Το 1204 μ.Χ. συνέβη το αδιανόητο και η Κωνσταντινούπολη, μετά από εννέα αιώνες που άντεξε σε όλους τους επιδρομείς, λεηλατήθηκε βάναυσα. Ακόμα πιο εντυπωσιακό ήταν το γεγονός ότι οι δράστες δεν ήταν κανένας από τους παραδοσιακούς εχθρούς της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας: οι στρατοί του Ισλάμ, οι Βούλγαροι, οι Ούγγροι ή οι Σέρβοι, αλλά ο δυτικός χριστιανικός στρατός της Τέταρτης Σταυροφορίας. Τελικά, η αμοιβαία καχυποψία και δυσπιστία που υπήρχε για αιώνες μεταξύ των δυτικών και ανατολικών κρατών και των εκκλησιών κατέληξε σε πόλεμο. Με την πτώση της πόλης, πολλές από τις θρησκευτικές εικόνες, τα λείψανα και τα έργα τέχνης απομακρύνθηκαν και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία χωρίστηκε μεταξύ της Βενετίας και των συμμάχων της. Η αυτοκρατορία θα ανασταίνονταν ξανά από τις στάχτες της, αλλά ποτέ ξανά δεν θα μπορούσε η Κωνσταντινούπολη να ισχυριστεί ότι είναι η μεγαλύτερη, πλουσιότερη και πιο ζωντανή καλλιτεχνικά πόλη του κόσμου.

Πρόλογος

Οι Βυζαντινοί, με την πρωτεύουσά τους, την Κωνσταντινούπολη, που ιδρύθηκε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α' το 324 μ.Χ., θεωρούνταν οι υπερασπιστές του Χριστιανισμού, ο φάρος που έλαμπε σε όλη τη Μεσόγειο και την Κεντρική Ασία, με την πιο ιερή πόλη μετά την Ιερουσαλήμ, και ο βράχος που στάθηκε ενάντια στην παλίρροια του Ισλάμ, που σάρωνε από τα ανατολικά. Ωστόσο, για το δυτικό μισό της παλιάς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι Βυζαντινοί θεωρούνταν παρηκμασμένοι, ανειλικρινείς και αναξιόπιστοι, οι θρησκευτικές τους πρακτικές θεωρούνταν ύποπτες, και αρκετοί από τους αυτοκράτορες είχαν ακόμη αποκηρύξει τις εικόνες και θεώρησαν αίρεση την λατρεία τους.

Οι αιώνες της αντιπαράθεσης και της δυσπιστίας, η συνεχής αντιπαλότητα μεταξύ των Παπών και των αυτοκρατόρων, και η αυξανόμενη φιλοδοξία των δυτικών κρατών να αποσπάσουν από το Βυζάντιο τα απομεινάρια της αυτοκρατορίας του στην Ιταλία, για κάποιο χρονικό διάστημα, κρατήθηκαν υπό έλεγχο κατά τις τρεις πρώτες Σταυροφορίες. Και τα τρία, ωστόσο, αποδείχθηκαν ανεπιτυχή στη μόνιμη διασφάλιση των Αγίων Τόπων του Χριστιανισμού από τους Άραβες. Ακόμη χειρότερα, δημιούργησαν μια καταστροφική ρήξη στις σχέσεις Ανατολής-Δύσης, καθώς η ευθύνη για την αποτυχία κατανεμήθηκε και στις δύο πλευρές. Οι Βυζαντινοί θεωρούνταν ότι δεν είχαν τη βούληση να πολεμήσουν τον κοινό εχθρό ενώ, από την άλλη πλευρά, οι Σταυροφόροι θεωρήθηκαν καιροσκόποι που ενδιαφέρονταν να αρπάξουν τα καλύτερα κομμάτια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στα ανατολικά. Κατά μία έννοια, και οι δύο πλευρές είχαν δίκιο στην κρίση τους.

Οι Βυζαντινοί δεν είχαν ποτέ κατανοήσει πλήρως την έννοια ενός Ιερού Πολέμου, τον οποίο οι δυτικοί ηγέτες συνήθιζαν να πυροδοτούν στέλνοντας στρατούς στα ανατολικά. Η Δύση θεωρούσε ότι οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες ενδιαφέρονται μόνο για τη διατήρηση της αυτοκρατορίας τους θεωρώντας ότι υπερέχουν έναντι της Δύσης. Οι αυτοκράτορες, ωστόσο, έβλεπαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και το Χριστιανισμό ως ένα και το αυτό και δεν θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για το ότι αντιμετώπιζαν τους Σταυροφόρους ως ένα απείθαρχο πλήθος κακοποιών σε ένα όργιο λεηλασίας, δεδομένων των βιασμών και της λεηλασίας που συνόδευε το πέρασμα των Σταυροφόρων από τα βυζαντινά εδάφη. Με αυτές τις εμπειρίες και τις υποψίες ανάμεσά τους οδηγήθηκαν οι δύο πλευρές στον 13ο αιώνα μ.Χ.

Η Δ’ Σταυροφορία

Η τέταρτη σταυροφορία ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Πάπα Ιννοκέντιου Γ’ (περ. 1198-1216 μ.Χ.) το 1202 μ.Χ. με κύρια πρόθεση να ανκτήσουν οι χριστιανοί την Ιερουσαλήμ μετά την πτώση της το 1187 μ.Χ. στον Σαλαντίν, Σουλτάνο της Αιγύπτου (περ. 1169-1193 μ.Χ.). Τον Ιούνιο του 1202 μ.Χ. Σταυροφόροι από όλη την Ευρώπη συγκεντρώθηκαν στη Βενετία, με επικεφαλής τον Μαρκήσιο Βονιφάτιο τον Μομφερατικό. Από εκεί θα έπλεαν στην Αίγυπτο - που φαινόταν ως το αδύναμο σημείο του εχθρού - ή τουλάχιστον, αυτό ήταν το αρχικό σχέδιο. Οι Βενετοί, ως άπληστοι έμποροι, επέμεναν να πληρωθούν για τα 240 πλοία τους που διέθεταν, αλλά οι Σταυροφόροι δεν μπορούσαν να καλύψουν την απαιτούμενη τιμή των 85.000 ασημένιων νομισμάτων. Κατά συνέπεια, έγινε μια συμφωνία ότι, σε αντάλλαγμα για τη διέλευση, οι Σταυροφόροι θα σταματούσαν στη Ζάρα στην ακτή της Δαλματίας και θα την ανακτούσαν για χάρη των Βενετών, μιας και η πόλη είχε πριν λίγο αποσκιρτήσει και βρίσκονταν υπό την προστασία των Ούγγρων. Οι Βενετοί θα παρείχαν επίσης 50 πλοία με δικά τους έξοδα και θα έπαιρναν το ήμισυ κάθε περιοχής που θα καταλαμβανόταν.

Ο Πάπας δεν χάρηκε όταν άκουσε τα νέα ότι η χριστιανική πόλη Ζάρα είχε λεηλατηθεί τον Νοέμβριο του 1202 μ.Χ., και αμέσως αφόρισε τους Σταυροφόρους και τους Βενετούς. Η τιμωρία άρθηκε αργότερα, διαφορετικά, τι νόημα θα είχε η ύπαρξη αφορισμένων «σταυροφόρων»;

Οι ιστορικοί συνεχίζουν να διαφωνούν για τον ακριβή λόγο για τον οποίο οι Σταυροφόροι στη συνέχεια κινήθηκαν εναντίον της Κωνσταντινούπολης αντί της Ιερουσαλήμ, αλλά ένα κρίσιμο στοιχείο της αμοιβαίας υποψίας μεταξύ των δυτικών δυνάμεων και του Βυζαντίου ήταν η Δημοκρατία της Βενετίας και συγκεκριμένα ένας άνθρωπος, ο δόγης Ερρίκος Δάνδολος (περ. 1192-1205 μ.Χ.). Έχοντας πρόθεση να πετύχει την κυριαρχία του ενετικού εμπορίου στα ανατολικά, δεν ξεχνούσε την ατιμωτική απέλαση του από την Κωνσταντινούπολη όταν υπηρετούσε εκεί ως πρέσβης. Του φάνηκε ως η καλύτερη εκαιρία να χτυπήσει τελικά την Κωνσταντινούπολη ως ανταγωνιστής. Επιπλέον, ο Πάπας θα πετύχαινε την κυριαρχία της δυτικής Εκκλησίας μια για πάντα και οι Ιππότες των Σταυροφόρων θα έπαιρναν εκδίκηση από τους διπρόσωπους Βυζαντινούς για τη μη ικανοποιητική υποστήριξη των προηγούμενων Σταυροφοριών, αλλά και σίγουρα θα κέρδιζαν δόξα και πλούσια λάφυρα. Τα πλούτη της Κωνσταντινούπολης θα χρηματοδοτούσαν τη συνέχεια της πορείας προς την Ιερουσαλήμ. Μπορεί να μην είχε προγραμματιστεί τόσο κυνικά από όλα τα μέρη, αλλά, τελικά, αυτό ακριβώς συνέβη με την εξαίρεση ότι η Τέταρτη Σταυροφορία έληξε με την πτώση της βυζαντινής πρωτεύουσας και η Σταυροφορία στην Ιερουσαλήμ εγκαταλήφθηκε.

Η επίθεση στην Κωνσταντινούπολη

Οι Σταυροφόροι έφτασαν έξω από την Κωνσταντινούπολη στις 24 Ιουνίου 1203. Οι δυτικές δυνάμεις συμφώνησαν να υποστηρίξουν τον Αλέξιο Δ΄ Άγγελο, γιο του εκτοπισθέντος βυζαντινού αυτοκράτορα Ισαάκιου Άγγελου Β '(περ. 1185-1195 μ.Χ.) και υποσχέθηκαν να επανατοποθετήσουν στον θρόνο τον πατέρα του (τότε φυλακισμένος στην Κωνσταντινούπολη) εάν υποσχόταν να βοηθήσει τους Σταυροφόρους με χρήματα, στρατιώτες και προμήθειες. Ένας από τους σταυροφόρους ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για το σχέδιο - ο Φίλιππος της Σουηβίας, βασιλιάς της Γερμανίας (περ. 1198-1208 μ.Χ.), του οποίου η σύζυγος Ειρήνη ήταν η αδελφή του Αλεξίου Δ'. Με τέτοια διαπιστευτήρια, ως πιόνι των δυτικών στη βυζαντινή πολιτική, ο Ισαάκ επανέκτησε το θρόνο στο παλάτι των προγόνων του το 1203 μ.Χ. με τον Αλέξιο ως συν-αυτοκράτορα.

Η Κωνσταντινούπολη είχε πέσει πολύ εύκολα όταν οι Σταυροφόροι νίκησαν τη φρουρά στο Γαλάτα και κατέβασαν την πελώρια αλυσίδα που έφραζε την είσοδο στο λιμάνι του Κεράτιου Κόλπου. Καθώς έπλευσαν με το στόλο τους και επιτέθηκαν στα θαλάσσια τείχη και στα τείχη της ξηράς ταυτόχρονα με μηχανές πολιορκίας και σκάλες, ακόμη και η επίλεκτη φρουρά των Βαράγγων δεν μπόρεσε να εμποδίσει τους επιτιθέμενους να εισβάλουν στην πόλη. Ο εν ενεργεία αυτοκράτορας και αδερφός του Ισαάκ, Αλέξιος Γ΄ Άγγελος, που πιάστηκε εντελώς απροετοίμαστος από την άφιξη των Σταυροφόρων, εγκατέλειψε την πόλη.

Το παλαιό καθεστώς είχε πέσει. Ωστόσο, το νέο ζευγάρι των αυτοκρατόρων επέστρεψε με τους συμφωνημένους όρους βοήθειας - αν και στην πραγματικότητα είχαν λίγους πόρους - και επίσης απέτυχαν να φέρουν τη Βυζαντινή Εκκλησία υπό την εξουσία του Πάπα. Ο Αλέξιος Δ' δεν μπορούσε να βοηθήσει πολύ τους δυτικούς, αλλά ο λαός του ούτως ή άλλως δεν τον εμπιστευόταν, δεδομένου του τρόπου με τον οποίο ανέβηκε στο θρόνο και της παρουσίας του στρατού των Σταυροφόρων έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Οι προσπάθειες του αυτοκράτορα να αυξήσει τους φόρους και μια τεράστια πυρκαγιά στην πόλη που προκλήθηκε από τους σταυροφόρους που έβαλαν φωτιά σε ένα τζαμί μεγάλωσαν τη δυσαρέσκεια του λαού. Δεν ήταν έκπληξη, λοιπόν, που εμφανίστηκε ένας σφετεριστής, ο Αλέξιος Ε' Δούκας. Διοικητής του στρατού και ανώτερος διπλωμάτης, με την υποστήριξη του λαού, ο Δούκας κατέλαβε το θρόνο και εκτέλεσε τους προκατόχους του, πατέρα και γιο, τον Ιανουάριο του 1204 μ.Χ.

Ο Αλέξιος Δούκας, γνωστός ως "Μούρτζουφλος" (επειδή είχε σμιχτά φρύδια) προσπάθησε να οργανώσει την άμυνα της πρωτεύουσάς του υπό αντίξοες καταστάσεις. Εκείνη τη στιγμή, ο δόγης Δάνδολος και οι Σταυροφόροι είδαν τη χρυσή τους ευκαιρία, όχι μόνο να λάβουν βοήθεια από τους Βυζαντινούς, αλλά να λεηλατήσουν την πόλη εξ ολοκλήρου. Ο Αλέξιος εξασφάλισε την περαιτέρω ενίσχηση των ισχυρών Θεοδοσιανών Τείχών και Πύργων ενισχύθηκαν περαιτέρω, και η ανέκτησε την πρωτοβουλία με αρκετές επιδρομές στα στρατόπεδα των Σταυροφόρων. Οι Σταυροφόροι αντέδρασαν εξαπολύοντας εκτεταμένη επίθεση το πρωί της 9ης Απριλίου 1204 μ.Χ., αλλά οι Βυζαντινοί την απέκρουσαν. Στη συνέχεια, στις 12 Απριλίου, οι Σταυροφόροι επιτέθηκαν στα πιο αδύναμα θαλάσσια τείχη του λιμανιού και στόχευσαν δύο πύργους συγκεκριμένα, προσδένοντας τα πλοία τους και σπρώχνοντας επανειλημμένα. Αρχικά, οι υπερασπιστές κράτησαν, αλλά, τελικά, οι επιτιθέμενοι κατάφεραν να περάσουν τόσο από την πλευρά της θάλασσας όσο και από την ξηρά, όταν οι Φράγκοι χτύπησαν μια από τις πύλες της πόλης. Οι Σταυροφόροι μπήκαν στην πόλη και ακολούθησε σφαγή. Πολίτες βιάστηκαν και σφαγιάστηκαν, κτίρια πυρπολήθηκαν και εκκλησίες βεβηλώθηκαν. Ο Αλέξιος έφυγε στη Θράκη και ακολούθησαν τρεις ημέρες λεηλασίας.

Η λεηλασία της Πόλης

Ο Ροβέρτος του Κλαρί, ένας χαμηλόβαθμος ιππότης του στρατού των Σταυροφόρων, έγραψε μια ενδιαφέρουσα περιγραφή της Σταυροφορίας με ανεκτίμητες περιγραφές των μνημείων και των θρησκευτικών κειμηλίων της Κωνσταντινούπολης. Μια άλλη καταγραφή, αυτή τη φορά από έναν συγγραφέα πιο κοντά στην ηγεσία, συντάχθηκε από τον Γοδεφρείδο Βιλεαρδουίνο, τον στρατάρχη της Καμπανίας. Ο Βιλεαρδουίνος έγραψε το Χρονικό της Κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης σχεδόν ως υπεράσπιση των ενεργειών των Σταυροφόρων, και έτσι το έργο είναι πολύ προκατειλημμένο, παρουσιάζοντας τους Βυζαντινούς ως έναν αναξιόπιστο λαό που πήρε αυτό ακριβώς που του άξιζε. Τέλος, ο Βυζαντινός ιστορικός Νικήτας Χωνιάτης δίνει μια ζωντανή μαρτυρία για την καταστροφή και λεηλασία της πόλης στην Ιστορία του.

Η Κωνσταντινούπολη, το 1204 μ.Χ., είχε πληθυσμό περίπου 300.000, πολλούς περισσότερους από τους 80.000 της Βενετίας, της μεγαλύτερης πόλης της Δυτικής Ευρώπης εκείνη την εποχή. Δεν ήταν όμως μόνο το μέγεθός του που εντυπωσίασε τους Σταυροφόρους, αλλά τα κτίρια, οι εκκλησίες και τα παλάτια, τα τεράστια φόρουμ και οι κήποι και, πάνω απ 'όλα, τα πλούτη, που κατέπληξαν τους δυτικούς επισκέπτες. Τότε το δέος αντικαταστάθηκε γρήγορα από την απληστία. Μνημειακά γλυπτά, αμέτρητα έργα τέχνης, βιβλία, χειρόγραφα και κοσμήματα που είχαν συσσωρευτεί σταθερά από αυτοκράτορες και ευγενείς σε μια χιλιετία, όλα απογυμνώθηκαν και καταστράφηκαν ή λιώθηκαν για να κοπούν νομίσματα. Έπιπλα, πόρτες και μαρμάρινα αρχιτεκτονικά στοιχεία αφαιρέθηκαν για να ξαναχρησιμοποιηθούν αλλού, ακόμη και οι τάφοι των αυτοκρατόρων, συμπεριλαμβανομένου αυτού του μεγάλου Ιουστινιανού Α', ανοίχτηκαν και το πολύτιμο περιεχόμενό τους αφαιρέθηκε.

Ένα από τα πιο πολύτιμα βυζαντινά θρησκευτικά κειμήλια που κλάπηκε ήταν το Άγιο Μανδήλιο, ένα ύφασμα που λέγεται ότι έφερε αποτυπωμένη την εικόνα του ίδιου του Χριστού. Μεταφέρθηκε ως λάφυρο στη Γαλλία, αλλά, δυστυχώς, αυτό το ανεκτίμητο κειμήλιο καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Ένα άλλο παράδειγμα, μια χρυσή λειψανοθήκη που περιείχε ένα κομμάτι του Τιμίου Σταυρού κατέληξε στον καθεδρικό ναό του Λίμπουργκ. Ειδικότερα, στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης λεηλατήθηκαν όλοι οι θησαυροί που βρίσκονταν στην κεντρική νησίδα στο μέσο του Ιπποδρόμου γύρω από την οποία έτρεχαν τα άρματα. Τα τέσσερα χάλκινα άλογα που βρίσκονται τώρα στον καθεδρικό ναό του Αγίου Μάρκου στη Βενετία ήταν πιθανώς κάποτε μέρος μιας ομάδας αρμάτων που στεκόταν στην μνημειακή πύλη του Ιπποδρόμου.

Οι Βυζαντινοί θρήνησαν όχι μόνο την τρομερή αιματοχυσία και την οικονομική καταστροφή της λεηλασίας, αλλά και την καταστροφή ιστορικά σημαντικών έργων τέχνης που γνώριζαν ότι συνδέουν πλήρως την πόλη και, μάλιστα, τον δυτικό κόσμο με τη ρωμαϊκή κληρονομιά. Ο κόσμος είχε χάσει κάτι σπουδαίο και ανυπολόγιστο, όπως συνοψίζεται χαρακτηριστικά από τον ιστορικό Τ.Τ. Νόργουιτς:

Με τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης, ο δυτικός πολιτισμός υπέστη απώλεια μεγαλύτερη από την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας τον τέταρτο αιώνα ή τη λεηλασία της Ρώμης τον πέμπτο - ίσως την πιο καταστροφική μεμονωμένη απώλεια σε όλη την ιστορία. (306)

Συνέπειες

Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Ε' Δούκας εγκατέλειψε την πόλη, αλλά αργότερα τον συνέλαβαν, τον τύφλωσαν και τον γκρέμισαν από την κορυφή μιας στήλης λίγους μήνες αργότερα. Όταν κατακάθισε ο κουρνιαχτός και ολοκληρώθηκε το πλιάτσικο, η συνθήκη Partitio Romaniae (Διανομή Εδαφών της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας), που είχε ήδη προαποφασιστεί, μοίρασε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία μεταξύ της Βενετίας και των συμμάχων της. Οι Ενετοί πήραν τα τρία όγδοα της Κωνσταντινούπολης, τα νησιά του Ιονίου, την Κρήτη, την Εύβοια, την Άνδρο, τη Νάξο και μερικά στρατηγικά σημεία κατά μήκος της ακτής της Θάλασσας του Μαρμαρά. Ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας έγινε τότε ο Λατίνος αυτοκράτορας (περίπου 1204-1205 μ.Χ.) και στέφθηκε στην Αγία Σοφία, παραλαμβάνοντας τα πέντε όγδοα της Κωνσταντινούπολης και το ένα τέταρτο της αυτοκρατορίας που περιλάμβανε τη Θράκη, τη βορειοδυτική Μικρά Ασία και πολλά νησιά του Αιγαίου (Χίος, Λέσβος και Σάμος κ.α.). Ο Βονιφάτιος ο Μομφερατικός ανέλαβε τη Θεσσαλονίκη και δημιούργησε ένα νέο βασίλειο εκεί που περιλάμβανε επίσης την Αθήνα και τη Μακεδονία. Το 1205 μ.Χ., μετά το θάνατο του Βαλδουίνου σε βουλγαρική φυλακή, ο Γουλιέλμος Α' Σαμπλίτης και ο Γοδεφρείδος Α' Βιλεαρδουίνος (ανιψιός του ιστορικού με το ίδιο όνομα) ίδρυσαν ένα λατινικό πριγκιπάτο στην Πελοπόννησο, ενώ ο Γάλλος δούκας Όθων Ντε λα Ρος κατέλαβε την Αττική και τη Βοιωτία .

Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία αποκαταστάθηκε το 1261 μ.Χ., αν και σκιά του πρώην εαυτού της, όταν δυνάμεις από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας, το κέντρο της Βυζαντινής εξορίας (1208-1261 μ.Χ.) επανέκτησαν την Κωνσταντινούπολη. Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' (περίπου 1259-1282 μ.Χ.) μπόρεσε να τοποθετήσει τον θρόνο του πίσω στο παλάτι των βυζαντινών προκατόχων του.

Οι υποψήφιοι/ες οφείλουν να διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα και δικαιολογητικά (όπως απολυτήριο Λυκείου ή προπτυχιακό τίτλο σπουδών), τα οποία πρέπει να έχουν αποκτήσει και να μπορούν να προσκομίσουν έως την καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων. Η ανακοίνωση των πρώτων εισαχθέντων θα πραγματοποιηθεί στις 30 Ιουλίου 2025.

Για να ενημερωθείτε για τα δικαιολογητικά εγγραφής πατήστε εδώ.

Έως 31 Μαΐου οι αιτήσεις για μακροχρόνιες άδειες εκπαιδευτικών – Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Προθεσμία έως και την 31η Μαΐου έχουν οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, καθώς και τα μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) και του Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (Ε.Β.Π.), για την υποβολή αιτήσεων χορήγησης μακροχρόνιων αδειών άνω των 20 ημερών για το επόμενο σχολικό έτος.

Οι άδειες αυτές καλύπτουν σημαντικούς τομείς που σχετίζονται με την οικογενειακή και επαγγελματική ζωή των εκπαιδευτικών και του ειδικού προσωπικού, όπως:

• Άδεια ανατροφής τέκνων
• Άδειες για λόγους μητρότητας και προστασίας της οικογένειας
• Άδειες για οικογενειακούς λόγους
• Υπηρεσιακή εκπαίδευση ή ολοκλήρωση μεταπτυχιακών σπουδών
• Προσωρινή εγκατάσταση στο εξωτερικό

Η απόφαση χορήγησης των εν λόγω αδειών αναμένεται να εκδοθεί το αργότερο έως τις 30 Ιουνίου, και θα αφορά αποκλειστικά σε χρονικό διάστημα εντός του επόμενου σχολικού έτους.

Ποιες είναι οι εξαιρέσεις

Η παραπάνω προθεσμία δεν ισχύει στις εξής περιπτώσεις:

1. Όταν ο/η εκπαιδευτικός ή μέλος Ε.Ε.Π./Ε.Β.Π. αποκτά την ιδιότητά του/της μετά την 31η Μαΐου.
2. Όταν είναι αντικειμενικά αδύνατος ο προγραμματισμός του χρόνου της άδειας – όπως συμβαίνει σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, λόγους υγείας ή άλλους σοβαρούς, απρόβλεπτους λόγους που ανακύπτουν μετά την καταληκτική ημερομηνία.
3. Όταν οι ενδιαφερόμενοι έχουν αποσπαστεί σε εξωδιδακτικές θέσεις (π.χ. σε διοικητικές υπηρεσίες ή άλλους φορείς εκτός σχολικών μονάδων).

 Σημαντικές επισημάνσεις

Η έγκαιρη και ορθή υποβολή των αιτήσεων είναι κρίσιμη, καθώς η μη τήρηση της προθεσμίας ενδέχεται να οδηγήσει σε απόρριψη της αίτησης, εκτός αν συντρέχει κάποια από τις προαναφερθείσες εξαιρέσεις.

Οι ενδιαφερόμενοι οφείλουν να καταθέσουν την αίτηση με τα απαραίτητα δικαιολογητικά μέσω της προβλεπόμενης διοικητικής διαδικασίας, είτε ηλεκτρονικά είτε με φυσικό φάκελο – ανάλογα με τις οδηγίες της οικείας Διεύθυνσης Εκπαίδευσης.

Μακροχρόνιες άδειες εκπαιδευτικών, Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. για το επόμενο σχολικό έτος – Προθεσμία αιτήσεων έως 31 Μαΐου

Ανοιχτή μέχρι την 31η Μαΐου είναι η προθεσμία για την υποβολή αιτήσεων χορήγησης μακροχρόνιων αδειών άνω των 20 ημερών από εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς και από τα μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) και του Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (Ε.Β.Π.).

Η ρύθμιση αφορά άδειες που σχετίζονται με οικογενειακούς, σπουδαστικούς και υπηρεσιακούς λόγους και καλύπτει αιτήματα για το επόμενο σχολικό έτος. Η απόφαση έγκρισης εκδίδεται το αργότερο έως τις 30 Ιουνίου.

Ποιες άδειες εμπίπτουν στην ρύθμιση

Οι άδειες που υπάγονται σε αυτή τη διαδικασία περιλαμβάνουν:

1. Άδεια ανατροφής τέκνων
2. Άδεια ειδικής προστασίας οικογένειας ή μητρότητας
3. Άδεια για οικογενειακούς λόγους
4. Άδεια για υπηρεσιακή εκπαίδευση
5. Άδεια για μεταπτυχιακές σπουδές
6. Άδεια για προσωρινή εγκατάσταση στο εξωτερικό

Πότε δεν ισχύει η προθεσμία της 31ης Μαΐου

Η υποχρέωση υποβολής αίτησης έως την 31η Μαΐου δεν ισχύει στις εξής περιπτώσεις:

• Όταν ο/η υπάλληλος απέκτησε την ιδιότητα μετά την 31η Μαΐου.
• Όταν δεν είναι δυνατός ο χρονικός προγραμματισμός της άδειας, όπως σε περιπτώσεις:Όταν ο/η εκπαιδευτικός ή μέλος Ε.Ε.Π./Ε.Β.Π. έχει αποσπαστεί σε εξωδιδακτική θέση (π.χ. Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, Υπουργείο, άλλοι φορείς).
  • Σοβαρών προβλημάτων υγείας
  • Έκτακτων οικογενειακών περιστάσεων

Απαιτούμενα δικαιολογητικά ανά είδος άδειας (ενδεικτικά)

1. Άδεια ανατροφής τέκνων

• Αίτηση του/της υπαλλήλου
• Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης
• Πιστοποιητικό γέννησης τέκνου
• Βεβαίωση μη λήψης αντίστοιχης άδειας από άλλο γονέα

2. Άδεια μητρότητας ή ειδικής προστασίας

• Ιατρική γνωμάτευση (όπου απαιτείται)
• Πιστοποιητικό γέννησης ή εγκυμοσύνης
• Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης

3. Άδεια για οικογενειακούς λόγους

• Αίτηση με τεκμηρίωση του λόγου (π.χ. φροντίδα ασθενούς μέλους)
• Ιατρική γνωμάτευση ή άλλο αποδεικτικό έγγραφο

4. Άδεια υπηρεσιακής εκπαίδευσης

• Έγγραφο αποδοχής από το πρόγραμμα/φορέα εκπαίδευσης
• Αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών
• Σύνδεση της εκπαίδευσης με την υπηρεσία (αιτιολογημένη έκθεση)

5. Άδεια για μεταπτυχιακές σπουδές

• Βεβαίωση εγγραφής στο πρόγραμμα μεταπτυχιακού
• Πρόγραμμα μαθημάτων/διπλωματικής
• Έγγραφα για την διάρκεια και τη φύση του προγράμματος

6. Άδεια για προσωρινή εγκατάσταση στο εξωτερικό

• Αίτηση με αιτιολόγηση (π.χ. οικογενειακοί λόγοι, σπουδές συζύγου)
• Αποδεικτικά σχετικά με τον τόπο εγκατάστασης
• Πιστοποιητικά οικογενειακής κατάστασης (εάν σχετίζεται)

Πού και πώς υποβάλλεται η αίτηση

Οι αιτήσεις υποβάλλονται προς την οικεία Διεύθυνση Εκπαίδευσης ή το ΠΥΣΕΕΠ/ΠΥΣΕΒΠ, ανάλογα με την περίπτωση, ηλεκτρονικά ή με φυσικό φάκελο, σύμφωνα με τις οδηγίες της υπηρεσίας.

Ημερομηνίες – Κλειδιά

• Υποβολή αιτήσεων: έως 31 Μαΐου
• Έκδοση αποφάσεων: έως 30 Ιουνίου
• • Διάστημα χορήγησης άδειας: εντός επόμενου σχολικού έτους
•                                                                                                                            ΠΡΟΣ: [Οικεία Διεύθυνση Εκπαίδευσης ή ΠΥΣΕΕΠ/ΠΥΣΕΒΠ]
  ΥΠΟΨΗ: [Διευθυντή/ντρια Εκπαίδευσης]
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            ΘΕΜΑ: Αίτηση χορήγησης μακροχρόνιας άδειας για το σχολικό έτος [20__–20__]                                                Ο/Η υπογεγραμμένος/η .......................................................,
  [Ιδιότητα: Εκπαιδευτικός / Μέλος Ε.Ε.Π. / Μέλος Ε.Β.Π.],
  που υπηρετώ στο/στη ...........................................................,
  παρακαλώ όπως μου χορηγηθεί μακροχρόνια άδεια από την έναρξη του επόμενου σχολικού έτους,
  σύμφωνα με τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας, για τον εξής λόγο:[Επιλέξτε μία κατηγορία]:  
  ☐ Ανατροφή τέκνων  
  ☐ Οικογενειακοί λόγοι  
  ☐ Μητρότητα / Ειδική προστασία  
  ☐ Υπηρεσιακή εκπαίδευση  
  ☐ Μεταπτυχιακές σπουδές  
  ☐ Εγκατάσταση στο εξωτερικό  Συνημμένα υποβάλλω τα απαραίτητα δικαιολογητικά.Η άδεια ζητείται για το διάστημα από: __ / __ / 20__ έως __ / __ / 20__Με τιμή,  
  [Ονοματεπώνυμο]  
  [ΑΜ / Κλάδος / Ειδικότητα]  
  [Υπηρεσία / Σχολείο]  
  [Τηλέφωνο επικοινωνίας – Email]  
  [Ημερομηνία – Υπογραφή] 

Την πρόθεσή της να προχωρήσει σε νομοθετικές ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της διαδικασίας επιλογής στελεχών εκπαίδευσης γνωστοποίησε η Υπουργός Παιδείας, Σοφία Ζαχαράκη, κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνάντησής της με τους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης.

Η δήλωση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς οι θητείες των υφιστάμενων Περιφερειακών Διευθυντών έχουν παραταθεί για δεύτερο συνεχόμενο σχολικό έτος, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη ανανέωσης του στελεχιακού δυναμικού στην εκπαίδευση.

 Ποια είναι η υφιστάμενη κατάσταση στις Περιφερειακές Διευθύνσεις

Οι εν ενεργεία Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης είχαν τοποθετηθεί αρχικά τον Μάρτιο του 2019, βάσει του Ν. 4547/2018 (γνωστός ως «Νόμος Γαβρόγλου»), επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Παρόλο που η θητεία τους είχε οριστεί ως τετραετής, η διαδικασία αντικατάστασής τους δεν δρομολογήθηκε εγκαίρως, με αποτέλεσμα την παράταση της παραμονής τους στις θέσεις.

Σήμερα, 8 από τις 13 Περιφερειακές Διευθύνσεις λειτουργούν με διορισμένους από τη νυν κυβέρνηση Διευθυντές, κυρίως λόγω παραιτήσεων, συνταξιοδοτήσεων ή άλλων αλλαγών.

Περιφέρειες με Διευθυντές διορισμένους από την παρούσα κυβέρνηση:

• Αττική

• Θεσσαλία

• Δυτική Μακεδονία

• Ανατολική Μακεδονία και Θράκη

• Ήπειρος

• Βόρειο Αιγαίο

• Νότιο Αιγαίο

• Δυτική Ελλάδα

Αντιθέτως, οι πέντε Περιφερειακοί Διευθυντές που συνεχίζουν με τοποθέτηση από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι:

• Ιόνια Νησιά

• Κεντρική Μακεδονία

• Κρήτη

• Πελοπόννησος

• Στερεά Ελλάδα

Τι αλλάζει στο νέο πλαίσιο επιλογής;

Αν και δεν έχουν ακόμη δημοσιευτεί οι πλήρεις λεπτομέρειες του νέου θεσμικού πλαισίου, πηγές του ΥΠΑΙΘΑ αναφέρουν ότι η νέα διαδικασία θα βασιστεί:

• Σε τροποποιήσεις στη μοριοδότηση των υποψηφίων

• Σε αναδιαμόρφωση των επιτροπών κρίσης

• Στην ενίσχυση του ρόλου της αξιολόγησης

• Στην ψηφιακή αποτύπωση των επαγγελματικών προσόντων, μέσω ψηφιακού φακέλου

Η Υπουργός αναμένεται να προχωρήσει το επόμενο διάστημα σε δημόσια παρουσίαση του σχεδίου νόμου, ώστε να τεθούν σε ισχύ το καλοκαίρι του 2025, με στόχο την τοποθέτηση νέων στελεχών από το σχολικό έτος 2025-2026.

Τι σημαίνει αυτό για την εκπαιδευτική κοινότητα;

Η εξαγγελία Ζαχαράκη σηματοδοτεί την επανέναρξη των θεσμικών διαδικασιών για την ανανέωση των ηγετικών στελεχών στον χώρο της εκπαίδευσης, μετά από μακρά περίοδο στασιμότητας. Αναμένεται να προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον αλλά και ανταγωνισμό μεταξύ των υποψηφίων, ιδίως σε ένα τοπίο όπου η εμπειρία, η επιμόρφωση και η αξιολόγηση θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο.

Το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοίνωσε τις τροποποιήσεις στα ωράρια αποχώρησης των μαθητών που φοιτούν στα Ολοήμερα Σχολεία, στο πλαίσιο του προγραμματισμού για το σχολικό έτος 2025-2026.

Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, οι μαθητές του αναβαθμισμένου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου θα έχουν τη δυνατότητα αποχώρησης σε τρεις χρονικές ζώνες, ως εξής:

14:55: Με τη λήξη της 1ης διδακτικής ώρας της 2ης ζώνης

15:50: Με τη λήξη της 2ης διδακτικής ώρας της 2ης ζώνης

17:30: Με την ολοκλήρωση του πλήρους απογευματινού προγράμματος

Η επιλογή αποχώρησης δίνεται με βάση τη δήλωση των γονέων/κηδεμόνων κατά την εγγραφή του μαθητή στο ολοήμερο πρόγραμμα.

Για τα Νηπιαγωγεία, το Υπουργείο διαχωρίζει το ωράριο αποχώρησης ανάλογα με το είδος του προγράμματος:

Ενιαίος Τύπος Ολοήμερου Νηπιαγωγείου (Προαιρετικό πρόγραμμα)

Ώρα αποχώρησης: 16:00

Αναβαθμισμένο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο

Ώρα αποχώρησης: 17:30

Δεν προβλέπεται πρόωρη αποχώρηση για τα νήπια και προνήπια που συμμετέχουν στα ολοήμερα προγράμματα.

Υπάρχουν λύσεις… Πέντε προτάσεις για την επίλυση του προβλήματος στελέχωσης των σχολείων του εξωτερικού κατέθεσε η Ε.Λ.Μ.Ε. Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας, προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.

Πρόκειται για τις ακόλουθες προτάσεις:

1. Παροχή επιμισθίου για ολόκληρη την πενταετία

Η διάταξη που προβλέπει απόσπαση για πέντε έτη αλλά επιμίσθιο μόνο για τέσσερα αναιρεί στην πράξη τη δυνατότητα πενταετούς παραμονής.

Η πλειονότητα των εκπαιδευτικών αποχωρεί μετά την τετραετία, αφού η παραμονή χωρίς οικονομική ενίσχυση καθίσταται οικονομικά ασύμφορη.

Το αποτέλεσμα είναι η διαρκής αποψίλωση των σχολικών μονάδων και η εξάρτηση από νέες αποσπάσεις, που φέτος φαίνεται πως δεν θα αρκέσουν.

Ζητούμε την άμεση τροποποίηση της διάταξης και την παροχή επιμισθίου και για τον πέμπτο χρόνο, ώστε να διασφαλιστεί η παραμονή των ήδη έμπειρων εκπαιδευτικών και να μειωθεί η ανάγκη συνεχών, αβέβαιων αναπληρώσεων.

2. Αύξηση του επιμισθίου κατά τουλάχιστον 30%

Το επιμίσθιο έχει παραμείνει στάσιμο για πάνω από 15 χρόνια.

Οι ραγδαίες αυξήσεις στο κόστος ζωής –κυρίως στα ενοίκια των μεγάλων πόλεων του εξωτερικού– έχουν μετατρέψει την οικονομική ενίσχυση σε ανεπαρκή κάλυψη βασικών αναγκών διαβίωσης.

Η αύξησή του είναι απαραίτητη, τόσο για την παραμονή των ήδη αποσπασμένων όσο και για την προσέλκυση νέων υποψηφίων.

3. Παράταση απόσπασης για εκπαιδευτικούς με συνεχόμενη υπηρεσία άνω της οκταετίας

Παροχή της δυνατότητας σε όλους τους/τις εκπαιδευτικούς που υπερβαίνουν την οκταετία συνεχόμενης απόσπασης στο εξωτερικό να λάβουν παράταση της απόσπασής τους κατά προτεραιότητα.

Οι εκπαιδευτικοί που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία καθώς λαμβάνουν συνεχείς παρατάσεις τα τελευταία χρόνια, καλύπτουν διαρκείς ανάγκες της υπηρεσίας, και ως εκ τούτου η ταλαιπωρία που υφίστανται με το ισχύον καθεστώς (συνεχείς μετακινήσεις σε σχολεία που απέχουν εκατοντάδες χιλιόμετρα από τον τόπο μόνιμής κατοικίας τους, εξώθηση σε άδεια άνευ αποδοχών και παραίτηση), ούτε κάποιον πρακτικό σκοπό εξυπηρετεί, αλλά ούτε και τα ίδια τα σχολεία τα οποία τελικά μένουν αστελέχωτα. Εξάλλου, με αυτό τον τρόπο θα διασφαλιστεί η παρουσία μιας μικρής ομάδας εκπαιδευτικών που θα εξασφαλίζουν τη συνέχεια σε σχολικές μονάδες με μεγάλη κινητικότητα.

4. Αλλαγή του θεσμικού πλαισίου και κατάργηση των χρονικών περιορισμών για όσους επιθυμούν να αποσπαστούν εκ νέου.

Αλλαγή του πλαισίου των αποσπάσεων και την άμεση απόσυρση της διάταξης που θέτει ως ανώτατο όριο απόσπασης τα τρία έτη με επιμίσθιο και τα έξι έτη συνολικά.

Προτείνουμε, να δίδεται η δυνατότητα σε όλους τους/όλες τις εκπαιδευτικούς να υποβάλουν αίτηση προκειμένου να αποσπαστούν, εντασσόμενοι σε έναν πίνακα από τον οποίο θα επιλέγονται οι προς απόσπαση εκπαιδευτικοί μετά την εξάντληση του πίνακα των εκπαιδευτικών που αιτούνται για πρώτη φορά απόσπαση. Από τον αυτό πίνακα οι εκπαιδευτικοί θα αποσπώνται για έξι χρόνια με βάση τη σειρά κατάταξής τους. Η λύση αυτή θα αποτελέσει μια επιπλέον πηγή άντλησης εκπαιδευτικών διατεθειμένων να υπηρετήσουν στα ελληνικά σχολεία της ομογένειας, δίνοντας απάντηση στο χρόνιο πλέον πρόβλημα της υποστελέχωσης.

Η ΕΛΜΕ τονίζει πως: «Η δραματική μείωση των δηλώσεων πρόθεσης για απόσπαση φέτος συνιστά σαφές μήνυμα αναποτελεσματικότητας του ισχύοντος πλαισίου και προειδοποιητικό καμπανάκι για την επόμενη σχολική χρονιά. Χρειάζονται τολμηρές και ριζικές λύσεις – όχι αποσπασματικά μέτρα.

Οι δομές της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης κινδυνεύουν να οδηγηθούν σε μαρασμό, με σοβαρές επιπτώσεις για τις τοπικές κοινότητες της διασποράς και την ίδια την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό».

Η διαδικασία για τη συνεξέταση των αιτήσεων εκπαιδευτικών, όπως περιγράφεται, αφορά ειδικά τις περιπτώσεις όπου και οι δύο σύζυγοι είναι εκπαιδευτικοί της ίδιας βαθμίδας εκπαίδευσης. Ακολουθεί μια συνοπτική οδηγία με βάση τα όσα αναφέρατε:

Διαδικασία Συνεξέτασης Αιτήσεων Εκπαιδευτικών:

1. Υποβολή Αιτήσεων:

   • Οι εκπαιδευτικοί που επιθυμούν τη συνεξέταση της αίτησής τους με τη/τον σύζυγο, θα πρέπει να υποβάλουν σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης της οργανικής θέσης τους.

   • Στο μήνυμα θα πρέπει να αναφέρουν:

     • Το Α.Μ. του/της συζύγου τους.

     • Τον αριθμό προτίμησης.

     • Το λεκτικό του/των ΠΥΣΠΕ (Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης) στο/α οποίο/α επιθυμούν την συνεξέταση.

2. Προώθηση Αιτημάτων:

   • Οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης θα προωθήσουν τα αιτήματα για συνεξέταση στο αρμόδιο τμήμα Κινητικότητας Προσωπικού του ΥΠΑΙΘΑ (Τμήμα Α΄ για την Α/θμια Εκπαίδευση).

Κανόνες για τη Συνεξέταση:

1. Απαιτήσεις για Συνεξέταση:

   • Το πεδίο «συνεξέταση» συμπληρώνεται μόνο εάν και οι δύο σύζυγοι είναι εκπαιδευτικοί της ίδιας βαθμίδας (Α/θμια ή Β/θμια Εκπαίδευση).

   • Εφόσον το επάγγελμα δηλωθεί ως «Εκπαιδευτικός», παρέχεται η δυνατότητα να συνεξεταστούν οι αιτήσεις των συζύγων. Απαιτείται η συμπλήρωση του Αριθμού Μητρώου του/της συζύγου για να επιτραπεί η συνεξέταση.

   • Οι εκπαιδευτικοί έχουν τη δυνατότητα να δηλώσουν μέχρι πέντε ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ για τα οποία επιθυμούν τη συνεξέταση.

2. Ταυτόχρονη Εξέταση Αιτήσεων:

   • Οι αιτήσεις απόσπασης των εκπαιδευτικών που δηλώνουν συνεξέταση, εξετάζονται ταυτόχρονα.

3. Περίπτωση Απορρίψεων:

   • Αν και οι δύο εκπαιδευτικοί δηλώνουν ότι επιθυμούν συνεξέταση για το ΠΥΣΠΕ Α, αλλά μόνο ο ένας από αυτούς πληροί τα κριτήρια μοριοδότησης για απόσπαση σε αυτό το ΠΥΣΠΕ, τότε κανένας από τους δύο δεν θα αποσπαστεί σε αυτό το ΠΥΣΠΕ. Ο λόγος είναι ότι η συνεξέταση απαιτεί τη συμφωνία της τοποθέτησης και για τους δύο.

4. Περίπτωση Διαφορετικών Μορίων:

   • Αν οι δύο εκπαιδευτικοί έχουν διαφορετικά μόρια, και έχουν δηλώσει ως προτίμηση απόσπαση στο ΠΥΣΠΕ Α και στο ΠΥΣΠΕ Β, αντίστοιχα, τότε και οι δύο θα αποσπαστούν στο ΠΥΣΠΕ που μπορεί να αποσπαστεί εκείνος/εκείνη με τα λιγότερα μόρια, προκειμένου να αποσπαστούν μαζί.

Σημαντικές Σημειώσεις:

• Οι αιτήσεις συνεξέτασης επιτρέπουν τη συνδυασμένη εξέταση, αλλά μπορούν να οδηγήσουν και σε αρνητικά αποτελέσματα εάν τα κριτήρια δεν πληρούνται και για τους δύο συζύγους.

• Η συνεξέταση διευκολύνει τους εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να τοποθετηθούν στην ίδια περιοχή και να εργάζονται κοντά ο ένας στον άλλο.

Αυτή η διαδικασία έχει στόχο την εξυπηρέτηση των εκπαιδευτικών και την καλύτερη οργάνωση της κινητικότητας προσωπικού στην εκπαίδευση.

ΘΕΜΑ: Λήξη μαθημάτων Ενισχυτικής Διδασκαλίας Ειδικών Μαθημάτων (Ε.Δ.Ε.Μ.) για το σχολικό έτος 2024-2025

Σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με την υπό στοιχεία 32443/ΓΔ4/24-03-2025 Υ.Α. με θέμα: «Λήξη μαθημάτων σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης διδακτικού έτους 2024-2025» (Β’ 1527) και την παρ. 3 του άρθρου μόνου της υπό στοιχεία 121228/ΓΔ4/15-10-2024 Υ.Α. με θέμα: «Οργάνωση και λειτουργία σχολικών κέντρων αντισταθμιστικής εκπαίδευσης ως προς την Ενισχυτική Διδασκαλία Ειδικών Μαθημάτων για το σχολικό έτος 2024-2025» (Β’ 5767), όπως τροποποιήθηκε με την υπό στοιχεία 147474/ΓΔ4/09-12-2024 Υ.Α. (Β’ 6879), ως ημερομηνία λήξης των μαθημάτων της

Ενισχυτικής Διδασκαλίας Ειδικών Μαθημάτων (Ε.Δ.Ε.Μ.) ορίζεται η 16η Μαΐου 2025, ημέρα Παρασκευή.

Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΗΣ

ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΜΑΡΙΑ ΔΟΚΟΥ

ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΔΩ

Σύμφωνα με τις δηλώσεις της Υπουργού Παιδείας, Σ. Ζαχαράκη, προχωρούν αλλαγές στη διαδικασία αξιολόγησης των εκπαιδευτικών με στόχο την αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό της. Οι βασικές αλλαγές περιλαμβάνουν:

1. Μείωση της γραφειοκρατίας: Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών έχει αποδειχτεί αρκετά χρονοβόρα, με αποτέλεσμα να απαιτούνται βελτιώσεις ώστε η διαδικασία να γίνει πιο γρήγορη και ευέλικτη.

2. Έκθεση αυτοαξιολόγησης: Οι εκπαιδευτικοί θα υποβάλλουν την έκθεση αυτοαξιολόγησης τους μόνο μία φορά στην ειδική ψηφιακή πλατφόρμα, και όχι κάθε φορά πριν από κάθε αξιολόγηση. Αυτό εξυπηρετεί στην αποφυγή της επαναληψιμότητας και διευκολύνει τη διαδικασία.

3. Πεδία Α2 στο Α1: Αναφέρεται η πιθανότητα συγχώνευσης ή μεταφοράς του Α2 πεδίου της αξιολόγησης από τον διευθυντή του σχολείου στον Σύμβουλο Εκπαίδευσης, ή ακόμα και η συγχώνευσή του με το Α1 πεδίο. Αυτή η αλλαγή φαίνεται να στοχεύει στη μείωση των διοικητικών βαρών για τους διευθυντές και στην καλύτερη κατανομή των αρμοδιοτήτων.

Η Υπουργός τονίζει ότι αυτές οι αλλαγές έχουν στόχο να διευκολύνουν και να εκσυγχρονίσουν τη διαδικασία αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, προκειμένου να συμβάλουν στη βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου και στη μείωση των γραφειοκρατικών φραγμών.

Το υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού καλεί εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τoυ κλάδου Πληροφορικής (ΠΕ86) που επιθυμούν να αποσπαστούν από σχολεία στη Γενική Γραμματεία του υπουργείου ή σε μία από τις 13 Περιφερειακές Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Συγκεκριμένα, η πρόσκληση αφορά την απόσπαση εκπαιδευτικών του κλάδου Πληροφορικής (ΠΕ86):

• Στη Γενική Διεύθυνση Ψηφιακών Συστημάτων Υποδομών και Εξετάσεων και στη Γενική Διεύθυνση Στρατηγικού Σχεδιασμού, Προγραμματισμού και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του ΥΠΑΙΘΑ (συνολικά έως 20 θέσεις)
• Σε Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης (έως 4 θέσεις ανά Περιφερειακή Διεύθυνση) με καθήκοντα την ανάπτυξη και υποστήριξη εφαρμογών πληροφορικής σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Στρατηγικού Σχεδιασμού, Προγραμματισμού και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του ΥΠΑΙΘΑ

Οι εκπαιδευτικοί προς απόσπαση δύνανται να απασχοληθούν σε κάποιο/α από τα παρακάτω αντικείμενα:

1. Προγραμματισμός εφαρμογών Web και Desktop σε περιβάλλον .NET
2. Προγραμματισμός Εφαρμογών Web - PHP (Server Side, Backend)
3. Προγραμματισμός Εφαρμογών Web (Client Side, Frontend)
4. Διαχείριση Συστημάτων Windows (Windows System Administrator)
5. Διαχείριση Συστημάτων Linux (Linux System Administrator)
6. Διαχείριση Ασφάλειας
7. Διαχείριση CMS συστημάτων
8. Διαχείριση Συστήματος ΠΣΗΔΕ (Πληροφοριακό Σύστημα Διακίνησης Εγγράφων)
9. Τεχνικός Δικτύων και Η/Υ
10. Εμπειρία ή/και Πιστοποίηση σε καλές πρακτικές που προωθούν την εκπαιδευτική τεχνολογία και καινοτομία
11. Άλλες εργασίες συναφείς με τον κλάδο της πληροφορικής.

Υποβολή αιτήσεων απόσπασης

Οι αιτήσεις απόσπασης υποβάλλονται ηλεκτρονικά από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς μέσω του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος Διαχείρισης Προσωπικού Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΠΣΥΔ). Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να επιλέξουν αίτηση απόσπασης στη Γενική Γραμματεία του υπουργείου ή σε μία από τις 13 Περιφερειακές Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Πριν την πρώτη υποβολή αίτησης απόσπασης, οι ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να εγγραφούν στο ΟΠΣΥΔ, ώστε να αποκτήσουν όνομα χρήστη και κωδικό πρόσβασης στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες του. 

Η αίτηση των εκπαιδευτικών θα πρέπει να συνοδεύεται από αναλυτικό βιογραφικό σημείωμα.

Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων ορίζεται από σήμερα Δευτέρα, 7 Απριλίου έως την Τετάρτη, 23 Απριλίου 2025 και ώρα 15:00.

Δείτε ΕΔΩ την πρόσκληση απόσπασης.