Απόσπαση εκπαιδευτικού ΠΕ06 σε σχολεία της Κύπρου για το σχολικό έτος 2018-2019
«Ή τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν!»
Τα ανόητα φτιασιδώματα της εικόνας της κυβέρνησης, μιας εικόνας που θυμίζει τα γκροτέσκο πρόσωπα-μάσκες, πληθωρικά βαμμένα, του Φελίνι.
Ο Τσίπρας, πρωθυπουργός της χώρας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ύψωσε με αναίδεια το δάκτυλο, μιλώντας σε μια στημένη σύσκεψη «αρμοδίων», για να μας πει ότι «ανέλαβε περισσότερες ευθύνες από αυτές που του αναλογούν…», σαν να μας λέει ότι και χάρη μας έκανε, λες και δεν είναι (και κατά νόμον, που λένε) ο αποκλειστικά υπεύθυνος για την κατάσταση της χώρας!
Ο μπάρμπα-Φώτης, θλιβερός και ολιγότατος, βγήκε από το προστατευμένο περιβάλλον της ΕΡΤ να μας… εξηγήσει ότι αντιλαμβάνεται ότι έχει μαυρίσει η ζωή των ανθρώπων από αυτό που συνέβη στο Μάτι, αλλά να μην ξεχνάμε και… υποτιμούμε ότι στις 21 Αυγούστου η χώρα «βγαίνει», από τα μνημόνια, ένα τεράστιο γεγονός «που δεν μπορεί κανείς να αποσιωπά και να βάζει στο περιθώριο…»!
Πώς να χωρέσει ο ανθρώπινος νους, όχι μόνο την παντελή απουσία πένθους, αλλά έστω και της πλέον στοιχειώδους συναίσθησης αλληλεγγύης προς τα θύματα και τις οικογένειές τους, που εκπέμπει τέτοιας ποιότητας πολιτικάντικος δημόσιος λόγος; Που δεν αφήνει την παραμικρή χαραμάδα να παρεισφρήσει η σκέψη έστω ότι εκφράζεται- άκομψα και αμήχανα- μια υποψία συγγνώμης;
«Το παραμύθι, δεν έχει δράκο…», ήταν η προσφιλέστερη ατάκα του Τσίπρα, στις απαντήσεις του στην κριτική και τις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης για το κατάντημα της χώρας.
Να, λοιπόν, που το «παραμύθι» απέκτησε τον «δράκο» του. Που καταπίνει αμάσητες τις «ψευδαισθήσεις», τους επικοινωνισμούς, το συνειδητό παραμύθιασμα της κοινωνίας. Καίει (στην κυριολεξία…) με τις φλόγες που βγαίνουν από τα ρουθούνια του, όλες τις μέχρι τώρα απόπειρες αποπροσανατολισμού και ψιμυθιώσεως της πραγματικότητας που παγίωσε ο ΣΥΡΙΖΑ με τις εσκεμμένες «ψευδαισθήσεις» του…
Ο χαρισματικός ταχυδακτυλουργός, ο «μικρός» Αλέξης, πανικόβλητος αντιλαμβάνεται ότι δεν του «βγαίνει» τίποτε πλέον, ότι ξέμεινε ξαφνικά από τρικ και «κόλπα». Δεν έχει και δεν ξέρει άλλα.
Πολύ φοβάμαι ότι εκείνο το ανατριχιαστικό «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν!» του 2014, ήταν απλώς το… διαφημιστικό τρέιλερ.
Θ.Οικονομόπουλος
Μητσοτάκης: Αντί για φιέστες, στις 20 Αυγούστου ο Τσίπρας να προκηρύξει εκλογές

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας χαρακτηρίζει «αφηρημένη» την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον Πρωθυπουργό και τονίζει ότι το μόνο που μένει να κάνει, είναι στις 20 Αυγούστου, «ημερομηνία ορόσημο κατά τον ίδιο, αντί να στήσει φιέστες, να προκηρύξει εκλογές και μετά από τέσσερις εβδομάδες να αποφασίσει ο ελληνικός λαός για το πώς και με ποιον τρόπο και με ποιους πρέπει να πορευτούμε στο μέλλον».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκφράζοντας την εμπιστοσύνη του στη Δικαιοσύνη υπογραμμίζει ότι «Οι ευθύνες θα διερευνηθούν και θα αποδοθούν. Οι πολιτικές ευθύνες όμως είναι εδώ και αυτό το οποίο ενοχλεί ακόμα περισσότερο είναι ότι όσο αυξάνει το διαζύγιο που παίρνει ο κ. Τσίπρας με την κοινωνία, τόσο εντείνεται η αλαζονεία του. Και αυτό είναι ασυγχώρητο».
Ο κ. Μητσοτάκης κάνει λόγο για κυνισμό και απόπειρα επικοινωνιακής διαχείρισης μίας μεγάλης τραγωδίας από την πλευρά της κυβέρνησης. «Αντί κάποιοι να σκύψουν το κεφάλι, να συναισθανθούν αυτό το οποίο έγινε, το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να κουνήσουν το δάκτυλο, να επιρρίψουν ευθύνες σε άλλους, στους αυθαιρετούχους, στους πολίτες, οι οποίοι κάηκαν, στους ίδιους τους νεκρούς. Και να πουν ότι εμείς δεν φταίμε για τίποτα, διότι όλα αυτά είναι παθογένειες 40 ετών. Όταν -προσέξτε- ο ίδιος ο κ. Τσίπρας ήταν αυτός που έδωσε την εντολή να κατατεθεί η τροπολογία τότε, που φέρει και την υπογραφή των αρμοδίων υπουργών, για την αναστολή των κατεδαφίσεων. Να σταματήσουμε, λοιπόν, επιτέλους σ’ αυτόν τον τόπο να προσποιούμαστε. Και ηγεσία, για εμένα, σημαίνει πραγματική ανάληψη ευθύνης. Εγώ περίμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων αυτών που διαχειρίστηκαν την κρίση, να δω -με πρώτο τον πρωθυπουργό- πραγματική συντριβή. Αντ’ αυτού, είδα πάλι χθες αυτήν τη θλιβερή επικοινωνιακή φιέστα στο Λαύριο, ούτε καν στο Μάτι, στο Λαύριο, 30 χιλιόμετρα μακριά από το Μάτι, χαμόγελα και χαριεντίσματα. Είναι ντροπή και είναι θλιβερό το θέαμα, για άλλη μια φορά», επισημαίνει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.
Ο πρόεδρος της ΝΔ υποστηρίζει ότι ο Πρωθυπουργός δεν διδάχτηκε τίποτα από την τραγωδία και στέκεται στην επιλογή του νέου γραμματέα Πολιτικής Προστασίας. «Ξέρετε τι θα περίμενα από τον κ. Τσίπρα; Στην κρίσιμη θέση του γραμματέα Πολιτικής Προστασίας να κάνει πραγματικά μια προσπάθεια να επιλέξει -αν είναι δυνατόν και με διακομματική συναίνεση- ένα πρόσωπο αναγνωρισμένου κύρους και επιχειρησιακής επάρκειας. Αντ’ αυτού, επέλεξε ένα κομματικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο μάλιστα έχει ένα γκρίζο παρελθόν σε εξοπλιστικά προγράμματα. Έμαθε άραγε τίποτα ο κ. Τσίπρας από όλα αυτά τα τραγικά τα οποία έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες; Φοβάμαι πως όχι. Άρα, τα κροκοδείλια δάκρυα και η δήθεν προσπάθεια να μας πει ότι κάτι αλλάζει, δεν επιβεβαιώνεται από τις ίδιες τις επιλογές τις οποίες κάνει», τονίζει.
Επιμένοντας στο αίτημα του για εκλογές ο κ. Μητσοτάκης τονίζει ότι «Η χώρα δεν έχει να περιμένει τίποτα πια από τον κύριο Τσίπρα. Απολύτως τίποτα. Ούτε από τον κύριο Τσίπρα, ούτε από τους Υπουργούς του, ούτε από τους μελλοντικούς Υπουργούς του σε ενδεχόμενο ανασχηματισμού, ο οποίος θα γίνει μόνο για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου. Έχει εξαντλήσει τον πραγματικό της βίο αυτή η κυβέρνηση. Αρκετή ζημιά έκανε στη χώρα. Ήρθε η ώρα να φύγει». Επισημαίνει επίσης ότι όσο περνάει ο χρόνος τα πράγματα στη χώρα δεν πάνε καλύτερα αλλά, χειρότερα. «Και σήμερα, εδώ που βρισκόμαστε, όλοι αναγνωρίζουν ότι η χώρα χρειάζεται μία επανεκκίνηση. Restart, για να χρησιμοποιήσω και τη γλώσσα της νέας γενιάς. Ένα πολιτικό restart που μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από εκλογές. Τι πραγματικά μπορεί να περιμένει κανείς από αυτήν την κυβέρνηση τους επόμενους 9, 12 μήνες, αν υποθέσουμε ότι θα εξαντλήσει τη θητεία της; Θα σας πω τι θα περιμέναμε, εάν συμβεί αυτό. Μεγαλύτερη τοξικότητα, μεγαλύτερη πόλωση, περισσότερο δηλητήριο»
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάλλει κατά της κυβέρνησης και για τη μεταφορά Κουφοντίνα στις αγροτικές φυλακές στο Βόλο. «Εδώ και τρία χρόνια ισχυρίζομαι με στοιχεία ότι η κυβέρνηση αυτή κάνει ό,τι μπορεί για να διευκολύνει καταδικασμένους τρομοκράτες, κατά συρροή δολοφόνους, ικανοποιώντας αργά, αλλά σταθερά όλα τους τα αιτήματα. Θα ρωτήσετε τον κ. Τσίπρα και τους υπουργούς του ποιες είναι οι ανάγκες που τους υπαγορεύουν να κάνουν τέτοιες διευκολύνσεις απέναντι στους καταδικασμένους τρομοκράτες. Δεν έχω καμία πρόθεση και καμία διάθεση ούτε να προσωποποιήσω αυτή τη συζήτηση. Και καταλαβαίνετε ότι, για μένα, δεν είναι μια συζήτηση συναισθηματικά αδιάφορη, ούτε να μπω σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση με τον κάθε κ. Κοντονή. Το μόνο που θα σας πω είναι ότι οι καταδικασμένοι τρομοκράτες πρέπει να βρίσκονται σε φυλακές υψίστης ασφάλειας. Και εκεί θα βρεθούν εφόσον ο ελληνικός λαός μας εμπιστευθεί την διακυβέρνηση του τόπου. Αμετανόητοι καταδικασμένοι τρομοκράτες. Ο κύριος Κουφοντίνας έχει δολοφονήσει 11 ανθρώπους. Έχει καταδικαστεί σε 11 φορές ισόβια. Δεν έχει ζητήσει ποτέ καμία συγγνώμη και παραμένει σήμερα ο ιδεολογικός καθοδηγητής της επόμενης γενιάς τρομοκρατών. Και αυτόν τον άνθρωπο η κυβέρνηση, ο κ. Τσίπρας, - για αυτό σε αυτόν τελικά καταλήγουν όλα - τον έστειλε στις αγροτικές φυλακές Βόλου για να κάνει έτσι πιο χαλαρή την παραμονή του», σημειώνει.
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, αναφερόμενος στην Οικονομία μιλά για θίασο που κυβέρνησε τη χώρα τους πρώτους έξι μήνες του 2015 και τονίζει ότι δεν υπάρχει καθαρή έξοδος. «Δεν υπάρχει καθαρή έξοδος. Διότι υπάρχουν προψηφισμένα μέτρα, μειώσεις συντάξεων, μείωση του αφορολόγητου και υπάρχει και ένας αυστηρός μηχανισμός εποπτείας που θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμα. Και υπάρχουν επίσης δεσμεύσεις για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% τα οποία δυσκολεύουν πάρα πολύ τις δυνατότητες δημοσιονομικών ελιγμών της ελληνικής δημοκρατίας, της χώρας μας. Για ποια έξοδο, λοιπόν, από τα μνημόνια, συζητάμε;», επισημαίνει και κάνει λόγο για ένα «θίασο» που κυβέρνησε τη χώρα τους πρώτους έξι μήνες του 2015, για να φτάσει η Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, να αναγκαστεί να υπογράψει τρίτο πρόγραμμα και να παραταθεί αναίτια η κρίση για τουλάχιστον μια τριετία.
«Εμείς δεν ψηφίσαμε τις περικοπές των συντάξεων, ούτε την μείωση του αφορολόγητου. Αυτά είναι μέτρα τα οποία έχουν την υπογραφή του κ. Τσίπρα και του κ. Καμμένου. Είναι μέτρα τα οποία ήταν τελείως αχρείαστα και τα οποία προέκυψαν και προστέθηκαν σε ένα πολύ μεγάλο λογαριασμό, τον οποίο εξακολουθούν οι Έλληνες και πληρώνουν και σήμερα ακόμα, και θα πληρώνουν για αρκετά χρόνια ακόμα. Είναι ο λογαριασμός του πρώτου εξαμήνου του 2015 και βέβαια και της ανικανότητας και της καθυστέρησης στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που και σήμερα ακόμα χαρακτηρίζει αυτή την κυβέρνηση. Κατά συνέπεια, μην μας ρωτάτε εμάς για το αν μπορούν να αλλάξουν μέτρα τα οποία εμείς δεν τα ψηφίσαμε και με τα οποία προφανώς και δεν συμφωνούμε», τονίζει.
Έρχεται άλλη σφαλιάρα για τον Ερντογάν – Η Ρωσία του έδωσε ένα μήνα διορία να φύγει ο τουρκικός στρατός από το Ιντλίμπ!

Οι εξελίξεις στη Συρία το επόμενο διάστημα αναμένεται να είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.
Μάλλον μετά τη συνάντηση Τραμπ-Πούτιν στο Ελσίνκι, έχουν συμφωνηθεί σε γενικές γραμμές τα της επόμενης μέρας για τη Συρία, στα οποία μάλλον η Τουρκία δεν θα έχει το ρόλο που σχεδίαζε!
Συγκεκριμένα, ενώ η Ρωσία κρατάει υπό τον έλεγχό της, μαζί με τους Κούρδους του YPG, την περιοχή Τελ Ριφάτ και το στρατιωτικό αεροδρόμιο Μένεγκ, που μπορεί να αποτελέσει βάση εξόρμησης για την ανακατάληψη του Αφρίν από τους Κούρδους, έρχεται τώρα το προσκήνιο και η αποχώρηση των Τούρκων στρατιωτών από το Ιντλίμπ, όπου ο τουρκικός στρατός έχει εγκαταστήσει 12 παρατηρητήρια, στο πλαίσιο της συμφωνίας της Αστανά, για δημιουργία Ζωνών Αποκλιμάκωσης.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Τουρκία προσπαθεί να συκροτήσει στην περιοχή στρατεύματα 100 χιλιάδων ανδρών από τους αντιπολιτευομένους, και ενισχύει τις θέσεις της, για να αποκρούσει την επιχείρηση του στρατού της Συρίας.
Από την άλλη πλευρά, ο Ταγίπ Ερντογάν, στη συζήτησή του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τις 14 Ιουλίου, είπε ότι αν ο στρατός της Συρίας κάνει επιχείρηση ανακατάληψης του Ιντλίμπ, αυτό θα σημάνει το τέλος της συμφωνίας της Αστανά για τις ζώνες αποκλιμάκωσης.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ Άσαντ, δήλωσε ότι ήλθε η ώρα να ανακτήσει ο συριακός στρατός τον έλεγχο του Ιντλίμπ, που τώρα ελέγχεται από ομάδες που ανήκουν στο Ι.Κ. και την Αλ Κάιντα.
Επίσης, ο Άσαντ δήλωσε στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Tass ότι η επιχείρηση δεν θα σταματήσει στο Ιντλίμπ, εννοώντας ότι θα συνεχιστεί μέχρι να εκδιωχθούν ο τουρκικός στρατός και οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης από το Αφρίν και την Αλ Μπαμπ.
Αποσπάσεις εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στα Πειραματικά & Πρότυπα Σχολεία για το διδακτικό έτος 2018-2019
Ειδικότητες Δημοσίων ΙΕΚ Έτους Κατάρτισης 2018-2019
ΕΝΑΡΞΗ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΔΙΕΚ 2018-2019
Προς διευκόλυνση των υποψηφίων έχει αναρτηθεί και αρχείο με ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ στην ηλεκτρονική διεύθυνση όπου ήδη έχει αναρτηθεί και η Πρόσκληση.
Πρόγραμμα Επαναληπτικών Πανελλαδικών εξετάσεων ΕΠΑΛ 2018
Από το Υπουργείο Παιδείας ανακοινώνεται το πρόγραμμα των επαναληπτικών εξετάσεων μαθημάτων γενικής παιδείας και ειδικότητας των ΕΠΑΛ.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΕΤΟΥΣ 2018 των ΕΠΑΛ
Ως ώρα έναρξης εξέτασης ορίζεται για όλα τα μαθήματα η 16.00 μ.μ. Η προσέλευση των υποψηφίων στις αίθουσες εξέτασης γίνεται 30 λεπτά τουλάχιστον πριν από την έναρξη των εξετάσεων.
Οι υποψήφιοι των εσπερινών ΕΠΑΛ, ανεξαρτήτως της κατηγορίας με την οποία επέλεξαν να εξεταστούν στις εξετάσεις της τακτικής εξεταστικής περιόδου, συμμετέχουν στις επαναληπτικές εξετάσεις μαζί με τους υποψηφίους των ημερησίων ΕΠΑΛ σε κοινά θέματα στα μαθήματα όπου η εξεταστέα ύλη είναι κοινή και σε διαφορετικά στο μάθημα «Ελληνική Γλώσσα (Νέα Ελληνική Γλώσσα)» όπου η ύλη διαφοροποιείται, σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου γ της παρ. 1 του άρθρου 28 του Ν. 4521/2018 (ΦΕΚ 38 Α’).
Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με την Υ.Α. Φ.253.2/92419/Α5/01-06-2017, οι υποψήφιοι των Επαγγελματικών Λυκείων, οι οποίοι παραπέμπονται στις επαναληπτικές εξετάσεις, εισάγονται σε ποσοστό θέσεων 0,5% επιπλέον του αριθμού εισακτέων ανά Τμήμα σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Τεχνολογικού Τομέα (Τ.Ε.Ι., Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.) και σε Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης. Προϋπόθεση για την εισαγωγή σε κάποια σχολή ή Τμήμα ή εισαγωγική κατεύθυνση είναι να λάβουν οι εξεταζόμενοι στις επαναληπτικές αυτές εξετάσεις βαθμολογία τουλάχιστον ίση με αυτήν του τελευταίου επιτυχόντα των πανελλαδικών εξετάσεων της τακτικής εξεταστικής περιόδου της αντίστοιχης κατηγορίας ημερησίου λυκείου (ΕΠΑ.Λ.) στη συγκεκριμένη σχολή, Τμήμα ή εισαγωγική κατεύθυνση.
Η Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης (626) και ο Ακάθιστος Ύμνος
Μία από τις συγκλονιστικότερες σελίδες της βυζαντινής ιστορίας είναι η συνδυασμένη επίθεση των Αβάρων και των Περσών εναντίον της Κωνσταντινούπολης τον Αύγουστο του 626 κι ενώ ο αυτοκράτορας Ηράκλειος είχε εκστρατεύσει στη Μικρά Ασία εναντίον των Περσών. Οι Βυζαντινοί επικράτησαν και απέδωσαν τη νίκη τους στην Παναγία, στην οποία αφιέρωσαν τον «Ακάθιστο Ύμνο».
Όταν ο Ηράκλειος ανέλαβε την εξουσία στο Βυζάντιο (610), η αυτοκρατορία βρισκόταν σχεδόν υπό κατάρρευση, από την άφρονα διακυβέρνηση του στρατηγού Φωκά. Οι Σλάβοι άρχισαν να γίνονται και πάλι απειλητικοί, όπως και οι Άβαροι, νομαδικός λαός μογγολικής καταγωγής, που είχε εγκατασταθεί στις ουγγρικές πεδιάδες.
Ο πιο μεγάλος κίνδυνος, όμως, εξακολουθούσε να είναι οι Πέρσες, που δια του βασιλιά τους Χοσρόη Β’ ήθελαν να διώξουν τους Βυζαντινούς από την Ανατολική Μεσόγειο. Το 614, μάλιστα, κυρίευσαν την Ιερουσαλήμ και μετέφεραν τον Τίμιο Σταυρό στην πρωτεύουσά τους.
Μία από τις πρώτες προτεραιότητες του νέου αυτοκράτορα ήταν το ξεκαθάρισμα των σχέσεων Βυζαντίου και Περσίας. Η απόφασή του ήταν να τις λύσει με τα όπλα και γι’ αυτό το λόγο συγκρότησε ισχυρό στρατό. Προσέδωσε, μάλιστα, στην εκστρατεία του χαρακτήρα ιερού πολέμου, αφού το σύμβολο του Χριστιανισμού βρισκόταν ακόμη σε χέρια απίστων. Πρώτα, όμως, φρόντισε να κλείσει συμφωνία με τους Αβάρους για να έχει τα νώτα του καλυμμένα.
Ο πόλεμος με τους Πέρσες κράτησε έξι χρόνια (622-628) και ήταν μία σκληρή αναμέτρηση ανάμεσα στις δύο μεγάλες δυνάμεις της εποχής. Ο Χοσρόης δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια και για να αντιμετωπίσει τον Ηράκλειο ήλθε σε συμφωνία με τον χαγάνο (ηγεμόνα) των Αβάρων για κοινή δράση εναντίον των Βυζαντινών.
Πράγματι, στις αρχές Μαΐου του 626, οι Άβαροι συνεπικουρούμενοι από σλαβικά φύλα – Χρωβάτες (Κροάτες) και Σέρβους – πολιόρκησαν κατ’ αρχάς τη Θεσσαλονίκη επί 33 ημέρες και αφού απέτυχαν, στράφηκαν προς την Κωνσταντινούπολη, έξω από τα τείχη της οποίας έφθασαν στις 29 Ιουνίου. Το ίδιο διάστημα έφθασε από τη Μικρά Ασία και μία περσική στρατιά υπό τον Σαρβαραζά, η οποία στρατοπέδευσε στη Χαλκηδόνα. Η Πόλη κλείστηκε από παντού.
Στις 30 Ιουλίου, οι Άβαροι έστησαν πολιορκητικά μηχανήματα και την επομένη άρχισαν την επίθεση. Η δύναμη που παρέταξαν αριθμούσε από 80.000 έως 2.500.000 άνδρες, σύμφωνα με διάφορες πηγές. Το πιθανότερο, όμως, ήταν να μην ξεπερνούσαν τους 150.000 άνδρες.
Η κατάσταση ήταν κρίσιμη για τους πολιορκούμενους, καθώς ο Ηράκλειος βρισκόταν εκτός της Κωνσταντινούπολης, πολεμώντας τους Πέρσες στη Μικρά Ασία. Στη θέση του είχε αφήσει τον ανήλικο γιο του Κωνσταντίνο, τον οποίο επιτρόπευαν ο πατριάρχης Σέργιος και ο μάγιστρος Βώνος.
Από την πρώτη στιγμή της πολιορκίας οι Βυζαντινοί γνωρίζοντας τον άπληστο χαρακτήρα του χαγάνου προσπάθησαν να τον δελεάσουν με χρήματα και χρυσό. Αυτός παρέμεινε ασυγκίνητος και ζητούσε μετ’ επιτάσεως την παράδοση της Πόλης. Είχε φαίνεται τους λόγους του, καθώς οι Βυζαντινοί υποδαύλιζαν με διάφορους τρόπους τις τάσεις ανεξαρτησίας που επεδείκνυαν οι Σλάβοι έναντι των Αβάρων.
Ο χαγάνος σε μία κίνηση αντιπερισπασμού έριξε μέσα στον Κεράτιο κόλπο μονόξυλα πλοιάρια, τα οποία είχαν κατασκευάσει σλάβοι, προκαλώντας αναταραχή στους Βυζαντινούς. Στις 3 Αυγούστου έριξε και τα υπόλοιπα μονόξυλα που διέθετε στο Βόσπορο, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως αποβατικά για τη μεταφορά των περσικών δυνάμεων.
Στις 6 Αυγούστου, οι Άβαροι επιτέθηκαν σ’ ένα ασθενές τμήμα των τειχών της Κωνσταντινούπολης και κατέλαβαν την εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών, στην οποία οχυρώθηκαν. Την επομένη, το κατασκοπευτικό δίκτυο των Βυζαντινών είχε μία μεγάλη επιτυχία. Πληροφορήθηκε το σύνθημα της επίθεσης των σλαβικών πλοιαρίων, που ήταν το άναμμα πυράς από μία συγκεκριμένη θέση, που ονομαζόταν «Πτερόν». Ο Βώνος έδωσε διαταγή να ανάψουν φωτιές στη θέση «Πτερόν», οι οποίες προκάλεσαν την άκαιρη επίθεση των σλαβικών πλοιαρίων και καθώς ήταν προετοιμασμένοι οι Βυζαντινοί κυριολεκτικά τα αποδεκάτισαν. Την ίδια τύχη είχαν και τα μονόξυλα που μετέφεραν Πέρσες στρατιώτες από τη Χαλκηδόνα, τα οποία βυθίσθηκαν από το βυζαντινό ναυτικό. Γύρω στους 4.000 Πέρσες έχασαν τη ζωή τους.
Οι πολιορκημένοι πήραν θάρρος και από την πληροφορία ότι πλησιάζει με στρατό ο αδελφός του αυτοκράτορα, Θεόδωρος. Βγήκαν από τα τείχη και πέρασαν στην αντεπίθεση. Ο χαγάνος έλυσε την πολιορκία και με τον στρατό του αποχώρησε. Από τότε, οι Άβαροι δεν ξαναενόχλησαν τους Βυζαντινούς και εξαφανίστηκαν από τον ορίζοντα της αυτοκρατορίας. Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της περσικής στρατιάς Σαρβαραζάς «επέστρεψε μετ’ αισχύνης» στην πατρίδα του, όπως αναφέρουν οι χρονικογράφοι της εποχής.
Η θριαμβευτική νίκη των Βυζαντινών αποδόθηκε στην Παναγία. Ο Πατριάρχης, ο νεαρός Κωνσταντίνος, με όλους του επισήμους και τον λαό πήγαν στο ναό Παναγίας των Βλαχερνών και όλοι όρθιοι έψαλλαν τον λεγόμενο «Ακάθιστο Ύμνο» στην Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη τους στην «Τη υπερμάχω στρατηγώ».
Ακάθιστος Ύμνος (Χαιρετισμοί εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον)
Ένα από τα λαοφιλέστερα ποιήματα της ελληνορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης και φιλολογικό μνημείο άφταστης τελειότητας. Ένας ύμνος προς την Παναγία, που, όταν ψάλλεται στις εκκλησίες κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, προκαλεί ρίγη αληθινής συγκίνησης και πνευματικής ανάτασης στους πιστούς. «Ακάθιστος Ύμνος» ονομάστηκε, επειδή, όταν ψάλλεται, το εκκλησίασμα στέκεται όρθιο, ενώ η εναλλακτική ονομασία του «Χαιρετισμοί», προέρχεται από τη συχνά επαναλαμβανόμενη λέξη Χαίρε.
Ο Ακάθιστος Ύμνος ψάλλεται τμηματικά το βράδυ της Παρασκευής των τεσσάρων πρώτων εβδομάδων των Νηστειών και ολόκληρο το βράδυ της Παρασκευή της πέμπτης εβδομάδας των Νηστειών, κατά τη διάρκεια της Ακολουθίας του Ακάθιστου Ύμνου. Αποτελείται από το προοίμιο «Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια» και 24 οίκους (στροφές) με αλφαβητική ακροστιχίδα από το Α έως το Ω. Το πρώτο μέρος του ποιήματος (Α-Μ) αναφέρεται σε επεισόδια από τη ζωή της Παναγίας (Ευαγγελισμός, Γέννηση του Ιησού, Υπαπαντή κ.ά.) και το δεύτερο μέρος (Ν-Ω) σε θεολογικά θέματα. Αναφέρεται γενικότερα στην ενανθρώπιση του Ιησού και τη σωτηρία των ανθρώπων, ενώ εξαίρεται η συμβολή της Παναγίας.
Ο ποιητής του Ακαθίστου Ύμνου δεν είναι γνωστός, καθώς οι μακροχρόνιες έρευνες δεν έχουν καταλήξει σε αναμφισβήτητα συμπεράσματα. Έχουν αναφερθεί τα ονόματα του Ρωμανού του Μελωδού, του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Σέργιου, του διάκονου και ιαμβογράφου Γεωργίου Πισίδη, του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γερμανού Α’, του μητροπολίτη Νικομηδείας Γεωργίου Σικελιώτη, της Κασσιανής και του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φωτίου.
Η επικρατούσα παράδοση υποστηρίζει ότι ο Άκάθιστος Ύμνος γράφτηκε για τη διάσωση της Κωνσταντινούπολης από την πολιορκία των Αβάρων, ενός ταταρομογγολικού φύλου, το 626. Η σωτηρία της Βασιλεύουσας αποδόθηκε στην Υπέρμαχο Στρατηγό, την Υπεραγία Θεοτόκο.
Τσίπρας: Ο πρώτος και ο τελευταίος «ηγέτης» της Αριστεράς
Το ότι είναι διακεκηρυγμένα άθεος, ότι ουδέποτε ενυμφεύθη την σύντροφό του, ότι άδειασε στυγνά όσους τον ευεργέτησαν, ότι ουδέποτε είχε τις εθνικές ευαισθησίες του μέσου πολίτη, ότι ήταν και είναι κατ΄ ουσίαν αμόρφωτος και ανεκπαίδευτος, άσχετος εν τέλει, φαίνονταν απλές λεπτομέρειες στον μέσο Έλληνα. Ήταν το καλό παιδί και άτυχο παλικάρι. Γιατί οι κακοί ξένοι του έκαναν τον βίο αβίωτο. Επίσης αφού ο Τσίπρας τα κατάφερε, γιατί να μη τα καταφέρει ο οποιοσδήποτε, οτιδήποτε και αν έχει παραλείψει να κάνει ή αδυνατεί να κάνει; Οι έσχατοι ήλθαν πρώτοι. Και μία θυμωμένη κοινωνία όπως η δική μας γουστάρει τον αυτοκαταστροφικό μηδενισμό και τους Τσίπρες που φέρει. Ή τουλάχιστον γούσταρε μέχρι σήμερα.
Πάντως η ανάδειξη ηγέτη στον χώρο της μετεμφυλιακής αριστεράς ήταν πάντοτε ένα εγγενώς δύσκολο ζήτημα, ώστε ο Τσίπρας να καταγραφεί για αυτούς ως ένα απρόσμενο «ευτύχημα».
Το ΚΚΕ πχ, μετά τον Ζαχαριάδη και την αιματοβαμμένη συντριβή των φαντασιώσεών του, σιωπηλά αλλά με συνέπεια πάταξε την προσωπολατρία. Σιγά σιγά έγινε ένα πλήρως αυτοαναφορικό, εσωστρεφές μόρφωμα, μια θρησκευτικού τύπου σέκτα. Η σέκτα αυτή όμως στην σύγχρονη εποχή και σε πολλές περιπτώσεις φέρει στοιχεία πραγματισμού σοκαριστικού για έναν «ορθόδοξο κομμουνιστή» . Από ουσιαστικά … φιλοευρωπαϊκό άδειασμα του Σύριζα στο δημοψήφισμα, μέχρι εθνικές θέσεις στο Μακεδονικό. Όλα τούτα επενδεδυμένα φυσικά με την κατάλληλη κόκκινη καταγγελτική σάλτσα για ξεκάρφωμα. Αλλά το ΚΚΕ δεν παύει να είναι αυτό που είναι. Και νομοτελειακά δεν αφορά κανένα δημοκράτη. Πλην όμως δεν προδίδει την πελατεία του. Όπως είχε πει σοφά ένας φίλος μου για το Κόμμα : « Φίλε το μαγαζί μου πουλάει ντομάτες, αν θες πατάτες πας αλλού». Εξ ου και θα επιβιώσει σχετικά ανεπηρέαστο.
Από την άλλη τα διάφορα μορφώματα της λοιπής «πολύχρωμης» και «πολύστροφης» αριστεράς δεν είχαν ποτέ τέτοιου είδους προβληματισμούς περί ηγετών. Άλλωστε λειτουργούσαν ως «παρέες» - δεξαμενές ουτοπικής σκέψεως, μια βερμπαλίζουσα έκθεση ιδεών κατάλληλη προς ναρκισσιστικά πολιτικά παραληρήματα, εκκεντρική κοινωνική ραθυμία και θέλξη καλλίπυγων κορασίδων εν μέσω πύρινου λόγου.
Κατά την μεταπολίτευση, ο συνδυασμός της καταστροφικής ενοχικότητας της Δεξιάς και της ψηφοθηρικής οπορτουνιστικής διάθεσης του Κέντρου, βοήθησε καθοριστικά το «απυρόβλητο» και την κρατική διείσδυση τέτοιων τύπων. Αντίθετα από τους ναζιστές, οι σκληροί σταλινιστές ήσαν «καλά αλλά ιδιόρρυθμα παιδιά», «στον κόσμο τους» και άλλα ωραία. Οι δε «τροτσκιστές» και λοιποί αριστεροί, ήσαν οι ρομαντικοί καβαλάρηδες ενός ωραίου κόσμου που η μικροαστικότητά μας δεν μας άφηνε να αγγίξομε.
Ανάμεσα σε ποίηση, λογοτεχνία, αφίσες μακρινών νοτιοαμερικανών επαναστατών, επιθετική μπουρδολογία με εσάνς γενικόλογης ευαισθησίας και ταυτόχρονο αντιπερισπασμό σοβαροφάνειας από σχετικά εχέφρονες όπως ο Φίλιππος Ηλιού και άλλοι, δομήθηκε μία ολόκληρη πνευματική τρομοκρατία εναντίον όσων δεν εθέλγοντο από τα κελεύσματά της.
Εφόσον η πνευματική τρομοκρατία ήταν γεγονός, θέμα χρόνου υπήρξε η πολιτική κατίσχυση. Και δοθείσης της ιστορικής ευκαιρίας επετεύχθη . Υπό αυτές τις συνθήκες η παλαιοπασοκικού τύπου ηγετοποίηση του Τσίπρα ήλθε σχεδόν φυσικά.
Σήμερα το γυαλί της ψυχικής σύνδεσης Τσίπρα και «μέσου ανθρώπου» διερράγη τόσο απότομα όπως απότομα είχε δομηθεί. Και μαζί έσπασε το απόστημα του αποκρουστικού απολυταρχικού προσώπου των ιδεολογιών που η ομάδα του ημιμαθώς πρεσβεύει. Η «μαγκιά» του αριστεροαναρχικού (με το τάπερ της μαμάς) αρχίζει και φθίνει και στην νέα γενιά.
Η Αριστερά για πρώτη φορά θα πρέπει να παράξει πολιτική και βάσει της πολιτικής Ηγέτη. Εναλλακτικές δεν υπάρχουν στο κρίσιμο αυτό χρονικό διάστημα της πολιτικής της συντριβής. Η Δούρου, η πασσιονάρα εναλλακτική του Τσίπρα, θα ασχοληθεί με την υπεράσπισή της. Οι λοιποί από λίγοι έως αντιπαθείς, εκτός αν «εξάγουν» ως «ηγέτιδα» την Αχτσιόγλου, μία καταστροφική επιλογή. Και εκεί κάπου αργά αλλά σταθερά σε ιστορικό χρόνο η καλή μας η Αριστερά, ως «πολιτική πρόταση», ουσιαστικά θα αποβιώσει. Στους καφενέδες φυσικά θα επιβιώσει. Μέχρις εκεί. Όπως κάθε παράλογο έργο. Πλήν άχρονου ΚΚΕ φυσικά…
Ήλθε η ώρα της πραγματικής πολιτικής . Επιτέλους. Και ας είναι αργά.