Newsletter

Συμπληρώστε το e-mail σας και διαβάστε το καθημερινό newsletter από το dictyo.gr
  
  
  
Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Ιούνιος 2019 - ΔΙΚΤΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ dictyo.gr
Κυριακή, 09 Ιουνίου 2019 01:08

Κατσαπλιάδες

 

Κατσαπλιάδες
Η λέξη «κατσαπλιάς» κατ΄άλλους έχει άγνωστη ετυμολογία, κατ΄άλλους έχει την ρίζα της στην, αλβανικής προελεύσεως, λέξη «πλιάτσικο».
Όπως και να έχει στην καθομιλουμένη σημαίνει αυτόν που λεηλατεί, αρπάζει και φεύγει.
Όταν επέστρεψε ο Ν.Ζαχαριάδης στην Ελλάδα ( 29/5/1945) από το Νταχάου όπου εκρατείτο, σε μια ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή είπε, απαξιωτικά, πως ο ΕΛΑΣ είχε πνεύμα κατσαπλιάδικο.

Έκτοτε πέρασαν 75 χρόνια και η λέξη χρησιμοποιείτο κατά κόρον από τους νικητές του Εμφυλίου πολέμου εναντίον των αντιπάλων τους.
Τους αποκαλούσαν κατσαπλιάδες.
Πριν από λίγες ημέρες είχα γράψει πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξαντλήσει και την τελευταία ημέρα της εξουσίας του, απολαμβάνοντας όλο το μεγαλείο που αυτή προσφέρει στα στελέχη του.
Έπεσα έξω, μόνον ως προς τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Αυτά που ζούμε τις τελευταίες ημέρες φανερώνουν την νοοτροπία του πλιάτσικου που διακατέχει αυτούς τους ανθρώπους. Επειδή δεν μπορούν να φύγουν τελευταίοι από το πάρτι - τους έδιωξαν οι οικοδεσπότες για ανάρμοστη συμπεριφορά - παίρνουν μαζί τους και τα ποτήρια, τα μαχαιροπήρουνα, τις καρέκλες και τους πίνακες του σπιτιού. Κανονική λεηλασία.
Διορισμοί, ρυθμίσεις, εξυπηρετήσεις «πελατών».
«Μα και οι προηγούμενοι τα ίδια δεν έκαναν;», θα ρωτήσει ο αναγνώστης. «Αυτοί δεν διόρισαν μέσα σε 8 χρόνια 1.000 άτομα στην Βουλή;» Φυσικά και έγιναν όλα αυτά—και πολλά άλλα—και υπήρξε τιμωρία για όλα αυτά.
Το ΠΑΣΟΚ εξαϋλώθηκε και η Νέα Δημοκρατία, επί μια οκταετία, εκινείτο κάτω από το 30%. Έτσι το «νέο» κερδίζοντας ουσιαστικά όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2012 ως τις πρόσφατες ευρωεκλογές, καρπώθηκε την φθορά των «προηγούμενων».
Σήμερα, με τα όσα είδαμε να ξετυλίγονται μέσα στην Βουλή από την πλευρά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, και ο πιο ανυποψίαστος πολίτης αντιλαμβάνεται πως ο Α. Τσίπρας και η παρέα του είναι πολύ χειρότεροι από το «παλιό». Έπεσαν σαν τις ακρίδες στην δημόσια περιουσία και την ξεκοκαλίζουν μαζί με συγγενείς, αγαπητικούς και αγαπητικές, φίλους και πελάτες.
Το κάνουν απροκάλυπτα και προκαλούν.
Δεν αντιλαμβάνονται πόσο επιβαρυντικό είναι για τους ίδιους η επίκληση του επιχειρήματος «γιατί, και οι άλλοι τα ίδια δεν έκαναν;»
Μα οι πολίτες τους ψήφιζαν από το 2012 γιατί είχαν πειστεί πως οι Συριζαίοι είναι διαφορετικοί από τους «προηγούμενους». Αυτό ήταν το κεντρικό τους σύνθημα.
Μέσα σε τέσσερα χρόνια απέδειξαν πως αυτοί έκαναν πολύ χειρότερα από το «παλιό καθεστώς», θρυμματίζοντας έτσι τον μύθο του «ηθικού πλεονεκτήματος».
Από την άλλη πλευρά, στην Νέα Δημοκρατία υπάρχει ένας νέος ηγέτης που η παρουσία του προδιαθέτει θετικά. Εμπνέει εμπιστοσύνη πως δεν θα ακολουθήσει την πεπατημένη της λεηλασίας του Ελληνικού Δημοσίου. Ελπίζω ο Κ.Μητσοτάκης να αντιλαμβάνεται πως δεν αρκεί η συνετή και μετρημένη πολιτική του.
Οι ηγέτες κρίνονται κυρίως από το ήθος της εξουσίας τους.

 Του Σάκη Μουμτζή
 liberal.gr
Κατηγορία Πολιτική
 

Τσίπρας το 2014: Σε 1 μήνα θα ετοιμάζουν βαλίτσες για να φύγουν από το Μέγαρο Μαξίμου
Κατηγορία Πολιτική

 

Ευτελίζοντας την Δημοκρατία…
Είναι αδύνατο για τον κοινό πολίτη να γνωρίζει, με γνώμονα τον Σύνταγμα, ποιος έχει δίκιο στην πολιτική διαμάχη που έχει ξεσπάσει με αφορμή την επιλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης. Έτσι, κατά κανόνα, τοποθετείται –όπως άλλωστε και σε πληθώρα άλλων θεμάτων- με βάση την κομματική του προτίμηση. Όμως ανεξάρτητα από το ποίος τελικά θα «επικρατήσει» –με βάση και την απόφαση του Π.τ.Δ.- ένα είναι βέβαιο. Σε αυτή την διαμάχη υπάρχει σίγουρα ένας ηττημένος που δεν είναι άλλος από την ίδια την Δικαιοσύνη. Γιατί αυτό που εισπράττει ο πολίτης από την σφοδρότητα της διαμάχης είναι ότι τελικά η Δικαιοσύνη «δεν είναι τυφλή».

 

Άλλωστε τόσο η αντιμετώπιση, από την πλευρά των κομμάτων, μιας σειράς αποφάσεών της, όσο και η -ενοχλητική για την κοινή συνείδηση- αδόκητη και άκαρπη λήξη μεγάλων υποθέσεων (λίστες Λαγκάρντ και Μπόργκιανς, υπόθεση Γεωργίου κ.λπ.) την ώρα που η κοινωνία «αναστενάζει» κάτω από το βάρος της οικονομικής καταστροφής έχουν ήδη τρώσει το κύρος της. Όταν μάλιστα την ίδια περίοδο, της κρίσης, υπήρξαν αποφάσεις που -αντιμετωπίζοντας διαφορετικά τα «ειδικά μισθολόγια» από τους υπόλοιπους εργαζόμενους και συνταξιούχους- υποδήλωναν ότι τελικά δεν είναι όλοι οι πολίτες «ίσοι έναντι του νόμου».
Η υπόνοια της, υποκρυπτόμενης, πολιτικής σκοπιμότητας, υπό την οποία λαμβάνονται σημαντικές αποφάσεις, τείνοντας να εμπεδωθεί στην κοινή συνείδηση τραυματίζει την αξιοπιστία του Δημοκρατικού πολιτεύματος. Την υπόθεση, βεβαίως, δεν διευκολύνουν και οι τοποθετήσεις της πλειονότητας του «εκδιδόμενου τύπου», έντυπου και ηλεκτρονικού, αφού -πέραν του γεγονότος ότι κατευθύνονται συνήθως από πολιτική και την συναφή οικονομική σκοπιμότητα- υπάρχουν δικαστικές εκκρεμότητες που την αφορούν και ρίχνουν σκιές υποψίας στις μελλοντικές αποφάσεις όποιες και αν είναι αυτές.
Εξ άλλου η εκκρεμούσα υπόθεση Novartis, εξακριβωμένο διεθνές σκάνδαλο που κανένας πολίτης δεν πιστεύει ότι έχει αφήσει «άθικτη» την Ελλάδα, είναι ήδη «ναρκοθετημένη» στην συνείδηση του λαού. Η ετυμηγορία για τους εμπλεκόμενους θα προσληφθεί ανάλογα με το ποιος θα έχει τοποθετήσει την ηγεσία της δικαιοσύνης. Ενδεχόμενη αθώωση των εμπλεκόμενων πολιτικών από την ηγεσία που επέλεξε η σημερινή κυβέρνηση θα εκληφθεί ως περισσότερο αντικειμενική από την κοινή γνώμη. Το αντίθετο θα συμβεί στην περίπτωση καταδίκης. Αντίστροφα θα λειτουργήσουν οι ίδιες αποφάσεις αν η ηγεσία επιλεγεί από την νέα κυβέρνηση.
Οδηγείται, εν τέλει, ο πολίτης να αναρωτηθεί: γιατί δεν φρόντισαν τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα να θωρακίσουν την Δικαιοσύνη καθιστώντας την πραγματικά ανεξάρτητη; Γιατί δεν πρόβλεψαν, έστω, η επιλογή της ηγεσίας να γίνεται με αυξημένη πλειοψηφία του Κοινοβουλίου (2/3 ή 3/5 τουλάχιστον); Αλλά, όταν, υπάρχει η πιθανότητα να καταργηθεί αυτή η πρόνοια του Συντάγματος και για τον Π.τ.Δ. ο οποίος από πόλος σύνθεσης και σταθερότητας κινδυνεύει να καταντήσει «διακοσμητικό παρακολούθημα» της προσωποπαγούς πρωθυπουργοκεντρικής εξουσίας αυτά τα ερωτήματα περιττεύουν. Εν τω μεταξύ ο νυν Πρόεδρος, όποια απόφαση και να πάρει, θα αποτελέσει τον σάκο του μποξ για τους «ηττημένους». Το 1972 ο Μωρίς Ζενεβουά έγραφε: «Η Ελλάς του Καραμανλή ή η Δημοκρατία δυσχερής», σήμερα θα λέγαμε: «Η Ελλάς του 2019 ή η Δημοκρατία δυστυχής».
Αντωνάκος Αντώνης
21-05-2019

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.">antonakosantonis@gmail.com          http://www.antonakos.edu.gr

Κατηγορία Άρθρα & Απόψεις

 

                                                            
ΥΠΟΜΝΗΜΑ του Δ.Σ. της  ΟΛΜΕ ΠΡΟΣ ΥΠΠΕΘ
ΓΙΑ ΚΛΑΔΟ ΤΕ1
Σε συνέχεια της ανακοίνωσης του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ της 14/3/2019 για την άρση αδικιών σε συναδέλφους κλάδου ΤΕ1 στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των αναφερόμενων στην ανακοίνωση αυτή αιτημάτων,  το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ προτείνει: 

 

  1. Στο νόμο 4327/2015, άρθρο 17, παράγραφος 2.γ.ββ, και μετά τη φράση «Για τις θέσεις Διευθυντών Ε.Κ., …..και ΠΕ20», να προστεθεί η φράση«Κατ εξαίρεση για τις θέσεις Διευθυντών Ε.Κ. υποψήφιοι μπορεί να είναι και εκπαιδευτικοί του κλάδου ΤΕ1, οι οποίοι κατέχουν οποιοδήποτε πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ως προσόν για τον διορισμό τους, ή κατέχουν μεταπτυχιακό τίτλο συναφή με το αντικείμενο απασχόλησης τους ως υπαλλήλων»
  1. Στο νόμο 4354/2015, άρθρο 9, στο τέλος της παραγράφου 3 και μετά την περίπτωση δ., να προστεθεί περίπτωση ε., ως εξής: «ε. Επίσης εκπαιδευτικοί κλάδου ΤΕ1 της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων, συναφών με το αντικείμενο απασχόλησης του υπαλλήλου, προωθούνται κατά δύο (2) Μ.Κ. στην κατηγορία που ανήκουν».
Πρόεδρος                                                                  Γ. Γραμματέας
Νικηφόρος Κωνσταντίνου                                      Βαγγέλης Μπουντουλούλης
Κατηγορία Εκπαιδευτικά Νέα

Εκπαιδευτικά Νέα