Αν τα πράγματα έμεναν στην επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε το θέμα και να θεωρηθεί λήξαν. Γιατί σ’ αυτή την ανακοίνωση ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται για να τεκμηριώσει την υποστήριξή του στο αίτημα για την διακοπή της ποινής που εκτίει ο Σάββας Ξηρός, απόφαση καταδικαστική για τη χώρα μας απ’ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων δικαιωμάτων του

Όμως το πρόβλημα ξεκινάει, ακυρώνοντας τέτοιου τύπου παρεμβάσεις του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ πρώτα απ’ όλα, όταν στην εφημερίδα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης την Αυγή εμφανίζονται κείμενα όπως αυτό του Σαββάτου στις 14 Δεκεμβρίου που τιτλοφορείται «Να πάρουν τώρα άδειες από τη φυλακή οι Δ. Κουφοντίνας και Αλ. Γιωτόπουλος» και φέρει την υπογραφή «Φίλοι και Σύντροφοι του Δημήτρη Κουφοντίνα».

Αν το θέμα ήταν να τηρηθούν οι δικονομικές εγγυήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων, αυτό μπορούσε να καταγραφεί δημοσιογραφικά χωρίς η Αυγή να παράσχει στέγη στους «φίλους και συντρόφους του Δημήτρη Κουφοντίνα», καθώς παρέχονται προσχήματα και άλλοθι που μοιραία δημιουργούν συνειρμούς ακόμα και για πολιτική κάλυψη της Αριστεράς στη δράση της 17 Νοέμβρη και εν γένει της τρομοκρατίας. Και αυτό είναι άλλης τάξης ζήτημα απ’ την υπεράσπιση των δημοκρατικών κανόνων στους οποίους εντάσσονται και τα δικαιώματα των κρατουμένων όποιοι και αν είναι αυτοί. Τόσο πολύ δύσκολο είναι για τη διεύθυνση της Αυγής να αντιληφθεί το αυτονόητο και τις λεπτές ισορροπίες σε τέτοια ευαίσθητα, πριν απ’ όλα για την Αριστερά θέματα;

Το χειρότερο απ’ όλα για το ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι με αυτούς τους χειρισμούς της Αυγής ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει αυτό που υποτίθεται ότι καυτηριάζουν οι «φίλοι και σύντροφοι του Δημήτρη Κουφοντίνα», δηλαδή ενισχύει αντί να αντιμετωπίζει την ιδεολογική επίθεση του συστήματος κατά της αριστεράς με αφορμή τη δράση της 17 Νοέμβρη.

Και το κυριότερο για τη διεύθυνση της Αυγής είναι ότι κάνει τέτοιες «πατάτες» τη στιγμή που, σύμφωνα με τις καταγγελίες της ίδιας της Αριστεράς, τρομοκρατία και μυστικές υπηρεσίες του κράτους λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία σε πάρα πολλές περιπτώσεις, αν δεν είναι φτιαγμένες και απ’ το ίδιο χέρι.

Τελικά φαίνεται πως η μικροαστική ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ είναι τέτοια που δεν τον αφήνει να απαλλαγεί από παθογένειες οι οποίες ταυτόχρονα, φαίνεται να τον κρατούν εκτός αστικού συνταγματικού τόξου, αλλά και τον φέρνουν σε αντιπαράθεση με το εργατικό κίνημα και τον ιστορικό χώρο της αριστεράς. Έτσι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ σε στιγμές κοινωνικής έξαρσης και έντασης «παρασύρεται» απ’ το «μπάχαλο» και σε στιγμές ύφεσης του κινήματος, ή σε στιγμές που σκοτεινοί κύκλοι επιδιώκουν την αιματοχυσία όπως πχ με τις δολοφονίες του φθινοπώρου, ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο εγγυητής της ομαλότητας! Το αποτέλεσμα τελικά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να άγεται και να φέρεται κατά πως βολεύει (ή νομίζει πως τον βολεύει) η περίσταση.

Ύστερα απ’ όλα αυτά ας ψαχτούν μεταξύ τους στην Κουμουνδούρου που παραπονιούνται γιατί «ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και η ΝΔ δεν σχολιάζουν την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων».