Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Μάιος 2020 - ΔΙΚΤΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ dictyo.gr

Πέμπτη, 28 Μαΐου 2020 01:25

Επιτροπή 2021 ή οι αλεπούδες στο παζάρι; του Αντώνη Αντωνάκου

Επιτροπή 2021 ή οι αλεπούδες στο παζάρι;

«Στις 22 Μαΐου 1963, ο Γρ. Λαμπράκης, σε ομιλία του κατήγγειλε πως υπήρχε σχέδιο δολοφονίας του. Σε λίγο, θα δεχόταν χτύπημα από λοστό, που θα τον οδηγούσε σε θάνατο 5 μέρες αργότερα. Ο Κ. Γαβράς, 6 χρόνια μετά, σκηνοθετεί το “Ζ”, με θέμα τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη. #Greece2021#».

Ο ορισμός της επιτροπής, για τον εορτασμό της 200^ης επετείου της Εθνεγερσίας, δημιούργησε από την αρχή ερωτηματικά. Στην πορεία, ορισμένες αποφάσεις της επιτροπής, αντί να καθησυχάσουν τα πνεύματα δημιούργησαν νέες αμφιβολίες. Η παραίτηση της κυρίας Ευθυμίου, κορυφαίας ιστορικού, στις αρχές Μαΐου, τροφοδότησε –παρά την εξαφάνιση, σχεδόν, κάθε άλλης είδησης πέραν του πεδίου της πανδημίας- την υποβόσκουσα αμφισβήτηση. Φαίνεται όμως ότι η πλειοψηφία της επιτροπής παραμένει αμετακίνητη στην πορεία που έχει από την αρχή χαράξει, επιχειρώντας να περάσει τα δικά της μηνύματα, αδιαφορώντας για τις πληγές που ανοίγει στην συλλογική συνείδηση του Έθνους.

Ο εορτασμός έχει κάποιο συγκεκριμένο νόημα. Δεν είναι ασφαλώς μάθημα ιστορίας ούτε σεμινάριο στο οποίο ο κάθε ιστορικός θα καταθέσει την προσωπική του άποψη, εμφορούμενη, συχνά, από την ιδεολογική του τοποθέτηση. Δεν είναι το κατάλληλο πεδίο για να εκθέσουν τα μέλη (Α. Χατζής) της επιτροπής την άποψή τους για τον υποτιθέμενο (ή όχι) μισογυνισμό του Καραϊσκάκη. Ούτε προφανώς για να καταθέσει κάποιος από αυτούς την άποψή του, ακόμα και αν είναι απόλυτα τεκμηριωμένη- για τις, ενδεχόμενα, ιδιαίτερες σεξουαλικές ροπές κάποιων ηρώων και ηρωίδων του ’21. Δεν είναι ο ρόλος της επιτροπής να αναδείξει τον ενδεχόμενο, ρατσισμό ή την φιλαργυρία κάποιων πρωταγωνιστών της εξέγερσης. Ούτε φυσικά να μας «διαφωτίσει» για το αν κάποιοι ήταν «αιμοδιψείς» και αδυσώπητοι απέναντι στους Οθωμανούς. Αν σε ένα βιβλίο ιστορίας μπορεί να εξηγηθεί ακόμα και ένας ανιστόρητος ισχυρισμός –όπως ο «συνωστισμός» της κυρίας Ρεπούση- ο ρόλος της επιτροπής δεν αφήνει χώρο για τέτοιες «ιχνηλασίες».

Το 2002 συγγράφεται και διανέμεται στα Λύκεια ένα σχολικό εγχειρίδιο «ιστορίας» το οποίο ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων(Η παραχάραξη της Ιστορίας.). Ενταγμένο απόλυτα στο κλίμα της «πολιτικής ορθότητας» που κυριάρχησε μετά την Μεταπολίτευση διαστρέφει την ιστορία θέτοντάς την στην υπηρεσία κομματικών και ιδεολογικών σκοπιμοτήτων. Με απόφαση του κυρίου Ευθυμίου, Υπουργού Παιδείας, το βιβλίο αποσύρεται. Ήταν μια απόλυτα ορθολογική και ρεαλιστική απόφαση αφού η επιμονή στην διδασκαλία του θα πυρπολούσε όχι μόνο το πολιτικό αλλά και το παιδαγωγικό τοπίο. Ίσως δεν είναι σύμπτωση ότι η κυρία Ευθυμίου, που αντέδρασε με την παραίτησή της στις αποφάσεις της επιτροπής, είναι αδελφή του τότε Υπουργού.

Σε ανύποπτο χρόνο, το 2018, η κυρία Μαρία Ευθυμίου είχε επισημάνει ότι: «αν βάλεις ταμπέλα «αριστερού», ό,τι και να κάνεις γίνεται ανεκτό». Προφανώς πολύ περισσότερο το «ό,τι και να πεις, προφορικά ή γραπτά». Μάλλον έτσι εξηγούνται και τα «φάλτσα» της επιτροπής. Όπως το σχετικό με την δολοφονία Λαμπράκη που αναρτήθηκε στο twitterμε την υπογραφή Greece2021. Ο στόχος της ανάρτησης είναι προφανώς ενταγμένος στο πλαίσιο της διαιώνισης της προαναφερθείσας «πολιτικής ορθότητας». Όμως αυτή, -ακόμα και αν δεν είχε μεσολαβήσει η τετραετία Τσίπρα- είναι «εκτός εποχής». Τα μέλη της επιτροπής οφείλουν, να κρατήσουν τα όποια αντιδεξιά απωθημένα τους μακριά από την λειτουργία της. Διαφορετικά οι πολίτες θα αναρωτηθούν δικαιολογημένα: «έχουν δουλειά οι αλεπούδες στο παζάρι»;

Αντωνάκος Αντώνης

27-05-2020

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. http://www.antonakos.edu.gr

Κατηγορία Πολιτική

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη, 27 Μαΐου 2020 01:52

Τι συνέβη στον Εβρο: Ενας συνοριοφύλακας εξηγεί τα τουρκικά παιχνίδια-ΒΙΝΤΕΟ

Τι συνέβη στον Εβρο: Ενας συνοριοφύλακας εξηγεί τα τουρκικά παιχνίδια

Σκηνικό έντασης και τριβών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας προκλήθηκε τις τελευταίες μέρες, με φόντο τον Έβρο, με υπαιτιότητα της Άγκυρας.

Στην ένταση της κατάστασης, συνέτειναν, και τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, τα οποία έκαναν λόγο για «κατάληψη του ελληνικού εδάφους από Τούρκους στρατιώτες».

Η πραγματικότητα όμως ήταν διαμετρικά αντίθετη. Τόσο συγκριτικά με τους ισχυρισμούς της Τουρκίας όσο και με όσα γράφτηκαν σε όρισμένα ξένα μέσα ενημέρωσης.

Μιλώντας στην εκπομπή «MEGA Mag», ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Συνοριοφυλάκων, Παναγιώτης Χαρέλας, τοποθετήθηκε για το θέμα, διασαφηνίζοντας τι ακριβώς συνέβη στα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα.

«Όσο εντείνουμε φύλαξη των συνόρων μας και την καταπολέμηση των κυκλωμάτων των λαθροδιακινητών, βρίσκουμε μια προπαγάνδα να μας χτυπά πισώπλατα, έτσι ώστε να σταματήσουμε την προσπάθεια για φύλαξη των συνόρων» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αναφερόμενος μάλιστα στην αγγλική εφημερίδα, έκανε λόγο πως «εμείς γνωρίζουμε τα σύνορα. Έχει κάποια ζικ ζαγκ το ποτάμι που μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση σε όποιον δεν τα γνωρίζει. Δεν μπορεί μια αγγλική εφημερίδα να γνωρίζει τα σύνορα στον Έβρο. Όμως λαμβάνει από εκεί που θέλει πληροφόρηση» τόνισε σχετικά.

Έτσι, ο κ. Χαρελάς, επισήμανε ότι η ελληνική πλευρά ανέμενε και αναμένει προπαγανδιστικές πρακτικές από τουρκικής πλευράς. Τόσο στο σημείο του Έβρου, όσο και στο μέτωπο της ενημέρωσης.

«Δεν θα ήταν ποτέ εφικτό να καταληφθεί ελληνικό έδαφος» ξεκαθάρισε, υπενθυμίζοντας το παράδειγμα της φύλαξης των ελληνικών συνόρων προ δύο μηνών.

«Στον Έβρο, παλεύαμε, για να μην αφήσουμε ούτε εκατοστό ελληνικής γης. Οι ίδιοι συνάδελφοι πάλευαν τότε οι ίδιοι και τώρα» τόνισε με νόημα.

Ακόμα, ο Πρόεδρος των Συνοριοφυλάκων, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο η Ελλάδα να δεχθεί εκ νέου πίεση στον Έβρο αλλά και τα νησιά από την Τουρκία, μέσω της ώθησης μεταναστών.

«Η λύση είναι να είμαστε σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Έτσι θα απαντήσουμε σε κάθε πίεση μεταναστευτική, είτε τον στον Έβρο είτε στα νησιά» υπογράμμισε.

«Εμείς θα κάνουμε αυτό που χρειάζεται για να διατηρήσουμε τα σύνορά μας ασφαλή» σημείωσε καταλήγοντας ο κ. Χαρελάς.

Κατηγορία Πολιτική

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή, 24 Μαΐου 2020 02:29

Οι κάλπες ελλοχεύουν κάτω από τον «πάγκο» του Αντώνη Αντωνάκου

Οι κάλπες ελλοχεύουν κάτω από τον «πάγκο».

«Επειδή πολύς λόγος γίνεται για πιθανό επικείμενο ανασχηματισμό αξίζει μία –ίσως δυσάρεστη για πολλούς– επισήμανση. Η κυβερνώσα παράταξη δεν έχει και τον μεγαλύτερο δυνατό «πάγκο». Σ. Παπαντωνίου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 13/5/2020

Σύμφωνα με τον κύριο Παπαντωνίου, εντελώς ξαφνικά, η «κυβέρνηση των τεχνοκρατών», η κυβέρνηση που αντιμετώπισε με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα την πανδημία, έμεινε από «πάγκο». Τι έγινε; Η κοινοβουλευτική ομάδα, με διπλάσιο αριθμό βουλευτών, –οι περισσότεροι νέοι επιλογής του Πρωθυπουργού-, αλλά και δοκιμασμένοι και επιτυχημένοι υπουργοί των κυβερνήσεων Σαμαρά και Καραμανλή που παραμένουν στο «ψυγείο», δεν επαρκούν; Τι οδηγεί στην διαπίστωση του πολιτικού «ελλείμματος» ώστε, εν κατακλείδι, να «υποδεικνύεται» ότι: «…ο Μητσοτάκης έχει δύο δεξαμενές να κοιτάζει. Αφενός την αξιοποίηση στελεχών από άλλους πολιτικούς χώρους, αφετέρου την ανάδειξη νέων δικών του κεντροδεξιών στελεχών»(Σ. Παπαντωνίου); Η πρόθεση είναι προφανής, προετοιμασία της κοινής γνώμης –αλλά ενδεχομένως και πίεση στον Πρωθυπουργό- για την διεύρυνση από «άλλους πολιτικούς χώρους», και συγκεκριμένα, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, από το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Είναι φανερό όμως, ότι ο ανασχηματισμός σε συνδυασμό με την επιχειρούμενη «διεύρυνση» ανοίγουν τον δρόμο για τις κάλπες.

Το πολιτικό κεφάλαιο που αποκόμισε ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση από την αντιμετώπιση της πανδημίας κάθε άλλο παρά σταθερό είναι. Η επερχόμενη οικονομική κρίση και τα μεγάλα προβλήματα που θα δημιουργήσει στους πολίτες θα το εξανεμίσουν σύντομα. Ακόμα και αν η κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε νέες περικοπές και φορολογικές επιβαρύνσεις, πράγμα μάλλον απίθανο, η ύφεση και η ανεργία θα πλήξουν την κοινωνία, οδηγώντας σε νέα υποβάθμιση το βιοτικό επίπεδο. Ήδη ο Υπουργός Οικονομικών με δηλώσεις του προδιαγράφει το άμεσο μέλλον: «Δυστυχώς η ανεργία θα αυξηθεί, η οικονομία θα βρεθεί σε βαθιά ύφεση, το χρέος θα αυξηθεί, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών θα συρρικνωθεί»(Χ. Σταϊκούρας, ΟΠΕΝ, 18/5). Βεβαίως το πιθανότερο είναι ότι θα ληφθούν μέτρα που θα περιορίζουν ακόμα περισσότερο τους μισθούς και τις συντάξεις. Όμως αυτά ούτε εξαγγέλλονται –εξαίρεση αποτέλεσε ο Καραμανλής το 2009- ούτε λαμβάνονται πριν από τις εκλογές. Επομένως, μέσα από την πολιτική «ομίχλη», προβάλλουν όλο και πιο έντονα οι κάλπες.

Άλλωστε, ήδη από το περασμένο Φθινόπωρο, κυβερνητικά στελέχη μιλούσαν για διπλές εκλογές σε περίπτωση «αδιεξόδου» από την μη επίτευξη «λύσης πακέτο». Δηλαδή μιας συμφωνίας –προφανώς μεταξύ ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και Ν.Δ.- η οποία θα εξασφάλιζε άμεση κατάργηση της απλής αναλογικής, παρέχοντας προφανώς κάποια ανταλλάγματα μεταξύ των οποίων και η Προεδρία της Δημοκρατίας. Τελικά ο εκλογικός νόμος δεν ήταν δυνατόν να συγκεντρώσει τους, απαιτούμενους, 200 βουλευτές ακόμα και αν το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και η Ν.Δ. συμφωνούσαν στην μορφή της ενισχυμένης αναλογικής την οποία πρότειναν. Επομένως, στις προϋπάρχουσες προθέσεις και επιθυμίες ορισμένων κύκλων, ήρθαν να προστεθούν τα νέα δεδομένα τα οποία ενίσχυσαν την εικόνα του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης δημιουργώντας όμως, ταυτοχρόνως, δυσμενείς προοπτικές για το μέλλον. Είναι λοιπόν προφανείς οι λόγοι, πέρα από τους κατά περίπτωση προσωπικούς, για τους οποίους το «λόμπυ» που τάσσεται υπέρ της διεξαγωγής νέων εκλογών έχει ενισχυθεί το τελευταίο διάστημα.

Ήδη διαμορφώνεται το «άλλοθι» που θα προβληθεί σύμφωνα με το οποίο είναι αναγκαίες οι νέες εκλογές επειδή η πανδημία δημιούργησε νέες συνθήκες οι οποίες καθιστούν ανεφάρμοστο το πρόγραμμα της κυβέρνησης που είχε εγκριθεί από τους πολίτες το 2019. Επομένως απαιτείται ένα νέο πρόγραμμα το οποίο θα τεθεί υπό την κρίση του εκλογικού σώματος. Βεβαίως πρόκειται για ευλογοφανές μεν πλην όμως άνευ ουσίας επιχείρημα γιατί και τα προεκλογικά κυβερνητικά προγράμματα είναι εν πολλοίς «εκθέσεις ιδεών» αλλά πολύ περισσότερο επειδή ελάχιστοι πολίτες ασχολούνται με αυτά. Με άλλα κριτήρια, η μεγάλη πλειοψηφία, προσέρχεται στις κάλπες. Αν δεν υπήρχε η απλή αναλογική είναι δεδομένο ότι η πιθανότητα διεξαγωγής εκλογών άμεσα θα είχε κερδίσει έδαφος. Όμως η διαδικασία των διπλών εκλογών αναγκάζει την πλειοψηφία αυτών που τις εισηγούνται να τις μεταθέτουν για τον Σεπτέμβριο, παρά το γεγονός ότι λόγω των συνθηκών θα έχουν μειωθεί τα κέρδη από την διαχείριση της πανδημίας.

Προκύπτει ένα ερώτημα: αν πρόκειται να γίνουν εκλογές τον Σεπτέμβριο τι θα προσφέρει ένας ανασχηματισμός τώρα, όταν είναι δεδομένο ότι οι νέοι υπουργοί δεν θα προλάβουν καν να καθίσουν στις καρέκλες τους; Επιπλέον ποίες σκοπιμότητες θα εξυπηρετούσε η επιχειρούμενη διεύρυνση; Γιατί να δημιουργηθεί ένταση στις σχέσεις της Ν.Δ. με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ η οποία θα απομακρύνει ακόμα περισσότερο την προοπτική οποιασδήποτε μετεκλογικής συνεργασίας; Η απάντηση βρίσκεται ακριβώς σε αυτό το τελευταίο. Η κυβέρνηση θέλει να αποκλείσει το ενδεχόμενο κυβέρνησης συνεργασίας η οποία θα αποτελούσε εμπόδιο για τη διεξαγωγή επαναληπτικών εκλογών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι εκλογές θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Είναι δεδομένο ότι, ακόμα και τώρα να διεξάγονταν οι εκλογές, η Ν.Δ. δεν επρόκειτο να εκλέξει 151 βουλευτές. Αν τότε «προσφερόταν» η λύση της συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ –κάτι ιδιαίτερα πιθανό αφού για το «κίνημα» ουσιαστικά αυτό θα αποτελούσε ανάσα ζωής- θα δυσκολευόταν να αιτιολογήσει τις επαναληπτικές εκλογές. Αν επέμενε στην πραγματοποίησή τους το πιο πιθανό είναι ότι θα είχε κόστος. Αν, από την άλλη, αποδεχόταν την πρόταση, πέραν του ότι θα περιερχόταν σε «ομηρία», θα βοηθούσε και στην δημιουργία των προϋποθέσεων για την επιβίωση ενός αντίπαλου πολιτικού φορέα που, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, είναι ουσιαστικά παροπλισμένος.

Η ένταξη λοιπόν στην κυβέρνηση μιας σειράς στελεχών από το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ θα δημιουργήσει την αναγκαία ένταση μεταξύ των δύο κομμάτων ώστε να καταστήσει ουσιαστικά ανέφικτο ένα ενδεχόμενο μετεκλογικής κυβερνητικής συνεργασίας. Η προσχώρηση ορισμένων στελεχών της «εκσυγχρονιστικής» πτέρυγας, αν και τα προς το παρόν αναφερόμενα ονόματα δεν ανήκουν στα πρωτοκλασάτα, ανοίγει τον δρόμο για τις προσχωρήσεις και των τελευταίων είτε με την συμμετοχή τους στους εκλογικούς συνδυασμούς της Ν.Δ. είτε με την «αξιοποίησή» τους στην συνέχεια. Γιατί είναι δεδομένο ότι η «εκσυγχρονιστική» πτέρυγα δεν έχει πολιτικό μέλλον στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ αφού μοιραία η «θητεία» στην αντιπολίτευση θα φέρνει όλο και περισσότερο το «Κίνημα» στην «αυλή» του ΣΥΡΙΖΑ. Από το άλλο μέρος και για τους εκσυγχρονιστές η «μετοικεσία» είναι μονόδρομος. Το κόμμα τους διαρκώς θα ολισθαίνει στις γνώριμες λεωφόρους του λαϊκισμού και της «προοδευτικής» αερολογίας ενώ το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» όσο το κόμμα θα καρκινοβατεί εκλογικά θα ενισχύεται.

Χρήζει βέβαια αποσαφήνισης το τι εννοεί ο «ποιητής» με το δεύτερο σκέλος της πρότασης. Την ανάδειξη δηλαδή από τον Πρωθυπουργό «νέων δικών του κεντροδεξιών στελεχών». Τα στελέχη είναι «δικά του» ή της παράταξης; Όταν ο Έβερτ στην αρχή και μετά ο Καραμανλής έκανε Ευρωβουλευτή και στην συνέχεια Υπουργό τον έναν εκ των αντιπροέδρων της κυβέρνησης δημιούργησαν «δικό τους» στέλεχος ή της παράταξης; Όταν ο Σαμαράς έκανε Υπουργό τον έτερο εκ των αντιπροέδρων δημιούργησε «δικό του» στέλεχος ή του κόμματος; Όταν ο Καραμανλής το 2009 έκανε Ευρωβουλευτή σημερινό Υφυπουργό -γνωρίζοντας καλά ότι δεν ήταν «δικός του»- το έκανε προς όφελος της παράταξης ή όχι; Βεβαίως κάθε ηγέτης και κάθε Πρωθυπουργός προφανώς απαιτείται να χρησιμοποιεί τα στελέχη που πιστεύει ότι θα υλοποιήσουν το κυβερνητικό πρόγραμμα με τον καλύτερο τρόπο. Προς όφελος του Έθνους, του Δημοσίου Συμφέροντος και της κοινωνίας. Αυτό οφείλει να είναι το κριτήριο και όχι το ποιος είναι τίνος και με ποιόν. Αυτά τα δεύτερα κριτήρια μόνο μικρόνοια και ηγετική ανεπάρκεια μαρτυρούν.

Το 1958 μια ομάδα βουλευτών εναντιώθηκε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή προκαλώντας την ανατροπή της κυβέρνησης. Πρωτοκλασάτα στελέχη μεταξύ των οποίων οι Π. Κανελλόπουλος, Γ. Ράλλης, Π. Παπαληγούρας συμμετείχαν. Αυτό δεν εμπόδισε τον Καραμανλή να τους χρησιμοποιήσει πάλι ως κορυφαίους συνεργάτες όχι επειδή ήταν «δικοί του» αλλά επειδή έκρινε ότι ήταν χρήσιμοι για τον τόπο. Το 1998 κύκλοι της Ν.Δ. επιχειρούσαν να υπονομεύσουν την ηγεσία του Κώστα Καραμανλή αναγκάζοντάς τον να τους διαγράψει. Άνοιξε όμως πάλι την «αγκαλιά» της παράταξης επανεντάσσοντάς τους και δίνοντάς τους κεντρικό ρόλο κατ’ αρχήν στη λειτουργία του κόμματος και εν συνεχεία στις κυβερνήσεις του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε ο Γ. Σουφλιάς αναδεικνυόμενος ως ένας εκ των κορυφαίων υπουργών των κυβερνήσεων 2004-2009. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι κύριοι Κοντογιαννόπουλος και Μάνος, οι οποίοι δοκίμασαν την τύχη τους, ο πρώτος μετεωριζόμενος –με το νεοφιλελεύθερο αερόπλοιο του- μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., ο δεύτερος εντασσόμενος ολοκληρωτικά το ΠΑΣΟΚ των «εκσυγχρονιστών». Στην «ίδια ρότα» με τους 6 βρισκόταν και ο Δ. Αβραμόπουλος το 2000, -όταν η Ν.Δ. έχασε της εκλογές για κλάσμα της μονάδας- αρνούμενος την συμμετοχή του στο κόμμα που τον είχε αναδείξει από το μηδέν. Αυτό δεν εμπόδισε τον Καραμανλή όχι απλά να τον επανεντάξει στο κόμμα –όταν προσωπικά είχε εξασφαλίσει την νίκη και την πρωθυπουργία- αλλά και να τον χρησιμοποιήσει σε ένα από τα κρισιμότερα υπουργεία. Δεν το έκανε επειδή ήταν «δικός του» -αφού αποδεδειγμένα δεν ήταν- αλλά επειδή θεωρούσε ότι εξυπηρετούσε το Δημόσιο Συμφέρον και την κοινωνία.

Προβλήθηκε, ιδιαίτερα τους πρώτους μήνες της σημερινής κυβέρνησης, το μοντέλο του «επιτελικού κράτους». Για πολλούς αποτελεί μια μορφή Προεδρικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας στην οποία όλος ο έλεγχος ασκείται από το εκτεταμένο δίκτυο των συνεργατών του Πρωθυπουργικού Γραφείου περιορίζοντας την αυτονομία δράσης, αλλά και τις ευθύνες των Υπουργών. Αποδίδεται στον Υπουργό Εργασίας ότι, «αμυνόμενος» για το φιάσκο των vouchers σχετικά με την διαδικτυακή «εκπαίδευση» των επιστημόνων, στους διαδρόμους της Βουλής «διακήρυσσε» ότι ψήφισε «ό,τι του έδωσαν». Το «επιτελικό κράτος» δεν είναι μύθος ούτε του «κίτρινου» τύπου ούτε της αντιπολίτευσης. Είναι μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα προβεβλημένη από τον φιλικό τύπο και από την ίδια την κυβέρνηση. Σε αυτό, αλλά και στην κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός έχει αξιοποιήσει -έχοντας την τελική ευθύνη για το συνολικό κυβερνητικό έργο- πλήθος νέων στελεχών. Έχει ασφαλώς την δυνατότητα και την ευχέρεια να χρησιμοποιήσει και όσους άλλους νομίζει. Αλλά σε τελική ανάλυση οι ηγέτες κρίνονται από την προσφορά τους στον τόπο. Ούτε από τις εκλογικές νίκες, ούτε από τις «διευρύνσεις» ούτε από τον «πάγκο» της «ομάδας τους». Ο Καραμανλής δεν χαρακτηρίζεται Εθνάρχης επειδή κέρδισε 5 εκλογικές νίκες κυβερνώντας 14 χρόνια. Ούτε γιατί αξιοποίησε διακεκριμένα στελέχη του Κέντρου(Κ. Μητσοτάκης, Α. Κανελλόπουλος, κ.λπ.) αλλά για την προσφορά του στην χώρα. Την σταθερότητα, την ανάπτυξη, την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, την ένταξη στην Ε.Ε..

Είναι λοιπόν προφανές ότι ο ανασχηματισμός, αλλά κυρίως η συνυφασμένη «διεύρυνση» -στο βαθμό που θα υλοποιηθούν προς την «υποδεικνυόμενη» κατεύθυνση- οδηγούν σε πρόωρες εκλογές. Γιατί κάτω από την ανεπάρκεια του «πάγκου» που εκτιμά ο δημοσιογράφος της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ελλοχεύουν οι κάλπες.

Αντωνάκος Αντώνης

21-05-2020

Κατηγορία Πολιτική

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή, 15 Μαΐου 2020 01:04

Νέα τουρκική πρόκληση | ΜΚΟ θα διεκδικήσουν στη Χάγη την Κρήτη και 12 νησιά

Νομικά ετοιμάζονται να κινηθούν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις της Τουρκίας, όπως μεταδίδει το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, με το επιχείρημα πως νομικά ανήκουν στη χώρα τους δώδεκα νησιά, μεταξύ των οποίων και η Κρήτη.
Κάνοντας ιστορική αναδρομή, το τηλεγράφημα υποστηρίζει ότι το νησί κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς το 1669 και το 1760 ζούσαν στην Κρήτη 200.000 μουσουλμάνοι και 60.000 χριστιανοί. Ακολούθησαν εξεγέρσεις και επαναστάσεις και «σφαγές σε βάρος των Τούρκων», με χειρότερη αυτή του Αυγούστου του 1866 με χιλιάδες Τούρκους νεκρούς.
Το νησί πέρασε σε ελληνική κυριαρχία το 1909, συνεχίζει το Anadolu, σημειώνοντας πως με το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», το νομικό καθεστώς της Κρήτης και των νησιών του Αιγαίου επανήλθε στην ατζέντα.

Στο πρακτορείο μιλά ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης Ιλύας Τοπσακάλ και ο πρόεδρος των οργανώσεων Turkish World Solidarity και Solidarity Association Χαλίτ Κανάκ, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να μεταφέρουν αυτές τις «πληροφορίες» στις ανώτερες διεθνείς αρχές.
Όπως λέει ο Τοπσακάλ, «οι γείτονες που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο είναι οι Έλληνες», ενώ αναφέρεται και στις έρευνες για υδρογονάνθρακες στην περιοχή.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ανακινείται η υπόθεση των δικαιωμάτων στην περιοχή στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και με αναφορά που ετοιμάζει το υπουργείο Εξωτερικών και η διοίκηση του στόλου.
Πάνω από εκατό ΜΚΟ είναι αποφασισμένες να υποστηρίξουν την υπόθεση αυτή, σύμφωνα με το Anadolu, υπό την «ομπρέλα» του Turkish World Solidarity and Assistance Association.
Οι ΜΚΟ ένωσαν τις δυνάμεις τους για να πάρουν πίσω τα δικαιώματα αυτά, «που ανήκουν στο μέλλον της χώρας και του έθνους».
Σύμφωνα με τον Τοπσακάλ, οι εμπλεκόμενοι σκοπεύουν να φτάσουν το θέμα στην ΕΕ, τον ΟΗΕ και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«Έχουμε μία κοινότητα. Τα αδέλφια μας στα Βαλκάνια θα εμπλακούν με τον ίδιο τρόπο, οπότε θα αρχίσουμε τη διαδικασία με μία συνάντηση που θα οργανώσουμε σύντομα. (…) Ο σύνδεσμός μας θα δράσει σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, με ακόμα 100 ΜΚΟ σχετικά με 12 νησιά που ανήκουν στην Τουρκία», μεταξύ των οποίων και η Κρήτη.
Από την πλευρά του ο Χαλίτ Κανάκ τόνισε πως ετοιμάζονται να κινηθούν νομικά μεταξύ άλλων για την Κρήτη, τη Δυτική Θράκη και ειδικά τα 12 νησιά. Η διαδικασία κόλλησε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού αλλά θα εκκινήσει και πάλι τον Ιούνιο.
«Θα φτάσουμε σε διεθνείς θεσμούς, όπως το Δικαστήριο της Χάγης, ο ΟΗΕ» τόνισε.

Κατηγορία Πολιτική

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή, 03 Μαΐου 2020 00:59

Χάρτης-σοκ για την Τουρκία: Ο Άσαντ επαναδιεκδικεί την Αλεξανδρέττα

Πάταγο προκάλεσε η κίνηση της κυβέρνησης του Άσαντ να συμπεριλάβει την περιοχή της Αλεξανδρέττας (τουρκική επαρχία Χατάι) σε χάρτη για μέτρα που λαμβάνονται σχετικά με την πανδημία του γνωστού ιού.
Το περιστατικό εντόπισε ο τουρκικός τύπος, ο οποίος γεμάτος οργή αλλά και φόβο αναφέρει ότι “το θλιβερό καθεστώς του Άσαντ συμπεριέλαβε το Iskenderun στα σύνορά του σε χάρτη της Συρίας, όπου έδειχνε πληροφορίες σχετικά με το ξέσπασμα του κορονοϊού”.

“Η Συρίας ενώ ευρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο που στοιχίζει τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, προκάλεσε ακόμα με ένα σημαντικό ζήτημα εκμεταλευόμενη το ξέσπασμα του κορονοϊού, με ανάρτηση χάρτη που συμπεριλαμβάνει την Αλεξανδρέττα”, τονίζουν τουρκικές πηγές.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του τουρκικού πρακτορείου ειδήσεων DHA, η Αλεξανδρέττα (Iskenderun) εμφανίζεται στα όρια της συριακής επικράτειας στον χάρτη της επίσημης ιστοσελίδας του συριακού καθεστώτος, όπου ανακοινώνονται επί του παρόντος τα δεδομένα σχετικά με την εκδήλωση του κορονοϊού.
Οι Τούρκοι θεωρούν ότι ο χάρτης του Ασαντ χρησιμοποιείται για να προκαλέσει την Άγκυρα, κάτι που σίγουρα θα έχει απάντηση από τουρκικής πλευράς.
Στην επαρχία Χατάι της νοτιοανατολικής Τουρκίας που συνορεύει με τη Συρία ζουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες Σύροι και αυτό τρέμουν κυριολεκτικά οι Τούρκοι.
Η διαμάχη μεταξύ της Συρίας και της Τουρκίας έχει μεγάλη ιστορία η οποία ξεκίνησε το 1939. Η γραμμή των συνόρων μεταξύ Συρίας και Τουρκίας είναι μια στενή ζώνη, από την ανατολή προς τη δύση, η οποία φτάνει μέχρι τον ποταμό Ορόντη.
Σε εκείνο το σημείο αλλάζει κατεύθυνση προς το νότο για περίπου 80 μίλια, πριν αποκτήσει και πάλι δυτική κατεύθυνση, συναντώντας τη Μεσόγειο, λίγο μετά το βουνό Κιλιτς.
Στρατηγικά, αυτή η μικρή γωνία, η οποία είναι γνωστή στους Σύριους ως Ισκέντερουμ και είναι σαφώς ζωτικής σημασίας για το τουρκικό κράτος.
Ονομαζόμενη πλέον επαρχία Χατάι, περιλαμβάνει τις πόλεις Αντάκια και Ισκετερουμ (στα τουρκικά) ή όπως ήταν παλιά γνωστές, Αντιόχεια και Αλεξανδρέττα, καθώς και το λιμάνι του Νορτιόλ, το οποίο ήταν γνωστό ως Τσορκ Μαρζμπάν στον αρμένικο πληθυσμό.
Η Συρία, ο Λίβανος και μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής αποτελούσαν μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι την κατάρρευση της, μετά από την ήττα της στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης, η επαρχία Χατάι αποτελούσε μέρος της Γαλλικής αυτοκρατορίας που περιελάμβανε εδάφη της Συρίας και του Λιβάνου, αλλά λίγο πριν την έναρξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, το Παρίσι ξαφνικά αποφάσισε να υλοποιηθεί δημοψήφισμα και η επαρχία Χατάι να αποτελέσει κομμάτι της Τουρκίας.
Η κόντρα όμως συνεχίζεται και όπως φαίνεται ανοίγει ένα ακόμη μέτωπο για τους Τούρκους μετά την ΝΑ και αυτό αφορά την επαρχία της Αλεξανδρέττας με την ομώνυμη πόλη που ίδρυσε ο Μέγας Αλέξανδρος από χιλιάδες Σύριους που ζουν εκεί.