Newsletter

Συμπληρώστε το e-mail σας και διαβάστε το καθημερινό newsletter από το dictyo.gr
  
  
  
Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Ιούλιος 2018 - ΔΙΚΤΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ dictyo.gr
Πέμπτη, 12 Ιουλίου 2018 02:06

Γίναμε μαλλιά κουβάρια...

 
Ότι το "ανήκομεν εις την Δύσιν" θα το ενσάρκωνε ισχυρότερα από όλους ο Αλέξης Τσίπρας μάλλον δύσκολα θα το φανταζόταν κανείς στην αρχή της κυβερνητικής του θητείας...
Να όμως που ο Έλληνας πρωθυπουργός παρά το  αρχικό πολιτικό του DNA, έχει αναπροσαρμόσει πλήρως τη στρατηγική και τις επιλογές του και μέσα από συνεχείς διομολογήσεις που εξυπηρετούν το δικό του πολιτικό συμφέρον και όχι τη χώρα η οποία συνεχώς εκχωρεί χωρίς να αποκομίζει κέρδος, αναδεικνύεται στον πλέον πειθήνιο και συνεργάσιμο ηγέτη ως προς την εξυπηρέτηση των συμφερόντων κατά περίπτωση των Βρυξελλών, του Βερολίνου και της Ουάσιγκτον. Ο ίδιος κερδίζει πολιτικό χρόνο στην εξουσία, η ελληνική κοινωνία τίποτα. Αντιθέτως οδεύει προς μία σχεδόν τυφλή πορεία σε ταραγμένα νερά, μέσω της υποτιθέμενης "καθαρής" εξόδου υπό τις επευφημίες των εταίρων της βεβαίως...

Πώς έρχονται όμως τα πράγματα... Λοιπόν, φανταστείτε κάποιον να ξυπνά αυτές τις μέρες μετά από πολυετές κώμα. Και να μάθει ότι η αριστερά που κυβερνά πλέον τη χώρα, απελαύνει Ρώσους διπλωμάτες και ότι υπάρχει κρίση στις σχέσεις με τη Ρωσία (όχι φυσικά ότι αυτοί είναι αριστεροί, αλλά λέμε τώρα...) ιδιαίτερα μετά τη συμφωνία με τα Σκόπια στα οποία η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει Μακεδονική ταυτότητα παρά τις οργισμένες αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας, κάνοντας το χατήρι στο ΝΑΤΟ κυρίως αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και ότι ο αριστερός Έλληνας πρωθυπουργός χαίρει της εκτίμησης και της υποστήριξης αν όχι της φιλίας, της Γερμανίδας καγκελαρίου που ταυτόχρονα ηγείται του γερμανικού Χριστοανοδημοκρατικού (του δεξιού δηλαδή...) κόμματος. Προσφέροντάς της με τη σειρά του υπηρεσίες με αφορμή το προσφυγικό...
Άντε να βρει άκρη. Είναι η απόλυτη εφαρμογή στην πολιτική του "γκόμενες και παλικάρια, γίναμε μαλλιά κουβάρια...". Τι πιθανότητες δίνετε να ζητήσει ο άνθρωπος να τον ξαναρίξουν σε κώμα; Φοβάμαι πολλές... Εκτός και αν σηκωθεί και πάρει τα βουνά... Ή τρελαθεί ο κακομοίρης. Βεβαίως πιο κακομοίρηδες είμαστε εμείς που τα βιώνουμε όλα αυτά εδώ και μερικά χρόνια καθημερινά... Μόνο που τελευταία το πράγμα έχει αρχίσει να ξεφεύγει. Και θα ξεφύγει εντελώς σε όλα τα επίπεδα όσο θα πλησιάζουμε στις εκλογές. Δηλαδή από την αρχή του επόμενου χρόνου...
 
dimitris.papakonstantinou
capital.gr 
Κατηγορία Πολιτική
 
Τη στήριξη του Βερολίνου, για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ εξέφρασε η Ούρσουλα φον ντερ Λέιεν.

«Η Γερμανία υποστηρίζει σθεναρά την πρόσκληση του ΝΑΤΟ στους “Μακεδόνες” φίλους μας», δήλωσε η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας, στο περιθώριο της Συνόδου στις Βρυξέλλες.


Ακόμη, αναφέρθηκε και στο δημοψήφισμα στα Σκόπια. «Θέλω πολύ ένα θετικό αποτέλεσμα. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς να μπουν στο ΝΑΤΟ οι “Μακεδόνες” φίλοι μας», δήλωσε στο πρακτορείο ΜΙΑ.
Κατηγορία Πολιτική
 
Από νωρίς το πρωί, πιστοί από όλη την Ελλάδα καταφθάνουν στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

Οσο περνά η ώρα, ολοένα και περισσότεροι περιμένουν στην ουρά, για να προσκυνήσουν στον τάφο του Αγίου Παϊσίου. Στις 12 Ιουλίου η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Γέροντα, ο οποίος εκοιμήθη στο Ησυχαστήριο στις 12 Ιουλίου 1994.
Κατηγορία Πολιτική
Πέμπτη, 12 Ιουλίου 2018 00:36

Πρετεντέρης: Άδεια

 
"Που ξανακουστηκε οτι δουλειά της αντιπολίτευσης ειναι να διευκολύνει την συμπολίτευση; Και οτι κυβέρνηση επιλέγει την αντιπολίτευση της αρεσκείας της; Στη Γερμανία του Χονεκερ; Στην Ουγκαντα; Μάλλον αδικώ την Ουγκαντα" γράφει ο Γ. Πρετεντέρη στα ΝΕΑ:


Κατηγορία Πολιτική
 
melansonΣφοδρή επίθεση εξαπέλυσε ο επικεφαλής της Γαλλικής Αριστεράς, Ζαν Λυκ Μελανσόν κατά του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, χαρακτηρίζοντάς τον ως μία «από τις πιο ελεεινές φιγούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής».
Κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης ο Μελανσόν ανέφερε ότι ο Αλέξης Τσίπρας «πρόδωσε τον λόγο» του λαού, «ξεπουλά την δημόσια περιουσία και καταστρέφει τη χώρα του».

Συγκεκριμένα, η δημοσιογράφος του γαλλικού δικτύου BFMTV ρώτησε τον Μελανσόν για μία παλαιότερη δήλωση του Ελληνα πρωθυπουργού, στην οποία είχε τονίσει μεταξύ άλλων: «Εχω την αίσθηση ότι ο Μελανσόν δεν θέλει να κυβερνήσει. Είμαι πλέον βέβαιος ότι σε περίπτωση νίκης, δεν θα ξέρει τι να κάνει. Αυτό δεν αποτελεί αριστερή θέση».
Ο επικεφαλής της Γαλλικής Αριστεράς απάντησε σε υψηλούς τόνους στον Πρωθυπουργό, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Ο Τσίπρας εξελέγη, υποσχόμενος ένα αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα και όταν του παρουσίασαν ένα απαράδεκτο μνημόνιο το έθεσε σε δημοψήφισμα, χωρίς να αποδεχθεί τελικά τη βούληση του λαού του. Πρόδωσε το λόγο του. Γιατί ξεπουλά τη δημόσια περιουσία και καταστρέφει τη χώρα του; Δεν θέλω να υπάρχει ούτε ένας Γάλλος πολίτης που να πιστεύει πως αν εγώ αναλάβω την εξουσία θα γίνω ένας ακόμη… Τσίπρας».
Κατηγορία Πολιτική
Τετάρτη, 11 Ιουλίου 2018 01:52

Ολοταχώς προς εκλογές

 
Ο χρόνος περνάει αμείληκτα και ο βίος αυτής της τόσο « πρωτότυπης» αριστεροακροδεξιάς  και μοιραίας γα την χώρα Κυβέρνησης τελειώνει. Ακόμα και αν ολοκληρώσει τον συνταγματικά προβλεπόμενο χρόνο , τον Σεπτέμβριο του 2019 θα έχουμε εκλογές, αν και οι περισσότεροι αναλυτές μιλάνε για ταυτόχρονη διεξαγωγή Βουλευτικών Εκλογών και Ευρωεκλογών τον Μάιο του 2019. Ωστόσο, γιατί να τραβήξει για άλλους δέκα ή δεκατέσσερεις μήνες μια Κυβέρνηση που ήδη προχωράει ασθμαίνοντας, βασανιστικά και με επικοινωνιακά τρυκ προσπαθεί να εμφανίσει επτυχίες που δεν υπάρχουν; Γιατί να ταλανιστεί για τόσους ακόμα μήνες μια Κυβέρνηση που αντιμετωπίζει τόσο μεγάλα εσωτερικά προβλήματα κα απειλείται ανά πάσα στιγμή από κατάρρευση; Γιατί να κρατήσει ακόμα μια Κυβέρνηση οικτρής κοινωνικής μειοψηφίας, όπου ο ένας εταίρος εξαυλώνεται; Καλά τα αστεία από « περίεργες » δημοσκοπήσεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό που αδιαμφισβήτητα καταγράφεται είναι ότι η ψαλίδα μεταξύ Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ αυξάνει. Όλα τα άλλα συνιστούν την προσπάθεια δημιουργίας ενός φανταστικού σκηνικού που μόνο στο Μαξίμου το πιστεύουν ή μάλλον θέλουν ο κόσμος τους να τον πιστέψει για να μην φύγουν και οι υπόλοιποι. Προφανώς  ο Πρωθυπουργός γνωριζει την αλήθεια, εκτός και αν έχει πάλι αυταπάτες.

Κακά τα ψέμματα. Ένα θέμα θα κρίνει τον χρόνο των εκλογών: Η εφαρμογή ή όχι της δύο φορές ψηφισμένης από την Κυβερνητική πλειοψηφία μείωσης μέχρι και 18% των συντάξεων από την 1η Ιανουαρίου 2019. Αν η Κυβέρνηση καταφέρει να πάρει παράταση κατά έξι τουλάχιστον μήνες , θα κρατήσει ακόμα κάποιο διάστημα και θα πάει σε εκλογές το 2019, ώστε με την γνωστή θρασύτητα να κταγγέλει την επόμενη Κυβέρνηση για τις μειώσεις των συντάξεων που αυτή δέχτηκε και εφάρμοσε. Αν δε την πάρει , κάτι που είναι το πιο πιθανό, οι εκλογές θα γίνουν πολύ πιο γρήγορα και μάλλον το Φθινόπωρο. Κάθε άλλη παράταση θα είναι τουλάχιστον αυτοκτονική.
Θα είναι αυτοκτονική γιατί η διαφορά όλο και μεγαλώνει υπέρ της Ν.Δ. Θα είναι αυτοκτονική γιατί αν ισχύσουν οι μειώσεΙς των συντάξεων, προφανώς θα αυξηθεί η οργή κατά της Κυβέρνησης. Ας ληφθεί δε υπόψη , ότι από τώρα ως τον Δεκέμβριο εκατομμύρια Έλληνες θα πληρώσουν σειρά φόρων ( πέντε δόσεις ΕΝΦΙΑ, Φόρο εισοδήματος, τέλη κυκλοφορίας κ.λ.π) και όλος ο μύθος της « καθαρής εξόδου» θα καταρρέει στα γκισέ της Εφορίας. Έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι ενώ θα γίνονται αυτά, η Κυβέρνηση είτε με μπουρμπουάρ, είτε με ηρωικές δηλώσεις στυλ Ν.Φίλη περί μονομερών ενεργειών θα πείθει κανένα; Για αυτό και καλά θα κάνουν οι δυνάμεις της Αντιπολίτευσης να ετοιμάζονται για εκλογές πολύ γρήγορα. Αν πάλι, ο Κ. Τσίπρας επιμείνει για εκλογές αργότερα, θα είναι σαν να κάνει μεγάλο δώρο στην Ν.Δ και την Αντιπολίτευση συνολικά. Με τόσους φόρους, με μείωση συντάξεων και με ψήφιση του Σκοπιανού από τη παρούσα Βουλή θα σημάνουν μια κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορούν να καταγράψουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις. Επιπλέον η νέα Κυβέρνηση θα έχει απαλλαγεί από κάθε ευθύνη τουλάχιστον για αυτά τα θέματα.
Η συζήτηση στην Βουλή πέραν άλλων άλλωστε έδειξε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα. Στα όσα γνωστά είπε ο Πρωθυπουργός, είδε για πρώτη φορά ένα ΚυριΆκο Μητσοτάκη να του απαντάει με την ίδια γλώσσα και μια Φώφη Γεννηματά πιο επιθετική παρά ποτέ. Βρέθηκε εν ολίγοις σε ένα πολιτιό κλοιο και ένα σαφές μήνυμα όλων , ότι « σε καταλάβαμε» και δεν θα περνάει κουβέτα έτσι από εδώ και πέρα. Είδε επίσης, ότι στα όσα είπε για τις συντάξεις βρέθηκε μπροστά σε προτάσεΙς της Ν.Δ, του ΚΙΝΑΛ και του Κ.Κ.Ε να ψηφιστεί εδώ και τώρα η μη μείωση των συντάξεων και αυτό δεν ήταν και τόσο αναμενόμενο και οπωσδήποτε τον φέρνει σε δύσκολη θέση. Εν ολίγοις ο Πρωθυπουργός είδε ότι τα επικοινωνιακά τρυκ, τα ψεμματάκια και οι υποσχέσεις έπεσαν στην Βουλή και μάλλον θα πέφτουν και στο επόμενο διάστημα σε τοίχο.Τίποτα πια δεν είναι όπως χθες.
Μ΄αυτά και με εκείνα, ο κ.Τσπρας βρίσκεται μπροστά σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Αυτός θα αποφασίσει και αυτός θα πάρει και τς ευθύνες γνωρίζοντας ότι δεν αποτελεί πια το ισχυρό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ…
Για να δούμε τι θα αποφασίσει …

Κατηγορία Πολιτική
 
 
Ο Μίλαν Κούντερα γράφει στην «Αβάσταχτη ελαφρότητα της ύπαρξης»: «Η πρώτη εσωτερική επανάσταση της Σαμπίνας κατά του κομμουνισμού δεν ήταν ηθικής τάξεως αλλά αισθητικής. Αυτό που της γεννούσε αποστροφή δεν ήταν τόσο η ασχήμια του κομμουνιστικού κόσμου (οι πύργοι που είχαν μετατραπεί σε στάβλους) όσο η μάσκα της ομορφιάς με την οποία καλυπτόταν· μ’ άλλα λόγια, το κομμουνιστικό κιτς».
Kαι λίγο πιο κάτω: «Το σιωπηρό και άγραφο σύνθημα της παρέλασης δεν ήταν «Ζήτω ο κομμουνισμός!», αλλά «Ζήτω η ζωή!» Η δύναμη και η πανουργία της κομμουνιστικής πολιτικής ήταν ότι ιδιοποιήθηκε αυτό το σύνθημα. Ακριβώς αυτή η ηλίθια ταυτολογία («Ζήτω η ζωή!») έσπρωχνε στην κομμουνιστική παρέλαση ακόμα κι αυτούς που οι κομμουνιστικές ιδέες τούς άφηναν παντελώς αδιάφορους».

H γοητεία της αθωότητας ήταν πάντα το μεγάλο όπλο της Αριστεράς. Αλλά και το κιτς ως παράγωγο της απλοϊκής σκέψης και της ανάλαφρης διάθεσης του ολοκληρωτισμού ως έκφραση.
Τελευταία, μετράω δηλώσεις αριστερών που απαρνούνται τη γοητεία του «ζωντανού νέου» Αλέξη Τσίπρα. Αν εξαιρέσεις τους απανταχού καλλιτέχνες που κλαίνε τον παλιό τους έρωτα, τώρα εμφανίζονται οργισμένοι και οι παλιοί σύντροφοι του Αλέξη. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αποκάλεσε την κυβέρνηση «ζόμπι», ο Γάλλος «αγωνιστής» Μελανσόν είπε ότι ο Τσίπρας είναι από τις πιο ελεεινές φιγούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής και η Σοφία Σακοράφα ανακάλυψε ότι «ο πρωθυπουργός είναι επικίνδυνος... και ακριβώς γι’ αυτό θα έπρεπε να το έχουμε αντιληφθεί όλοι εμείς»...
Το πρόβλημα με όλους αυτούς δεν είναι ότι ανακάλυψαν την απάτη της γοητείας και του κιτς του Αλέξη Τσίπρα αλλά ότι δεν κατανοούν ότι είναι συνένοχοι και συμμέτοχοι στο έγκλημα μέχρι τώρα! Η τουλάχιστον κάνουν πως δεν κατανοούν.
 
Όλοι τους είναι ολόιδιοι με τον άνθρωπο που επελέγη από τον Αλέκο Αλαβάνο ακριβώς για αυτή την αποστολή: να πλασάρει την αθωότητα και το λαϊκιστικό κιτς ως επαναστατικά φίλτρα για αποδόμηση του πολιτικού συστήματος.
Και αυτό ακριβώς έκανε από την πρώτη μέρα της ανάληψης των καθηκόντων του. Αλλά το ίδιο έπραξαν και οι σημερινοί τιμητές τους. Όμοιοι κι απαράλλαχτοι μαζί του. Απλά υποδεέστεροι μπροστά του. Ανίκανοι να σταθούν τόσο αδίστακτοι και έκθετοι μπροστά σε ένα κοινό που διψούσε για ψέματα και φαντασιώσεις.
Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι πόσο κοστίζει τελικά να μάθει κανείς τον Αλέξη Τσίπρα; Πόσος χρόνος χρειάζεται να τον καταλάβει και να αισθανθεί την επικίνδυνότητά του; Λίγος για όσους δεν του μοιάζουν. Πολύς για όλους αυτούς που λειτουργούν κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωσιν.
Όσο για το κόστος, κανείς από τους σημερινούς οργίλους συντρόφους δεν αποποιείται τις οικονομικές και πολιτικές προσόδους που εξασφάλισαν χάρη στον Τσίπρα. Ούτε και την καταξίωση στη μαγική αυλή των θαυμάτων της Αριστεράς.
Κοστίζει κάτι παραπάνω να καταλάβεις τι ρόλο παίζει ο Αλέξης. Το ωραίο βέβαια, είναι ότι το κόστος δεν το πληρώνεις εσύ αλλά όλοι οι άλλοι που τον είχαν πάρει χαμπάρι από την πρώτη στιγμή...
 
Του Ανδρέα Ζαμπούκα
liberal.gr 
Κατηγορία Πολιτική
 
Η κατάθεση της τροπολογίας για την μη εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου τόσο από την Νέα Δημοκρατία όσο και από το ΚΙΝ.ΑΛ., αποτελεί μια κίνηση ματ. Καίει, πριν καν χρησιμοποιηθεί, το ισχυρότερο ίσως χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι γνωστό πως η περικοπή των συντάξεων από 1/1/2019, θα αποτελέσει την χαριστική βολή στον χειμαζόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Πλέον κανείς δεν θα μιλά για ήττα, αλλά για συντριβή. Συνεπώς, η κοινή λογική λέει πως θα κάνει τα πάντα για να αναστείλει την εφαρμογή του μέτρου και να την χρεώσει στους επόμενους. Αυτό, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το πράξει είτε με μονομερή ενέργεια, που θα σημάνει ρήξη με τους εταίρους δανειστές και αναβίωση του αντιμνημονιακού κλίματος είτε με συναινετικές διαδικασίες.

Εννοείται, πως η εκδοχή της ρήξης θα αποφέρει μεγαλύτερα πολιτικά οφέλη για τον Α.Τσίπρα και είναι και η ευκολότερη. Η συναινετική διαδικασία απαιτεί συμφωνία πολλών βασικών παικτών, κάτι ιδιαίτερα δύσκολο. Άλλωστε και η Α.Μέρκελ αυτήν την περίοδο είναι αρκετά αποδυναμωμένη και με πολλά προβλήματα, για να πάρει επάνω της την μη εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου. Αυτό το είδαμε και στην μίζερη ρύθμιση που έγινε για το χρέος μας.
Και τώρα τι γίνεται; τα δύο κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης κατέθεσαν δύο ξεχωριστές τροπολογίες για την μη περικοπή των συντάξεων. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα ψηφίσουν υπέρ της εφαρμογής του μέτρου ή κατά. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Αιφνιδιάστηκαν.
Και αυτό φάνηκε από τις αντιδράσεις δύο ηγετικών στελεχών. Ο Ν.Φίλης δεν απέκλεισε την πιθανότητα μονομερούς ακύρωσης ή αναβολής του μέτρου, η δε καθ΄ύλην αρμόδια υπουργός δήλωσε πως η λύση θα είναι συναινετική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψηφίζοντας τις τροπολογίες της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝ.ΑΛ. υφίσταται ένα ισχυρό επικοινωνιακό πλήγμα. Τι θα πει στους συνταξιούχους; Τι θα μπορεί να τους υποσχεθεί; Και πόσο πιστευτός μπορεί να γίνει κάποιος που υπόσχεται πως θα εφαρμόσει ένα μέτρο που μόλις το έχει καταψηφίσει;
 
Από την άλλη πλευρά, αν ο ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματευθεί την αναβολή της περικοπής των συντάξεων με τους δανειστές, ακυρώνει το αφήγημα της «καθαρής εξόδου». Τι καθαρή έξοδος είναι αυτή, όταν για την ακολουθητέα πολιτική απαιτείται η έγκριση των εταίρων και των δανειστών μας; θα αναρωτηθεί ο πολίτης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιέξοδο. Και αυτό εξαιτίας της σωστής, τακτικά, κίνησης της κατάθεσης των δύο τροπολογιών.
Διακινείται η άποψη πως αυτή η κίνηση του Κ.Μητσοτάκη είναι λάθος γιατί υπόσχεται κάτι που δεν είναι στο χέρι του να το υλοποιήσει. Άλλωστε, υποστηρίζουν, η περικοπή των συντάξεων θα πρέπει, ούτως ή άλλως, να γίνει για να διασωθούν τα ταμεία και να ανακουφισθεί ο προϋπολογισμός.
Επί της ουσίας φαίνεται πως έχουν δίκιο. Τους διαφεύγει όμως ο χαρακτήρας της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας που είναι να αφοπλίσει άμεσα το βαρύ όπλο του ΣΥΡΙΖΑ. Στην προπαγάνδα απαντούμε με αντι-προπαγάνδα, αιφνιδιάζοντας τον αντίπαλο.
Ο Α.Τσίπρας πλέον είτε υπάκουος είτε ατίθασος χάνει. Αυτός θα αποφασίσει το πώς.
 
Του Σάκη Μουμτζή
liberal.gr 
Κατηγορία Πολιτική
 
Ο κ. Τσίπρας έχει τρεις επιλογές: Να προκηρύξει τις εκλογές την επομένη της… εξόδου από τα μνημόνια, να το πράξει από το βήμα της ΔΕΘ ή να βαδίσει ολομόναχος προς την συντριβή. Ένας νεοφιλελεύθερος θα επέλεγε την κουρτίνα 3, για να «τελειώνει» πολιτικά με την Αριστερά. Αυτός είναι ένας καλός λόγος για να κάνει ο κ. Τσίπρας μία από τις άλλες δύο επιλογές. Αν μιλάγαμε με πιθανότητες, θα λέγαμε ότι οι δύο στις τρεις είναι να γίνουν οι εκλογές το 2018. Μισή πιθανότητα θα δίναμε για την ταυτόχρονη διενέργεια των εθνικών εκλογών και των ευρωεκλογών και άλλη μισή στην προοπτική της εξαντλήσεως της τετραετίας. Στο σενάριο ότι θα βρουν κάποιο παράθυρο στο Σύνταγμα για να παρατείνουν την θητεία τους και πέραν της τετραετίας, κρίνεται ως προβοκατόρικο που μόνο στόχο έχει να δημιουργήσει σύγχυση στις μάζες του λαού και να συκοφαντήσει το Κίνημα.
Ο κ. Τσίπρας έχει να απαντήσει σε ένα βασικό ερώτημα: Μπορεί να επιβιώσει πολιτικά με ποσοστά της τάξης του 15% και του 16%; Κι ο ίδιος γνωρίζει πως όχι. Αντιθέτως, ένα ποσοστό πάνω από το 20% θα τον διατηρούσε στο προσκήνιο για πολλά – πολλά χρόνια ακόμη. Δεν τον πήραν δα και τα χρόνια! Ο κ Τσίπρας πίστεψε (κι ίσως πιστεύει ακόμη) ότι θα μπορούσε να πετύχει μία εξάμηνη (στην χειρότερη των περιπτώσεων) αναβολή της εφαρμογής του μέτρου της μείωσης των συντάξεων. Προς το παρόν οι Ευρωπαίοι δεν δείχνουν διατεθειμένοι να υποχωρήσουν σε ένα τέτοιο αίτημα. Όχι γιατί δεν θα ήθελαν να το κάνουν αυτή την χάρη στον Αλέξη, αλλά διότι θέλουν να κόψουν την όρεξη στην επόμενη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να ζητήσει ανάλογες χάρες! Μην έχετε αμφιβολίες. Όταν ο κ. Τσίπρας πειστεί ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να πάρει την αναβολή, θα πάει άμεσα σε εκλογές. Δεν θα περιμένει ούτε λεπτό. Θα πάει σε εκλογές, περιμένοντας το στραβοπάτημα του Κυριάκου. Η επόμενη κυβέρνηση δεν θα έχει εύκολο έργο. Έχει φροντίσει γι' αυτό ο Αλέξης Τσίπρας. Ως νεοφιλελεύθερος, θα ήθελα την μέγιστη δυνατή φθορά της Αριστεράς. Όσες περισσότερες γρατζουνιές έχει ο κ. Τσίπρας, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να επιστρέψουν σε μονοψήφια νούμερα. Για τα επόμενα δεκαπέντε ως είκοσι χρόνια δεν θα αποτελούν έτσι απειλή. Δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι για την χώρα αν οι εκλογές γίνουν έξι μήνες ή έναν χρόνο αργότερα. Η ζημιά που ήταν να γίνει έχει γίνει. Το αντίθετο, η Αριστερά είναι στην πραγματικότητα ακόμη αλώβητη. Η πτώση στα δημοσκοπικά της ποσοστά είναι απίστευτα μικρή σε σχέση με το αναμενόμενο πολιτικό κόστος των επιλογών της. Η παράταση του χρόνου παραμονής της στην εξουσία μόνο πρόσθετες απώλειες μπορεί να της επιφέρει. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Η ήττα της Αριστεράς και των συμμάχων της (φανερών και αφανών) είναι δεδομένη, η κατάσταση δεν αντιστρέφεται. Η συζήτηση γίνεται για το εύρος της ήττας. Άλλωστε, αυτή θα καθορίσει και τις πολιτικές εξελίξεις στα επόμενα δύο χρόνια.
Θανάσης Μαυρίδης
liberal.gr
Κατηγορία Πολιτική
Τετάρτη, 11 Ιουλίου 2018 00:55

Το ακόντιο της «οργής»...

 
 
Να διευκρινίσω πως οποιαδήποτε κριτική στον Α.Τσίπρα και στην διακυβέρνησή του είναι ευπρόσδεκτη. Πολύ δε περισσότερο αν προέρχεται από πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που φαίνεται πως είδαν «το φως το αληθινόν».
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρουν τα κίνητρα τους. Αν είναι ιδεολογικά και πολιτικά ή αν η στάση τους μοιάζει με των ποντικών που εγκαταλείπουν το βυθιζόμενο σκάφος. Και αυτό, γιατί και μόνον η διαπίστωση πως το σκάφος του ΣΥΡΙΖΑ βυθίζεται είναι, από μόνο του, ένα θετικό γεγονός. Η διάχυτη εντύπωση διαμορφώνει το πολιτικό κλίμα που επηρεάζει και προδικάζει το τέλος της πορείας.

Οι «μεταμελήθεντες» και οι «απογοητευμένοι» τον τελευταίο χρόνο πληθαίνουν. Δημόσια πρόσωπα του καλλιτεχνικού, κυρίως, χώρου παραδέχθηκαν το λάθος τους να εμπιστευτούν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Α.Τσίπρα. Βέβαια, κανένας δεν τους ρώτησε τι ψήφισαν και ως εκ τούτου η εκμυστήρευση τους προκαλεί απορίες. Εξαπατήθηκαν; Δημόσιες σχέσεις; Μας «δουλεύουν» κανονικά; Η μήπως θέλουν να είναι με το νέο «γκοβέρνο;»
Όπως και να έχει, το γεγονός είναι ένα: αποσαρθρώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ και «στραπατσάρουν» το προφίλ του Α.Τσίπρα. Κάτι το θετικό.
Σε ένα δεύτερο στάδιο της δικής μας προσέγγισης αυτής της θύελλας των δημόσιων αυτοκριτικών, θα πρέπει να τους θέσουμε προ των δικών τους ευθυνών για την επιλογή τους. Ήταν ανήλικοι; Όχι. Ήταν ανόητοι; Όχι, αν κρίνουμε από την επαγγελματική τους πορεία. Ήταν μήπως καιροσκόποι; Αυτό μπορεί.
Έβλεπαν τον Α.Τσίπρα να καλπάζει με το ψαλίδι στο χέρι για να σκίσει το μνημόνιο, και αυτοί σαγηνεύθηκαν. Τον πίστεψαν. Μα, πάνω απ΄όλα πίστεψαν πως οι «προηγούμενοι» ήταν σαδιστές. Ηδονίζονταν να ταλαιπωρούν έναν λαό. Γιατί μόνον έτσι εξηγείται η πεποίθηση τους πως οι Σαμαροβενιζέλοι, ενώ μπορούσαν και αυτοί να σκίσουν τα μνημόνια, δεν το έπραξαν.
 
Και γιατί εμείς, οι υπόλοιποι, που δεν ψηφίσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ αντιληφθήκαμε έγκαιρα το μέγεθος της εξαπάτησης; Ήμασταν πιο έξυπνοι; Γνωρίζαμε πιο πολλά; Είχαμε πιο ευαίσθητη όσφρηση;
Όλα αυτά τα ερωτήματα προκύπτουν από την πλημμυρίδα αυτή των μεταμεληθέντων. Πάντως, το ξαναγράφω, το γεγονός είναι θετικό, καθώς κάθε απώλεια του ΣΥΡΙΖΑ τον φέρνει πιο κοντά στην στρατηγική ήττα.
Θα γίνει δε θετικότερο, αν αυτή η μεταστροφή κινηθεί προς την κατεύθυνση της αταλάντευτης ευρωπαϊκής πορείας της πατρίδας μας και δεν στραφεί σε κατευθύνσεις «αντιμνημονιακές». Αν όλοι αυτοί αντιλήφθηκαν πλέον πως η πορεία ήταν μονόδρομος και αυτοί απλώς εξαπατήθηκαν. Ας θυμώσουν, ας εξοργισθούν, αρκεί όταν κατακαθίσει το συναίσθημα και λειτουργήσει η λογική, να καταλήξουν στο συμπέρασμα πως «τα μνημόνια δεν έφεραν την κρίση».
Συνεπώς, το αν η κυρία Σακοράφα εκμεταλλεύθηκε τον αντιμνημονιακό αγώνα και εισπράττει σήμερα τον παχυλότατο μισθό της από την Ευρωβουλή, με αφήνει αδιάφορο. Αυτό αφορά την ίδια και την συνείδηση της.
Επειδή όλες μου οι προσεγγίσεις είναι αμιγώς πολιτικές, απαλλαγμένες από την ηθική διάσταση των γεγονότων, θεωρώ την δήλωση της ως ένα θετικό γεγονός.
Έκανε μια εύστοχη βολή.
 
Του Σάκη Μουμτζή
liberal.gr 
Κατηγορία Πολιτική

Εκπαιδευτικά Νέα