Please wait...
Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Σεπτέμβριος 2019 - ΔΙΚΤΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ dictyo.gr
Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2019 00:53
Διορισμός Διευθυντή σε Μειονοτικό Σχολείο αρμοδιότητας της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2019 00:50
Ο Κολοκοτρώνης για την Παιδεία και οι τωρινοί Νενέκοι
Θα συλλέξουμε, στο παρόν κείμενο, όσα σπουδαία και τιμαλφή είπε ο Γέρος του Μοριά για την Παιδεία και τα παιδιά. Θα σκύψουμε κάτω, όχι από την πένα, αυτήν δεν την κάτεχε, αλλά από το απροσκύνητο σπαθί του.
«Κάλλιο για την πατρίδα κανένας να χαθεί ή να κρεμάσει φούντα για ξένον στο σπαθί», έλεγε ο Ρήγας και σημειώνει ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του, διά χειρός Τερτσέτη.
«Εφύλαξα πίστην εις την παραγγελίαν του Ρήγα. Και ο Θεός με αξίωσε και κρέμασα φούντα εις το Γένος μου ως στρατιώτης του. Χρυσή φούντα δεν εστόλισε ποτέ το σπαθί μου, όταν έπαιρνα δούλευσιν εις ξένα κράτη».
«Κάλλιο για την πατρίδα κανένας να χαθεί ή να κρεμάσει φούντα για ξένον στο σπαθί», έλεγε ο Ρήγας και σημειώνει ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του, διά χειρός Τερτσέτη.
«Εφύλαξα πίστην εις την παραγγελίαν του Ρήγα. Και ο Θεός με αξίωσε και κρέμασα φούντα εις το Γένος μου ως στρατιώτης του. Χρυσή φούντα δεν εστόλισε ποτέ το σπαθί μου, όταν έπαιρνα δούλευσιν εις ξένα κράτη».
Από το εξαίσιο λόγο του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, το 1838, ενώπιον όλης της τότε Αθήνας, θα ερανιστούμε τις περισσότερες σκέψεις του. Ξεκινώ από τον επίλογο όπου διαβάζω τούτα τα λόγια: «Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη εξ αιτίας των περιστάσεων έμεινα αγράμματος, και διά τούτο σας ζητώ συγχώρησι, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας». Τι μεγαλειώδες μάθημα, ελεγκτικό πολλές φορές για μας τους δασκάλους! Τα παιδιά τα διδάσκεις με ταπείνωση και όχι ταπεινώνοντάς τα. Πόσες φορές μπαίνουμε στην τάξη, παραφουσκωμένοι από έπαρση και αλαζονεία, εξουδενώνοντας τους μαθητές μας, γιατί αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις υψηλόφρονες φλυαρίες μας. Και όμως «η γνώσις φυσιοί, η δε αγάπη οικοδομεί» κατά τον απ. Παύλο. Και χωρίς να το γνωρίζει ο ανυπερήφανος ήρωας επαναλαμβάνει λόγια του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, γιατί τα λιοντάρια του Εικοσιένα ήταν πνευματικοπαίδια του.
Το τρομερό καριοφίλι ευλογήθηκε από το πετραχήλι, γι' αυτό η Επανάσταση του '21, ήταν αγιασμένη, όπως γράφει ο Κόντογλου.
Έλεγε ο άγιος όταν έστηνε τον σταυρό του σ' έναν τόπο: «Και όχι μόνον δεν είμαι άξιος να σας διδάξω, αλλά μήτε τα ποδάρια σας να φιλήσω. Διότι ο καθένας από λόγου σας είναι τιμιώτερος απ' όλον τον κόσμον». (επ. Αυγουστίνου Καντιώτη, «Κοσμάς ο Αιτωλός», σελ. 101).
«Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, όπου ημείς ελευθερώσαμεν, και, διά να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία και την φρόνιμον ελευθερία». Ποια είναι τα θεμέλια της πολιτείας, πώς ισάζετε και στολίζετε; Με τα μεγάλα έργα, τις πανάκριβες επαύλεις και τις τενεκεδοκρόταλες δόξες και λόξες; Όχι, με την ομόνοια, γιατί ακόμη και σήμερα δεν επουλώθηκαν και είναι «θυμωμένες» οι πληγές των εμφυλίων.
Βλέποντας ο Κολοκοτρώνης το μεγάλο κακό που γινόταν από την «δολερή διχόνοια», το 1824 - αφού σκοτώθηκε ο σπουδαίος γιός του Πάνος-παραδόθηκε και τον «έκλεισαν» στην Ύδρα. Ήρθε ο Ιμπραϊμ και τον αναζήτησαν. Στο Ανάπλι που επέστρεψε είπε: «Πριν έβγω στο Ανάπλι έριξα στη θάλασσα τα πικρά τα περασμένα, κάνετε κι εσείς το ίδιο! Στο δρόμο που περνούσαμε να 'ρθουμε στην εκκλησιά, είδα να σκάβουν κάτι άνθρωποι. Ρώτησα και μου 'πανε πως για να βρούνε κρυμμένο θησαυρό. Εκεί, στο λάκκο μέσα, ρίχτε κι εσείς τα μίση τα δικά σας. Έτσι θα βρεθεί κι ο χαμένος θησαυρός!».
Η θρησκεία, η πίστη των πατέρων ημών, η αγία μας Ορθοδοξία, είναι λιθάρι ριζιμιό του Γένους διότι «όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος», όπως κανοναρχεί τους νέους λίγο ενωρίτερα. Αν ο τωρινός πρωθυπουργός της Ελλάδας, διάβαζε στα εφηβικά του χρόνια τον Κολοκοτρώνη ή τον Μακρυγιάννη και όχι τις μαρξιστικές τιποτολογίες και... οζωδίες, θα είχε άλλη γνώμη για την Εκκλησία και την πίστη μας. Αλλά «τις εκ των αρχόντων (σσ. των τελευταίων δεκαετιών) επίστευσε» ποτέ στο Χριστό; Την πατρίδα μας την απελευθέρωσαν ήρωες, Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Όταν του Κολοκοτρώνη του διάβασαν την απόφαση θανάτου στο δικαστήριο της ντροπής των Βαυαρών, είπε: «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου». Το είπε με φωνή άτρεμη και έκαμε το σταυρό του.
Στη μάχη του Σαραβαλίου, το 1821, ο Ανδ. Ζαΐμης είχε καταφύγει στη μονή Ομπλού. Ο Κολοκοτρώνης τον ονείδιζε με τις λέξεις: «κυρ Ανδρέα, κυρ Ζαΐμη, τοις ελάφοις όρη τα υψηλά και πέτρα τοις λαγωοίς καταφυγή». Αγράμματος μεν, αλλά γνώριζε το Ψαλτήρι, γιατί λειτουργούνταν συχνά και όρθρου βαθέος και όχι δύο λεπτά πριν από την απόλυση, όπως οι σημερινές ποικιλώνυμες ασημαντότητες.
Μιλά ο Γέρος του Μοριά για την «φρόνιμον ελευθερίαν», γιατί υπάρχει και η άφρων, η ασυδοσία, η ατιμωρησία.
Πολύτιμες, μεταξένιες και οι παρακάτω παραινέσεις του γερο-Κολοκοτρώνη, η άγρυπνη συνείδηση του Γένους. Ούτε Ευρωπαίους παιδαγωγούς διάβασε ούτε γνώση των σύγχρονων του «ρευμάτων» είχε. Γνώριζε όμως την ελληνορθόδοξη παράδοση και βίωνε τα καθαρά ήθη του Γένους, την ηθική του Ευαγγελίου που ζούσε από μικρός. Ο λόγος του μας θυμίζει τους δικαίους στρατηγούς της Παλαιάς Διαθήκης, που ήσαν στην υπηρεσία του λαού του Θεού.
Διαβάζω και αγαλλιώ: «Παιδιά μου να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε εις τους καφενέδες και τα μπιλιάρδα. Να δοθήτε εις τας σπουδάς σας, και καλλίτερα να κοπιάσετε ολίγον δύο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι εις το επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσαρους πέντε χρόνους τη νεότητά σας και να μείνετε αγράμματοι. Να σκλαβωθήτε εις τα γράμματά σας. Να ακούετε τα συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων, και, κατά την παροιμία, μύρια ήξευρε και χίλια μάθανε. Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μην γίνη σκεπάρνι μόνο διά το άτομό σας, αλλά να κυττάζη το καλό της Κοινότητος, και μέσα εις το καλό αυτό ευρίσκεται και το δικό σας». Η μόνη σκλαβιά που μας αρμόζει, λέει ο Κολοκοτρώνης, είναι στα γράμματα. Σε ποιό όμως γράμματα; «Στα γράμματα που διαβάζουνε/ οι αγράμματοι κι αγιάζουνε» (Ελύτης), τα γράμματα των Πατέρων, των αγίων, των μεγάλων φιλοσόφων της αρχαιότητας, τους οποίους ζωγράφιζε η Εκκλησία στους νάρθηκες.
Να κλείσω μ' αυτό που εντόπισα στις υποσημειώσεις της «Διηγήσεως Συμβάντων» του Τερτσέτη. Ένας Ιταλός περιηγητής ονόματι Πέκιο, συναντά τον φυλακισμένο στην Ύδρα, στο μοναστήρι του προφήτη Ηλία, Κολοκοτρώνη. Η συζήτηση έφτασε στις νίκες του Μπραΐμη. Του λέει ο στρατηγός: «Ηξεύρεις τι έφερε την νίκη των Αιγυπτίων; Η ενότης της πολεμικής δυνάμεως, ενώ οι Έλληνες αφανίζονται από την μανίαν του να θέλουν να καπιτανεύουν, χωρίς την απαιτούμενην εμπειρίαν».
Θα φθάναμε σε κρίσεις, αν «καπιτάνευαν» έμπειροι και όχι μνημονιακοί λακέδες και πειθήνια ενεργούμενα του Βερολίνου; Θα είχαμε Παιδεία που προκαλεί ναυτία στα παιδιά, αν διδάσκαμε στα αναλυτικά προγράμματα αυτά τα σπουδαία και όχι τις ακαθαρσίες του κάθε Φίλη ή Γαβρόγλου ή τα αξιολύπητα ψεύδη του κάθε Νενέκου, κάθε ανισόρροπου που έτυχε να γίνει εκπαιδευτικός;
Νατσιός Δημήτρης
δάσκαλος-θεολόγος
Κιλκίς
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2019 00:48
Ξαναρχίζει η δράση «τσάντα στο σχολείο» για δύο τουλάχιστον Σαββατοκύριακα τον μήνα
Παραμένει ο θεσμός τσάντα στο σχολείο σύμφωνα με απόφαση του υπουργείου Παιδείας – Την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου λήγει η προθεσμία για την αποστολή του σχετικού πρακτικού του Συλλόγου Διδασκόντων στην οικεία Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης από τους διευθυντές των σχολείων.
Όπως προβλέπεται τα διδακτικά βιβλία των μαθητών/τριών του Δημοτικού Σχολείου θα παραμένουν για τουλάχιστον δύο Σαββατοκύριακα το μήνα, στο σχολείο την Παρασκευή, πριν από κάθε Σαββατοκύριακο που έχει αποφασιστεί από τον Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου, έως τη Δευτέρα.
Επισημαίνεται, ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα υλοποιείται τουλάχιστον δύο (2) φορές τον μήνα για όλους τους μήνες του διδακτικού έτους και η καθιέρωση της παραμονής των διδακτικών βιβλίων στο σχολείο, δεν αποτελεί μια συμβολική παρέμβαση, αλλά επιδιώκεται οι μαθητές και οι μαθήτριες να μην ασχολούνται με την προετοιμασία μαθημάτων κατά τη διάρκεια αυτών των Σαββατοκύριακων.
Ως εκ τούτου σε καμία περίπτωση δεν ανατίθενται εργασίες και δεν προγραμματίζονται επαναληπτικές εμπεδωτικές δοκιμασίες για τη Δευτέρα μετά το Σαββατοκύριακο υλοποίησης της δράσης.
Ο Διευθυντής του σχολείου με τον Σύλλογο Διδασκόντων μεριμνούν:
1) Για τη σωστή εφαρμογή της δράσης και την ενδεχόμενη διαμόρφωση του Εβδομαδιαίου Ωρολογίου Προγράμματος για την υποστήριξη της.
2) Για την ενημέρωση των γονέων και κηδεμόνων με ανάρτηση των ημερομηνιών εφαρμογής της δράσης με τους ακόλουθους τρόπους:
α) σε εμφανές σημείο του σχολείου,
β) στην ιστοσελίδα του σχολείου,
γ) με ενημερωτικό σημείωμα έντυπο ή ηλεκτρονικό.
3) Για την αποστολή του σχετικού πρακτικού του Συλλόγου Διδασκόντων στην οικεία Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης έως την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2019
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2019 00:46
ΕΛΜΕ ΛΑΡΙΣΑΣ: Αναπληρωτές Καθηγητές.
ΕΛΜΕ ΛΑΡΙΣΑΣΤο Δ. Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. ν. Λάρισας διαπιστώνει ότι για ακόμη μία χρονιά, χιλιάδες συνάδελφοι εκπαιδευτικοί, Αναπληρωτές Καθηγητές, αυτή την εποχή ξεκινούν με τις βαλίτσες τους, με το άγχος της μετακίνησης, της στέγης, με την αγωνία για το τι θα συναντήσουν, τις συνθήκες που θα βρουν στα σχολεία τοποθέτησης και άλλα θέματα (αύξηση του κόστους μετακίνησης και διαβίωσης, διατάραξη της οικογενειακής ισορροπίας, κ.α.). Γνωρίζουμε ότι όλα αυτά είναι τα αποτελέσματα της χρόνιας πολιτικής της αδιοριστίας, των μνημονιακών δεσμεύσεων για περικοπές στην εκπαίδευση, των πολιτικών της υποβάθμισης συνολικά της δημόσιας παιδείας και των ανθρώπων που την υπηρετούν.
Μάλιστα, την τελευταία δεκαετία, απ' το 2009, οι μηδενικοί διορισμοί, παρά τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις χιλιάδων σχολείων και τμημάτων, έχουν διογκώσει πάρα πολύ τα κενά στα σχολεία της Δημόσιας Εκπαίδευσης, 30.000 προσλήψεις αναπληρωτών έγιναν πέρυσι! Όλοι γνωρίζουμε ότι οι παροδικές σχέσεις με τους μαθητές, που κάθε χρονιά χτίζονται με κόπο από τους Αναπληρωτές Καθηγητές, καταστρέφονται με την απόλυσή τους, υπονομεύοντας την όποια φιλότιμη προσπάθειά τους. Παρ' όλα αυτά, όλες οι κυβερνήσεις δεν προχώρησαν σε μόνιμους διορισμούς, αφού υιοθέτησαν πολιτικές με βάση τις εντολές των «θεσμών» και του ΟΟΣΑ, για συρρίκνωση του Δημόσιου Σχολείου και την εφαρμογή ελαστικών σχέσεων εργασίας. Αντίθετα, ψηφίστηκε ο νόμος 4589/19, το προσοντολόγιο, που οδηγεί στο κυνήγι προσόντων και της μετατροπής του διορισμού, σε ατομική υπόθεση.
Δίπλα σ' αυτά συνεχίζουν να υπάρχουν και τα πάγια προβλήματα των λειψών δικαιωμάτων ως προς τις άδειες, τη μητρότητα, τα ασφαλιστικά και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Ακόμα και οι προσλήψεις της ειδικής αγωγής παραπέμπονται για ακόμη μία φορά, κατ' ουσία, για το επόμενο σχολικό έτος. Επιπλέον οι κλειδωμένοι πίνακες κλέβουν την προϋπηρεσία ενός ολόκληρου έτους, με την προοπτική να γίνουν τρία, μέχρι το 2021, ενώ παράλληλα κόβεται η δυνατότητα της αίτησης σε νέους, αλλά και σε όσους για διάφορους λόγους δεν έκαναν αίτηση, το 2018.
Η αγωνιστική εμπειρία των προηγούμενων ετών είναι πολύτιμη, γιατί έδειξε ότι ένα μαχόμενο κομμάτι της εκπαίδευσης, με τους αναπληρωτές στην πρώτη γραμμή, όρθωσε ανάστημα και πάλεψε για αξιοπρεπή δουλειά, με τις ανάγκες των μαθητών και των εργαζόμενων στην εκπαίδευση μπροστά. Ο αγώνας για μαζικούς, μόνιμους διορισμούς των αναπληρωτών είναι αγώνας και απαίτηση όλου του εκπαιδευτικού κινήματος και της κοινωνίας και θα συνεχιστεί.
Καλούμε όλους τους Συναδέλφους, Αναπληρωτές Καθηγητές, να συσπειρωθούν γύρω από την Ε.Λ.Μ.Ε. ν. Λάρισας και να απευθύνονται σ αυτή για τα θέματα που τους απασχολούν. Η εμπειρία τους, οι αγωνίες και τα όνειρά τους, μας χρειάζονται. Τους καλούμε για να παλέψουμε όλοι μαζί, μόνιμοι και ελαστικά εργαζόμενοι, για:
Πλήρη εξίσωση των εργασιακών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των αναπληρωτών με αυτά των μονίμων. Πλήρης προστασία της μητρότητας.
Μαζικούς, μόνιμους διορισμούς, ώστε να καλυφθούν όλες οι ανάγκες στην εκπαίδευση.
Γενναία χρηματοδότηση της Παιδείας και κάλυψη της όλων των κενών, σε μία φάση το Σεπτέμβρη.
Για το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΝΙΚΟΣ ΓΙΟΥΡΟΥΚΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2019 00:41
Είσοδος των μελών της ΟΛΜΕ στα πρατήρια του Στρατού
Ο.Λ.Μ.Ε.
Ερμού & Κορνάρου 2
ΤΗΛ: 210 32 30 073 - 32 21 255
FAX: 210 33 11 338
email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Αθήνα, 23/9/2019
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΑ ΠΡΑΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ
Συνάδελφοι,
Ενημερώνουμε ότι λόγω τεχνικών προβλημάτων στην αποστολή των Καρτών για την Είσοδο στα Πρατήρια του Στρατού μπορείτε να χρησιμοποιείτε την Κάρτα Μέλους της ΟΛΜΕ μαζί με την Αστυνομική σας ταυτότητα.
Όσοι συνάδελφοι έχουν ήδη την ειδική κάρτα μπορούν επίσης να την χρησιμοποιούν μέχρι 31/12/2019. Θα πρέπει όμως για την επόμενη χρονιά για την είσοδό τους να χρησιμοποιούν τις καινούργιες Κάρτες Μέλους της ΟΛΜΕ τις οποίες θα προμηθευτούν από τις ΕΛΜΕ τους. Οι νέες Κάρτες Μέλους της ΟΛΜΕ θα σταλούν στις ΕΛΜΕ το επόμενο χρονικό διάστημα.
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2019 00:38
Ψυχρoπολεμικές κατάστασεις στον ΣΥΡΙΖΑ
Ήταν Οκτώβρης του 1949 όταν ο Νίκος Ζαχαριάδης δήλωσε από το Βουκουρέστι «βάζουμε το όπλο παρά πόδα». Είναι 70 χρόνια μετά που ο Παύλος Πολάκης γράφει στο αγαπημένο του Facebook, «Η επόμενη φορά θα είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ…». Στην ίδια ανάρτηση κάνει λόγο για τον «εχθρό» που «είναι απέναντι και καραδοκεί, και ο λαός περιμένει και απαιτεί να αναμετρηθούμε με αυτόν!!!». Σε μια ανάρτηση τόσα σημαινόμενα. Οι απέναντι δεν είναι πολιτικοί αντίπαλοι, είναι «εχθρός» κατά τον Παύλο! «Ο λαός περιμένει και απαιτεί». Ο Μεσσιανισμός τους είναι πλέον βιωματικός. Εξακολουθούν με αδικαιολόγητη οίηση να ορίζονται ως αυθεντικός εκφραστής του λαού, την στιγμή που ο ίδιος ο λαός τον οποίο επικαλούνται, μόλις πριν τρεις μήνες τους αποκαθήλωσε από την εξουσία! Όσο για την «επόμενη φορά που θα είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ» (τα κεφαλαία δικά του), μάλλον απειλητικά ακούγεται, αφού το υπόσχεται σε δυο αγαπημένους του δημοσιογράφους οι οποίοι είχαν εμβληματική παρουσία στη δημόσια τηλεόραση, και συμβολή στο να κατανοήσουμε πώς αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ την αντικειμενική ενημέρωση.
Η «αψάδα» της ανάρτησης τροφοδοτήθηκε από την σκόνη που σήκωσε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, όταν έκανε μεταχρονολογημένη αιχμηρή κριτική στην ΕΡΤ του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας «Είχαμε κι ένα άλλο έλλειμμα και δεν το πήραμε σοβαρά. Το όραμά μου για την δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν είναι να έχουμε έναν αριστερό Μπάμπη Παπαδημητρίου και έναν αριστερό Αρη Πορτοσάλτε Θέλουμε μια δημόσια τηλεόραση αντικειμενική και εκεί δεν τα πήγαμε καλά».
Η θέση αυτή εξελήφθη ως κριτική κατά του Νίκου Παππά που ήταν πολιτικός προϊστάμενος της ΕΡΤ, και ο οποίος ανήκει στην φρουρά Τσίπρα, που θέλει να μετατοπίσει το κόμμα δεξιότερα, κουνώντας μαντήλι στην ριζοσπαστική Αριστερά και απορροφώντας το ΚΙΝΑΛ προκειμένου να εγκατασταθεί στον χώρο που κατείχε το ΠΑΣΟΚ.
Γι' αυτό και ο Πολάκης τους λέει με αβρότητα «κόφτε το για την ΕΡΤ», και δεν θέλει σχόλια «που αναπαράγουν την επιθυμητή από κάποιους κλαψουροσυζήτηση εσωστρέφειας». Η ανάρτησή του έτυχε ως συνήθως ευμενούς απήχησης στο κοινό του, ασχέτως αν δια του Πολάκη εκτιμάται ότι στέλνει μηνύματα ο Τσίπρας. Και αυτό να μη συνέβαινε, ο βουλευτής έχει δικό του κοινό που συντονίζεται με το ύφος των δηλώσεών του.
Παράλληλα ο Τσακαλώτος στην επίμαχη συνέντευξη, είχε στηρίξει τον Γραμματέα του κόμματος Πάνο Σκουρλέτη, ο οποίος δεν επιθυμεί το άνοιγμα, με αποτέλεσμα να προκαλεί την δυσθυμία Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας πέριξ αυτού. Ο Σκουρλέτης είχε δηλώσει «θέλουμε τη λαϊκότητα του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν θέλουμε τον λαϊκισμό του» (γιατί νομίζει ότι δεν τον έχουν ξεπεράσει), και ο Ευκλείδης υποστήριξε ότι ο Πάνος «με το σχόλιό του έκανε δυο πετυχημένα πράγματα, ένα ιστορικό και ένα άμεσα πολιτικό, της παρούσας συγκυρίας».
Φυσικά αυτά δεν είναι διαμάχες ατόμων. Είναι διαμάχες ομάδων που αποτελούν κέντρα δύναμης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, με την πρόθεση να επηρεάσουν την πολιτική του φυσιογνωμία.
Στην χλαπαταγή προσήλθε απρόσκλητη και απρόκλητη η Ρένα Δούρου, που ζήτησε η εκλογή Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει από τη βάση, προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ «να γίνει σημείο αναφοράς στην κοινωνία». Άλλωστε στον ΣΥΡΙΖΑ όπως είπε «δεν υπάρχουν ταμπού και αν χρειαστεί, και το θέμα της εκλογής Προέδρου από τη βάση θα συζητηθεί ανοικτά, οργανωμένα και δημοκρατικά».
Μια τέτοια περίπτωση πάντως την έχει αποκλείσει ο Τσίπρας, μετά από αμφιταλαντεύσεις, αφού αρχικά φλέρταρε με την ιδέα αλλά στην συνέχεια υπαναχώρησε. Δεν συνέβη αυτό τόσο εξαιτίας των αντιδράσεων της «αριστερής» πτέρυγας των «53», ή των αντιδράσεων κάποιων εκ των «κεφαλών» όπως οι Σκουλέτης, Βούτσης και Φίλης. Πρυτάνευσε ο φόβος ότι με την σημερινή «άπνοια» που υπάρχει ως προς της ροή του κόσμου προς τον ΣΥΡΙΖΑ, κινδύνευε να υποστεί «πατατράκ», και ο κόσμος που θα προσέρχετο να ψηφίσει, να είναι λιγότερος από αυτόν που προσήλθε στην εκλογή της Γεννηματά.
Βέβαια δεν είναι μόνο Πολάκης που λέει «κόφτε το». Πολλοί θα ήθελαν να απαντήσουν στον πρώην υπουργό Οικονομικών και άλλοι τόσοι στον πρώην αναπληρωτή Υγείας, αλλά «το κόβουν», προβάλλοντας μια επίφαση συναίνεσης για να μην γίνει κοινό θέαμα ο εσωκομματικός πόλεμος.
Χθες πάντως ουδείς θα το καταλάβανε ό,τι κι αν έλεγαν. Φρόντισε η ΝΔ με τα δικά της.
Του Γιάννη Σιδέρη
liberal.gr
Κατηγορία
Πολιτική
Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2019 00:37
Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο; του Αντώνη Αντωνάκου.
Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;Είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό για την ποιότητα της Δημοκρατίας(;) μας αυτό που αναλύει το χθεσινό πρωτοσέλιδο της ΕΣΤΙΑΣ. Στο άρθρο του –πάντα έγκυρου και σοβαρού- Μ. Κοττάκη, ο δημοσιογράφος κάνει την «αυτοκριτική» του επειδή διαψεύσθηκε στην πρόβλεψη που είχε διατυπώσει πριν ένα χρόνο στο Συνέδριο των Ευρωπαίων Δημοσιογράφων ότι: «εντός πενταετίας θα οδηγηθούμε στην «διαπλοκή του ενός»». Όπως δηλώνει έκανε λάθος «ως προς την ταχύτητα των εξελίξεων» αφού «ήδη ανατέλλει η εποχή της διαπλοκής του ενός». Διαπιστώνει ότι: «οδεύουμε ταχέως» σε μια κατάσταση όπου στα χέρια ενός συγκεντρώνονται πολλά και ποικίλα -καθοριστικά για την ποιότητα της Δημοκρατίας- μονοπώλια στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το «μονοπώλιο ακόμη και σε ορισμένα κέντρα εξουσίας»!
Επισημαίνοντας ότι η υπερβολική δύναμη –και η αίσθηση του ακατάβλητου- οδηγεί στο σημείο στο οποίο «βρισκόμαστε σήμερα», δηλαδή στην «μέθη της εξουσίας», μιας εξουσίας που «καταδέχεται να της υποβάλλουν τα σέβη της σε ρεστωράν και καφέ οι «Γκαρσόν» της πολιτικής και οι «Πατρόν» του κρατικού μηχανισμού». Το σημείο όμως αυτό είναι πέρα από τα όρια του στοιχειώδους μέτρου αγγίζοντας την Ύβρη η οποία αναπόδραστα ακολουθείται από την Νέμεση.
Ιδιαίτερα το τελευταίο που –υπαινικτικά αλλά σαφώς- καταγγέλλεται με τους απόλυτα απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς ««γκαρσόν» της πολιτικής» και ««πατρόν» του κρατικού μηχανισμού» δικαιώνει αυτό που πριν από 19 χρόνια έγραφα σε άρθρο μου: «Η δημιουργία μιας εικονικής πραγματικότητας, η οποία οικοδομείται με συνέπεια από το εκμαυλισμένο και υποταγμένο (συνειδητά ή ασυνείδητα), στη συντριπτική πλειοψηφία του, σε άλλες σκοπιμότητες σύστημα ενημέρωσης, δεν αλλοιώνει απλώς τους κανόνες της πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις και μέσω αυτών τις κοινωνικές και οικονομικές, μετατρέποντας σε τυπικής σημασίας την έκφραση της πολιτικής βούλησης του λαού»(«Είναι Δημοκρατία ή ηλεκτρονική μπανανία;», ΑΔ. ΤΥΠΟΣ, 14/02/2000). Η κατάσταση έκτοτε όχι μόνον δεν βελτιώθηκε αλλά αντίθετα επιδεινούμενη ραγδαία δείχνει ότι τελικά θα δικαιωθεί ο τίτλος του άρθρου μου.
Ασφαλώς δεν είμαστε ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία χώρα που τα διάφορα συμφέροντα παρεμβαίνουν στις πολιτικές εξελίξεις και αποφάσεις. Η διαφορά έγκειται στην ένταση και την ποιότητα των παρεμβάσεων αλλά και στον βαθμό του επηρεασμού. Μια δεύτερη διαφορά είναι ο βαθμός της διαφάνειας υπό την οποία επιχειρούνται αυτές οι παρεμβάσεις. Στις Η.Π.Α. το lobbyingείναι νόμιμο και διεξάγεται υπό το φως της δημοσιότητας. Εδώ πρέπει να αναρωτιόμαστε για το ποια είναι τα «Γκαρσόν» και σε ποιές ομάδες ανήκουν. Αλλά η βασικότερη διαφορά μας με τις προηγμένες Δημοκρατίες είναι ότι εκεί λειτουργούν αποτελεσματικότερα τα θεσμικά αντίβαρα(ChecksandBalances), στα οποία ασφαλώς συμπεριλαμβάνεται η ανεξαρτησία και η πολυφωνία του τύπου.
Αυτή η ανεξαρτησία και η πολυφωνία του τύπου –σύμφωνα με όσα επισημαίνει το άρθρο της ΕΣΤΙΑΣ- στραγγαλίζεται. Το φαινόμενο δεν οφείλεται αποκλειστικά στη «νέα εποχή» ούτε στα «Νέα Τζάκια». Αν οι πανίσχυροι παλαιοί επιχειρηματίες (Ωνάσης, Νιάρχος, Μποδοσάκης, Αγγελόπουλος, κ.λπ.) δεν επεχείρησαν να υπερκεράσουν και να χειραγωγήσουν την πολιτική εξουσία –μέσω του ελέγχου του τύπου- είναι γιατί γνώριζαν ότι οι πολιτικοί της εποχής δεν επρόκειτο να τους το επιτρέψουν. Η πλειοψηφία των πολιτικών των τελευταίων τριών δεκαετιών έχει τεράστια ευθύνη όχι μόνο γιατί ανέχθηκε, αλλά και γιατί πολλές φορές βοήθησε να γιγαντωθεί το φαινόμενο επειδή εξυπηρετούσε συγκυριακά προσωπικά και κομματικά πολιτικά συμφέροντα. Λειτουργώντας ανεύθυνα όχι μόνο έγιναν «συνένοχοι» στο πολιτικό «έγκλημα» της κατάλυσης του καθαρτήριου ρόλου των Μ.Μ.Ε. στην λειτουργία της Δημοκρατίας και των θεσμών αλλά εκχώρησαν -άτυπα αλλά ορατά- σε μη θεσμικούς παράγοντες και τα δικαιώματα της εντολής που τους δίδουν οι πολίτες μέσω της ψήφου. Όπως θα έλεγε και ο Αλεξανδρινός ποιητής δεν πρόσεξαν και «ανεπαισθήτως τους έκλεισαν έξω από τα τείχη» της δημοκρατικής νομιμοποίησης που είναι αποκλειστικά δική τους.
Οι «λαφυραγωγοί» της πολιτικής εξουσίας έχουν πλέον βγει στα ανοιχτά και «αρμενίζουν πλησίστιοι» υποδεικνύοντας (ή μήπως υπαγορεύοντας) πολιτικές αποφάσεις. Υποδεικνύουν πολιτικές αλλά και πρόσωπα μερικά εκ των οποίων οι ίδιοι τα έχουν ανασύρει από την αφάνεια δίνοντας τους βήμα προβολής. Δεν θα διακινδυνεύαμε ιδιαίτερα να διαψευσθούμε με την πρόβλεψη ότι σε λίγα χρόνια ή «δημοσιογραφία»(ή κάθε είδους «Τήλε-ειδικός» αναλυτής) θα είναι το «αγροτικό» για την πλειοψηφία των βουλευτών. Είναι χαρακτηριστικό επί του θέματος ότι στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση, σε μεγάλη περιφέρεια, μεταξύ των δέκα πρώτων σε ψήφους υποψήφιων ενός κόμματος οι έξη ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία.
Είναι στο χέρι του συνόλου της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, αλλά κυρίως της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να αποτρέψουν τον ολισθηρό για την δημοκρατία κατήφορο. Η πολιτική εξουσία οφείλει να είναι –στα πλαίσια που ορίζει το Σύνταγμα- η αδιαμφισβήτητη εξουσία του τόπου. Το ίδιο ασφαλώς οφείλει να πράξει και η Δικαιοσύνη. Το μήνυμα ότι δεν θα γίνουν ανεκτές στο μέλλον προσπάθειες παρεμβάσεων
Παρεμβάσεις επιχειρήθηκαν για την επιλογή του νέου Επιτρόπου της χώρας στην Ε.Ε.. Ο Πρωθυπουργός ως όφειλε τις αγνόησε αλλά ορισμένοι αποδεικνύοντας ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι οι καιροί άλλαξαν, δείχνουν τα δόντια τους και βάζουν τα φερέφωνά τους να «αλυχτούν» απειλητικά. Παρεμβάσεις επιχειρούνται και στο θέμα της επιλογής του Π.τ.Δ.. Το γεγονός αυτό ασφαλώς θα ήταν θεμιτό αρκεί αυτοί που το επιχειρούν τεκμηριωμένα -και όχι με υπαινιγμούς, «πληροφορίες», και χαριτωμένες «αναλύσεις»- να επιχειρηματολογούσαν επί του θέματος. Για παράδειγμα ποιά είναι τα πρόσωπα που «έχουν μπει ξανά στο κάδρο της προεδρικής εκλογής την τελευταία δεκαετία» και τα οποία έχουν «πορεία και λόγο στα δρώμενα της χώρας» και τι σημαίνει το «Τυπικώς(;) ο Ευριπίδης Στυλιανίδης την πρόταση για την εκλογή διαδόχου του Προκόπη Παυλόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας» και γιατί «για τους μυημένους, έχει κι αυτό μια μακιαβελική διάσταση»(ΤΑ ΝΕΑ, 21/9); Είναι «μακιαβελική» πρακτική -δηλαδή ενδεικτική της πυγμής της ηγεσίας- ότι έβαλε έναν «Καραμανλικό […] να εισηγηθεί τυπικώς» το σύστημα διαδοχής ενός άλλου Καραμανλικού; Τόσος σεβασμός στη Δημοκρατία και τους Συνταγματικούς θεσμούς στον καιρό της πολιτικής νεωτερικότητας; Μάλλον κάπου υπάρχει λάθος, ή στις στοχεύσεις της εφημερίδας και των συντακτών της, ή στους πληροφοριοδότες τους.
Επειδή τα κείμενα διανθίζουν και ονόματα συνεργατών του Πρωθυπουργού είναι ευκταίο να μην είναι πραγματικά στην δική τους σκέψη αυτό που στην εφημερίδα παρουσιάζεται ως: «Ο προσανατολισμός της κυβέρνησης είναι στην περίπτωση που δεν επιτυγχάνεται ούτε πλειοψηφία 151 να προβλέπεται ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας σε μια καταληκτική ψηφοφορία και τη σχετική πλειοψηφία των παρόντων στη Βουλή» »(ΤΑ ΝΕΑ, 21/9)! Έστω και ως μπλόφα σε «παρτίδα πολιτικού πόκερ» η απειλή –απευθυνόμενη σε εχθρούς και φίλους- ότι μπορεί να εκλεγεί Π.τ.Δ. με τη «σχετική πλειοψηφία των παρόντων» είναι απαράδεκτη. Η αλαζονεία της εξουσίας που γιγαντώνεται εξελισσόμενη σε Ύβρη -η οποία με τη σειρά της επιφέρει την Νέμεση- δεν αφορά μόνο «νταβατζήδες», αφορά και πολιτικούς, ιδιαίτερα μάλιστα τους «διορισμένους».
Αντώνης Αντωνάκος
22-09-2019
antonakosantonis@gmail.comhttp://www.antonakos.edu.gr
Κατηγορία
Άρθρα & Απόψεις
Δευτέρα, 23 Σεπτεμβρίου 2019 14:21
Ο.Λ.Μ.Ε.: Παράταση της προθεσμίας για τις εγγραφές στα νέα τμήματα ΕΠΑΛ
Ο.Λ.Μ.Ε. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ
Ερμού & Κορνάρου 2
ΤΗΛ: 210 32 30 073 - 32 21 255
FAX: 210 33 11 338
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Αθήνα, 23/09/19
ΠΡΟΣ:
Την Υπουργό Παιδείας
Κα Νίκη Κεραμέως
Την Υφυπουργό Παιδείας
Κα Σοφ. Ζαχαράκη
την Γεν. Γραμματέα ΠΕ και
ΔΕ του ΥΠΑΙΘ
Κα Αναστ. Γκίκα
ΘΕΜΑ: Παράταση της προθεσμίας για τις εγγραφές στα νέα τμήματα ΕΠΑΛ
Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ,
Αξιότιμη Κυρία Υφυπουργέ,
Αξιότιμη Κυρία Γενικέ Γραμματέα,
Την Παρασκευή 20/9/2019 εγκρίθηκε από το ΥΠΑΙΘ ένας αριθμός ολιγομελών τμημάτων στα ΕΠΑΛ.
Παράλληλα, δόθηκε εντολή να μείνει ανοιχτό το σύστημα για εγγραφές στα νέα τμήματα – και ορθώς – αλλά με διορία έως το Σάββατο 21/9/2019 τα μεσάνυχτα.
Θεωρούμε ότι αυτό το χρονικό διάστημα είναι πολύ μικρό κι ως εκ τούτου ζητούμε να δοθεί παράταση τουλάχιστον έως τις 24/9/2019 ώστε να ολοκληρωθούν οι εγγραφές στα νέα τμήματα.
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Δευτέρα, 23 Σεπτεμβρίου 2019 14:18
Τα εθνικά μας “προσωπικά δεδομένα”
Σε αυτή την Πολιτεία που ζούμε έχουμε ένα θεμελιώδη νόμο που τον λέμε Σύνταγμα.Αυτός στο προοίμιο του αναφέρει κι αποκαλύπτει ένα εθνικό προσωπικό μας δεδομένο.Μας πληροφορεί πως το Σύνταγμά μας είναι γραμμένο : “Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος”.Το άρθρο 1 § 3 αποκαλύπτει πως ο λαός μας ανήκει σε ένα έθνος : “Όλες oι εξoυσίες πηγάζoυν από τo Λαό, υπάρχoυν υπέρ αυτoύ και τoυ Έθνoυς και ασκoύνται όπως oρίζει τo Σύνταγμα.”
Στη συνέχεια μαθαίνουμε πως οι πολίτες αυτού του κράτους έχουν μια ιθαγένεια ελληνική αφού σύμφωνα με το άρθρo 4:
“1. Oι Έλληνες είναι ίσoι ενώπιoν τoυ νόμoυ.
2. Oι Έλληνες και oι Eλληνίδες έχoυν ίσα δικαιώματα και υπoχρεώσεις.
3. Έλληνες πoλίτες είναι όσoι έχoυν τα πρoσόντα πoυ oρίζει o νόμoς. Eπιτρέπεται να αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια μόνo σε περίπτωση πoυ κάπoιoς απέκτησε εκoύσια άλλη ιθαγένεια ή πoυ ανέλαβε σε ξένη χώρα υπηρεσία αντίθετη πρoς τα εθνικά συμφέρoντα, με τις πρoϋπoθέσεις και τη διαδικασία πoυ πρoβλέπει ειδικό− τερα o νόμoς.
4. Mόνo Έλληνες πoλίτες είναι δεκτoί σε όλες τις δημόσιες λειτoυργίες, εκτός από τις εξαιρέσεις πoυ εισάγoνται με ειδικoύς νόμoυς.
5. Oι Έλληνες πoλίτες συνεισφέρoυν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλoγα με τις δυνάμεις τoυς.
6. Kάθε Έλληνας πoυ μπoρεί να φέρει όπλα είναι υπoχρεωμένoς να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας, σύμφωνα με τoυς oρισμoύς των νόμων.
7. Tίτλoι ευγένειας ή διάκρισης oύτε απoνέμoνται oύτε αναγνωρίζoνται σε Έλληνες πoλίτες.”
Σκοπός της Παιδείας λέει το Σύνταγμά μας είναι η “ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, η ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και η διάπλασή τoυς σε ελεύθερoυς και υπεύθυνoυς πoλίτες”
Ολα τα παραπάνω σε συνδυασμό με το σταυρό στη σημαία μας αποτελούν τα εθνικά “προσωπικά μας δεδομένα” που κανένας δεν μπορεί να αποκρύψει γιατί αυτοί είμαστε οι Έλληνες.
Μπορεί στην Πολιτεία μας να έχουμε δεχτεί και αλλοδαπούς μετανάστες και πρόσφυγες αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να απωλέσουμε τα εθνικά μας χαρακτηριστικά για να δείξουμε ευγένια και φιλοξενία στους συνανθρώπους μας.
Προχθές το Ανώτατο δικαστήριο με τις αποφάσεις της Ολομελείας του έκρινε, ότι με τη διδασκαλία των θρησκευτικών στα σχολεία «πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές».
Στις αποφάσεις σημειώνεται ότι για τους ετερόδοξους ή άθεους ή αλλόδοξους μαθητές δίδεται η ευχέρεια της απαλλαγής από το μάθημα και ως εκ τούτου δεν υποχρεώνονται να το παρακολουθήσουν.
“Η δημοκρατική πόλη καταφέρνει να επιτύχει την ισορροπία ώστε να μη θυσιάσει τον πολίτη στο βωμό της πόλης αλλά και να μην υποτάξει την πόλη στην αυθαιρεσία και στην ιδιοτέλεια του πολίτη.Αυτό είναι το επίτευγμα της ελληνικής πόλης.Να αποδεχτεί χωρίς να εξαφανίσει τις διαφορές, να κατανοήσει την ανθρώπινη φύση για φιλοπρωτία και να τη διοχετεύεσει ώστε η τάση αυτή να υπηρετεί το κοινό καλό”.
Τα παραπάνω λόγια αν και αναφέρονται επί λέξει στο μάθημα της Πολιτειακής Παιδείας της Α τάξης των Γενικών Λυκείων και ΕΠΑΛ φαίνεται δεν έχουν εμπεδωθεί ούτε από τους πολιτικούς μας, ούτε από τους σύγχρονους διαμορφωτές της politically correct άποψης.
Του Αθανάσιου Κατσίμπελη*
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
