότι αργήσαμε να το φέρουμε αλλά ακούσαμε και κριτική ότι το παραφέραμε γρήγορα.
  • Ακούσαμε κριτική ότι δεν νομοθετήσαμε έως τώρα αρκετά, αλλά ακούσαμε και κριτική ότι κακώς νομοθετούμε τώρα.
  • Ποια είναι η πραγματικότητα: το νομοσχέδιο είχε ήδη παρουσιαστεί από το Φεβρουάριο, πριν το ξέσπασμα της πανδημίας. Το παρουσιάσαμε στο Υπουργικό Συμβούλιο, στους εκπαιδευτικούς συντάκτες, βγάλαμε ανακοινώσεις, δελτία τύπου. Μόνο στα κρυφά δεν θέλαμε να περάσει. Δεν κατατέθηκε αμέσως τότε λόγω της πανδημίας.
  • Δύο μήνες αργότερα παρουσιάστηκε σε αναλυτική συνέντευξη τύπου και εν συνεχεία τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση για τη μέγιστη δυνατή διάρκεια. Η διαβούλευση αυτή προβλέπεται να είναι ηλεκτρονική, έλαβε χώρα μία εποχή που ήταν όλοι μπροστά στον υπολογιστή τους, ήταν όλοι σπίτι. Εξ ου και το ρεκόρ συμμετοχής στην ηλεκτρονική διαβούλευση.
  • Ακολούθησαν συναντήσεις και συζητήσεις με θεσμικούς φορείς, έγιναν αλλαγές στο νομοσχέδιο ενσωματώνοντας γόνιμα σχόλια που είχαμε λάβει από φορείς, πολίτες και μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας.
  • Έγινε εκτενέστατη συζήτηση 2 εβδομάδων στη Βουλή.
  • Κατεγράφησαν προτάσεις και στο πλαίσιο της ηλεκτρονικής διαβούλευσης και της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και ενσωματώσαμε κάποιες από αυτές για τη βελτίωση του νομοσχεδίου.
Κάναμε σημαντικές αλλαγές στις διατάξεις των Πρότυπων Σχολείων, με αύξηση των Πρότυπων από 24 σε 28, με χαρακτηρισμό Πειραματικών Σχολείων στη βάση των ιστορικών πανεπιστημιακών Πειραματικών, με αλλαγές στα κριτήρια χαρακτηρισμού Πρότυπου ή Πειραματικού, με αλλαγές στον Εκπαιδευτικό Εμπιστοσύνης που μετονομάστηκε σε Σύμβουλος Σχολικής Ζωής, με αλλαγές στον αριθμό παιδιών ανά τάξη, στον τρόπο εκλογής Προέδρων και Αντιπροέδρων τμημάτων, στα κριτήρια για την εκλογή πρύτανη και αντιπρύτανη. Ακούμε, καταγράφουμε, βελτιώνουμε.
Επειδή η κυρία Ξενογιαννακοπούλου αναφέρθηκε στο ότι δεν κάναμε αποδεκτές προτάσεις Αντιπολίτευσης, ποιες ακριβώς; Ποιες νομοτεχνικές προτείνατε στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο;
Και σε όλο το πλαίσιο αυτό, σύμβουλός μας το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, καθηγητές Πανεπιστήμιων, και κυρίως εκπαιδευτικοί της τάξης, άνθρωποι της πράξης.
Όπως ήδη έχουμε ανακοινώσει, ακολουθούν νομοσχέδια ανάμεσα σε άλλα, για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, για στελέχη εκπαίδευσης, για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Β. Συνεχίζω με σημεία κριτικής που αφορούν τις βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου.
  • Αγγλικά στα νηπιαγωγεία.
Μετά τις θεωρίες συνωμοσίας που ακούστηκαν από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί αμερικανικών συμφερόντων πίσω από την εν λόγω ρύθμιση, τα στοιχεία παραμένουν αδιάσειστα. Το 2015, ο αριθμός των ευρωπαϊκών χωρών με δεύτερη γλώσσα στην προσχολική ηλικία, ήταν 3, σήμερα 14. Και περιλαμβάνονται χώρες όπως το Βέλγιο, η Ισπανία, η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Φινλανδία, η Πορτογαλία.
Όχι κάτω από 6 είπατε κ. Φίλη – πού το λέει; Γιατί εγώ βλέπω έναν πίνακα ξεκάθαρο, τη σελ. 99 στην οποία αναφερθήκατε, που δεν λέει κάτι τέτοιο.
  • Ως προς τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων.
Ακούσαμε και ότι εισάγουμε τον  άκρατο ανταγωνισμό στα σχολεία. Γιατί; Επειδή θέλουμε να διευρύνουμε τους ορίζοντες των μαθητών; Να τους εφοδιάσουμε με πολύτιμες δεξιότητες ζωής, όπως η κριτική σκέψη, η επικοινωνία, η πρωτοβουλία, η δημιουργικότητα, η προσαρμοστικότητα. Μέσα από θεματικές όπως ο εθελοντισμός, η πρόληψη από εξαρτήσεις, ο σεβασμός στο περιβάλλον, η σεξουαλική αγωγή.
Ρώτησε η κυρία Σακοράφα, γιατί δεν έχουμε πρόβλεψη για το περιβάλλον. Έχουμε ειδική ενότητα για το περιβάλλον και την οικολογική συνείδηση.
  • Επικαλείστε τη θεματική εβδομάδα. Η θεματική εβδομάδα ήταν, όπως λέγεται: μια εβδομάδα. Σήμερα, κύριε Φίλη, είπατε πως ήταν υποχρεωτική. Η επιλογή θεματικών ήταν σε προαιρετική βάση – ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Όλα τα σχολεία για παράδειγμα ήταν υποχρεωτικό να κάνουν σεξουαλική αγωγή; Η επιλογή θεματικών ήταν σε προαιρετική βάση και μόνο στο Γυμνάσιο. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς επιμόρφωση, χωρίς κατάρτιση, χωρίς πρόβλεψη για καλλιέργεια δεξιοτήτων, αποσπασματικά και πρόχειρα. Ούτε καν πλαίσιο δεν είχατε φέρει – Νόμο, Υπουργική Απόφαση, μόνο μία απλή εγκύκλιο.
  • Επικαλεστήκατε την ευέλικτη ζώνη: πάλι δεν έχει σχέση. Τα εργαστήρια δεξιοτήτων μπαίνουν στο υποχρεωτικό ωρολόγιο πρόγραμμα, από Νηπιαγωγείο μέχρι και Γυμνάσιο, με επιμόρφωση και κατάρτιση εκπαιδευτικών, με πρόβλεψη για ουσιαστική καλλιέργεια δεξιοτήτων, για όλο το σχολικό έτος, για όλες τις βαθμίδες. Οργανωμένα και σφαιρικά, όχι αποσπασματικά και πρόχειρα.
  • Ως προς το πρόγραμμα σχολείου
Είπε το ΚΙΝΑΛ: Καμία αλλαγή στις ώρες πληροφορικής.
Κι όμως στην  Α' Γυμνασίου προστίθεται 1 ώρα, στην Α΄ λυκείου 2 ώρες (κάνοντάς την υποχρεωτικό μάθημα, και όχι μάθημα επιλογής) κι αυτό έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό στη βαρύτητα που αποδίδουμε σε αυτό το μάθημα και στις δεξιότητες που επιφέρει.
Είπατε ασχολούμαστε μόνο με λίγα σχολεία: 1) Οι βασικές αλλαγές είναι για όλα τα σχολεία, όπως η αξιολόγηση, οι νέες θεματικές, η τράπεζα θεμάτων, η διεύρυνση μεθόδων αποτίμησης, οι πιο εντατικές και πιο ποιοτικές σπουδές, 2) Αλλά και τα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία είναι εργαλεία για διάχυση βέλτιστων πρακτικών.
Κύριε Φίλη, είπατε μια φράση σχετικά με τις αλλαγές που φέρνουμε στο σχολείο, σχετικά με τις ρυθμίσεις που φέρνουμε για να καταστήσουμε το σχολείο υψηλότερων απαιτήσεων. Είπατε «Ότι τους κλέβουμε την εφηβεία;» Επειδή δεν προβλέπουμε ότι όλοι περάνανε χωρίς εξετάσεις; Επειδή δεν προβλέπουμε ότι όλοι ίσοι και όμοιοι; Επειδή προβλέπουμε ένα σύστημα το οποίο θα αναδεικνύει δεξιότητες των μαθητών;
Φροντίζουμε για το μέλλον των παιδιών μας. Τους εξοπλίζουμε για να ανταποκριθούν καλύτερα στις απαιτήσεις του μέλλοντος.
  • Ως προς τα Πρότυπα Σχολεία και τα Πειραματικά Σχολεία.
Ακούσαμε εκφράσεις όπως «γκετοποιεί τους άριστους μαθητές», «εξοντωτικό τρυπάκι βαθμοθηρίας»,  «ανατρέπεται η δημοκρατική αποστολή του σχολείου», «διαιωνίζει τις ανισότητες», «σχολείο της αγοράς».
Μιλήσατε για καλά σχολεία των πλούσιων στρωμάτων. Μα, αντιθέτως, πολλαπλασιάζοντας, επεκτείνοντας το δίκτυό τους, τα καθιστούμε προσβάσιμα σε όλη την Επικράτεια. Ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης, να έχουν όλοι δικαίωμα να πάνε σε αυτά τα εξαιρετικά σχολεία. Ίσες ευκαιρίες, όχι ισοπέδωση προς τα κάτω. Και αυτά τα εξαιρετικά σχολεία εν συνεχεία να λειτουργήσουν ως εργαλεία για τη διάχυση βέλτιστων πρακτικών στην εκπαίδευση σε όλα τα σχολεία. Να τραβήξουν όλα τα σχολεία μπροστά.
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την κατ' ουσία εξαφάνιση των Προτύπων, έπληξε αυτά ακριβώς τα οικονομικά ασθενή στρώματα που δήθεν υπερασπίζεται.
  • Ως προς την Κοινωνιολογία και τα Λατινικά.
Κύριε Φίλη, έρχομαι πάλι σε εσάς. Ξεκινώντας να μιλάτε για αυτό το θέμα, σας ακούσαμε με χαρά να χρησιμοποιείτε σε άπταιστη Λατινική τη λέξη versus: «Λατινικά VERSUS Κοινωνιολογία» και σήμερα είπατε terra incognita. Αναγνωρίζετε προφανώς στην πράξη τη χρησιμότητα της γλώσσας στην καθημερινότητά μας. Και καταρρίπτετε ο ίδιος το επιχείρημά σας ότι πρόκειται για «μήνυμα από το σκοτεινό παρελθόν». Λέτε όλες οι χώρες που στρέφονται στα κλασσικά γράμματα να κάνουν λάθος; Χώρες στις οποίες διδάσκονται τα Λατινικά στο σχολείο κάνουν όλες λάθος; Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Ρουμανία, Σερβία, Φινλανδία, Σουηδία, Ιρλανδία, Βέλγιο, Πολωνία, Μάλτα, Κροατία, Ισπανία, Πορτογαλία. Όλοι του παρελθόντος;
Ακούστηκε ότι θα μπορούσαμε να δώσουμε την επιλογή στους υποψηφίους μεταξύ Λατινικών και Κοινωνιολογίας. Έχω εξηγήσει ότι αυτό έθετε ζητήματα ισότητας πρόσβασης σε τμήματα ή σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από διαφορετικές οδούς, στη βάση διαφορετικών θεμάτων.
  • Ως προς την τράπεζα θεμάτων
Έχει επανειλημμένως ακουστεί σε αυτή την αίθουσα ότι η τράπεζα θεμάτων εκτόξευσε τη σχολική αποτυχία. Αποκρύπτεται, ωστόσο, το γεγονός ότι το 2014 εφαρμόστηκε για πρώτη φορά ένα νέο σύστημα προαγωγής μαθητών με βάση 10 και 8 σε κάθε μάθημα, και αυτό οδήγησε σε πολύ υψηλά ποσοστά αποτυχίας. Σε κάθε περίπτωση, επαναλαμβάνω ότι η τράπεζα θεμάτων στοχεύει: πρώτον, στην εξασφάλιση της κάλυψης του συνόλου της διδακτέας ύλης από όλα τα σχολεία της χώρας και επομένως στην αποφυγή μαθησιακών κενών και δομικών ανισοτήτων. Δεύτερον, στη διαμόρφωση ενός συνεκτικού, αξιόπιστου συστήματος αποτίμησης της προόδου των μαθητών, μέσα από την εξαγωγή στοιχείων επί αντικειμενικής βάσης.
  • Αξιολόγηση
Γιατί πολεμάτε τόσο πολύ την αξιολόγηση; Ποιο σύστημα μπορεί να προοδεύσει χωρίς εποικοδομητική αξιολόγηση; Αξιολόγηση υπάρχει σε κάθε έκφανση της ζωής, και δη της επαγγελματικής ζωής. Γιατί; Γιατί βοηθάει στον εντοπισμό αναγκών και αδυναμιών, γιατί βοηθάει στην ουσιαστική βελτίωση του παραγόμενου αποτελέσματος, γιατί δίνει την ευκαιρία για ανάδειξη δυνατοτήτων και επιτευγμάτων.
Οι εκπαιδευτικοί στην πλειονότητά τους επιδιώκουν την αξιολόγηση, ως μέσο βελτίωσης της απόδοσής τους και επιβράβευσης των προσπαθειών τους, αλλά και γνωρίζοντας καλά ότι χωρίς αξιολόγηση δεν γίνεται να εντοπιστούν, άρα και να διορθωθούν, οι όποιες παθογένειες της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το αίτημα για αξιολόγηση είναι πλέον καθολικό και δεν έχει καμία σχέση με την «τιμωρία» που επικαλείστε. Είναι αυτονόητη συνθήκη βελτίωσης σε οποιοδήποτε χώρο. Κατεξοχήν, δε, στο χώρο της παιδείας, στο χώρο που κρίνει το μέλλον της κοινωνίας μας, κατεξοχήν εδώ είναι απαραίτητη η αξιολόγηση για τη βελτίωση κάθε εκπαιδευτικού συστήματος.
Συνδεόμενη, δε, με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, η αξιολόγηση συνιστά μία μοναδική ευκαιρία για εμπέδωση της εμπιστοσύνης στο δημόσιο σχολείο. Αξιολόγηση και επιμόρφωση είναι, άλλωστε, έννοιες αλληλένδετες.
  • Ως προς τα ξενόγλωσσα τμήματα στα ελληνικά Πανεπιστήμια.
Ακούστηκε από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι διατάξεις του νομοσχεδίου θα καταπέσουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και μας θυμίσατε την περίφημη φράση του κ. Τσίπρα: «δεν δίνω ούτε μια πιθανότητα στο Συμβούλιο της Επικρατείας να ακυρωθεί ο διαγωνισμός», του τέως Πρωθυπουργού για το ενδεχόμενο η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να μην είναι αυτή που ήθελε η τότε κυβέρνησή σας, για τις τηλεοπτικές άδειες. Ελπίζω να μην προκαταλαμβάνετε κι εσείς τις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Γιατί όμως άραγε δεν καταθέσατε ένσταση αντισυνταγματικότητας; Διότι δεν έχετε επιχειρήματα και όλα είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων.
Αλλά θα ήθελα να απαντήσω στο ερώτημα για το γεγονός ότι το πεδίο εφαρμογής της διάταξης δεν περιλαμβάνει Έλληνες πολίτες.
Η διάταξη, ξεκάθαρα, δεν περιλαμβάνει Έλληνες πολίτες. Τους αποκλείει. Προβλέπει αυτό που αποκαλείται  «αντίστροφη διάκριση» / reverse discrimination, το οποίο ουδόλως απαγορεύεται από το ενωσιακό δίκαιο. Σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο (άρθρο 18 ΣΛΕΕ και νομολογία του ΔΕΚ/ΔΕΕ),  στόχος της αρχής της ίσης μεταχείρισης είναι η εξάλειψη όλων των μέτρων, βάσει των οποίων οι υπήκοοι άλλου κράτους μέλους υφίστανται αυστηρότερη μεταχείριση ή καθίσταται μειονεκτική́ η νομική́ ή πραγματική́ τους κατάσταση σε σχέση με τους ημεδαπούς που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση [ΔΕΚ C-251/83 – Haug-Adriοn, Συλλ. 1984, 4277, σκ. 14]. ΟΧΙ το αντίστροφο. Δεν έχουμε τίποτα τέτοιο εδώ.
Κι αλλιώς να το δει κανείς. Αν η διάταξη περιελάμβανε στο πεδίο εφαρμογής τους Έλληνες πολίτες τότε θα ήταν αντίθετη στο Σύνταγμα διότι το Σύνταγμα είναι ξεκάθαρο, δεν επιτρέπεται η επιβολή διδάκτρων για τα προπτυχιακά.
Το μόνο ερώτημα που έθεσε η επιστημονική υπηρεσία της βουλής  αφορούσε ένα σημείο: τους αλλοδαπούς πολίτες που φοιτούν  σε ξενόγλωσσα σχολεία στην Ελλάδα. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Αυτοί οι πολίτες έχουν πρόσβαση στα ελληνικά πανεπιστήμια μέσα  από το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων.  Οποιαδήποτε άλλη λύση θα είχε θέμα με το Σύνταγμα καθότι θα νόθευε το σύστημα των πανελλαδικών  και την πρόσβαση στην τριτοβάθμια δημόσια δωρεάν εκπαίδευση.
  • Ως προς τη διαγωγή
Αποστολή του σχολείου είναι να μάθει στα παιδιά γράμματα, να τους μεταλαμπαδεύσει γνώση. Είναι όμως μόνο αυτή η αποστολή του σχολείου; Πιστεύουμε πως όχι. Είναι και να διαπλάσει ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες, όπως επιτάσσει το ίδιο το Σύνταγμά μας. Να τους μάθει για παράδειγμα μέχρι πού φτάνουν τα όρια του καθενός. Να τους μάθει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Και αυτό είναι κάτι το οποίο αξιολογείται. Η διαρκής αξιολόγηση και συνακόλουθη επισήμανση της τήρησης ή μη των κανόνων της σχολικής ζωής/σχολικού περιβάλλοντος, όπου οι μαθητές μαθαίνουν και έρχονται σε επαφή ως βίωμα τόσο με τα δικαιώματα όσο και με τις υποχρεώσεις τους αναφορικά με το κράτος, το κοινωνικό σύνολο και τους άλλους, αποσκοπούν στο να τους διαπαιδαγωγήσουν στις αρετές της ελευθερίας και ευθύνης, με δεδομένο ότι οι έννοιες αυτές βαίνουν παράλληλα.
Είναι πρωτοτυπία της Ελλάδας η αξιολόγηση της σχολικής συμπεριφοράς; Ασφαλώς και όχι. Στοιχεία Ευρυδίκης, Φεβρουαρίου 2020: Στη γειτονική μας Ιταλία, αν ένας μαθητής δεν έχει 6/10 και στη διαγωγή, δεν μπορεί να προαχθεί. Στη Γερμανία τα δελτία προόδου έχουν σχόλια σχετικά με την κοινωνική συμπεριφορά στο σχολείο.
Ακούστηκε ότι στιγματίζεται το παιδί με την αναγραφή στο απολυτήριο. Και ερωτώ; Γιατί στιγματίζεται περισσότερο από το να αναγράφεται εκεί ότι είχε για παράδειγμα 11/20 μέσο όρο; Αν είναι έτσι, δεν θα τον στιγματίσει και αυτό για όλη του τη ζωή; Τότε να μην έχουμε καθόλου απολυτήρια. Να είναι tabula rasa – και εδώ Λατινικά – η έξοδος του μαθητή στην αγορά εργασίας και την κοινωνία.

Με ρώτησε ο κ. Φίλης αν ρωτήσαμε την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα για το μέτρο αυτό. Κ. Φίλη υπάρχει απόφαση της Αρχής 28/2019 που κάνει διάκριση μεταξύ στοιχείων όπως η ιθαγένεια και το θρήσκευμα (που δεν πρέπει να έχουν θέση στο απολυτήριο – και σημειωτέον τα έχουμε ήδη αφαιρέσει) και άλλων στοιχείων όπως ο βαθμός και η διαγωγή.

Είναι η αξιολόγηση της σχολικής συμπεριφοράς το μόνο μέτρο για τη διάπλαση ελεύθερων και υπευθύνων πολιτών όπως λέει το Σύνταγμα; Όχι. Είναι μία από τις ρυθμίσεις, μαζί με άλλες – π.χ. όπως η θεματική αλληλοσεβασμού και διαφορετικότητας, ο σύμβουλος σχολικής ζωής και άλλα.
  • Μετεγγραφές
Ο κ. Δελής είπε ότι μπαίνει ένας ακόμη κόφτης με το ακαδημαϊκό κριτήριο. Πώς το λέτε αυτό; Θεωρείτε δηλαδή σωστό ένας μαθητής ο οποίος έχει εργαστεί πολύ σκληρά για να μπει σε ένα πανεπιστημιακό τμήμα με υψηλά μόρια να εξισώνεται με κάποιον που έχει γράψει 10 μονάδες λιγότερες; Ναι στα κοινωνικά κριτήρια, αλλά δεν πρέπει πρώτα να διασφαλίσουμε ότι πληρούνται ακαδημαϊκά κριτήρια; Διαφορετικά αδικούμε και τους μαθητές που εισέρχονται στα τμήματα αυτά μόνο βάσει κοινωνικών κριτηρίων και αυτούς που έχουν εισαχθεί στη βάση ακαδημαϊκών κριτηρίων.
Και κάτι τελευταίο για τα Πανεπιστήμια: είδα με ενδιαφέρον την πρόταση ΣΥΡΙΖΑ για ονομαστική ψηφοφορία. Έχετε βάλει σε ονομαστική ψηφοφορία και το άρθρο 70, που προβλέπει ηλεκτρονική ψηφοφορία για τα όργανα του Πανεπιστημίου. Πόσο πιο πίσω θέλετε να πάμε;
Γ. Τέλος, θα ήθελα να απαντήσω σε σημεία ευρύτερης κριτικής, απέναντι στην πολιτική του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.
  • Ακούστηκε επανειλημμένως ότι αγνοούμε τα ζητήματα επαγγελματικής εκπαίδευσης. Επειδή ακριβώς αποδίδουμε ιδιαίτερη σημασία στον τομέα αυτό, ετοιμάζεται ειδικό νομοθέτημα.
  • Ερωτόμαστε επίσης για το τι κάνουμε με την ειδική αγωγή. Πέρα από το ότι και στον τομέα αυτό θα ακολουθήσουν ρυθμίσεις σε επόμενο νομοσχέδιο, οι πράξεις μιλούν από μόνες τους. Υλοποιήσαμε 4.500 μόνιμους διορισμούς στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, σε εκπαιδευτικούς, εκπαιδευτικό και ειδικό βοηθητικό προσωπικό, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας.
  • Ρωτήσατε για τη στάση μας τον Μάρτιο αναφορικά με το κλείσιμο των σχολείων. Από την αρχή αυτής της κρίσης ακούμε τους ειδικούς. Όταν οι ειδικοί μας είπαν ότι πρέπει να κλείσουμε τα σχολεία αυτό κάναμε. Όταν μας είπαν ότι πρέπει να τα ανοίξουμε, αυτό κάναμε και πάλι.
  • Μιλήσατε και πάλι για διαρροή προσωπικών δεδομένων. Και είχατε έρθει στη βουλή, μας παραδώσατε ένα στικάκι και μιλήσατε για πρωτοφανή διαρροή προσωπικών δεδομένων μαθητών. Η καταγγελία σας ήταν σοβαρή. Την εξέτασα ευθύς αμέσως. Και τι βρήκα; Ούτε μισό προσωπικό δεδομένο μαθητή. Κάποιοι εκπαιδευτικοί είχαν ανεβάσει οικειοθελώς μη προσωποποιημένα αποτελέσματα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Πχ. συμμετοχή 80% στην ιστορία, συμμετοχή 70% στα μαθηματικά.
  • Εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, μίλησαν για ελλείψεις σε εξοπλισμό. Προφανώς υπήρχαν ελλείψεις. Αναλάβαμε τον Ιούλιο του 2019 και οι φορητές συσκευές - υπολογιστές και ταμπλέτες – ήταν 4.500. Έχουμε ήδη εξασφαλίσει 20.000 από δωρεές ιδιωτών και έχουμε αιτηθεί άλλες 48.000 συσκευές για τις σχολικές μονάδες μέσω ΕΣΠΑ. Και ΝΑΙ, με αυτές τις συσκευές θα έχουν καλυφθεί όλες οι σχολικές μονάδες της χώρας, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και εν μέσω μίας πρωτόγνωρης κρίσης. Παράλληλα, αναπτύσσουμε τα λογισμικά του Υπουργείου Παιδείας, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες αλλά, πλέον, και δυνατότητες της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Με το παρόν νομοσχέδιο αποσκοπούμε σε ένα σχολείο πιο ουσιαστικό και ποιοτικό, πιο δημιουργικό και ανοιχτό, υψηλότερων προσδοκιών και απαιτήσεων, που θα ανταποκρίνεται στην ανάγκη για πιο σφαιρική μόρφωση, πιο δημιουργική διαχείριση και αξιοποίηση των παρεχόμενων γνώσεων και διαρκή αυτοβελτίωση. Ένα σχολείο της εγρήγορσης, της επίτευξης των μαθησιακών στόχων, των καλύτερων παιδαγωγικών αποτελεσμάτων, σε ένα καλύτερο και ασφαλέστερο σχολικό περιβάλλον, με σαφείς διαδικασίες αποτύπωσης και βελτίωσης της ποιότητας της εκπαίδευσης.
Εργαστήρια δεξιοτήτων, ενίσχυση δικτύου Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων, ρυθμίσεις για ένα ασφαλές σχολικό περιβάλλον, Ξενόγλωσσα Προγράμματα Σπουδών στα Πανεπιστήμιά μας, επιτέλους αξιολόγηση και στην Παιδεία. Ποιος μπορεί να αντιταχθεί στην αναγκαιότητα εισαγωγής όλων των παραπάνω στο εκπαιδευτικό μας σύστημα; Ας κοιτάξουμε μπροστά, ας οικοδομήσουμε μια κοινωνία πιο δυναμική, πιο συμπεριληπτική, με ισότητα ευκαιριών και χωρίς αποκλεισμούς. Επενδύοντας σήμερα στην εκπαίδευση, παρέχουμε στα παιδιά μας περισσότερα και καλύτερα εφόδια για το αύριο.
Κλείνω ευχόμενη πολύ καλή επιτυχία στους μαθητές μας που δίνουν πανελλαδικές εξετάσεις τις επόμενες ημέρες.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Κατηγορία Εκπαιδευτικά Νέα
 

ΘΕΜΑ : «Διευκρινίσεις σχετικά με την αριθμ. 
Φ1/70554/ΓΔ4/9-6-2020  εγκύκλιο του Υ.ΠΑΙ.Θ.»
 
Σε συνέχεια της αριθμ. Φ1/70554/ΓΔ4/9-6-2020 εγκυκλίου του Υ.ΠΑΙ.Θ., σας ενημερώνουμε ότι λόγω του φόρτου στο ΠΣ myschool και των διεργασιών που απαιτούνται για την έναρξη των Πανελλαδικών Εξετάσεων, την Παρασκευή 12 Ιουνίου 2020 θα εκδοθούν μόνο τα αποτελέσματα απόλυσης για τους/τις μαθητές/τριες της Γ΄ τάξης ημερησίου και εσπερινού ΓΕ.Λ.-ΕΠΑ.Λ. και Δ΄ τάξης ΕσπερινούΓΕ.Λ.-ΕΠΑ.Λ.

 
Κατά τα λοιπά, ως προς το χρονοδιάγραμμα, ισχύει η αριθμ. 69504/ΓΔ4/5-6-2020 εγκύκλιος του Υ.ΠΑΙ.Θ.
 
 
Με εντολή Υφυπουργού 
Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
 
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΚΙΚΑ
Κατηγορία Εκπαιδευτικά Νέα
 
ΣΧΕΤ: Η ΜΕ ΑΡ ΠΡΩΤ 65533/29-05-2020  ΑΔΑ: ΩΚΖ046ΜΤΛΗ-Ξ4Σ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΥΠ.ΕΣ. (ΕΝΟΤΗΤΑ Β. ΠΑΡ.: 2)
 
Έπειτα από ερώτημα που υποβλήθηκε από την υπηρεσία μας στην ομάδα υποστήριξης Helpdesk σας ενημερώνουμε ότι όσον αφορά την κατηγορία αδείας απουσίας ομάδων αυξημένου κινδύνου

θα δηλωθεί στο myschool με χρήση της επιλογής Ειδική Άδεια Απουσίας Ευπαθών Ομάδων λόγω COVID-19 - ΦΕΚ 64/Α/14-03-2020 Άρ.25 για 30 ημέρες και εάν διαρκέσει περισσότερο από 30 ημέρες θα δημιουργήσετε 2η εγγραφή με τα ίδια πρωτόκολλα για άλλες 30 ημέρες κ.ο.κ.
Κατηγορία Εκπαιδευτικά Νέα
 

Το πείραμα αλλοίωσης των ορθοδόξων θεολογικών σπουδών
της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ,
μέσω της εμφυτεύσεως σε αυτήν Τμήματος ισλαμικών σπουδών.
 
Ηρακλής Ρεράκης,
Καθηγητής Θεολογίας του ΑΠΘ
 
Στις 04-06-2020 έγινε η δίκη στο Συμβούλιο της Επικρατείας της Προσφυγής Πανεπιστημιακών Καθηγητών, που ζητούσαν την ακύρωση της απόφασης για την ίδρυση Τμήματος Μουσουλμανικών Σπουδών στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Με την ευκαιρία αυτή δημοσιεύεται το κείμενο αυτό προς πληροφόρηση των ενδιαφερομένων για το θέμα της ίδρυσης του Τμήματος Μουσουλμανικών ή Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης.
Τον Μάρτιο του 2014, ψηφίστηκε από το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ η ίδρυση Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών. Η απόφαση αυτή, παρότι λήφθηκε με είκοσι τρεις (23) ψήφους, στο σύνολο των (39) μελών ΔΕΠ, εμπνεύστηκε και καλλιεργήθηκε από συγκεκριμένα πρόσωπα, εντός και εκτός της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Η απόφαση αυτή βρήκε κάθετα αντίθετο το άλλο Τμήμα της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., το Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας - στο οποίο και υπηρετώ ως Καθηγητής. Ειδικότερα, στην με αριθμό 518/26.03.2014 απόφασή του επισημαίνεται η απόλυτη ασυμβατότητα του όλου εγχειρήματος περί “Ισλαμικών Σπουδών” με το χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία της Θεολογικής Σχολής ως εξής: «Η αυτοτελής γνωστική περιοχή που θεραπεύει η Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. και τα δύο Τμήματά της, από της συστάσεώς τους, είναι οι σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία, ή επί τη βάσει της Ορθοδόξου Θεολογίας σπουδή του φαινομένου της Θρησκείας και του Χριστιανικού Πολιτισμού, ή του Πολιτισμού γενικότερα. Με την απόφαση του Τμήματος θεολογίας της Θεολογικής Σχολής για την ίδρυση Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών «αλλοιώνεται ο μέχρι τώρα χαρακτήρας της Σχολής και η ακαδημαϊκή της αντιστοίχηση με τα διεθνώς κρατούντα». Η Θεολογική Σχολή, σύμφωνα «με το επιστημονικό της περιεχόμενο και το σκοπό ιδρύσεως και λειτουργίας της είναι επιστημολογικά αναρμόδια για την οργάνωση Προγραμμάτων Σπουδών άλλων θρησκειών». Επίσης, «ως προς το θέμα μιας τριτοβάθμιας δομής λειτουργίας Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών, η Συνέλευση του Τμήματος επισημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπισθεί στο πλαίσιο της κείμενης νομοθεσίας (Ν. 4009, άρθρο 32) και των διεθνών συνθηκών, με σοβαρή νομοτεχνική μελέτη και πνεύμα νηφάλιου διαλόγου των αρμοδίων φορέων και προτείνει ένα πρόγραμμα σπουδών με την ευθύνη των καθ᾽ ύλη αρμοδίων Παιδαγωγικών Τμημάτων».
Ωστόσο οι εμπνευστές και εκτελεστές του εγχειρήματος περί εισαγωγής ισλαμικών σπουδών στην ορθόδοξη θεολογική σχολή Θεσσαλονίκης αγνόησαν εντελώς την αντίθεση του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας.
Την ίδια εξάλλου περίοδο έκλεινε σαράντα (40) χρόνια λειτουργίας η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (ΕΠΑΘ). Η Ακαδημία αυτή, η οποία εξυπηρετούσε την ανάγκη παροχής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε Ιεροδιδασκάλους, που καλούνταν να διδάξουν το Κοράνιο στους Έλληνες Μουσουλμάνους της Θράκης, έχοντας εντούτοις πλήρη ακαδημαϊκή και διοικητική αυτοτέλεια, χωρίς συμμείξεις με άλλες Σχολές ή Τμήματα. Εντούτοις, η Σχολή αυτή καταργήθηκε, μολονότι θα μπορούσε να διευρυνθεί το αντικείμενό της και να αναβαθμιστεί σε Σχολή τριετούς ή τετραετούς φοίτησης, καλύπτοντας έτσι τον σκοπό που επικαλούνται ότι προσδοκούν να καλύψουν οι εμπνευστές του εγχειρήματος περί αναμείξεως των ισλαμικών με τις χριστιανικές σπουδές στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ.
Ο συμφυρμός Χριστιανικών και Ισλαμικών Σπουδών, καταρχάς, συνιστά διεθνή πρωτοτυπία. Σε χώρες της Ευρώπης προσφέρονται μεν Μουσουλμανικές Σπουδές, όχι όμως από Θεολογικές Σχολές, αλλά από ανεξάρτητα πανεπιστημιακά Ινστιτούτα ή Κέντρα, με μοναδικό αντικείμενο ακριβώς τις Μουσουλμανικές Σπουδές. Τα κέντρα αυτά διαθέτουν ακαδημαϊκή αυτοτέλεια και στελεχώνονται από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, το οποίο διαθέτει πανεπιστημιακούς τίτλους και μακρόχρονη θητεία στο πεδίο της επιστημονικής έρευνας και διδασκαλίας του Ισλάμ.
Ο συμφυρμός Χριστιανικών και Ισλαμικών Σπουδών, περαιτέρω, είναι, επιστημονικώς, παιδαγωγικώς και θεολογικώς, απαράδεκτος. Η προσπάθεια “εμφύτευσης” Κατεύθυνσης Ισλαμικών Σπουδών σε μία Σχολή, η οποία, από την ίδρυσή της, θεραπεύει την Ορθόδοξη Θεολογία και, ως εκ τούτου, λόγω της φυσιογνωμίας της, δεν μπορεί να υποστηρίξει επιστημονικώς ισλαμικές σπουδές ούτε να εγγυηθεί την αρτιότητα και την ακαδημαϊκή τους αυτοτέλεια, θεωρείται τουλάχιστον παράδοξη και πλήρης από ερωτηματικά. Τούτο μαρτυρούν δίχως αμφιβολία και τα ισχύοντα Προγράμματα Σπουδών - αλλά και οι θεματικές επιστημονικές περιοχές που θεραπεύουν οι Καθηγητές της, βάσει των οποίων εξελέγησαν και εντάχτηκαν στο διδακτικό προσωπικό της. Δεν είναι δυνατόν οι Μουσουλμανικές Σπουδές να αποτελούν έργο Ορθοδόξων Θεολόγων, αποκλειστική αποστολή των οποίων, από πλευράς θεολογικής και επιστημονικής -αλλά και επαγγελματικής- είναι η σταθερή προσήλωσή τους στη διδασκαλία της Ορθόδοξης Θεολογίας, σύμφωνα άλλωστε και με το επιμέρους γνωστικό τους αντικείμενο. Μόλις αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι είναι απόλυτα αναληθές, αν και εκφράστηκε δημόσια από πρόσωπο με θεσμικό ρόλο στο Τμήμα Θεολογίας, ότι “το Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. με την παρούσα απόφασή του, (συνεχίζει) μια παράδοση σπουδής και διδασκαλίας των θρησκευμάτων και ιδίως του Ισλάμ που ανέπτυξε ήδη από τις πρώτες ημέρες της ίδρυσής του”.
Με δεδομένο ότι δεν υφίσταται Ορθόδοξη Θεολογία εκτός της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όσοι διακονούν την Ορθόδοξη Θεολογία μπορούν να ερευνούν όλους τους επιστημονικούς ή θεολογικούς ή θρησκειακούς χώρους του επιστητού, οφείλουν, όμως, να ακολουθούν την αντίστοιχη διδασκαλία και να διδάσκουν αποκλειστικά και μόνο τα δόγματα της Ορθόδοξης Πίστης και της χριστιανικής Αλήθειας, υπό το Φως της Ορθόδοξης Παράδοσης. Ο Ορθόδοξος Θεολόγος, άλλωστε που σπουδάζει την ορθόδοξη θεολογία και καλείται να διακονήσει την ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως των ορθοδόξων μαθητών δεν είναι ούτε φιλόσοφος, ούτε θρησκειολόγος, ούτε κοινωνιολόγος της θρησκείας.
Παρακάτω προσεγγίζονται ενδεικτικά οι βασικές κατευθυντήριες αρχές της Ορθόδοξης διδασκαλίας καθώς και η θέση Αγίων και Πατέρων της Εκκλησίας αλλά και σύγχρονων Θεολόγων, για το τί σημαίνει Ορθόδοξη Θεολογία[1]. Με την προσέγγιση αυτή θα διαφανεί, αν η έννοια της Ορθόδοξης Θεολογίας έχει σχέση με τη θεολογική γραμμή που ακολουθεί μία μικρή μερίδα Θεολόγων -και δυστυχώς ορισμένων Επισκόπων- μεταξύ των οποίων και οι υποστηρικτές του εγχειρήματος περί ιδρύσεως του Τμήματος ισλαμικών σπουδών, και, ακολούθως, θα διαπιστωθεί, αφενός, αν λήφθηκαν υπόψη ορθόδοξα θεολογικά κριτήρια κατά τη λήψη της απόφασης ίδρυσης Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών και, αφετέρου, αν μπορεί να υπάρξει κοινός τόπος Χριστιανικών και Μουσουλμανικών Σπουδών σε επίπεδο Θεολογίας.
Η παράδοση της Θεολογίας προϋποθέτει τη θεογνωσία, ως κοινωνία με τον Θεό και την εμπειρία αυτής της κοινωνίας, και έχει ως βάση τη Θεολογία της Θείας Αποκαλύψεως. Οι Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης γνωρίζουν τον Θεό από προσωπική κοινωνία και σχέση μαζί Του. Οι προφήτες, επίσης, βλέπουν τον Θεό και μετά μιλούν γι' Αυτόν. Οι Απόστολοι θεολογούν γι' αυτά τα οποία είδαν, άκουσαν και ψηλάφησαν[2].
Ο αρχηγός και ιδρυτής της Εκκλησίας Ιησούς Χριστός έδωσε εντολή στους Μαθητές του και, μέσω αυτών, σε όλους τους πιστούς Χριστιανούς -και προπαντός στους Ποιμένες και τους Διδασκάλους της Εκκλησίας- να διδάσκουν σε όλο τον κόσμο το Ευαγγέλιο: «Πορευθέντες εἰς τόν κόσμον ἃπαντα κηρύξατε τό εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει»[3].
Ο Απόστολος Παύλος, που έφερε τον Χριστιανισμό στην Ευρώπη, στην Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη, σε όλη τη διδασκαλία του παραγγέλλει προς τους Διδασκάλους της Εκκλησίας να διδάσκουν «Χριστόν ἐσταυρωμένον»[4]. Ουδείς Απόστολος, Διδάσκαλος, Απολογητής, Ομολογητής, Πατέρας, Άγιος, Όσιος Μάρτυρας ή Νεομάρτυρας της Ορθόδοξης Εκκλησίας δίδαξε ποτέ άλλη πίστη ή οργάνωσε τη διδασκαλία άλλων Θρησκειών ή Θεών, οι οποίοι μάλιστα εκλαμβάνονται σαφώς ως είδωλα από την αγιοπνευματική και πατερική διδασκαλία. Παρέκκλιση από αυτή τη διαχρονική εκκλησιαστική και θεολογική γραμμή συνιστά κακοδοξία. Ο Απόστολος Παύλος, επιπλέον, τονίζει «ὅτι οὐδέν εἴδωλον ἐν κόσμῳ, καί ὅτι οὐδείς Θεός ἕτερος εἰ μή εἷς. Καί γάρ εἴπερ εἰσί λεγόμενοι θεοί εἴτε ἐν οὐρανῷ εἴτε ἐπί τῆς γῆς, ὥσπερ εἰσί θεοί πολλοί καί κύριοι πολλοί, ἀλλ΄ ἡμῖν εἷς Θεός ὁ Πατήρ, ἐξ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς εἰς αὐτόν καὶ εἷς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, δι΄οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς δι΄αὐτοῦ»[5]. Μάλιστα, απευθυνόμενος προς τους Θεσσαλονικείς τους επαινεί, διότι, παρά τους κινδύνους και τα εμπόδια που αντιμετώπιζαν, δέχτηκαν τη νέα πίστη, εγκατέλειψαν τα είδωλα και επέστρεψαν στον ζώντα και αληθινό Θεό: «καὶ πῶς ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν Θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων δουλεύειν Θεῷ ζῶντι καὶ ἀληθινῷ, καὶ ἀναμένειν τὸν υἱόν αὐτοῦ ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὅν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, Ἰησοῦν»[6].
Κατά τον Μέγα Αθανάσιο, Θεολογία σημαίνει Τριαδολογία: «ἐν Τριάδι ἡ θεολογία τελεία ἐστί, καί αὔτη ἡ ἀληθής καί μόνη θεοσέβειά ἐστι, καί τοῡτό ἐστι τό καλόν καί ἡ ἀλήθεια»[7]. Ο Μέγας Βασίλειος ονομάζει Θεολογία την αναφορά στον Τριαδικό Θεό, διακρίνοντας σε Αυτόν μια ουσία και τρεις υποστάσεις[8]. Τριαδολογία σημαίνει τόσο για τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό όσο και για τον Άγιο Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό αλλά και για τους Καππαδόκες Πατέρες το ότι ο Θεός είναι ένας, μια ουσία, που διακρίνεται σε τρεις υποστάσεις. Ο Άγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνός ονομάζει τους Πατέρες της Εκκλησίας μεγάλους Θεολόγους και ορίζει τη διδασκαλία τους ως Θεολογία. Θεωρεί επίσης τον Χριστό ως Θεό και τον μόνο Θεολόγο[9]. Μάλιστα, κάνει σαφή διαχωρισμό μεταξύ Θεολογίας και Φιλοσοφίας, θεωρώντας τη δεύτερη ως ένα βοήθημα για την κατανόηση κάποιων θεμάτων που βασάνιζαν παλαιότερα τον άνθρωπο[10]. Κατεξοχήν Θεολόγος, σύμφωνα με τη διδασκαλία του, δεν είναι αυτός που θρησκεύει γενικώς και αορίστως ή που φιλοσοφεί στοχαστικά και διαλεκτικά, αλλά «ὁ φθάσας, χάριτι Θεοῡ, εἰς θεωρίαν τῆς δόξης τοῡ Χριστοῡ καί οὓτω λαβῶν τήν ἐκ Θεοῡ άποκάλυψιν, γενόμενος αὐθεντία τοῖς πιστοῖς»[11].
Σαφέστερη γίνεται η χρήση του όρου Θεολογία με τον Ευσέβιο Καισαρείας, ο οποίος, στο σύγγραμμά του «Περί Εκκλησιαστικής θεολογίας», θεωρεί πλήρη, τέλεια και ακριβή Θεολογία, εκείνη, δηλαδή, που παρέχεται από την Εκκλησία, έχει ως επίκεντρο τον Χριστό και θεολογήθηκε από τους Προφήτες και τους Αποστόλους[12].
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αντιμετωπίζοντας την εκτροπή της μονομερούς και μόνο ορθολογικά θεολογίζουσας «θεολογίας» των δυτικών και δυτικοφρόνων Θεολόγων της εποχής του, προσπαθεί με τη διάκριση άκτιστης ουσίας και ακτίστων ενεργειών και με την εμπειρία της θεοπτίας, να επαναφέρει τη Θεολογία στην πρωταρχική της μορφή, διασφαλίζοντας έτσι τη βαθύτερή της ουσία και το πραγματικό της νόημα. Ο Ωριγένης, αντιμετωπίζοντας και αυτός την τάση μίας μονομερούς γνωσιολογικής προσέγγισης, με την οποία ορισμένοι προσλάμβαναν και διερμήνευαν στην εποχή του το μέγεθος της Θεολογίας, μιλάει για τη «μεγίστη θεολογία», η οποία είναι η περί του Λόγου του Θεού διδασκαλία ή η σχέση Πατρός και Υιού[13].
Κατά τον Παναγιώτη Χρήστου ο όρος Θεολογία δηλώνει την αποκάλυψη ή φανέρωση του Θεού στον άνθρωπο. Θεολογία δεν είναι ο λόγος του ανθρώπου για τον Θεό, αλλά ο λόγος του Θεού, που προσφέρει στον άνθρωπο την «κατά χάριν» δυνατότητα να επικοινωνεί και να ζει εν Θεώ και κατά το θέλημά Του[14].
Κατά τον π. Δ. Στανιλοάε, όταν γίνεται λόγος για Ορθόδοξη Θεολογία οφείλουμε να συνειδητοποιούμε ότι πρόκειται για μία Θεολογία «που τρέφεται από την προσευχή και από την πνευματική ζωή της Εκκλησίας, μια θεολογία που αποδίδει και εμβαθύνει τη σκέψη και το πνευματικό της βίωμα, το καθαγιαστικό και το διακονικό της έργο»[15].
Ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης επισημαίνει ότι η Ορθόδοξη Θεολογία έχει εκκλησιοκεντρικό χαρακτήρα, αφού φορέας της είναι η Εκκλησία, αποτελεί δηλαδή διακονία εκκλησιαστική, συνέχεια της πατερικής Θεολογίας. Επίσης συνδέεται, αναπόσπαστα, με την ορθόδοξη Εκκλησία, και ανήκει αποκλειστικά σ' αυτήν, η οποία, μάλιστα, εγγυάται την αλήθεια και τη γνησιότητά της. Γι' αυτό η Ορθόδοξη Θεολογία οφείλει να είναι όργανο και στόμα της, που να εκφράζει και να μαρτυρεί την αλήθεια, την πίστη, την αυτοσυνειδησία, τη λατρεία και γενικά τη ζωή της[16].
Κατά δε τον π. Γεώργιο Καψάνη, η Θεολογία δεν αποτελεί προϊόν δημιουργικού στοχασμού, αλλά κυρίως βιωματική εμπειρία της κοινωνίας με τον Θεό. Η ενασχόληση με τη Θεολογία δεν αφορά μόνον στη γνωστική λειτουργία του ανθρώπου, που οδηγεί στην επιστημονική συγκρότηση συστήματος Χριστιανικών Αληθειών, αλλά και στην πνευματική, που οδηγεί στην διά της ορθής προσεγγίσεως αποκατάσταση της πνευματικής σχέσης με τον Θεό. Η Θεολογία, επομένως, που βασίζεται στα φιλοσοφικά ή θρησκευτικά διανοήματα του ανθρώπου και όχι στην εμπειρία του Τριαδικού Θεού, είναι Φιλοσοφία και όχι Θεολογία. Είναι ανθρώπινο έργο και όχι θεανθρώπινο. Δεν πληροφορεί τις καρδιές ούτε τις αναπαύει[17]. Θεολογία, κατά τον μακαριστό Γέροντα, η οποία κινείται στη σφαίρα της γνώσεως και περιορίζεται στη θεωρητική απόκτηση και μετάδοση των Θείων Αληθειών, χωρίς μια βαθύτερη πνευματική εμπειρία, βρίσκεται μακράν της θεοπτίας και συνεπώς της αληθινής Θεολογίας[18].
Είναι σαφές ότι οι παραπάνω προσεγγίσεις της έννοιας της Ορθόδοξης Θεολογίας δεν έχουν καμία σχέση με την έννοια της Θεολογίας που προσλαμβάνει και υποστηρίζει η μικρή μερίδα Θεολόγων –και, δυστυχώς, ορισμένων Επισκόπων- μεταξύ των οποίων και κάποιοι υποστηρικτές του εγχειρήματος περί Ισλάμ. Το εγχείρημα της ίδρυσης Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. αποτελεί ένα ακόμα αμφιλεγόμενο «προϊόν» αίωλων μεταπατερικών και συναφειακών πειραματισμών. Στηρίζοντας όμως τους πειραματισμούς τους οι ως άνω εμπνευστές τους σε κριτήρια νεστοριανικής μορφής υποβάλλουν την Ορθόδοξη Θεολογία σε περιπέτειες και δοκιμασίες και την οδηγούν, άλλοι / άλλοτε εκούσια και άλλοι / άλλοτε ακούσια, στην υπηρεσία διαφόρων ειδών σκοπιμοτήτων της εποχής, στηρίζοντας έτσι, σε κάποιο βαθμό, την αποκοπή της από τον ίδιο τον Χριστό, Αυτόν που είναι «ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή»[19].
Η ορθόδοξη διδασκαλία, όμως, διάβηκε τους αιώνες ανόθευτη από θεολογικές ή άλλες παρεκκλίσεις: τον παπισμό, τον σχολαστικισμό, την αναγέννηση, τη μεταρρύθμιση, την αντιμεταρρύθμιση, τον ορθολογισμό και τον φιλοσοφικό μοντερνισμό, εμμένοντας στην πιστότητα της Ορθόδοξης Αγιογραφικής και Πατερικής παραδόσεως.
Στη σημερινή εποχή, η οποία, μαζί με την οικονομική παγκοσμιοποίηση -με τα ορατά πλέον αποτελέσματα ειδικά στη χώρα μας-, «προστάζει» εμμέσως πλην σαφώς και την θρησκευτική παγκοσμιοποίηση, ευνοείται σαφώς η αποδόμηση των επιμέρους παραδόσεων. Γι΄ αυτό η Θεολογία οφείλει να διατηρήσει ζωντανή την σχέση της με την Εκκλησία και την αγιοπνευματική της παράδοση και να παραμείνει αναλλοίωτη από τις σύγχρονες θεωρίες, τα κελεύσματα ή τις τάσεις του φιλελευθερισμού, του μηδενισμού, του σχετικισμού, του κοινωνισμού, του λεγόμενου λαϊκού οικουμενισμού, του ατομικισμού. Οι θεωρίες αυτές, άλλωστε, είναι πλέον εμφανές ότι επιδιώκουν την απομείωση και τον παραμερισμό της Ορθόδοξης Θεολογίας των Αγίων και των Πατέρων της Ορθοδοξίας, την εκκοσμίκευση της Εκκλησίας και, τελικά, μια «μοντέρνα θεολογία» που να μην έχει λόγο ή Λόγο και να μην αρνείται το νέο μοντέλο πλασματικής πνευματικότητας και θρησκευτικότητας, που προωθείται, σταδιακά, στο πλαίσιο της σχεδιαζόμενης πολυθρησκειακής παγκοσμιοποίησης.
Το εγχείρημα, επομένως, της ίδρυσης Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών, εντός του ισχύοντος πλαισίου των Προγραμμάτων Σπουδών, δεν μπορεί παρά να δημιουργήσει συνθήκες σοβαρής αλλοίωσης της Ορθόδοξης Θεολογίας, όπως αυτή θεραπεύεται επιστημονικά στην Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. από την ίδρυσή της. Το δε Τμήμα Θεολογίας απολαμβάνει μεν αναμφισβήτητα τα προνόμια της ακαδημαϊκής και διοικητικής αυτονομίας ενός Τμήματος ΑΕΙ, έχει, όμως ταυτόχρονα, και μία άλλη αποστολή, η οποία σχετίζεται άμεσα με την Ορθόδοξη Θεολογία, την οποία υπηρετεί από την ίδρυσή του και οφείλει, ως εκ τούτου, να συνεχίσει να υπηρετεί, χωρίς εκπτώσεις ή άλλοιώσεις.
Πέραν των άλλων, η Ισλαμική Θεολογία είναι εντελώς αλλότρια και αντίθετη από την Ορθόδοξη Θεολογία του Τριαδικού Θεού. Δεν αποδέχεται τον Τριαδικό Θεό, το τρισυπόστατο της Θεότητας, Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα. Απορρίπτει ότι ο Χριστός είναι Υιός του Θεού και Θεός, θεωρώντας ότι είναι ένας άνθρωπος – Προφήτης. Αρνείται, επίσης, τη θαυματουργική Γέννηση Του, τη θεία Του Μεταμόρφωση, τη Σταύρωσή του, την Ανάστασή Του, την Ανάληψή Του, ενώ δεν δέχεται τη θεανθρώπινη και μυστηριακή δομή και λειτουργία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι θέσεις της για το ανθρώπινο πρόσωπο, τον «Άλλο», τις οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις, τίθενται επίσης σε εντελώς διαφορετική βάση, σε σχέση με το Χριστιανισμό.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αναφέρει σχετικά: «τὸν δὲ Μεχούμετ, οὔτε παρά τῶν Προφητῶν εὑρίσκομεν μαρτυρούμενον οὔτε τὶ ξένον εἰργασμένον καὶ ἀξιόλογον πρὸς πίστιν ἐνάγον. Διά τοῦτο οὐ πιστεύομεν αὐτῷ οὐδέ τῷ παρ’αὐτοῦ βιβλίῳ»[20]. Λέγει επίσης ότι η πίστη του Ισλάμ επιβλήθηκε με νίκες εναντίον άλλων εθνών και λαών «πολέμῳ καὶ μαχαίρᾳ καὶ λεηλασίαις καὶ ἀνδροκτασίαις ὧν οὐδέν ἐκ Θεοῦ τοῦ ἀγαθοῦ προηγουμένως ἐστί[21] . Και καταλήγει ο Άγιος: «Ἡ τοῦ Χριστοῦ διδασκαλία, καίτοι τῶν τοῦ βίου σχεδόν ἁπάντων ἡδέων ἀπάγουσα, πάντα τε περιέσχε τῆς οἰκουμένης τὰ πέρατα καὶ μεταξύ τῶν αὐτῇ πολεμούντων κρατεῖ, μηδεμίαν αὕτη βίαν ἐπάγουσα, νικῶσα δὲ μᾶλλον τὴν ἀντεπαγομένην βίαν ἑκάστοτε ὡς καὶ οὕτω ταύτην εἶναι τὴν νίκην τὴν τὸν κόσμον νικήσασαν»[22].
Ο Μωάμεθ είναι αποδεκτός ως διδάσκαλος και Προφήτης μόνο από τους Μουσουλμάνους και, επομένως, οι Μουσουλμάνοι Θεολόγοι είναι φυσικό να οργανώνουν και να διδάσκουν ομολογιακά τη διδασκαλία του. Όμως, για τη Χριστιανική Πίστη ο Μωάμεθ δεν είναι αληθινός Προφήτης, διότι το Ευαγγέλιο αναφέρει ρητά ότι «ὁ νόμος καὶ οἱ Προφῆται ἕως Ἰωάννου• ἀπό τότε ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίζεται καὶ πᾶς εἰς αὐτήν βιάζεται»[23].
Χριστιανοί Θεολόγοι, επομένως ορθόδοξοι δάσκαλοι, πώς θα οργανώσουν και θα διδάξουν το Ισλάμ, αν μάλιστα συμφωνούν με τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος θεωρεί τη χριστιανική διδασκαλία ως την ορθή διδασκαλία για κάθε Χριστιανό και προτρέπει την προσήλωσή του «τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ»[24];
Με βάση τα παραπάνω τίθενται πολλά ερωτήματα όπως:
Ποια θεολογική και σωτηριολογική σημασία και ποιο νόημα μπορεί να έχει ένας θεολογικός συμφυρμός της Ορθόδοξης με την Ισλαμική Θεολογία, που επιχειρείται στη Θεολογική Σχολή;
Ποια εκπαιδευτική, κοινωνική, πολιτισμική ή θεολογική ανάγκη εξυπηρετεί αυτή η σπουδή από την πλευρά των εμπνευστών του εγχειρήματος περί Ισλάμ;
Ποια πνευματικά «καλά και συμφέροντα» των ψυχών των ορθοδόξων -αλλά και των Μουσουλμάνων- φοιτητών πρόκειται να διακονήσει αυτός ο συμφυρμός;
Οι εμπνευστές του εγχειρήματος περί Ισλάμ προβάλλουν, ακόμα, το επιχείρημα ότι οι δύο Θρησκευτικές Κοινότητες, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, συνυπάρχουν και επικοινωνούν ειρηνικά στη Θράκη, ή σε άλλα σημεία του κόσμου, με αλληλοσεβασμό στην θρησκευτική ετερότητά τους. Επομένως, ισχυρίζονται ότι σύμφωνα με αυτούς, μπορούν να συνυπάρξουν και οι αντίστοιχες σπουδές, οι οποίες μέσα μάλιστα από τον μεταξύ τους διάλογο προσδοκάται ότι θα καλλιεργήσουν αυτό το κλίμα ειρηνικής συνύπαρξης.
Το επιχείρημα, όμως, της ειρηνικής συμβιωσεως είναι προφανές ότι δεν έχει καμία ουσιαστική σχέση με το εγχείρημά τους: οι δύο Κοινότητες συνυπάρχουν πράγματι ειρηνικά, στον όποιο βαθμό, στη Θράκη ή αλλού, και τούτο είναι γεγονός σημαντικό. Πέραν τούτου, όμως, ασφαλώς και δεν αναμένουν ούτε προσδοκούν να βελτιωθούν οι σχέσεις τους από την ίδρυση Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. Άλλωστε, ουδέποτε ζητήθηκε, από οποιονδήποτε Φορέα ή συλλογικότητα Μουσουλμάνων Ελλήνων πολιτών, η θεσμοθέτηση τέτοιων σπουδών, τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο και δη στο χώρο της Θεολογικής Σχολής.
Είναι προφανές, από τα ανωτέρω ότι το εγχείρημα της ίδρυσης Μουσουλμανικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. προκαλεί βαθύτατους προβληματισμούς και ερωτήματα που απευθύνονται προς πολλές κατευθύνσεις, που δεν απαντώνται με τα ρηχά επιχειρήματα που ενίοτε χρησιμοποιούν ή εφευρίσκουν οι εμπνευστές και εκτελεστές του εγχειρήματος της εισαγωγής Μουσουλμανικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή. Ο πιο έντονος προβληματισμός αφορά στις προθέσεις που μπορεί να υπηρετεί το εγχείρημα αυτό, σε σχέση μάλιστα με το μέλλον και την προοπτική της πορείας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ως έχει δε διατυπωθεί σε πρόσφατο κείμενο Καθηγητή του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας Α.Π.Θ., «το θέμα της ίδρυσης των Ισλαμικών Σπουδών από το Τμήμα Θεολογίας θεωρείται ως το σοβαρότερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης στο παρόν και στο προσεχές μέλλον, εάν υλοποιηθεί η ίδρυσή του», αφού «φαίνεται ότι ενορχηστρώνεται ένας αγώνας αλλοίωσης των θεολογικών σπουδών της Θεσσαλονίκης». Ο προβληματισμός αυτός καθίσταται ακόμα πιο σοβαρός, μετά και την πρόσφατη βαρύνουσα τοποθέτηση πρ. Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων στη Βουλή των Ελλήνων, ο οποίος -σε απόλυτη ταύτιση και κοινής προέλευσης γραμμή πλεύσης και επιχειρημάτων, πολλές φορές και αυτολεξεί, με τους εμπνευστές του εγχειρήματος περί Ισλάμ- αναφέρει ότι «το Τμήμα Θεολογίας προφανώς έκρινε ότι οι Θεολόγοι -οποιασδήποτε θρησκείας- πρέπει να αποφοιτούν από τις Θεολογικές Σχολές»[25]. Η τοποθέτηση αυτή αποτελεί τον σοβαρότερο κλυδωνισμό στα πνευματικά θεμέλια της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., εφόσον φανερώνει την πρόθεση αλλαγής της φυσιογνωμίας της.
Το εγχείρημα της ίδρυσης Μουσουλμανικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ., σε συνδυασμό με την μανιώδη προσπάθεια που έγινε για την επιβολή του πολυθρησκειακού μοντέλου εκπαίδευσης στην Δευτεροβάθμια και Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση μέσω του προτεινόμενου Προγράμματος Σπουδών για το Μάθημα των Θρησκευτικών[26] -παρά την οξεία θεολογική[27] και εν γένει επιστημονική[28] κριτική, αλλά και τη σχετική τοποθέτηση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους[29] και πλήθους Αρχιερέων-, δείχνει ότι οι τεκταινόμενοι σχεδιασμοί επεκτείνονται, προγραμματισμένα και μεθοδευμένα, εκτός από την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια, και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Κύριος στόχος τους δε, φαίνεται ότι είναι η σχετικοποίηση των διαφορετικών πίστεων και η διάδοση και επικράτηση μίας νέας συναφειακής, πολυθρησκειακής, πολυπολιτισμικής «θεολογίας», με στόχο την μία ομογενοποιημένη παγκόσμια «θρησκεία» με χαρακτηριστικά ανθρωποκεντρικής μεταμοντέρνας διαθρησκειακής πνευματικότητας.
 
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1 Βλ. σχετικά, Η. Ρεράκης, Θεολογία και θεολογικές σπουδές, Εισαγωγικές Προσεγγίσεις, εκδ. Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2008, σσ. 29-39.
2 Α' Ιω. 1,1.
3 Μάρκ. 16,15.
4 Α΄ Κορ. 1, 23.
5 Α΄Κορ. 8, 4-6.
6 Α΄Θεσ. 1, 9-10.
7 ΜέγαςΑθανάσιος, Κατά Άρειανών, Ι, PG. 26, 49A.
8 Μέγας Βασίλειος, Ερμηνεία εις τόν προφήτην Ήσαϊαν, I, PG. 30, 169C.
9 Γ. Μαντζαρίδης, «Η έννοια της Θεολογίας», στο Κληρονομία, 1, τ. Α’ (1969), σ. 113.
10 Α. Δεληκωστόπουλος, Θεολογία: Δημιουργοί και ορόσημα, ό.π., σ. 52-53.
11 I. Ρωμανίδης, Δογματική και συμβολική Θεολογία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, εκδ. Πουρναράς, Θεσσαλονίκη   41999, σ. 55.
12 Α. Δεληκωστόπουλος, Θεολογία: Δημιουργοί και ορόσημα, Αθήνα 1973, σ. 23.
13 Ωριγένης, Κατά Κέλσου, Β' LXXI. PG. 11, 908.
14 Π. Χρήστου, Εκκλησιαστική Γραμματολογία: Πατέρες και θεολόγοι του Χριστιανισμού, τόμ. Α', εκδ. Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 1998, σ. 169.
15 Δ. Στανιλοάε, Ο Θεός, ο κόσμος και ο άνθρωπος: Εισαγωγή στην Ορθόδοξη Δογματική Θεολογία, εκδ. Αρμός, Αθήνα 1995, σ. 145.
16 Ι. Ρωμανίδης, Πρωτ., Δογματική και Συμβολική Θεολογία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, ό.π., σ. 90 και εξ. Επίσης, βλ. Α. Παπαδόπουλου, Μαρτυρία και διακονία της Ορθοδοξίας σήμερα, Οικουμενικά Ι, εκδ. Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1998, σ. 85-92.
17 Γ. Καψάνης, Αρχιμ., «Θεολογία και εμπειρία κατά τον Αγιο Γρηγόριο τον Παλαμά και την αγιορείτικη παράδοσι», Κοινωνία, 2 (1995), σ. 118.
18 Γ. Καψάνης, Αρχιμ., «Θεολογία και εμπειρία...», ό.π., σ. 117-124.
19 Ιω. 14,6.
20 Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Προς την εαυτού Εκκλησίαν 23-24, ΕΠΕ 7, 184.
21 Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Προς την εαυτού Εκκλησίαν 28, ΕΠΕ 7, 188-190.
22 Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ό.π.
23 Λουκ. 16,16.
24 Τίτ. 1,9.
25 Βλ. τη με αρ. πρωτ.:162113/1ΗΕΞ 138314 εις /8.10.2014 Απάντηση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων στην με αρ.: 2131/1.9.2014 Ερώτηση, στη Βουλή των Ελλήνων.
26 Βλ. σχετικά Η. Ρεράκης, Υπόμνημα προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, Κοινωνία, τ. 4, 2012, σελ. 234.
27 Γ. Καψάνης, Οδηγός προς την Πανθρησκεία το νέο Πρόγραμμα Σπουδών για το Μάθημα των Θρησκευτικών, http://www.alopsis.gr/ alopsis/thriske5.htm (προσπελάστηκε 01/11/2014), Β. Γοντικάκης, Πιλοτικά Προγράμματα Θρησκευτικών. Κάτι ιερό και άγιο προδίδεται, http://aktines.blogspot.gr/2012/10/blog-post_759.html (προσπελάστηκε 01/11/2014).
28 Βλ. αντί πολλών Σ. Μιχελουδάκης – Ε. Πεπές (επιμ.), Πρακτικά Πανελλήνιου Επιστημονικού Συνεδρίου με θέμα: “Το Μάθημα των Θρησκευτικών: προβληματισμοί επισημάνσεις προτάσεις”, Θεσσαλονίκη 2014.
29 Βλ. το με αρ. πρωτ. Φ.2/7/3464/22.11/3.12.2012 Έγγραφο προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Κατηγορία Εκπαιδευτικά Νέα


ΥΠΑΙΘ 2
Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων αναφορικά με την ανακοίνωση του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) της 9ης Ιουνίου 2020 «για τις ενστάσεις υποψηφίων ΙΚΥ ΕΚΟ 2017/18» διευκρινίζει τα εξής:
Το ΙΚΥ προχώρησε αυθαίρετα σε διασταλτική εφαρμογή της υπ΄ αριθμ. 64833/Ζ1/10.5.2018 Κοινής Υπουργικής Απόφασης (Β’ 1625), με την οποία καθορίστηκαν οι όροι και η διαδικασία επιλογής για τη χορήγηση προπτυχιακών υποτροφιών ακαδημαϊκού έτους 2017- 2018 από το ΙΚΥ, στο πλαίσιο της πράξης «Πρόγραμμα Οικονομικής Ενίσχυσης Επιμελών Φοιτητών/τριών που ανήκουν σε Ευπαθείς Κοινωνικές Ομάδες (ΕΚΟ)- Β’ Κύκλος» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση», που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.

Όπως επισήμανε στις 6 Νοεμβρίου 2019 και η αρμόδια Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» με έγγραφό της προς το ΙΚΥ, τα επιπρόσθετα στοιχεία που δύναται να ζητήσει το ΙΚΥ από τον κάθε υποψήφιο, θα πρέπει να κριθούν μόνο ως διευκρινιστικά κάποιων εκ των υπολοίπων εγγράφων, τα οποία θα πρέπει να στοιχειοθετούν έναν πλήρη φάκελο υποψηφίου. Λοιπά έγγραφα ή άλλα δικαιολογητικά που έρχονται να θεραπεύσουν ελλείψεις στον φάκελο του υποψηφίου, δεν θα έπρεπε να γίνονται δεκτά.
Στις 20 Μαΐου 2020 το ΙΚΥ, προκειμένου να θεραπεύσει τις ανωτέρω εσφαλμένες ενέργειές του, αιτήθηκε προς το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων την τροποποίηση σημείων της προαναφερόμενης ΚΥΑ. Όπως ενημέρωσε ο Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Διγαλάκης το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΚΥ, με επιστολή του η οποία επισυνάπτεται, τυχόν τροποποίηση της ΚΥΑ μετά την έκδοση της προκήρυξης και συγκεκριμένα ως προς ουσιώδεις όρους της, είναι μη επιτρεπτή και παράνομη ως αντιβαίνουσα στους κανόνες χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης. Αποτελεί, δε, αδιαφανή και διαβλητή διαδικασία, που είναι πιθανόν να ερμηνευθεί ως διάκριση ή ευμενής μεταχείριση κάποιων υποψηφίων έναντι άλλων, δεν συμβαδίζει με την αρχή της ίσης μεταχείρισης των υποψηφίων και θέτει σε κίνδυνο την επιλεξιμότητα της συνολικής δαπάνης.
Η απάντηση του Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων στο ΙΚΥ σε μορφή pdf

Κατηγορία Εκπαιδευτικά Νέα

 

 

A΄ ΕΛΜΕ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

 
 
Συλλαλητήριο Πρωτοβάθμιων Σωματείων
Πέμπτη 11 Ιούνη, 7:30μ.μ., πλατεία 23ης Μαρτίου
 
 
 
Η Α΄ ΕΛΜΕ Μεσσηνίας, με απόφαση του ΔΣ, συμμετέχει στο συλλαλητήριο που διοργανώνουν πρωτοβάθμια σωματεία την Πέμπτη 11 Ιούνη 2020, στις 7:30μ.μ. στην πλατεία 23ης Μαρτίου, με το σύνθημα:
 
Πληρώσαμε πολλά δεν θα πληρώσουμε ξανά την κρίση τους. Να πληρώσει Κράτος και εργοδοσία.
 

 

Άμεσα αιτήματα:
Ø  Να καταργηθούν οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και όλες οι αντεργατικές διατάξεις.
Ø  Εισόδημα για όλους.
Ø  Επίδομα ανεργίας για όλους τους άνεργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Ø  Να καταργηθούν οι πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας και οι κατασχέσεις.
Ø  Χρηματοδότηση κρατική  του Δημοσίου συστήματος υγείας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων. Κάλυψη όλων των αναγκών ΜΕΘ και πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας"
 
 
Καλούμε τους συναδέλφους να ενώσουν τη φωνή τους με αυτή των υπόλοιπων εργαζομένων και όλοι μαζί να φωνάξουμε:
 
Πληρώσαμε πολλά δεν θα πληρώσουμε ξανά την κρίση τους.
Να πληρώσει Κράτος και εργοδοσία.
 
 
 
 
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
 
 
 
Κατσούλης Κώστας
 
 
 
Ξανθάκης Σωτήρης
Κατηγορία Εκπαιδευτικά Νέα
 
Με απόφαση του Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης κ. Χρήστου Μέτιου, η Περιφέρεια διαθέτει 2 εκατομμύρια ευρώ από το Επιχειρησιακό της Πρόγραμμα ώστε 37 μονάδες επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ, ΕΚ, ΙΕΚ, ΣΔΕ) σε Έβρο, Ροδόπη, Ξάνθη, Καβάλα και Δράμα, να εφοδιαστούν με σύγχρονο εργαστηριακό εξοπλισμό.

 
Ο εξοπλισμός θα ανταποκρίνεται στις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις,θα είναι προσαρμοσμένος στις σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες και θα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ειδικοτήτων όπως πληροφορική, ηλεκτρονική, ηλεκτρολογία, μηχανολογία, ψύξη-θέρμανση, γεωπονία, δομικά έργα, εφαρμοσμένες τέχνες κ.ά.
Με αφορμή την υπογραφή της απόφασης για τη χρηματοδότηση, ο κ. Μέτιος, μαζί με τον Αντιπεριφερειάρχη Καβάλας κ. Κώστα Αντωνιάδη, επισκέφθηκε το 1ο Επαγγελματικό Λύκειο (ΕΠΑΛ) Χρυσούπολης και είχε συνάντηση με τον Δήμαρχο Νέστου κ. Σάββα Μιχαηλίδη, τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης ΑΜΘ κ. Κωνσταντίνο Μπαντίκο, τον Διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καβάλας κ. Απόστολο Βαγενά και τον Διευθυντή του 1ου ΕΠΑΛ Χρυσούπολης κ. Σωτήρη Πετρούση.
Σε δηλώσεις του, ο κ. Μέτιος ανέφερε ότι η κρίση του κορωνοϊού έχει αυξήσει τις ανάγκες των σχολείων σε σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό και τόνισε πως η Περιφέρεια ΑΜΘ στηρίζει τη δημόσια εκπαίδευση με υποδομές και εξοπλισμό από την προσχολική ηλικία μέχρι και το λύκειο.
Στη συνέχεια ο κ. Μέτιος συνάντησε τους καθηγητές του σχολείου και είχε συζήτηση μαζί τους για την επαγγελματική εκπαίδευση.
Κατηγορία Εκπαιδευτικά Νέα

 

ANAKOINΩΣΗ
                Η ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε θεωρεί άδικη και αδικαιολόγητη την πειθαρχική δίωξη εκπαιδευτικού κλάδου ΠΕ01 Θεολόγων από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Α΄ Αθήνας. Ο συγκεκριμένος συνάδελφος, υπακούοντας σε τέσσερις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, αλλά και στη συνείδησή του, δεν εφάρμοσε τα Προγράμματα Σπουδών στα Θρησκευτικά, που επέβαλε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

 

            Είναι γνωστό σε όλους ότι αυτά τα Προγράμματα Σπουδών ευτελίζουν το μάθημα των Θρησκευτικών και προσβάλλουν τη θρησκευτική συνείδηση των Ελλήνων. Άλλωστε, το ίδιο το ΣΤΕ έχει αποφασίσει ότι αντιβαίνουν στις βασικές διατάξεις του Συντάγματος.
            Είναι, λοιπόν, προφανές ότι ο συνάδελφος ουδεμία παρανομία διέπραξε και φυσικά είναι παντελώς παράλογο να εγκαλείται για αναξιοπρεπή και ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά.
            Αντίθετα, υπόλογος είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που υπακούοντας σε κομματικές εμμονές, αγνόησε επιδεικτικά τις αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας μας.
            Καλούμε, λοιπόν, την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να σταματήσει άμεσα την πειθαρχική δίωξη του συναδέλφου μας.
 
Για τη ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε
 
Ο Πρόεδρος                                                                            Ο Γενικός Γραμματέας
Νίκος Παπαχρήστος                                                               Νικηφόρος Κωνσταντίνου
Κατηγορία Εκπαιδευτικά Νέα
 
Μετά από ένα μήνα επαναλειτουργίας των 14.000 σχολικών μονάδων, ναι, υπήρξε ένα κρούσμα - απάντησε η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είχε αναφερθεί στο κρούσμα σε Δημοτικό σχολείο της Ξάνθης. Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλαγε για αχρείαστο ρίσκο από το άνοιγμα των σχολείων, όμως αυτό έγινε μετά από την ομόφωνη εισήγηση των ειδικών είπε η κα Κεραμέως, σημειώνοντας ότι εάν αυτό δεν συνέβαινε, θα στερούσαμε από τα παιδιά το φυσικό τους χώρο για διάστημα έξι μηνών.
Στην κριτική για την εισαγωγή του νομοσχεδίου εν μέσω πανδημίας, η κα Κεραμέως είπε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παραδέχθηκε ότι έγινε "εκτενέστατη διαβούλευση" όταν σημείωσε τα 15.000 σχόλια. Όσο για το αν αυξήθηκε ο αριθμός των παιδιών στις τάξεις από 22 σε 25, η κα Κεραμέως είπε ότι αυτό ίσχυε ήδη από την β' έως την στ' Δημοτικού.

 
Σε σχέση με την άποψη του Αλ. Τσίπρα για τη διαγωγή και ότι δεν πρέπει να έχει θέση στο απολυτήριο, η υπουργός επανέλαβε τη θέση του πρωθυπουργού, ότι αποστολή του σχολείου δεν είναι μόνο η παροχή στείρας γνώσης, αλλά το "να μαθαίνεις στα παιδιά πως να φέρεσαι σε συγκεκριμένο κοινωνικό περιβάλλον, ότι εκτός από δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις".
Στη θέση του κ. Τσίπρα ότι η κυβέρνηση κατάντησε το σχολείο, εξεταστικό κέντρο, η κα Κεραμέως απάντησε ότι επί ΣΥΡΙΖΑ επικράτησε η λογική "όλοι ίσοι, αλλά προς τα κάτω" και η λογική της ήσσονος προσπάθειας.
Για την επαναφορά της τράπεζας θεμάτων και την εκτίμηση ότι στο παρελθόν είχε συμβάλει στην εκτίναξη της αποτυχίας στο Λύκειο, η κα Κεραμέως είπε ότι η αύξηση της αποτυχίας σχετιζόταν με τους - νέους τότε - όρους προαγωγής από το 8 στο 10. Για την εισαγωγή των αγγλικών στα νηπιαγωγεία, είπε ότι ολοένα και περισσότερες χώρες εξοικειώνουν τα παιδιά με μια 2η γλώσσα ήδη από το νηπιαγωγείο.
Η κα Κεραμέως έκανε επίσης λόγο για ξαφνικό ενδιαφέρον του κ. Τσίπρα για την επαγγελματική εκπαίδευση, καθώς επί κυβέρνησής του οι εκπαιδευτικοί των δημοσίων ΙΕΚ ήταν απλήρωτοι επί ένα χρόνο. Εξάλλου, για το θέμα των προσλήψεων εκπαιδευτικών, σημείωσε ότι δεν έγινε καμία πρόσληψη επί ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις υποσχέσεις υπουργών του.
Για το μήνυμα που θέλει να στείλει η Πολιτεία, είπε ότι εμείς πρεσβεύουμε ένα σχολείο της εγρήγορσης, δημιουργικό, ανοιχτό, και υψηλών προσδοκιών και απαιτήσεων.
Τέλος, για τα ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών, και την κριτική ότι η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται "δεύτερη", η κα Κεραμέως είπε ότι επί ΣΥΡΙΖΑ απορρίφθηκαν από το υπουργείο οι προτάσεις πανεπιστημίων λόγω "ακριβών" διδάκτρων στους ξένους φοιτητές. Εμείς λέμε ότι κάθε ίδρυμα, αυτόνομα, θα μπορεί να ιδρύει ΞΠΣ, χωρίς την έγκριση του υπουργείου, υπογράμμισε η υπουργός Παιδείας. 
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Κατηγορία Εκπαιδευτικά Νέα

Εκπαιδευτικά Νέα