Please wait...
Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Δεκέμβριος 2015 - ΔΙΚΤΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ dictyo.gr
Παρασκευή, 01 Ιανουαρίου 2016 01:44
Αναστέλουν όλους τους διορισμούς για όλο το 2016
Κυριολεκτικά μέσα στη νύχτα δημοσιεύθηκε φύλλον της Κυβερνήσεως που δημοσιοποιεί την απόφαση της κυβέρνησης για αναστολή όλων των προσλήψεων στο Δημόσιο μέχρι το τέλος του 2016, ενώ η κυβέρνηση έκανε εξαγγελίες για 45.000 απολύσεις.Η 33/2006 Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου αφορά την αναστολή διορισμών και προσλήψεων στο Δημόσιο με επίκληση της ανάγκης περιστολής, λόγω των δημοσιονομικών συνθηκών, των δαπανών στο Δημόσιο, στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και στα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που ανήκουν στον
ευρύτερο δημόσιο τομέα.Ειδικότερα, η ΠΝΠ ορίζει ότι:
Α) «Για την καθαριότητα των κτιρίων των δημοσίων υπηρεσιών, των ανεξάρτητων αρχών, των ΝΠΔΔ, των ΝΠΙΔ, και των ΟΤΑ, και τις κάθε είδους υπηρεσίες καθαριότητας των ΟΤΑ παρατείνονται αυτοδικαίως μέχρι και τις 31.12.2016 οι ισχύουσες ατομικές συμβάσεις, και όσες πρόκειται να υπογραφούν έως τις 31.12.2015, καθώς και όσες ατομικές συμβάσεις έχουν λήξει μέχρι και τριάντα
(30) ημέρες πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης».
Β) «Εγκρίσεις για την πρόσληψη προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου ειδικοτήτων καθαριότητας, για τις οποίες οι φορείς έχουν προβεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στις προβλεπόμενες ενέργειες ανάρτησης ή δημοσίευσης των σχετικών ανακοινώσεων, δύναται να μην υλοποιηθούν μερικώς ή ολικώς, μετά από απόφαση του αρμόδιου προς διορισμό οργάνου του φορέα.
Σε περίπτωση που οι φορείς έχουν προβεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στην έκδοση πινάκων κατάταξης των υποψηφίων και εφόσον οι παραταθείσες έως 31 Δεκεμβρίου 2016 συμβάσεις δεν καλύπτουν τις οργανικές θέσεις ή ανάγκες τους, δύνανται να προσλάβουν το προσωπικό που αντιστοιχεί σε αυτές εντός των δυνατοτήτων του προϋπολογισμού τους. Η πρόσληψη των λοιπών περιλαμβανομένων στους πίνακες κατάταξης πραγματοποιείται μετά την 31η Δεκεμβρίου 2016. Στις περιπτώσεις εκείνες που οι φορείς δεν έχουν προβεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στις προβλεπόμενες ενέργειες ανάρτησης ή δημοσίευσης των σχετικών ανακοινώσεων, αυτές αναστέλλονται εφόσον οι παραταθείσες συμβάσεις καλύπτουν τις οργανικές θέσεις ή ανάγκες τους».
rizopoulospost.com
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Παρασκευή, 01 Ιανουαρίου 2016 01:41
AKOMH ENAΣ ΄΄ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ΄΄ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΝΟΙΞΕ!!! ΟΥΤΟΠΙΑ Ή ΑΓΝΟΙΑ;
Ουτοπία ή άγνοια; Πολιτική εκμετάλλευση ή μια ακόμη ιδεοληψία; Εντυπώσεις ή αναγνώριση αποτυχιών;Ό,τι και να είναι ένας ακόμη δημόσιος διάλογος ανοίγει με ΄΄νέους΄΄ στόχους. Μεταρρύθμιση στην πολύπαθη παιδεία, στο σχολείο, στους χώρους εκπαίδευσης και εκμάθησης.
Στην σκέψη μου ήλθε ο Αριστοτέλης. Πόσες ΄΄μεταρρυθμίσεις΄΄ έκανε στο Αττικό Λύκειο της εποχής ή στο πανεπιστήμιο εκείνο; Διαβάζοντας διαπίστωσα ότι ποτέ δεν έγινε λόγος για....μεταρρυθμίσεις στο τότε Λύκειο. Κι όμως εκείνο το Λύκειο είχε γαλουχήσει μεγάλες προσωπικότητες, συνάμα δε κατέγραψε τις μεγαλύτερες μελέτες όλων των εποχών, που και σήμερα αποτελούν πρότυπο χωρίς υποστηρικτές.
Θα μου πει κάποιος ...αναχρονιστικός; Μπορεί αλλά ποιος αμφισβήτησε τις αλήθειες σύγχρονων αναχρονιστικών, ατυχών και αποτυχημένων μεταρρυθμίσεων στην παιδεία μας;
Ένα μικρό δείγμα αποτέλεσε η δημόσια εμφάνιση σε τηλεπαιχνίδι μαθητών Λυκείου και Γυμνασίου!!
Οϊμέ, θα έλεγε κάποιος που παρακολούθησε την ΄΄επιμορφωτική εκπομπή΄΄.
Οι μαθητές έδειξαν την πλήρη αμάθειά τους. Δεν γνώριζαν για παράδειγμα αν η Ρόδος ανήκει στα Δωδεκάνησα, το χημικό σύμβολο του σιδήρου ήταν το Fe, τι είναι ρητός αριθμός ή ότι το μαύρο δεν ανήκει στα χρώματα της ίριδας!!!
Ποιο ελπιδοφόρο μήνυμα εξέπεμψαν οι μαθητές; Μάλλον απογοήτευση μετέφεραν ύστερα από απανωτές ΄΄μεταρρυθμίσεις΄΄ για καλύτερη παιδεία!!
Μήπως, όμως, πίσω απ΄αυτή την εικόνα κρύβεται κάτι άλλο; Μήπως η εικόνα αυτή δείχνει την αποτυχία και τον συμβιβασμό των εκπαιδευτικών σ΄ένα σύστημα ΄΄υποχρεωτικής εκπαίδευσης΄΄;
Τον όρο διαβάσαμε, μόλις χθες, επαναφέρει η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ΄΄υποχρεωτική εκπαίδευση 14 χρόνια΄΄ και όχι πια εννέα όπως ισχύει σήμερα.
Ορθή η επισήμανση, εύστοχη η άποψη. Είναι πολιτικός στόχος ή εκπαιδευτικός; Είναι πραγματικός ή ακόμη μια ατυχής και αναποτελεσματική προσπάθεια θα προστεθεί στις προηγούμενες;
Διάβασα την εισήγηση του Προέδρου της επιτροπής του δημόσιου διαλόγου και στάθηκα στο τέλος της εισήγησής του, που μου προκάλεσε εντύπωση και μου έδειξε την πολιτική περισσότερο διάσταση του θέματος. Αναπαράγω το κείμενο της εισήγησης:
΄΄ Τελειώνω με τρία σημεία που ανακύπτουν και πρέπει να διερευνηθούν .
1. Τα οικονομικά του πανεπιστημίου.
2. Η σχέση τοπικής αυτοδιοίκησης με την εκπαίδευση. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα κρίνεται υπερβολικά συγκεντρωτικό, από την άλλη η αυτοδιοίκηση αδύναμη και χωρίς πόρους.
3. Η προετοιμασία για την PISA και τη διεθνή αξιολόγηση των εκπαιδευτικών προβλημάτων της χώρας. Το ζήτημα της αξιολόγησης πρέπει να πάψει να λειτουργεί είτε ως φόβητρο, είτε ως γραφειοκρατικό βαρίδι και δαπάνη χρόνου, χωρίς να εξασφαλίζει την ανάδραση και τον αναστοχασμό της εκπαιδευτικής μας δουλειάς.΄΄
Ο κ. Πρόεδρος φαίνεται να δίνει το στίγμα της νέας μεταρρύθμισης. Για εκείνον το σημαντικότερο είναι το οικονομικό ζήτημα αλλά ακόμη πιο σημαντικό ο ρόλος της αυτοδιοίκησης και η προετοιμασία για την PISA!!
Εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο κ. Πρόεδρος δεν αγγίζει την ουσία της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Πως ο μαθητής δεν θα δείχνει πια αυτή την εικόνα που έδειξε στην ΄΄εκπαιδευτική εκπομπή΄΄.
Παρόλο που ο κ. Πρόεδρος κάνει μνεία για την τοπική αυτοδιοίκηση ως μια μετρήσιμη παράμετρο στην εκπαιδευτική διαδικασία, αναιρεί τον ίδιο του τον ισχυρισμό εξ αιτίας της οικονομικής αδυναμίας της, χωρίς συνάμα να τεκμηριώνει τον ρόλο της στο σχολείο. Ομολογώ εντυπωσιακό!!
Θα ήθελα να δείξω στον κ. Πρόεδρο γραπτά σημερινών μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου. Είμαι βέβαιος ότι έχει ίδια εμπειρία από την δική του εκπαιδευτική παρουσία του κοντά στα θρανία.
Όμως η εισήγησή του πόρρω απέχει από την πραγματικότητα.
Το κείμενο της εισήγησής του είναι αντικείμενο μιας μεταπτυχιακής εργασίας, εξαιρετικού ενδιαφέροντος ακόμη και από την ποιότητα του κειμένου.
Η υποχρεωτική εκπαίδευση 14 χρόνια μήπως θα σημαίνει και ελαστικότητα στην αντιμετώπιση της επίδοσης των μαθητών; Μήπως σημαίνει ΄΄ όλοι έχουν δικαίωμα στην μόρφωση΄΄, σύνθημα της δεκαετίας του ΄80; Μήπως σημαίνει περιορισμό του γνωστικού αντικειμένου σημαντικών επιστημών σήμερα ή ακόμη και εξαφάνιση μαθημάτων; Μήπως σημαίνει νέους διορισμούς με κριτήρια τις ιδεοληψίες της σημερινής κυβέρνησης;
Όλα αυτά μπορεί να σημαίνει η αρχή μιας νέας αποτυχημένης προσπάθειας του αποτυχημένου και αναχρονιστικού πολιτικού συστήματος της χώρας. Ίσως και να σημαίνει μια αληθινή αλλαγή.
Θα δούμε, παρακολουθώντας τον διάλογο στενά, αν θα έλθει η πολυπόθητη αλλαγή ουσίας στην παιδεία!!!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΗΣΗΣ
ΦΥΣΙΚΟΣ
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Παρασκευή, 01 Ιανουαρίου 2016 01:39
Σύσταση Κεντρικής Επιτροπής Παρακολούθησης, Ελέγχου και Συντονισμού της πράξης «Ενισχυτική Διδασκαλία στη Β/θμια Εκπαίδευση » .
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Παρασκευή, 01 Ιανουαρίου 2016 01:38
Οι 3 δυνατότητες του εκπαιδευτικού πριν αρχίσει να σκέφτεται το ΚΕΔΔΥ για το μαθητή του
Τι κάνουμε με τους αδύναμους μαθητές; Γιατί μου αρέσει να ασχολούμαι, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, με τους αδύναμους μαθητές; Δεν ξέρω. Δεν κερδίζω κάτι. Ξέρω μόνο ότι είναι σκληρό. Είναι σκληρό να βλέπεις ένα παιδί να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις και να αποτυγχάνει ξανά και ξανά. Είναι σκληρό να πηγαίνεις στην τάξη γεμάτος ενθουσιασμό, σίγουρος ότι αυτή τη ϕορά θα τα καταϕέρει, σίγουρος ότι βρήκες το κόλπο, και να αποτυγχάνει ξανά. Είναι σκληρό να αϕιερώνεις περισσότερο χρόνο σε αυτόν και να μαθαίνει τα λιγότερα. Είναι σκληρό να τον παραμελείς, δήθεν για να ασχοληθείς με άλλους, ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρεις τι άλλο
να κάνεις, ενώ στην πραγματικότητα έχεις κουραστεί…
Παρακάτω παραθέτω έναν προσωπικό οδηγό αντιμετώπισης των αδύναμων μαθητών για τους οποίους δεν υπάρχει διάγνωση από το ΚΕΔΔΥ. Αποτελεί και μια απολογία για όσες ϕορές δε στάθηκα δίπλα τους.
Διάγνωση
Προϕανώς δεν μπορούμε να υποκαταστήσουμε το ΚΕΔΔΥ. Ωστόσο το πρώτο βήμα για να βοηθήσουμε τον αδύναμο μαθητή είναι να σχηματίσουμε μια υπόθεση σχετικά με την αιτία που προκαλεί τη μαθησιακή δυσκολία. Μπορεί να είναι η ϕτώχεια, προβλήματα στο οικογενειακό περιβάλλον, ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, αυτισμός κ.τ.λ. Όποια και αν είναι η αιτία, εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε να την εντοπίσουμε.
Πώς θα το πετύχουμε; Ρωτώντας άλλους συναδέλϕους που μπορεί να είχαν το ίδιο παιδί ή αδέλϕια του τα προηγούμενα χρόνια· ψάχνοντας στο διαδίκτυο για τους τρόπους διάγνωσης και τα συμπτώματα που έχουν η δυσλεξία, η ΔΕΠ-Υ κ.ά.· συζητώντας με τους γονείς και με το ίδιο το παιδί. Με αυτόν τον τρόπο θα σχηματίσουμε μια πρώτη εικόνα, μια υποθετική διάγνωση.
Παρέμβαση
Η υποθετική διάγνωση θα μας καθοδηγήσει στη σύνταξη της παρέμβασης. Αλλιώς θα συμπεριϕερθούμε αν το παιδί πιστεύουμε ότι έχει δυσλεξία κι αλλιώς αν βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Ευτυχώς στο διαδίκτυο υπάρχει πολύ υλικό για να ενημερωθούμε.
Αρχές
Η όλη προσπάθεια, πάντως, πρέπει να διέπεται από 3 αρχές: την αρχή της απλότητας, την αρχή της αποδοχής και την αρχή της πλειοψηϕίας.
Η αρχή της απλότητας
Δε θα σώσουμε τον κόσμο. Απλώς προσπαθούμε να κάνουμε τη δουλειά μας καλύτερα. Έτσι, ξεκινάμε πάντα από τα εύκολα. Τόσο στη διάγνωση όσο και στην αντιμετώπιση. Αν δεν ξέρουμε τι συμβαίνει επιλέγουμε την απλούστερη περίπτωση. Αν υποψιαζόμαστε τι συμβαίνει προσπαθούμε να εϕαρμόσουμε τις απλούστερες υποδείξεις. Αν πετύχουμε καλώς. Ενσωματώνουμε στη διδασκαλία μας δυσκολότερες οδηγίες. Αν όχι, κρατάμε την ψυχραιμία μας και διαβάζουμε παρακάτω.
Η αρχή της αποδοχής
Όταν ένας μαθητής δε μαθαίνει, δε μαθαίνει. Το αποδεχόμαστε. Το να σκάμε, να βασανιζόμαστε, να αγανακτούμε, να ϕωνάζουμε, να κατηγορούμε τους πάντες και τα πάντα δε βοηθάει κανέναν. Όταν διδάσκεις κάτι με κάποιον τρόπο και ο μαθητής δε μαθαίνει, κάτι πρέπει να αλλάξει: Ο τρόπος διδασκαλίας; Η οικογενειακή κατάσταση; Οι εκπαιδευτικοί στόχοι; Ό,τι και να ‘ναι δεν αλλάζει αν εμείς αγανακτούμε. Τις δυσκολίες του παιδιού όσο παράξενες, εκνευριστικές, περίεργες, αλλοπρόσαλλες, ακατανόητες και να είναι, πρέπει να τις αποδεχτούμε.
Η αρχή της πλειοψηϕίας
Υπάρχουν ϕορές που διδάσκουμε κάτι δύσκολο, κάτι που δυσκολεύει όλους και όχι μόνο έναν. Σε αυτές τις περιπτώσεις υποχρεωτικά προτεραιότητα έχουν οι πολλοί. Είναι χαοτικό να διδάσκουμε και να σκεϕτόμαστε: «Και τώρα ποιον θα βοηθήσω;». Στις περιπτώσεις που υπάρχει δίλημμα και τεράστια εσωτερική πίεση η απάντηση είναι απλή: την πλειοψηϕία.
Αποτυχία
Σε περίπτωση που η υποθετική διάγνωση αποτύχει, υπάρχουν 3 δυνατότητες:
Να μειώσουμε τις προσδοκίες μας
Να διορθώσουμε την παρέμβαση
Να αλλάξουμε διάγνωση
Μείωση προσδοκιών
Είναι η πρώτη επιλογή. Συνήθως πάνω στον ενθουσιασμό μας νομίζουμε ότι θα πετύχουμε περισσότερα από αυτά που πράγματι μπορούμε. Ξεχνάμε ότι οι δυνατότητές μας είναι περιορισμένες. Αυτό επομένως που κάνουμε είναι να απλουστεύσουμε τους εκπαιδευτικούς μας στόχους.
Διόρθωση παρέμβασης
Δεν μπορείς να κατασκευάζεις συνέχεια απλούστερους στόχους. Αν κάτι δεν πάει καλά μπορεί να ευθύνεται το πρόγραμμα παρέμβασης. Δεν είναι εύκολο να κατασκευαστεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης, ειδικά όταν το κάνεις πρώτη ϕορά και δεν είσαι ειδικός. Επομένως, πρέπει να κοιτάξουμε και πάλι το υλικό που συμβουλευτήκαμε, να αναζητήσουμε καινούριο υλικό σύμϕωνα με τις νέες ανάγκες που δημιουργήθηκαν, για να δούμε τι διορθώσεις μπορούμε να κάνουμε.
Νέα διάγνωση
Αν αποτύχει η νέα διορθωμένη παρέμβαση, τότε πιθανότατα είναι λανθασμένη η διάγνωση. Λογικό, μιας και δεν έχουμε τις εξειδικευμένες γνώσεις και τη συσσωρευμένη εμπειρία του ΚΕΔΔΥ. Δεν υπάρχει λόγος να τα παρατήσουμε. Ας μην ξεχνάμε ότι συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις το παιδί έχει μόνο εμάς. Κανέναν άλλον. Καλό είναι να αποτραβηχτούμε για λίγο, να βρούμε νέες δυνάμεις και να ριχτούμε ξανά στη μάχη. Πάλι ψάξιμο, πάλι διάβασμα, πάλι ερωτήσεις από δω κι από κει και στο τέλος κάποια άκρη θα βρούμε. Κι ο κύκλος αρχίζει ξανά από την αρχή…
https://mcsotos.wordpress.com/
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Παρασκευή, 01 Ιανουαρίου 2016 01:37
Ορισμός Αναπληρωτή Διευθυντή της Δ.Δ.Ε. Γρεβενών
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Παρασκευή, 01 Ιανουαρίου 2016 01:36
Στελέχωση Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας για την εκπαιδευτική περίοδο 2015 - 2016
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Παρασκευή, 01 Ιανουαρίου 2016 01:34
Οι Αρχαίοι Μακεδόνες στέλνουν αδιάβαστους τους γλωσσολόγους… (φωτό)
«Τα »Γράμματα από το Υπόγειο» της Μεθώνης, μας έστειλαν αδιάβαστους.
Τα νέα ευρήματα αλλάζουν την Ιστορία, τη φιλολογία, τη γλωσσολογία. Η ελληνική γλώσσα, όπως φαίνεται στα ενεπίγραφα αγγεία του ύστερου 8ου και του πρώιμου 7ου αιώνα π.Χ., όχι μόνον υπάρχει, αλλά εμφανίζεται με παγιωμένη γραμματική και συντακτική δομή».
Αυτά λέει σε καθημερινή εφημερίδα, ο καθηγητής ΑΠΘ Γιάννης Τζιφόπουλος, ....
αναφερόμενος στις αρχαιολογικές ανασκαφές στη Μεθώνη της Πιερίας, με την ευκαιρία έκθεσης
σχετικών ευρημάτων στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης -από 12 Σεπτεμβρίου 2013 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014. Ο τίτλος της Εκθεσης «Γράμματα από το Υπόγειο. Γραφή στη Μεθώνη της Πιερίας»).
Το ότι η έκθεση άνοιξε ενώ διεξάγεται η ηρωική εκστρατεία της κυρίας Ρεπούση εναντίον των Αρχαίων Ελληνικών ας μη θεωρηθεί ως υπονόμευση του έργου της. Πρόκειται απλώς για μια σύμπτωση οφειλόμενη στις συμβατικές/τυπικές διαδικασίες των αρχαιολογικών ερευνών και της λειτουργίας των αρχαιολογικών μουσείων στην Ελλάδα: τα νέα ευρήματα πρέπει να εκτίθενται με κάποιον τρόπο ειδικότερης προβολής, για να πληροφορείται περί αυτών και το ευρύτερο κοινό, πέραν της αντίστοιχης επιστημονικής κοινότητας. Στο κοινό αυτό μπορεί να περιλαμβάνονται ακόμη και πρωθυπουργοί κατεχόμενοι από τη φαραωνική μεγαλομανία της ανέγερσης γιγαντιαίων μνημείων ιστορούντων ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι πρόγονος του κ. Γκρούεφσκι -όπως πιστοποιεί αυτό τούτο το όνομά του. Και το δικό του και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Διότι, όπως εξηγεί η, κατά την κ. Ρεπούση, «νεκρή γλώσσα», δηλαδή η αρχαία ελληνική, το «Αλέξανδρος» είναι σύνθετο από το ουσιαστικό «ανήρ» (ανδρός, ανδρί, άνδρα, οπόθεν και το «θνησιγενές», δηλαδή -με αυθαίρετη αντιμετάθεση του νοήματος- το γεννημένο από τη… νεκρή γλώσσα νεοελληνικό άνδρας) και το ρήμα «αλέξω» (αποκρούω, αμύνομαι, νικώ), που σημαίνει αυτός που (στο κοινωνικό και αξιολογικό πλαίσιο μιας «ηρωικής εποχής», όπου όντως ο πόλεμος είναι «πάντων πατήρ») αντιμετωπίζει και νικάει τους άνδρες.
Όμως για να καταλάβουμε καλύτερα τη σχέση του κ. Γκρούεφσκι με τα αρχαία και τόσο περίπλοκα ελληνικά, πρέπει να αντλήσουμε περισσότερες πληροφορίες από το ρεπορτάζ της κ. Μυρτσιώτη. Το θέμα τίθεται ως εξής: Στις ανασκαφές της Μεθώνης ήρθε στο φως «μια υπόσκαφη κατασκευή, λάκκος βάθους 11 περίπου μέτρων, πιθανότατα αποθηκευτικού χαρακτήρα. Κατασκευάστηκε για τις ανάγκες της (αρχαίας) αγοράς, αλλά λόγω στατικών προβλημάτων δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Επιχώθηκε βιαστικά λίγο μετά το 700 π.Χ. […] αφήνοντας ανέπαφα επί 28 αιώνες στη Μεθώνη Πιερίας…[…]»… πλείστα αρχαιολογικά αντικείμενα από μια περίοδο κατά την οποία άρχισε να χρησιμοποιείται η αλφαβητική γραφή στον ελλαδικό χώρο. «Από τα χιλιάδες θραύσματα ξεχωρίζουν 191 ενεπίγραφα αγγεία, τα περισσότερα από τα οποία χρονολογούνται στον ύστερο 8ο και τον πρώιμο 7ο αιώνα π.Χ.».
Ευβοϊκός σκύφος με εγχάρακτη επιγραφή: Είμαι (το ποτήρι/αγγείο;) του Ακεσάνδρου. (… όποιος μου το στερήσει … τα μά)τια του (ή τα χρήματά του) θα στερηθεί. Ευβοϊκό αλφάβητο και ιωνική διάλεκτος περίπου 720 π.Χ.
Τι είναι γραμμένο σ” αυτές τις επιγραφές με τα αρχαιότατα δείγματα της ελληνικής αλφαβήτου, η οποία 1.500 χρόνια αργότερα χρησίμευσε ως βάση για τη γραφή της σλαβικής γλώσσας, την οποία ομιλεί ο κ. Γκρούεφσκι; Πολλά και διάφορα, αλλά κυρίως υπογραφές… ιδιοκτησίας! Σε αντίθεση με πολλούς σύγχρονους Ελληνες, που αδιαφορούν αν διαπράττεται, υπό την προστασία ενός διεθνούς πνεύματος κλεπταποδοχής, ξεδιάντροπη κλοπή του ιστορικού και πολιτισμικού αποθέματος της Μακεδονίας, οι αρχαίοι πρόγονοί τους φαίνεται ότι δεν σήκωναν τέτοια αστεία. Και έτσι, σ” ένα αγγείο της Μεθώνης διαβάζουν οι επιγραφολόγοι στην παγιωμένη πλέον ελληνική γραφή: «Είμαι του Ακεσάνδρου. Οποιος μου το στερήσει, τα μάτια του ή τα χρήματά του θα στερηθεί». (Τέτοιου είδους «αποφθέγματα»/ δείγματα μιας μακραίωνης επιβίωσης και μιας πολιτισμικής συνέχειας απαντούν ακόμη στον λαϊκό βίο. Π.χ., στη Θάσο απαγγέλλεται το τετράστιχο: «Οποιος λυγαριά δεν πιάσει/ την αγάπη του θα χάσει,/ Κι όποιος δεν τη μυριστεί/ θα την αποχωριστεί»). Σε άλλο αγγείο γράφει επίσης: «Είμαι του Φιλίωνα».
Ο Ακέσανδρος, παρατηρεί η κ. Μυρτσιώτη, «φαίνεται πως μόνο τα χείλη του ήθελε να αγγίζουν (το αγγείο) στα συμπόσια της αρχαίας Μεθώνης. Μεγάλη η κοινωνιολογική, η ανθρωπολογική και η ιστορική διάσταση της περιπαικτικής εντολής του Ακέσανδρου για τα συμποσιακά γλέντια. Πιο πολύτιμο, ωστόσο, αναδεικνύεται το αρχαιότερο συμποτικό επίγραμμα σε ιαμβικό τρίμετρο που φέρει εγχάρακτα το αγγείο του, αποκαλύπτοντας μια από τις πρωιμότερες επιγραφές του ελλαδικού χώρου και τη μοναδική στον βορειοελλαδικό και τη Μακεδονία».
Ο γράφων, πάντως, θα προσθέσει και μια άλλη διάσταση της εντολής του Ακέσανδρου: την ετυμολογική! Όπως το Αλέξανδρος βγαίνει από το αλέξω και το άνδρας, έτσι και το όνομα Ακέσανδρος βγαίνει από το άκεσις*, ακέσιος (θεραπεία, θεραπευτικός -λόγου χάριν ο θεός Απόλλων προσονομαζόταν και Ακέσιος, γιατί θεράπευε τις ασθένειες) και το άνδρας. Το δε Φιλίων της άλλης επιγραφής προδήλως προέρχεται από τη λέξη φίλος, φιλία. Τι προκύπτει από αυτά; Απλούστατα, ότι ο σφετερισμός του Μεγαλέξανδρου και του Φιλίππου και του ονόματος της Μακεδονίας από τους συμπαθείς μας γείτονες οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η παράνοια του «Μακεδονισμού» και των εθνικιστικών του ληρημάτων δεν έχει τόσο ανάγκη ενός Αλεξάνδρου, αλλά ενός Ακεσάνδρου, που να την υποβάλει στη θεραπευτική αγωγή εκμάθησης της Ιστορίας. Αυτά δε, από ελληνικής πλευράς, με όλη τη φιλική διάθεση που εκπηγάζει από την ετυμολογική καταγωγή ενός αρχαίου Φιλίωνα…
* Από το ρήμα ακέομαι=θεραπεύω βγαίνει ο γνωστός και στη γλώσσα των νομικών ιατρικός όρος «ανήκεστος» (βλάβη), ήτοι αθεράπευτη, πιθανώς δε, κατά Μπαμπινιώτη, και η πανάκεια, η οποία, ατυχώς, δεν έχει ακόμη εφευρεθεί για να θεραπεύσει τον ασυγκράτητο φιλελληνισμό του Μαρκ Μαζάουερ, που τόσο θαύμασε και θαυμάζει ο εγχώριος προοδευτισμός. Νέο σύμπτωμα αυτού του φιλελληνισμού στον πρόλογο και στην πρώτη πρώτη παράγραφο του διαφημισμένου από μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα συγγράμματός του «ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΗΠΕΙΡΟΣ – Ο Ευρωπαϊκός Εικοστός Αιώνας», όπου διαβάζει κανείς: «Ορισμένα έθνη -όπως η Πρωσία-εξαλείφθηκαν από το χάρτη και τη μνήμη των ζωντανών ανθρώπων. Αλλα -όπως η Αυστρία και η Μακεδονία- έχουν ηλικία μικρότερη από τρεις γενιές».
Έθνος, λοιπόν, η Μακεδονία. Και μάλιστα με την έννοια του κράτους – έθνους, όπως προκύπτει από τα συμφραζόμενα. Περιττεύουν τα σχόλια. Είναι προφανές ότι, εν προκειμένω, περισσεύει η αίσθηση και η αυτάρκεια του «Αυτός Εφα».
ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΜΙΧ. ΔΩΣΣΑ / Αγγελιοφόρος της Κυριακής
Τα νέα ευρήματα αλλάζουν την Ιστορία, τη φιλολογία, τη γλωσσολογία. Η ελληνική γλώσσα, όπως φαίνεται στα ενεπίγραφα αγγεία του ύστερου 8ου και του πρώιμου 7ου αιώνα π.Χ., όχι μόνον υπάρχει, αλλά εμφανίζεται με παγιωμένη γραμματική και συντακτική δομή».
Αυτά λέει σε καθημερινή εφημερίδα, ο καθηγητής ΑΠΘ Γιάννης Τζιφόπουλος, ....
αναφερόμενος στις αρχαιολογικές ανασκαφές στη Μεθώνη της Πιερίας, με την ευκαιρία έκθεσης
σχετικών ευρημάτων στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης -από 12 Σεπτεμβρίου 2013 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014. Ο τίτλος της Εκθεσης «Γράμματα από το Υπόγειο. Γραφή στη Μεθώνη της Πιερίας»).
Το ότι η έκθεση άνοιξε ενώ διεξάγεται η ηρωική εκστρατεία της κυρίας Ρεπούση εναντίον των Αρχαίων Ελληνικών ας μη θεωρηθεί ως υπονόμευση του έργου της. Πρόκειται απλώς για μια σύμπτωση οφειλόμενη στις συμβατικές/τυπικές διαδικασίες των αρχαιολογικών ερευνών και της λειτουργίας των αρχαιολογικών μουσείων στην Ελλάδα: τα νέα ευρήματα πρέπει να εκτίθενται με κάποιον τρόπο ειδικότερης προβολής, για να πληροφορείται περί αυτών και το ευρύτερο κοινό, πέραν της αντίστοιχης επιστημονικής κοινότητας. Στο κοινό αυτό μπορεί να περιλαμβάνονται ακόμη και πρωθυπουργοί κατεχόμενοι από τη φαραωνική μεγαλομανία της ανέγερσης γιγαντιαίων μνημείων ιστορούντων ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι πρόγονος του κ. Γκρούεφσκι -όπως πιστοποιεί αυτό τούτο το όνομά του. Και το δικό του και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Διότι, όπως εξηγεί η, κατά την κ. Ρεπούση, «νεκρή γλώσσα», δηλαδή η αρχαία ελληνική, το «Αλέξανδρος» είναι σύνθετο από το ουσιαστικό «ανήρ» (ανδρός, ανδρί, άνδρα, οπόθεν και το «θνησιγενές», δηλαδή -με αυθαίρετη αντιμετάθεση του νοήματος- το γεννημένο από τη… νεκρή γλώσσα νεοελληνικό άνδρας) και το ρήμα «αλέξω» (αποκρούω, αμύνομαι, νικώ), που σημαίνει αυτός που (στο κοινωνικό και αξιολογικό πλαίσιο μιας «ηρωικής εποχής», όπου όντως ο πόλεμος είναι «πάντων πατήρ») αντιμετωπίζει και νικάει τους άνδρες.
Όμως για να καταλάβουμε καλύτερα τη σχέση του κ. Γκρούεφσκι με τα αρχαία και τόσο περίπλοκα ελληνικά, πρέπει να αντλήσουμε περισσότερες πληροφορίες από το ρεπορτάζ της κ. Μυρτσιώτη. Το θέμα τίθεται ως εξής: Στις ανασκαφές της Μεθώνης ήρθε στο φως «μια υπόσκαφη κατασκευή, λάκκος βάθους 11 περίπου μέτρων, πιθανότατα αποθηκευτικού χαρακτήρα. Κατασκευάστηκε για τις ανάγκες της (αρχαίας) αγοράς, αλλά λόγω στατικών προβλημάτων δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Επιχώθηκε βιαστικά λίγο μετά το 700 π.Χ. […] αφήνοντας ανέπαφα επί 28 αιώνες στη Μεθώνη Πιερίας…[…]»… πλείστα αρχαιολογικά αντικείμενα από μια περίοδο κατά την οποία άρχισε να χρησιμοποιείται η αλφαβητική γραφή στον ελλαδικό χώρο. «Από τα χιλιάδες θραύσματα ξεχωρίζουν 191 ενεπίγραφα αγγεία, τα περισσότερα από τα οποία χρονολογούνται στον ύστερο 8ο και τον πρώιμο 7ο αιώνα π.Χ.».
Ευβοϊκός σκύφος με εγχάρακτη επιγραφή: Είμαι (το ποτήρι/αγγείο;) του Ακεσάνδρου. (… όποιος μου το στερήσει … τα μά)τια του (ή τα χρήματά του) θα στερηθεί. Ευβοϊκό αλφάβητο και ιωνική διάλεκτος περίπου 720 π.Χ.
Τι είναι γραμμένο σ” αυτές τις επιγραφές με τα αρχαιότατα δείγματα της ελληνικής αλφαβήτου, η οποία 1.500 χρόνια αργότερα χρησίμευσε ως βάση για τη γραφή της σλαβικής γλώσσας, την οποία ομιλεί ο κ. Γκρούεφσκι; Πολλά και διάφορα, αλλά κυρίως υπογραφές… ιδιοκτησίας! Σε αντίθεση με πολλούς σύγχρονους Ελληνες, που αδιαφορούν αν διαπράττεται, υπό την προστασία ενός διεθνούς πνεύματος κλεπταποδοχής, ξεδιάντροπη κλοπή του ιστορικού και πολιτισμικού αποθέματος της Μακεδονίας, οι αρχαίοι πρόγονοί τους φαίνεται ότι δεν σήκωναν τέτοια αστεία. Και έτσι, σ” ένα αγγείο της Μεθώνης διαβάζουν οι επιγραφολόγοι στην παγιωμένη πλέον ελληνική γραφή: «Είμαι του Ακεσάνδρου. Οποιος μου το στερήσει, τα μάτια του ή τα χρήματά του θα στερηθεί». (Τέτοιου είδους «αποφθέγματα»/ δείγματα μιας μακραίωνης επιβίωσης και μιας πολιτισμικής συνέχειας απαντούν ακόμη στον λαϊκό βίο. Π.χ., στη Θάσο απαγγέλλεται το τετράστιχο: «Οποιος λυγαριά δεν πιάσει/ την αγάπη του θα χάσει,/ Κι όποιος δεν τη μυριστεί/ θα την αποχωριστεί»). Σε άλλο αγγείο γράφει επίσης: «Είμαι του Φιλίωνα».
Ο Ακέσανδρος, παρατηρεί η κ. Μυρτσιώτη, «φαίνεται πως μόνο τα χείλη του ήθελε να αγγίζουν (το αγγείο) στα συμπόσια της αρχαίας Μεθώνης. Μεγάλη η κοινωνιολογική, η ανθρωπολογική και η ιστορική διάσταση της περιπαικτικής εντολής του Ακέσανδρου για τα συμποσιακά γλέντια. Πιο πολύτιμο, ωστόσο, αναδεικνύεται το αρχαιότερο συμποτικό επίγραμμα σε ιαμβικό τρίμετρο που φέρει εγχάρακτα το αγγείο του, αποκαλύπτοντας μια από τις πρωιμότερες επιγραφές του ελλαδικού χώρου και τη μοναδική στον βορειοελλαδικό και τη Μακεδονία».
Ο γράφων, πάντως, θα προσθέσει και μια άλλη διάσταση της εντολής του Ακέσανδρου: την ετυμολογική! Όπως το Αλέξανδρος βγαίνει από το αλέξω και το άνδρας, έτσι και το όνομα Ακέσανδρος βγαίνει από το άκεσις*, ακέσιος (θεραπεία, θεραπευτικός -λόγου χάριν ο θεός Απόλλων προσονομαζόταν και Ακέσιος, γιατί θεράπευε τις ασθένειες) και το άνδρας. Το δε Φιλίων της άλλης επιγραφής προδήλως προέρχεται από τη λέξη φίλος, φιλία. Τι προκύπτει από αυτά; Απλούστατα, ότι ο σφετερισμός του Μεγαλέξανδρου και του Φιλίππου και του ονόματος της Μακεδονίας από τους συμπαθείς μας γείτονες οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η παράνοια του «Μακεδονισμού» και των εθνικιστικών του ληρημάτων δεν έχει τόσο ανάγκη ενός Αλεξάνδρου, αλλά ενός Ακεσάνδρου, που να την υποβάλει στη θεραπευτική αγωγή εκμάθησης της Ιστορίας. Αυτά δε, από ελληνικής πλευράς, με όλη τη φιλική διάθεση που εκπηγάζει από την ετυμολογική καταγωγή ενός αρχαίου Φιλίωνα…
* Από το ρήμα ακέομαι=θεραπεύω βγαίνει ο γνωστός και στη γλώσσα των νομικών ιατρικός όρος «ανήκεστος» (βλάβη), ήτοι αθεράπευτη, πιθανώς δε, κατά Μπαμπινιώτη, και η πανάκεια, η οποία, ατυχώς, δεν έχει ακόμη εφευρεθεί για να θεραπεύσει τον ασυγκράτητο φιλελληνισμό του Μαρκ Μαζάουερ, που τόσο θαύμασε και θαυμάζει ο εγχώριος προοδευτισμός. Νέο σύμπτωμα αυτού του φιλελληνισμού στον πρόλογο και στην πρώτη πρώτη παράγραφο του διαφημισμένου από μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα συγγράμματός του «ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΗΠΕΙΡΟΣ – Ο Ευρωπαϊκός Εικοστός Αιώνας», όπου διαβάζει κανείς: «Ορισμένα έθνη -όπως η Πρωσία-εξαλείφθηκαν από το χάρτη και τη μνήμη των ζωντανών ανθρώπων. Αλλα -όπως η Αυστρία και η Μακεδονία- έχουν ηλικία μικρότερη από τρεις γενιές».
Έθνος, λοιπόν, η Μακεδονία. Και μάλιστα με την έννοια του κράτους – έθνους, όπως προκύπτει από τα συμφραζόμενα. Περιττεύουν τα σχόλια. Είναι προφανές ότι, εν προκειμένω, περισσεύει η αίσθηση και η αυτάρκεια του «Αυτός Εφα».
ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΜΙΧ. ΔΩΣΣΑ / Αγγελιοφόρος της Κυριακής
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Παρασκευή, 01 Ιανουαρίου 2016 01:32
17χρονος από την Καβάλα, γιος αγρότη, ο νικητής του πανευρωπαϊκού διαγωνισμού μετάφρασης [εικόνες]
Η ανάγκη για επικοινωνία με τη γιαγιά του και άλλα στενά συγγενικά του πρόσωπα, τον οδήγησαν στην εμπειρική εκμάθηση της μητρικής γλώσσας της μητέρας του.
Ήταν αυτή η ανάγκη, που μαζί με τη θέληση και την επιθυμία της συμμετοχής, τον ανέδειξαν ως τον Έλληνα νικητή του ετήσιου πανευρωπαϊκού διαγωνισμού μετάφρασης «Juvenes Translatores» (νεαροί μεταφραστές).
Ο 17χρονος μαθητής της Γ' τάξης του Γενικού Λυκείου Νέας Περάμου του Δήμου Παγγαίου Καβάλας, Θανάσης Κυριακίδης διακρίθηκε μεταξύ 3.000 μαθητών από συνολικά 740 σχολεία από ολόκληρη την Ευρώπη, μεταφράζοντας ένα κείμενο από τα ελληνικά στα πολωνικά, χωρίς τη χρήση
λεξικού.
Η συμμετοχή του στον διαγωνισμό ήταν, όπως λέει και ο ίδιος ο μαθητής, ένα «τεστάρισμα» του εαυτού του, αν μπορεί να γράψει άριστα σε μια γλώσσα που τυπικά δεν είναι η μητρική του, αλλά που ουσιαστικά τη μιλάει από μικρή ηλικία μέσα στο σπίτι.
Ταξίδεψε τρεις φορές στην Πολωνία για να γνωρίσει τους συγγενείς της μητέρας του και δεν μπορούσε να κρύψει την ικανοποίησή του, όταν κατάφερε να συνομιλήσει μαζί τους. Δεν θεωρεί τα πολωνικά ξένη γλώσσα, πιστεύει πως έχει δυσκολότερη προφορά από την ελληνική αλλά εκτιμάει πως η ελληνική έχει περισσότερες δυσκολίες.
Μέχρι την ημέρα που συμμετείχε το διαγωνισμό δεν είχε σκεφτεί σοβαρά την επαγγελματική του αποκατάσταση και το ενδεχόμενο συγκεκριμένων σπουδών. Η αρχιτεκτονική ήταν μια πρώτη επιθυμία για το αντικείμενο με το οποίο θα ήθελα να ασχοληθεί στο μέλλον. Σήμερα, μετά τη διάκριση που πέτυχε και την ευκαιρία που του δόθηκε να γευτεί μια ξεχωριστή εμπειρία, παραδέχεται πως θα ήθελε να ασχοληθεί πιο σοβαρά με την εκμάθηση των ξένων γλωσσών.
Μεταφράζοντας για την «ευρωπαϊκή ταυτότητα»
Από την Ελλάδα συμμετείχαν στον διαγωνισμό συνολικά 22 σχολεία, όσες και οι έδρες της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ουσιαστικά αναδείχθηκε ένας νικητής από κάθε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Φέτος, οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό «Juvenes Translatores» μετέφρασαν κείμενα με θέμα την ευρωπαϊκή ταυτότητα. Τα κείμενα αυτά συντάχθηκαν ειδικά για τον διαγωνισμό από επαγγελματίες μεταφραστές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίοι επίσης διόρθωσαν και βαθμολόγησαν τις μεταφράσεις. Ειδική ομάδα γλωσσομαθών μερίμνησε ώστε όλα τα κείμενα να έχουν ανάλογο επίπεδο δυσκολίας.
Οι συμμετέχοντες μαθητές είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν έναν από τους 552 πιθανούς συνδυασμούς, ανάμεσα στις 24 επίσημες γλώσσες της ΕΕ. Χρησιμοποίησαν δε, 148 γλωσσικούς συνδυασμούς, όπως από τσέχικα προς ισπανικά, από πολωνικά προς ελληνικά, από πολωνικά προς σουηδικά και από ισπανικά προς βουλγαρικά. Όλοι οι νικητές επέλεξαν να μεταφράσουν προς τη γλώσσα που κατείχαν καλύτερα, κάτι που συνήθως κάνουν και οι επαγγελματίες μεταφραστές όλων των οργάνων της ΕΕ.
Μαθητές και καθηγητές είδαν τη συμμετοχή του σχολείου στον διαγωνισμό σαν μια γιορτή και θεώρησαν τύχη το γεγονός ότι το λύκειο τους κληρώθηκε για να συμμετέχει, δεδομένου ότι υπέβαλαν συμμετοχή στο διαγωνισμό πολλά σχολεία -δημόσια και ιδιωτικά- από ολόκληρη την Ελλάδα. Και μπορεί η συμμετοχή του Γενικού Λυκείου της Νέας Περάμου να ήταν καθαρά θέμα τύχης, τα όσα επακολούθησαν, όμως, ήταν η αναζήτηση μιας ευκαιρίας που επιδιώκουν τα παιδιά, όταν θέλουν να δείξουν τις δυνατότητές τους και τι μπορούν να πετύχουν.
Τα παιδιά της επαρχίας αναζητούν την «ευκαιρία»
Συζητώντας ο δημοσιογράφος του Αθηναϊκού Πρακτορείου με τον Θανάση Κυριακίδη και την καθηγήτριά του στην αγγλική γλώσσα Κατερίνα Αράπογλου -και στη συνέχεια με τα παιδιά της υπόλοιπης διαγωνιστικής ομάδας, την Αγγελική Χαραλαμπίδου, τον Κυριάκο Οφλίδη, τον Χαράλαμπο Γραντζίδη και τον Λεωνίδα Κλειτσιώτη- διαπίστωσε ότι κοινή συνισταμένη είναι η «ευκαιρία» που αναζητούν τα παιδιά της επαρχίας.
Ήταν αυτή η ανάγκη, που μαζί με τη θέληση και την επιθυμία της συμμετοχής, τον ανέδειξαν ως τον Έλληνα νικητή του ετήσιου πανευρωπαϊκού διαγωνισμού μετάφρασης «Juvenes Translatores» (νεαροί μεταφραστές).
Ο 17χρονος μαθητής της Γ' τάξης του Γενικού Λυκείου Νέας Περάμου του Δήμου Παγγαίου Καβάλας, Θανάσης Κυριακίδης διακρίθηκε μεταξύ 3.000 μαθητών από συνολικά 740 σχολεία από ολόκληρη την Ευρώπη, μεταφράζοντας ένα κείμενο από τα ελληνικά στα πολωνικά, χωρίς τη χρήση
λεξικού.
Η συμμετοχή του στον διαγωνισμό ήταν, όπως λέει και ο ίδιος ο μαθητής, ένα «τεστάρισμα» του εαυτού του, αν μπορεί να γράψει άριστα σε μια γλώσσα που τυπικά δεν είναι η μητρική του, αλλά που ουσιαστικά τη μιλάει από μικρή ηλικία μέσα στο σπίτι.
Ταξίδεψε τρεις φορές στην Πολωνία για να γνωρίσει τους συγγενείς της μητέρας του και δεν μπορούσε να κρύψει την ικανοποίησή του, όταν κατάφερε να συνομιλήσει μαζί τους. Δεν θεωρεί τα πολωνικά ξένη γλώσσα, πιστεύει πως έχει δυσκολότερη προφορά από την ελληνική αλλά εκτιμάει πως η ελληνική έχει περισσότερες δυσκολίες.
Μέχρι την ημέρα που συμμετείχε το διαγωνισμό δεν είχε σκεφτεί σοβαρά την επαγγελματική του αποκατάσταση και το ενδεχόμενο συγκεκριμένων σπουδών. Η αρχιτεκτονική ήταν μια πρώτη επιθυμία για το αντικείμενο με το οποίο θα ήθελα να ασχοληθεί στο μέλλον. Σήμερα, μετά τη διάκριση που πέτυχε και την ευκαιρία που του δόθηκε να γευτεί μια ξεχωριστή εμπειρία, παραδέχεται πως θα ήθελε να ασχοληθεί πιο σοβαρά με την εκμάθηση των ξένων γλωσσών.
Μεταφράζοντας για την «ευρωπαϊκή ταυτότητα»
Από την Ελλάδα συμμετείχαν στον διαγωνισμό συνολικά 22 σχολεία, όσες και οι έδρες της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ουσιαστικά αναδείχθηκε ένας νικητής από κάθε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Φέτος, οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό «Juvenes Translatores» μετέφρασαν κείμενα με θέμα την ευρωπαϊκή ταυτότητα. Τα κείμενα αυτά συντάχθηκαν ειδικά για τον διαγωνισμό από επαγγελματίες μεταφραστές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίοι επίσης διόρθωσαν και βαθμολόγησαν τις μεταφράσεις. Ειδική ομάδα γλωσσομαθών μερίμνησε ώστε όλα τα κείμενα να έχουν ανάλογο επίπεδο δυσκολίας.
Οι συμμετέχοντες μαθητές είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν έναν από τους 552 πιθανούς συνδυασμούς, ανάμεσα στις 24 επίσημες γλώσσες της ΕΕ. Χρησιμοποίησαν δε, 148 γλωσσικούς συνδυασμούς, όπως από τσέχικα προς ισπανικά, από πολωνικά προς ελληνικά, από πολωνικά προς σουηδικά και από ισπανικά προς βουλγαρικά. Όλοι οι νικητές επέλεξαν να μεταφράσουν προς τη γλώσσα που κατείχαν καλύτερα, κάτι που συνήθως κάνουν και οι επαγγελματίες μεταφραστές όλων των οργάνων της ΕΕ.
Μαθητές και καθηγητές είδαν τη συμμετοχή του σχολείου στον διαγωνισμό σαν μια γιορτή και θεώρησαν τύχη το γεγονός ότι το λύκειο τους κληρώθηκε για να συμμετέχει, δεδομένου ότι υπέβαλαν συμμετοχή στο διαγωνισμό πολλά σχολεία -δημόσια και ιδιωτικά- από ολόκληρη την Ελλάδα. Και μπορεί η συμμετοχή του Γενικού Λυκείου της Νέας Περάμου να ήταν καθαρά θέμα τύχης, τα όσα επακολούθησαν, όμως, ήταν η αναζήτηση μιας ευκαιρίας που επιδιώκουν τα παιδιά, όταν θέλουν να δείξουν τις δυνατότητές τους και τι μπορούν να πετύχουν.
Τα παιδιά της επαρχίας αναζητούν την «ευκαιρία»
Συζητώντας ο δημοσιογράφος του Αθηναϊκού Πρακτορείου με τον Θανάση Κυριακίδη και την καθηγήτριά του στην αγγλική γλώσσα Κατερίνα Αράπογλου -και στη συνέχεια με τα παιδιά της υπόλοιπης διαγωνιστικής ομάδας, την Αγγελική Χαραλαμπίδου, τον Κυριάκο Οφλίδη, τον Χαράλαμπο Γραντζίδη και τον Λεωνίδα Κλειτσιώτη- διαπίστωσε ότι κοινή συνισταμένη είναι η «ευκαιρία» που αναζητούν τα παιδιά της επαρχίας.
Ο Θανάσης Κυριακίδης με την καθηγήτρια αγγλικής φιλολογίας Κατερίνα Αράπογλου
Γι' αυτή την «ευκαιρία» μίλησε και ο διευθυντής του σχολείου Χαράλαμπος Αυγερινάκης και δεν έκρυψε τη χαρά του για την επιτυχία του 17χρονου Θανάση, αλλά και τη διάκριση του ίδιου του σχολείου, που αποτελεί μια από τις καλύτερα οργανωμένες σχολικές μονάδες της χώρας.
Το Γενικό Λύκειο της Νέας Περάμου βρίσκεται στην άκρη του παραθαλάσσιου οικισμού, με πληθυσμό 2000 μόνιμους κατοίκους που τους καλοκαιρινούς μήνες σχεδόν δεκαπλασιάζονται. Καθώς ανεβαίνεις τα σκαλιά του σχολείου νιώθεις μια θετική αύρα να σε καταλαμβάνει, μια ζεστασιά. Φωτεινοί διάδρομοι, γλάστρες με λουλούδια, κάδρα και φωτογραφίες από τις δράσεις των μαθητών του σχολείου. Το σχολείο διαθέτει δανειστική βιβλιοθήκη, αίθουσα προβολής, εργαστήρια χημείας, τεχνολογίας και γυμναστήριο. Όσο για τις αίθουσες διδασκαλίας σε... ταξιδεύουν στη φύση και τον κόσμο. Κάθε αίθουσα αποτελεί και μια διαφορετική ενότητα: ζούγκλα, βυθός, διάστημα, κυβισμός. Όλες ζωγραφισμένες από τους μαθητές και τους καθηγητές τους!
Τόσο ο Θανάσης όσο και τα άλλα παιδιά της διαγωνιστικής ομάδας μιλούν για ένα άριστο σχολικό περιβάλλον, όπου η επικοινωνία μαθητών και καθηγητών είναι ζεστή και ουσιαστική και όλοι μαζί λειτουργούν σαν μια ομάδα.
«Η συμμετοχή των παιδιών στον διαγωνισμό ήταν πραγματικά μια γιορτή γιατί από την πρώτη στιγμή συμφωνήσαμε πως συμμετέχουμε όχι για να βγούμε πρώτοι αλλά για να βιώσουμε την εμπειρία της συμμετοχής» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η καθηγήτρια Κατερίνα Αράπογλου,
Ποιος πίστευε στη νίκη;
Στο ερώτημα αν πραγματικά πίστευαν ότι θα κερδίσουν, η απάντηση ήρθε πρώτα από το διευθυντή του σχολείου Χαράλαμπο Αυγερινάκη: «Δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις, όταν αντιλαμβάνεσαι ότι από την Ελλάδα συμμετέχουν μεγάλες σχολικές μονάδες, ορισμένες από τις οποίες έχουν και παράδοση στην εκμάθηση ξένων γλωσσών από τους μαθητές τους. Αλλά στη ζωή ποτέ δεν λες ποτέ!».
Η Κατερίνα Αράπογλου προσεγγίζει το θέμα με αρκετή δόση ρεαλισμού: «Νομίζω ότι βασική αρχή των σχολείων της επαρχίας πρέπει να είναι η καλλιέργεια πίστης και αυτοπεποίθησης προς τους μαθητές για τον λόγο ότι τα παιδιά των μικρών κοινωνιών δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους μαθητές των μεγάλων πόλεων ή αστικών κέντρων. Έτσι, λοιπόν, ορισμένες φόρες αυτοί οι μαθητές διακατέχονται από μια ηττοπάθεια. Το σχολείο επιβάλλεται να διασκεδάσει αυτή την ηττοπάθεια, να ανεβάσει την αυτοπεποίθηση των παιδιών και μέσα από τις εκπαιδευτικές και κοινωνικές δράσεις που εφαρμόζει να ανατρέψει την κακή εννοούμενη επαρχιώτικη αντίληψη που υπάρχει».
Όσο για τον Θανάση πιστεύει ότι η προτροπή και η ενθάρρυνση της καθηγήτριάς του αλλά και των γονιών του ήταν αρκετά για να πιστέψει αρχικά ότι μπορεί να συμμετάσχει ισάξια μαζί με όλους τους άλλους μαθητές από την Ευρωπαϊκή Ένωση. «Εφόσον συμμετέχεις ισάξια, άρα σου δόθηκε η ευκαιρία που ζητούσες, οπότε τότε μπορείς να έχεις πίστη στον εαυτό σου ότι θα τα καταφέρεις, όσο δύσκολο και αν φάνταζε αυτό στο δικό μου μυαλό» τονίζει.
Γι' αυτή την «ευκαιρία» μίλησε και ο διευθυντής του σχολείου Χαράλαμπος Αυγερινάκης και δεν έκρυψε τη χαρά του για την επιτυχία του 17χρονου Θανάση, αλλά και τη διάκριση του ίδιου του σχολείου, που αποτελεί μια από τις καλύτερα οργανωμένες σχολικές μονάδες της χώρας.
Το Γενικό Λύκειο της Νέας Περάμου βρίσκεται στην άκρη του παραθαλάσσιου οικισμού, με πληθυσμό 2000 μόνιμους κατοίκους που τους καλοκαιρινούς μήνες σχεδόν δεκαπλασιάζονται. Καθώς ανεβαίνεις τα σκαλιά του σχολείου νιώθεις μια θετική αύρα να σε καταλαμβάνει, μια ζεστασιά. Φωτεινοί διάδρομοι, γλάστρες με λουλούδια, κάδρα και φωτογραφίες από τις δράσεις των μαθητών του σχολείου. Το σχολείο διαθέτει δανειστική βιβλιοθήκη, αίθουσα προβολής, εργαστήρια χημείας, τεχνολογίας και γυμναστήριο. Όσο για τις αίθουσες διδασκαλίας σε... ταξιδεύουν στη φύση και τον κόσμο. Κάθε αίθουσα αποτελεί και μια διαφορετική ενότητα: ζούγκλα, βυθός, διάστημα, κυβισμός. Όλες ζωγραφισμένες από τους μαθητές και τους καθηγητές τους!
Τόσο ο Θανάσης όσο και τα άλλα παιδιά της διαγωνιστικής ομάδας μιλούν για ένα άριστο σχολικό περιβάλλον, όπου η επικοινωνία μαθητών και καθηγητών είναι ζεστή και ουσιαστική και όλοι μαζί λειτουργούν σαν μια ομάδα.
«Η συμμετοχή των παιδιών στον διαγωνισμό ήταν πραγματικά μια γιορτή γιατί από την πρώτη στιγμή συμφωνήσαμε πως συμμετέχουμε όχι για να βγούμε πρώτοι αλλά για να βιώσουμε την εμπειρία της συμμετοχής» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η καθηγήτρια Κατερίνα Αράπογλου,
Ποιος πίστευε στη νίκη;
Στο ερώτημα αν πραγματικά πίστευαν ότι θα κερδίσουν, η απάντηση ήρθε πρώτα από το διευθυντή του σχολείου Χαράλαμπο Αυγερινάκη: «Δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις, όταν αντιλαμβάνεσαι ότι από την Ελλάδα συμμετέχουν μεγάλες σχολικές μονάδες, ορισμένες από τις οποίες έχουν και παράδοση στην εκμάθηση ξένων γλωσσών από τους μαθητές τους. Αλλά στη ζωή ποτέ δεν λες ποτέ!».
Η Κατερίνα Αράπογλου προσεγγίζει το θέμα με αρκετή δόση ρεαλισμού: «Νομίζω ότι βασική αρχή των σχολείων της επαρχίας πρέπει να είναι η καλλιέργεια πίστης και αυτοπεποίθησης προς τους μαθητές για τον λόγο ότι τα παιδιά των μικρών κοινωνιών δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους μαθητές των μεγάλων πόλεων ή αστικών κέντρων. Έτσι, λοιπόν, ορισμένες φόρες αυτοί οι μαθητές διακατέχονται από μια ηττοπάθεια. Το σχολείο επιβάλλεται να διασκεδάσει αυτή την ηττοπάθεια, να ανεβάσει την αυτοπεποίθηση των παιδιών και μέσα από τις εκπαιδευτικές και κοινωνικές δράσεις που εφαρμόζει να ανατρέψει την κακή εννοούμενη επαρχιώτικη αντίληψη που υπάρχει».
Όσο για τον Θανάση πιστεύει ότι η προτροπή και η ενθάρρυνση της καθηγήτριάς του αλλά και των γονιών του ήταν αρκετά για να πιστέψει αρχικά ότι μπορεί να συμμετάσχει ισάξια μαζί με όλους τους άλλους μαθητές από την Ευρωπαϊκή Ένωση. «Εφόσον συμμετέχεις ισάξια, άρα σου δόθηκε η ευκαιρία που ζητούσες, οπότε τότε μπορείς να έχεις πίστη στον εαυτό σου ότι θα τα καταφέρεις, όσο δύσκολο και αν φάνταζε αυτό στο δικό μου μυαλό» τονίζει.
Η διαγωνιστική ομάδα του Γενικού Λυκείου Νέας Περάμου αποτελούμενη από τους: Θανάση Κυριακίδη, Αγγελική Χαραλαμπίδου, Κυριάκο Οφλίδη, Χαράλαμπο Γραντζίδη και Λεωνίδα Κλειτσιώτη
Η ζωή στη Φωλιά
Παιδί αγροτικής οικογένειας, ο Θανάσης Κυριακίδης από το κατάφυτο ορεινό χωριό Φωλιά του Δήμου Παγγαίου είναι το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά. Ο πατέρας του αγρότης από την Ελλάδα γνωρίστηκε με την μητέρα του, όταν αυτή ήρθε από την Πολωνία πριν από 20 χρόνια, μαζί με τη μητέρα της.
Ο Θανάσης χρειάζεται να διανύσει καθημερινά 30 χιλιόμετρα με το υπεραστικό λεωφορείο για να πάει στο σχολείο του και μάλιστα σε ένα οδικό δίκτυο που παρά τις βελτιωτικές παρεμβάσεις που έγιναν παρουσιάζει μορφολογικές δυσκολίες. Κάθε πρωί ξυπνάει στις 06.30 για να είναι έγκαιρα στο σχολείο και δεν κρύβει ότι έξι χρόνια μετά, το πρωινό ξύπνημα αλλά και η επιστροφή στο σχολείο ύστερα από επτά ώρες μάθημα τον έχουν κάπως κουράσει.
Παρ' όλα αυτά δεν νιώθει ότι στερείται κάτι, αντιθέτως δηλώνει ευχαριστημένος από τη ζωή στο χωριό, συντροφιά με τους φίλους και τις άριστες σχέσεις που έχει με τους συμμαθητές του. Προτιμάει το διάβασμα και την ενασχόληση με την πληροφορική.
Εξομολογείται ότι πριν από ενάμιση χρόνο, η καθηγήτρια της φιλολογίας στο σχολείο τους έδωσε την ευκαιρία να προσεγγίσουν με διαφορετική ματιά τη λογοτεχνία και την ποίηση. Έκτοτε, ξεκίνησε τη δική του αναζήτηση και μέχρι σήμερα έχει διαβάσει πολλά λογοτεχνικά βιβλία. Από τους πιο αγαπημένους συγγραφείς ο Νίκος Καζαντζάκης.
Χαίρεται τις συναντήσεις με τους φίλους του στο καφενείο του χωριού και περιμένει τα Σαββατοκύριακα για να συναντηθεί μαζί τους στη Νέα Πέραμο, που αποτελεί το πιο κοντινό αστικό κέντρο. Το Καλοκαίρι, η περιοχή είναι ένας μικρός παράδεισος, χάρη στις απέραντες ακρογιαλιές και τις πεντακάθαρες θάλασσες. Εξάλλου, τα γυαλοχώρια του Δήμου Παγγαίου φημίζονται για τη θάλασσα και τα αμπέλια τους.
Η ζωή στη Φωλιά
Παιδί αγροτικής οικογένειας, ο Θανάσης Κυριακίδης από το κατάφυτο ορεινό χωριό Φωλιά του Δήμου Παγγαίου είναι το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά. Ο πατέρας του αγρότης από την Ελλάδα γνωρίστηκε με την μητέρα του, όταν αυτή ήρθε από την Πολωνία πριν από 20 χρόνια, μαζί με τη μητέρα της.
Ο Θανάσης χρειάζεται να διανύσει καθημερινά 30 χιλιόμετρα με το υπεραστικό λεωφορείο για να πάει στο σχολείο του και μάλιστα σε ένα οδικό δίκτυο που παρά τις βελτιωτικές παρεμβάσεις που έγιναν παρουσιάζει μορφολογικές δυσκολίες. Κάθε πρωί ξυπνάει στις 06.30 για να είναι έγκαιρα στο σχολείο και δεν κρύβει ότι έξι χρόνια μετά, το πρωινό ξύπνημα αλλά και η επιστροφή στο σχολείο ύστερα από επτά ώρες μάθημα τον έχουν κάπως κουράσει.
Παρ' όλα αυτά δεν νιώθει ότι στερείται κάτι, αντιθέτως δηλώνει ευχαριστημένος από τη ζωή στο χωριό, συντροφιά με τους φίλους και τις άριστες σχέσεις που έχει με τους συμμαθητές του. Προτιμάει το διάβασμα και την ενασχόληση με την πληροφορική.
Εξομολογείται ότι πριν από ενάμιση χρόνο, η καθηγήτρια της φιλολογίας στο σχολείο τους έδωσε την ευκαιρία να προσεγγίσουν με διαφορετική ματιά τη λογοτεχνία και την ποίηση. Έκτοτε, ξεκίνησε τη δική του αναζήτηση και μέχρι σήμερα έχει διαβάσει πολλά λογοτεχνικά βιβλία. Από τους πιο αγαπημένους συγγραφείς ο Νίκος Καζαντζάκης.
Χαίρεται τις συναντήσεις με τους φίλους του στο καφενείο του χωριού και περιμένει τα Σαββατοκύριακα για να συναντηθεί μαζί τους στη Νέα Πέραμο, που αποτελεί το πιο κοντινό αστικό κέντρο. Το Καλοκαίρι, η περιοχή είναι ένας μικρός παράδεισος, χάρη στις απέραντες ακρογιαλιές και τις πεντακάθαρες θάλασσες. Εξάλλου, τα γυαλοχώρια του Δήμου Παγγαίου φημίζονται για τη θάλασσα και τα αμπέλια τους.
Ο 17χρονος μαθητής της Γ΄ τάξης λυκείου Θανάσης Κυριακίδης
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
Παρασκευή, 01 Ιανουαρίου 2016 01:30
Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την κάλυψη κενών θέσεων Υπευθύνου και Τεχνικού Υπευθύνου των (ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ.) αρμοδιότητας της Περιφερειακής Διεύθυνσης Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπαίδευσης Αν. Μακεδονίας - Θράκης
Κατηγορία
Εκπαιδευτικά Νέα
