Newsletter

Συμπληρώστε το e-mail σας και διαβάστε το καθημερινό newsletter από το dictyo.gr
  
  
  
Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Μάρτιος 2017 - ΔΙΚΤΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ dictyo.gr
Πέμπτη, 30 Μαρτίου 2017 01:59

Εσύ πόσο Τσίπρας είσαι;

 
Εσύ πόσο Τσίπρας είσαι;Πρέπει να νοιώθουμε πολύ ευτυχισμένοι που επιτέλους αποκτήσαμε μονάδα μέτρησης της... αριστεροσύνης και της ευαισθησίας, την «τσίπρα».

Ετσι λοιπόν θα λέμε είμαι «μισό τσίπρας», «τρία τέταρτα τσίπρας» κ.ο.κ

Με μια θαυμάσια διατυπωμένη «διαρροή» απάντησε το Μέγαρο Τσίπρα (ω, συγνώμη, το Μαξίμου εννοούσα!) «ενόψει επίτευξης μιας δύσκολης στην πολιτική διαχείρισή της συμφωνίας για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης», όπως γράφει ο φορέας της διαρροής, η εφημερίδα «Καθημερινή».

Το ακριβές κείμενο είναι:


«Αν η συμφωνία που θα φέρει η κυβέρνηση είναι μια συμφωνία που μπορεί να τη διαχειριστεί ιδεολογικά ο Τσίπρας, τότε μπορεί να τη διαχειριστεί ο κάθε βουλευτής. Κανείς δεν είναι περισσότερο ευαίσθητος ή περισσότερο αριστερός από τον πρωθυπουργό».

Μα δεν είναι θαυμάσια στη διατύπωσή της η «διαρροή»;

Κι εμείς πρέπει να νιώθουμε πολύ ευτυχείς που τύχαμε της κοινοποίησής της.

Η μεγάλη μας ευτυχία οφείλεται στο ότι, επιτέλους, στη χώρα μας, αποκτήσαμε μονάδα μέτρησης της αριστεροσύνης αλλά και της ευαισθησίας.

Το χρειαζόμασταν, δεν μπορείτε να πείτε!

Χρειαζόταν μια μονάδα μέτρησης.

Έλεγες, ας πούμε, «είμαι αριστερός». Ναι, αλλά πόσο αριστερός είσαι;

Πλέον, η αριστεροσύνη μπορεί να μετρηθεί! Είσαι, ας πούμε, μισό τσίπρας αριστερός; Είσαι τρία τέταρτα τσίπρας, δυο τρίτα τσίπρας, ένα λίτρο τσίπρας, πόσο τσίπρας είσαι, τέλος πάντων;

Ασε, δε, με την ευαισθησία. Όλοι ευαίσθητοι μού είχαμε γίνει, με πρόσφυγες και μειονότητες και παιδιά που λιποθυμάνε στα σχολεία και με άστεγους. Ε, όχι δα, δεν είμαστε όλοι το ίδιο ευαίσθητοι.

Ο πιο ευαίσθητος είναι ο Τσίπρας, άρα και η ευαισθησία μας θα μετράται, στο εξής, με την τσίπρα. Η τσίπρα είναι το ανώτατο σημείο ευαισθησίας, άρα είσαι τέσσερα πέμπτα τσίπρας, εννέα όγδοα τσίπρας κλπ.

Ολόκληρη τσίπρα λίγοι μπορούν να πλησιάσουν, όπως ευλόγως αντιλαμβανόμαστε, διότι ολόκληρη τσίπρα σημαίνει ότι είσαι Τσίπρας.

Ως γνωστόν, ένας είναι ο Τσίπρας.

Οπότε, εσύ είσαι ποσοστό αυτού. Σκέψου λίγο: πόσο Τσίπρας είσαι;


Χριστίνα Ταχιάου
protagon
Κατηγορία Πολιτική
Πέμπτη, 30 Μαρτίου 2017 01:55

Έτσι αγωνίζονται τα παλληκάρια...

 
Έτσι αγωνίζονται τα παλληκάρια...Στο πόδι Κοζάνη και Φλώρινα. Από κοντά η λίμνη Πλαστήρα. Ξεσηκωμός στη Μεγαλόπολη.
Κρεμάστε τον Σκουρλέτη. Άλλα μας έταξε και άλλα μας έδειξε... Πάρτε το κεφάλι του Σταθάκη... Πουλάει την ΔΕΗ. Βυθίστε στο σκοτάδι την Ελλάδα. Κλείστε εργοστάσια και βουστάσια...

Τα παλληκάρια της ΓΕΝΟΠ αγωνίζονται για τον λαό... οι Πιπεργιάδες και οι Φωτόπουλοι δείχνουν τον δρόμο... Ποιος να το περίμενε. Ο Τσίπρας σε δύο χρόνια ψάχνει πόρτα να ξεφύγει από τους "ήρωες" του. Από τους "συναγωνιστές". Αυτούς που ζούσαν και θα ζουν σε βάρος του λαού. Και μέσα στην παραζάλη και τη μισθολογική τους χλιδή αναζητούν από τον λαό να στηρίξει τους αγώνες τους... Που είναι μόνο λαϊκοί... Από την άλλη η Κοζάνη, η Φλώρινα, η Καρδίτσα, η Μεγαλόπολη, ο Βαρνάβας και άλλες 10-15 περιοχές στην Ελλάδα δεν θα εξασφάλιζαν τόσο μακρά "παραγωγή βουλευτών" (από τα δεξιά μέχρι τα αριστερά) αν δεν σκαρφάλωναν στο "άρμα" της ΔΕΗ. Και από εκεί στην πλάτη του λαού... Οι κομματικοί εργατοπατέρες της ΓΕΝΟΠ στις περιοχές αυτές όχι μόνο δεν θα έβλεπαν Βουλή αλλά δεν θα ήξεραν ούτε κατά που πέφτει αν δεν "βίαζαν" την κάθε τοπική ΔΕΗ με τον λαό να πληρώνει τα σπασμένα του ηλεκτρικού. Και τώρα τι γίνεται; Εργατοπατέρες, βουλευτές και οι άλλοι σύντροφοι τα έχουν βάλει με τους δανειστές, με τα δανεικά και με τον Τσίπρα. Γιατί ο Τσίπρας είναι έτοιμος να παραχωρήσει τα πάντα για να κερδίσει εξουσία. Λες και οι 153 έχουν και άλλη δουλειά να βολευτούν εκτός από τη Βουλή. Και να η συμμαχία βουλευτών Κοζάνης, Φλώρινας (και όποιος άλλος προσφερόμενος σε όλη την Ελλάδα) με τα παλληκάρια της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ αποφασισμένοι να βασανίζουν τον λαό... Να του αλλάξουν τα φώτα... Έχουν μάλιστα το θράσος και την αναίδεια να πετάνε γνωστές κοτσάνες ότι εργατοπατέρες και βουλευτές (πρώην εργατοπατέρες και κλακαδόροι κομμάτων) πασχίζουν για το καλό του λαού... Για φτηνό ηλεκτρικό στον λαό... Για να μην πάρει η ολιγαρχία την ΔΕΗ... όπως τον ΟΤΕ. Τρέχει πάνω-κάτω ο υπουργός Ενέργειας Γ. Σταθάκης να εξηγήσει στους βουλευτές ότι δεν πρόκειται για πώληση της ΔΕΗ αλλά για κάτι άλλο... Κάτι διαφορετικό. Που ακόμη δεν το έχουν σκεφτεί στο Μαξίμου... Τρέχει και ο Σκουρλέτης. Να εξηγήσει ότι ναι μεν δεν παραιτήθηκε (όπως έκανε ο Λαφαζάνης όταν κατάλαβε την μπλόφα του ΣΥΡΙΖΑ) αλλά θα είναι αυτός ο "Παλαιών Πατρών Γερμανός" που θα υψώσει το λάβαρο ενάντια στην πώληση της ΔΕΗ... Ενάντια στην πώληση για να σωθεί ο λαός... Για φτηνό ρεύμα στον συνταξιούχο που ο ΣΥΡΙΖΑ τον έστειλε στα συσσίτια και στα κουπόνια... Και ποιος ετοιμάζει την επανάσταση που θα πληρώσει και πάλι ο λαός με τις μειωμένες ώρες στην θέρμανση και στον φωτισμό που θα αποφασίσει το "Λαϊκό Δικαστήριο" του αγώνα; Οι σύντροφοι της ΓΕΝΟΠ με συμμάχους βουλευτές των περιοχών που ζουν και βασιλεύουν στη Βουλή προσλαμβάνοντας (με την άνεσή τους) στη ΔΕΗ ψηφοφόρους μαζί με γκόμενες... Γιατί περί αυτού πρόκειται. Κομματόσκυλα με την προβιά του εργατοπατέρα ήταν και παραμένουν εδώ και 45 χρόνια το μέγα "λούκι" διορισμών στις ΔΕΚΟ και στο κράτος. Ο δρόμος διορισμού μέσω του βουλευτή ήταν και είναι μακρύς... Οι δεξιοί βουλευτές διορίζουν μέσα από αριστερούς μηχανισμούς. Και οι αριστεροί από δεξιούς κομματικούς μηχανισμούς... Σε αντίθεση με τους διορισμούς των εργατοπατέρων που είναι ταχυτάτης αποτελεσματικότητας... Ανεξάρτητα της αξίας ή της δυνατότητας του διοριζόμενου... Μήπως και θα γίνει ποτέ αξιολόγηση που να μην έχουν λόγο τα συνδικάτα και οι κομματικοί; Αλλά να... ξαφνικά ο Τσίπρας και οι άλλοι από το Μαξίμου πάνε να τους χαλάσουν το "μαγαζί". Να ανατρέψουν το μπάσε-βγάλε στο κράτος με σφραγίδα εργατοπατέρων. Δεν έχει σημασία αν λέγεται ΔΕΗ, ή ΟΛΠ ή ΟΛΘ, ή ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, ή ΤΡΑΙΝΟΣΕ ή ΜΕΤΡΟ. Το κράτος είναι προίκα τους... Θα τους εκδικηθούν βάζοντας τον λαό να πηγαίνει με το πόδια στη δουλειά του... Κατεβάζοντας τους διακόπτες. Βυθίζοντας την χώρα στο σκοτάδι... Έτσι είναι τα παλληκάρια... Έτσι γίνονται οι αγώνες για τον λαό...


Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
Κατηγορία Πολιτική

 

 
Ο Ορχάν Μπουρσαλί, αρθρογράφος της εφημερίδας Cumhuriyet, που είναι από τα κάστρα του κεμαλισμού, δημοσίευσε χθες ένα άρθρο που έχει ιδιαίτερη σημασία και πρέπει να διαβαστεί, γιατί περιγράφει τη διολίσθηση της Τουρκίας από την Ευρώπη προς τη Μέση Ανατολή.
Ο δε τίτλος, εξαιρετικά εύγλωττος: «Η Τουρκία στην κατηγορία των χωρών που είναι προς διαμελισμό»
Αναλυτικά το άρθρο:
Τα μικρά σημάδια είναι που προμηνύουν τις άσχημες εξελίξεις. Δεν ξαφνιάστηκα όταν το διάβασα, θεώρησα ότι είναι η φυσική εξέλιξη όσων ζήσαμε, όμως ομολογώ ότι σκιάχτηκα λίγο όταν το διάβαζα.
Η Τουρκία ήταν μια χώρα που για το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών παραδοσιακά ανήκε και παρακολουθούνταν από το «Γραφείο των χωρών της Ευρώπης» ενώ τώρα μεταφέρεται στο «Γραφείο των χωρών της Μέσης Ανατολής».

Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Λευκού Οίκου επί διακυβέρνησης Ομπάμα αυτό ήταν κάτι που ζητήθηκε, και τώρα επί Τραμπ πραγματοποιείται!
«Ο ρόλος της στην κρίση της Συρίας, το γεγονός ότι είναι κοντά στην περιοχή, γεννά την ανάγκη να συμπεριληφθεί η Τουρκία σε μια ομάδα χωρών μαζί με το Ιράκ και τη Συρία».
Αν δούμε το όλο θέμα με την ιμπεριαλιστική του διάσταση, μια υπερδύναμη κάθεται μπροστά στον παγκόσμιο χάρτη και χαράσσει τη μοίρα των χωρών σαν να παίζει με παζλ. Ο παγκόσμιος κυρίαρχος αποφασίζει βάσει δικών του συμφερόντων το πού πρέπει να βρίσκονται κάποιοι, και βάσει ποιων γεγονότων πρέπει να αξιολογηθούν.
Η χώρα αλλάζει κατηγορία με ιλιγγιώδεις ρυθμούς
Αυτό είναι κάτι που δεν το ξέραμε; Φυσικά και όχι. Η Τουρκία είναι μια χώρα του ΝΑΤΟ, στην άκρη της Δυτικής Συμμαχίας. Χρησιμοποιήθηκε πάντα ως ακριτική χώρα η οποία θα διαλυθεί σε μια επίθεση κατά της Ρωσίας, και με την οποία η Δύση θα κερδίσει χρόνο.
Τώρα οι συνθήκες έχουν αλλάξει και υποβιβαστήκαμε σε μια χώρα που ανήκει στη Μέση Ανατολή, τα σύνορα της οποίας αναδιαμορφώνονται. Έτσι είναι αυτά. Αν βρίσκεσαι κάτω από μια κυβέρνηση δωσίλογων και αδύναμων, μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της και δεν ξέρει ποτέ τη θέση και τους περιορισμούς της, αυτά συμβαίνουν στη χώρα σου! Αλλάζουν οι προτεραιότητες των ισχυρών. Κάποτε ήσουν η χαϊδεμένη τους χώρα, ενώ τώρα άλλαξες κατηγορία και έπεσες, και μάλιστα πολύ.
Τι σημαίνει αυτό; Πολλά πράγματα…
Ας πούμε, μπορείς να ξεκινήσεις από το «δεν σε θεωρούν κομμάτι της Ευρώπης». Σε αυτήν την περίπτωση κι εσύ λες ότι «Καθώς σχεδιάζονται ξανά οι χάρτες στη Μέση Ανατολή, θα συμμετέχεις και εσύ».
Ένα λεπτό, όμως, να το δούμε λίγο αυτό, γιατί το να σε πάνε στο Γραφείο της Μέσης Ανατολής, σημαίνει αυτό το πράγμα: Διαμελίστηκε το Ιράκ; Ναι, σε τρία τμήματα. Σχηματικά φαίνεται να είναι ενιαίο, για την ώρα, όμως στην πράξη έχει τριχοτομηθεί. Διαμελίστηκε η Συρία; Ναι, αλλά υπάρχει το πρότζεκτ της Ρωσίας για ενιαία Συρία. Οι ΗΠΑ θέλουν οπωσδήποτε να τη χωρίσουν σε τρία τμήματα. σουνίτες, σιίτες του Άσαντ και Κούρδοι.
Ένα είναι το σίγουρο σε όλα αυτά: Οι ΗΠΑ γκρεμίζουν άνετα τις γέφυρες, αλλά δεν φεύγουν από την περιοχή αν δεν δημιουργηθεί ένα κουρδικό κράτος.
Ο Μπαρζανί πιέζει ήδη. Όμως το πρόβλημα του Πενταγώνου και του Λευκού Οίκου δεν είναι ο Μπαρζανί, αλλά η επισημοποίηση ενός κουρδικού μορφώματος στη Συρία. Δικαιολογίες του στιλ «Πολεμάνε άψογα κατά του ΙΚ» είναι ένα πολιτικό ψέμα που καλύπτει τον τελικό σκοπό. Φυσικά και πολεμάνε, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Μόλις είπε η Τουρκία «άφησε τους Κούρδους, θα πολεμήσω εγώ εναντίον του ΙΚ», φυλακίστηκε στην αλ Μπαμπ!
Η ΝΑ Τουρκία τμήμα του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής
Άλλη μια οπτική γωνία: Να αποδυναμωθεί η Ρωσία στη Μέση Ανατολή, και ειδικά στη Συρία. Η Ρωσία θα στριμωχτεί σε μια στενή λωρίδα γης, μαζί με τον Άσαντ. Όσο πιο μικρή η διαμελισμένη περιοχή και όσο πιο πολλά τα κράτη που θα δημιουργηθούν, τόσο περισσότερη η κυριαρχία των ΗΠΑ σε όλους. Και το παιχνίδι είναι να τους βάλεις όλους αυτούς να πολεμάνε μεταξύ τους.
Μόνο οι βλάκες και οι αμερικανόφιλοι μπορούν να ισχυριστούν ότι η νοτιοανατολική Τουρκία δεν είναι μέρος αυτής της αναδιαμόρφωσης του χάρτη.
Σχέδιο της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής είναι το άλλο όνομα αυτού του πρότζεκτ. Αλλά οι δικοί μας το θεώρησαν ως ένα «πρότζεκτ πολιτισμού». Αφού ήμασταν ηγέτες του κόσμου [σ.σ.: εννοεί τον Ερντογάν, που αυτοπαρουσιαζόταν ως ηγέτης παγκόσμιας εμβέλειας]. Με αυτήν τη μετατόπιση τώρα η Τουρκία εντάσσεται πλήρως στο Μεγάλο Σχέδιο για τη Μέση Ανατολή.
Η απαγόρευση του Τραμπ να παίρνουν μαζί τους στα αεροπλάνα μεγάλες ηλεκτρονικές συσκευές και από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης σε πτήσεις προς τις ΗΠΑ, είναι ένα κομμάτι της μετατόπισής μας από την Ευρώπη στη Μέση Ανατολή. Ως παράπλευρη συνέπεια, οι Τουρκικές Αερογραμμές θα χάσουν άλλα 1-2 δισ. δολάρια, ενώ ήδη καταγράφουν ζημιές 6,5 δισ. τουρκικές λίρες. Αυτή η εξέλιξη στην ουσία συνιστά την καταστροφή της εταιρείας! Είναι ένα άλλο ένα πλήγμα από εκεί που δεν το περιμέναμε!
Το τελευταίο πλήγμα θα είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;
Με όλα όσα κάνουν οι κυβερνώντες την Τουρκία, την φέρνουν ολοένα και πιο κοντά σε αυτήν τη δυσοίωνη μοίρα. Ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του δεν έχουν κανέναν φίλο στη διεθνή σκηνή. Μηδέν. Η χώρα στριμώχτηκε σε έναν κλοιό. Το σχέδιο για τη δικτατορία της προεδρίας [σ.σ.: Προεδρική Δημοκρατία] το μόνο που θα κάνει είναι να βοηθήσει στο διαμελισμό της χώρας. Αποκοπήκαμε εντελώς από την Ευρώπη.
Το PKK έχει ήδη μεγάλη στήριξη από την Ευρώπη. Οι τωρινές δικαιολογίες των Ευρωπαίων είναι: «Η Τουρκία είναι μια χώρα όπου υπάρχει δικτατορία, δεν υπάρχει ελευθερία του Τύπου, δεν υπάρχει ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, οι ανθρώπινες ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται. Τι ακριβώς θα υπερασπιστείτε σε αυτή τη χώρα; Πέταξέ την έξω από την Ευρώπη, δώσε της μια στο κεφάλι να σωθείς».
Με το «Ναι» στο δημοψήφισμα, θα παρασυρθούμε σε αυτήν ακριβώς την παγίδα. Η δικτατορική προεδρία από τη μια σε κάνει να σκύβεις το κεφάλι, μη έχοντας άλλη επιλογή, και από την άλλη, επειδή θα ισοπεδωθούν όλες οι ευρωπαϊκές αξίες, θα είναι πιο εύκολο να σε κάνουν να γονατίσεις.
Υπάρχει κάποιος να το εξηγήσει αυτό στον κόσμο;
Μετάφραση: Σοφία Αγγελίδου.
Σχόλιο-επιμέλεια: Σάββας Καλεντερίδης.
ΠΗΓΗ: analystsforchange.org
Κατηγορία Πολιτική
 
Τούρκος δημοσιογράφος: Ο Ερντογάν προετοιμάζει θερμό επεισόδιο στην Ελλάδα μέχρι το ΠάσχαMιλώντας στον ΑΝΤ1 ο εξόριστος δημοσιογράφος Αμπντουλά Μποζγκούρτ μίλησε για αυξημένη δράση των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στο ελληνικό έδαφος και το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου ή προβοκάτσιας, είτε στο Αιγαίο, είτε στη Δυτική Θράκη από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
 
Ο Τούρκος δημοσιογράφος αναφέρθηκε και στην έντονη παρουσία πρακτόρων της γειτονικής χώρας, που πιθανώς να προετοιμάζουν προβοκάτσια σε βάρος της Ελλάδας.

Ο πρώην διευθυντής της Zaman διέφυγε στη Σουηδία από την Τουρκία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016, καθώς η τουρκική κυβέρνηση τον κατηγορεί, πως διατηρεί σχέσεις με τον Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο θεωρεί υπεύθυνο για τη στρατιωτική κίνηση ανατροπής του Erdogan.
Για αύξηση των Τούρκων πρακτόρων στην Ελλάδα μιλά ο αυτοεξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος και πρώην διευθυντής της αγγλόφωνης εφημερίδας Zaman , σε συνέντευξή του και στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha.
«Έχω πληροφορίες για το γενικό πλαίσιο των μυστικών υπηρεσιών, οι οποίες εστιάζουν σε δύο σημεία και προέρχονται από δύο διαφορετικές αξιόπιστες πηγές που έχω.
Πρώτον, αύξησαν τον αριθμό των τούρκων πρακτόρων τους εντός της Ελλάδας και, δεύτερον, υπάρχει εντατικοποιημένος σχεδιασμός στα κεντρικά των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών (ΜΙΤ) σε ό,τι αφορά την Ελλάδα. Αυτά τα δύο σημεία με ανησυχούν ιδιαιτέρως».

«Σε ορισμένες χώρες έχουν εκδιώξει ιμάμηδες»

Ο ίδιος σημειώνει πως «σε ορισμένες χώρες έχουν εκδιώξει ιμάμηδες και η Γερμανία διεξάγει έρευνα για συνεργασία ιμάμηδων με τις Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες για παράνομο φακέλωμα και κατασκοπεία,. Ελέγχουν περίπου 150.000 ιμάμηδες.
»Είναι μια τεράστια επιχείρηση και αυτοί στέλνουν ιμάμηδες στο εξωτερικό. Ουσιαστικά λειτουργούν ως πράκτορες της τουρκικής κυβέρνησης».
Κατηγορία Πολιτική
 
erdogan_stratigikiΜε βαθιά διχασμένη την τουρκική κοινωνία, η γείτονας οδεύει προς το δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου, όπου το «Ναι» και το «Όχι», όπως γράφει στην εφημερίδα Hurriyet Daily News, ο Μπεκίρ Αγιρντίρ της γνωστής τουρκικής εταιρείας δημοσκοπήσεων Konda, δίνουν μάχη στήθος με στήθος.
Στο ερώτημα του δημοψηφίσματος για την συνταγματική αναθεώρηση που θα οδηγήσει στην ενίσχυση των εξουσιών του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το ποσοστό των αναποφάσιστων παραμένει πολύ υψηλό, γύρω στο 15%-17%, ενώ ένα 3%-5% δεν αισθάνεται έτοιμο να τοποθετηθεί επί του θέματος.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το 65% της τουρκικής κοινωνίας είναι βαθιά διχασμένη ενόψει του δημοψηφίσματος με αποτέλεσμα η στάση του υπόλοιπου 35% να έχει καθοριστικό ρόλο για την τελική έκβαση. Ιδιαίτερα πολωμένοι απέναντι στο δημοψήφισμα εμφανίζονται οι ψηφοφόροι του εθνικιστικού κόμματος MHP, καθώς τουλάχιστον οι μισοί ετοιμάζονται να απορρίψουν την πρόταση Ερντογάν, ενώ ένα 15% δεν έχει ακόμη αποφασίσει.
Όπως μεταφέρει η αραβική διαδικτυακή εφημερίδα Al Monitor, αρκετές δημοσκοπήσεις ακόμη παρουσιάζουν ανάλογη εικόνα. Αν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP), τάσσονται κατά της ενίσχυσης των προεδρικών εξουσιών, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) παρουσιάζει δείγματα «χαλαρής» υποστήριξης προς το εγχείρημα στην εκλογική του βάση.
Η εταιρεία Gezici Research, ωστόσο εκτιμά σε πρόσφατες έρευνές της ότι το «χάσμα» μεταξύ του «Όχι» και του «Ναι» έχει μειωθεί, καθώς ενώ τον Ιανουάριο προέβλεπε ένα 58% κατά και ένα 42% υπέρ του ερωτήματος του δημοψηφίσματος, πλέον προβλέπει ότι το «Όχι» θα λάβει 51%, κυρίως επειδή το 45% των ψηφοφόρων της ηλικιακής ομάδας 18 – 27 δεν σκοπεύει να προσέλθει στις κάλπες.
Παράλληλα, η Al Monitor αναφέρει ότι ανάμεσα σε 20 δημοσκοπήσεις που έχουν διενεργηθεί το τελευταίο διάστημα στην Τουρκία, 12 εξ αυτών προβλέπουν ήττα Ερντογάν στο δημοψήφισμα, αλλά 8 άλλες «βλέπουν» επικράτηση του «Ναι» τη 16η Απριλίου.
Κατηγορία Πολιτική
Πέμπτη, 30 Μαρτίου 2017 00:39

Οι Άλλοι και Εμείς


Στο παρακάτω σχεδιάγραμμα του banking.news είναι ξεκάθαρο το διακύβευμα των ημερών. Αυτά χρωστάμε και σε αυτούς που βλέπετε. Στους Άλλους δηλαδή. Και εξηγώ ποιοι είναι οι Άλλοι όπως αναγράφονται στην πίτα του Χρέους:

-Προσωρινός και Μόνιμος Μηχανισμός στήριξης=163 δις.
-Διμερή (διακρατικά) δάνεια ευρωζώνης=53 δις
-Oμόλογα ανταλλαγής μετά το κούρεμα PSI=30 δις
-Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα=18 δις
-Διεθνές Νομισματικό Ταμείο= 14 δις
-Έντοκα Γραμμάτια Ελληνικού Δημοσίου= 14 δις
-Νέες εκδόσεις ομολόγων= 7 δις
-Ομόλογα εκτός PSI= 3 δις
Στο αριστερό διάγραμμα βλέπουμε τις οφειλές μέχρι το τέλος του 2017.Με κόκκινο χρώμα είναι αυτές προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα( ΕCB).Γίνεται αντιληπτό ότι αυτές, είναι φέτος οι περισσότερες και ειδικά τον Ιούλιο εκτινάσσονται στα 4,2 δις (οι συνολικές τότε είναι 7 δις). Τόσο πριν όσο και μετά, οι υποχρεώσεις  σε μηνιαία βάση είναι σχετικά διαχειρίσιμες.
Εννοείται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαπραγμάτευση για την δεύτερη αξιολόγηση η οποία έπρεπε να έχει κλείσει από τον Μάρτιο του 2016.Σημείωση που πολλοί αγνοούν: Πήραμε περίπου 34 δις από το 3ο μνημόνιο των 85 δις. Σήμερα, όπως αναφέρεται στο banking.news '' ...η αξιολόγηση πλέον μεταφέρεται  22 Μαΐου του 2017 στο τακτικό Eurogroup....'' Κάτι ξέρουν μάλλον.
Τώρα, είναι πλέον εμφανές ότι μαζί με την αξιολόγηση που δεν κλείνει θα εξεταστούν κάποια στιγμή τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και την συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, μάλλον με νέο δάνειο, καθώς είναι εμφανές ότι δεν μπορούν να τα βρουν ΔΝΤ και ΕΕ. Το παίγνιο είναι πραγματικά πιο απλό: Αφού- επισήμως- όλοι λένε ότι θέλουν το ΔΝΤ να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, αφού αυτά δεν έχουν καν εξεταστεί, αλλά το τι θα συμβεί μετά το 2018, οπότε και λήγει το πρόγραμμα. Δηλαδή: ΕΕ και Ελλάδα ζητούν από το ΔΝΤ να χορηγήσει νέο δάνειο χωρίς κανείς εκ των δυο να ξέρει, ή/και να δεσμευτεί, τι θα συμβεί στην ελληνική οικονομία μετά την λήξη του προγράμματος, δηλαδή τον Αύγουστο του 2018.
Όσοι ξέρουν από το πώς λειτουργεί το Δ.Σ του ΔΝΤ και πώς διασφαλίζεται με βάση το καταστατικό του, καταλαβαίνουν το ανομολόγητο (που όλοι πλέον συζητούν σιωπηλά) που έρχεται: Θα τεθεί από το ΔΝΤ όρος νέας κοινοπρακτικής χρηματοδότησης(ΔΝΤ + ΕΕ) της Ελλάδος μετά την λήξη του 3ου μνημονίου( Αύγουστο του 2018). Δηλαδή, 4ο μνημόνιο. Για να αποφευχθεί αυτό πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα: ποιός θα διασφαλίσει στο ΔΝΤ ότι θα λήξει το 3ο ελληνικό μνημόνιο και η Ελλάδα θα έχει ήδη βγει στις αγορές να δανείζεται;
Αλλά αυτά αφορούν τους Άλλους. Τους κατόχους του δημοσίου χρέους, του εξωτερικού κυρίως, της καταραμένης οικονομίας. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο αλλού. Είναι εντός του ασθενή που λέγεται Ελλάδα. Αντιγράφω από το άρθρο του Θ. Τσίρου στο The Toc της 12/2/2017: ''...Οφειλές προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, κόκκινα δάνεια, απλήρωτοι μισθοί, ενοίκια που δεν έχουν καταβληθεί και ανεξόφλητα τιμολόγια συνθέτουν ένα «πακέτο» που ξεπερνάει τα 240 δις. Το πρόβλημα δεν σταματάει εκεί: το χρέος αυτό, αντί να μειώνεται αυξάνει με ρυθμό που ξεπερνάει ακόμη και τα 2 δις το μήνα. Τα δε καλά με το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν υπάρχουν στο ιδιωτικό: το μεγαλύτερο κομμάτι του τοκίζεται με επιτόκιο άνω του 8% μηνιαίως....''
Το δικό μας κλάσμα λοιπόν είναι 240 δις/ΑΕΠ=175 δις. Δηλαδή  115%. Με το ΑΕΠ να βαίνει μειούμενο για 3ο τρίμηνο, όπως λέει το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής. Άραγε νομίζουμε ότι αυτό δεν το βλέπουν οι δανειστές; Λέτε να ζητάνε μέτρα για το 2018, 2019 και για πόσα χρόνια ακόμη, μόνο για να δεσμεύσουν την επόμενη κυβέρνηση; Λάθος. Βλέπουν ότι τα κλάσματα του χρέους (δημόσιο και ιδιωτικό) συγκλίνουν επικίνδυνα. Εκεί που όλοι φοβόντουσαν πιστωτικό γεγονός από ατύχημα, τώρα το ξανασκέφτονται.
Το μεγάλο πιστωτικό γεγονός είναι εντός των τειχών. Και συμβαίνει καθημερινά. Αυξάνεται συνεχώς και οφείλεται σε τρείς παράγοντες: Σε ένα ανάλγητο τραπεζικό σύστημα που δεν λέει να διαγράψει κόκκινα δάνεια, σε ένα φορομπηχτικό κράτος που αρμέγει τα πενιχρά εισοδήματα, και στα ασφαλιστικά ταμεία που καρκινοβατούν μέρα με την μέρα, βάζοντας χέρι σε καταθέσεις.
Εμείς λοιπόν χρωστάμε στο Κράτος. Οι Άλλοι μας έδιναν λεφτά για να τους ξεπληρώσουμε τα παλιά χρέη και για να μην ξαναχρεωθούμε, αρκεί να ανεβάζαμε την παραγωγή μας. Αέρας κοπανιστός. Η εξίσωση δεν λύθηκε, τα κλάσματα του χρέους δεν μειώνονται και η ζωή θα συνεχίζεται έτσι. Χωρίς Τέλος (που το διαλαλούν οι κήνσορες της Αλήθειας από τα πάσης φύσεως ΜΜΕ), χωρίς Αρχή (που την επικαλείται η κυβέρνηση) Δυστυχώς, ό,τι και να γίνει, η χώρα θα παραμείνει σφηνωμένη μεταξύ καταστροφής και επανεκκίνησης...
elzoni.gr
Κατηγορία Πολιτική
 
Στις 17 Μαρτίου, ο πρέσβης της Μπολιβιαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Αθήνα (ο… καινούργιος όχι ο γνωστός παλιός των σεξουαλικών παρενοχλήσεων), στην πρεμιέρα του Φεστιβάλ Βενεζουελάνικου Κινηματογράφου, που διοργάνωσε η πρεσβεία σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, δήλωσε:
«Στόχος μας να αποδείξουμε ότι τα μέσα ενημέρωσης προβάλουν λανθασμένα μια χαοτική εικόνα για τη Βενεζουέλα, κάτι που δεν συνάδει με την πραγματικότητα. Γιατί αν υπήρχε χάος τότε πώς εξηγείται η κινηματογραφική παραγωγή 70 ταινιών τον χρόνο με κρατική χρηματοδότηση»!

Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε ότι ο κινηματογράφος υπήρξε πάντα το βασικό επικοινωνιακό όπλο διαφόρων καθεστώτων – και επομένως, ακόμη κι’ αν λείπει το ψωμί, οι ταινίες δεν θα λείψουν. Στην συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα, είχαν ξοδευτεί χρήματα και για ελληνικούς υποτίτλους!
Και γενικότερα στην περίπτωση της Βενεζουέλας, έλειψε τελικά και το ψωμί!
Τέσσερις μέρες μετά την αφοπλιστική δήλωση του πρέσβη κ. Φερνάντεζ, στο Καράκας ξέσπασε ο «πόλεμος του ψωμιού» με τον Μαδούρο να απειλεί με… επίταξη τους φούρνους και τέσσερις αρτοποιοί να συλλαμβάνονται επειδή παρασκεύαζαν… μπράουνις, γλυκά και κρουασάν με ζαμπόν!
Κι’ αυτό επειδή στη Βενεζουέλα η κυβέρνηση, λόγω των μεγάλων ελλείψεων σε βασικά προϊόντα, υποχρεώνει τους αρτοποιούς να χρησιμοποιούν το διαθέσιμο (ληγμένο) αλεύρι μόνο για την παραγωγή ψωμιού.
Η απάντηση ήλθε με την… απαλλοτρίωση ενός φούρνου για ενενήντα ημέρες.
Δυο μέρες πριν από τη δήλωση του πρέσβη, στις 15 Μαρτίου, το κοινοβούλιο της Βενεζουέλας, όπου την πλειοψηφία έχει η αντιπολίτευση, κήρυξε τη χώρα σε «ανθρωπιστική κρίση».
«Η Εθνική Συνέλευση κηρύσσει ανθρωπιστική κρίση στη διατροφή (...) και αποδέχεται να απαιτήσει από όλους τους δημόσιους οργανισμούς να υιοθετήσουν επείγοντα μέτρα για να καταπολεμηθεί η πείνα από την οποία υποφέρει ο λαός», ανέφερε το κείμενο που εγκρίθηκε από την αντιπολίτευση.
Η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις στο 68% των βασικών προϊόντων, ενώ το 2017 ο πληθωρισμός αναμένεται να φθάσει στο 1.660%!
(Σημειώστε ότι ο κ. Παππάς είπε πως επισκέφθηκε το καλοκαίρι του 2013 τη Βενεζουέλα για να… συζητήσει για την αγορά αγροτικών προϊόντων από τα κρατικά σούπερ μάρκετ της μακρινής χώρας)!
Σωστά, διότι το 2016 η φτώχεια έπληξε το 81,8% των νοικοκυριών, καθώς το βασισμένο στον κρατισμό και τις αυθαίρετες απαλλοτριώσεις οικονομικό μοντέλο που έχει επιλέξει ο Μαδούρο, έχει προκαλέσει πτώση της εθνικής παραγωγής και επέφερε πληθωρισμό 700% και ελλείψεις σε ποσοστό 90%.
(Σημειώστε, επίσης, ότι ένα μήνα πριν ξεσπάσει ο «πόλεμος του ψωμιού» στη Βενεζουέλα, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μηταφίδης είχε ανακοινώσει από του βήματος της Βουλής πως στη Βενεζουέλα η ακραία φτώχεια βρίσκεται στο 5%, ο ΟΗΕ έχει κηρύξει τη Βενεζουέλα «ελεύθερη από πείνα» και το επισιτιστικό πρόγραμμα του ΟΗΕ φέρει το όνομα του Τσάβες)!
Η Βενεζουέλα του Μαδούρο έχει πλέον απομονωθεί πλήρως. Ακόμη και από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών, που ζητά να πραγματοποιηθούν σύντομα εκλογές στη χώρα – αφού ο Μαδούρο αρνείται να οργανώσει δημοψήφισμα, αν και έχουν συγκεντρωθεί οι απαιτούμενες υπογραφές.
Ακόμη και χώρες που παλαιότερα ήταν ευνοϊκά διακείμενες, όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία και το Περού, έχουν αποσύρει την εμπιστοσύνη τους.
Τελικά, η μόνη χώρα που παραμένει στο πλευρό του Μαδούρο είναι η Ελλάδα του «τσαβίστα» κ. Τσίπρα.
Δεν έχει τολμήσει, βέβαια, να κάνει καμιά από τις γνωστές δηλώσεις του, όπως τότε, τον Μάρτιο του 2013, πριν από τέσσερα ακριβώς χρόνια, που έσπευσε στην κηδεία του «ονειροπόλου συντρόφου» Τσάβες, τότε που υποστήριζε πως η Λατινική Αμερική είναι το «κοινωνικό εργαστήρι μετανεοφιλελεύθερης πολιτικής».
Θυμίζω τις δηλώσεις Τσίπρα, τότε που αποχαιρετούσε τον Τσάβες ως «μεγάλο ηγέτη», «σπουδαίο επαναστάτη», «εμπνευστή των ιδεών της Δημοκρατίας και των μεγάλων επαναστατικών δημοκρατικών και προοδευτικών κατακτήσεων»:
«Ο Ούγκο Τσάβες, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, μπόρεσε να οδηγήσει το λαό του και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής σε δρόμους δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας και κοινωνικής απελευθέρωσης» και «σε καιρούς δύσκολους, έστρεψε τα φώτα της παγκόσμιας κοινότητας σε μία ολόκληρη ήπειρο, που αυτή τη φορά δεν ήταν πειραματόζωο βάρβαρων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά δημιουργικό εργαστήριο δημοκρατικής διακυβέρνησης και εθνικής ανεξαρτησίας».
«Ο Ούγκο Τσάβες εναντιώθηκε στην καταπίεση και υπεράσπισε τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Έδωσε μεγάλες μάχες, ώστε να εξαλειφθεί η φτώχεια και η κοινωνική εξαθλίωση. Γι' αυτό και έγινε σύμβολο για την συντριπτική πλειοψηφία του λαού του. Οι άνθρωποι φεύγουν, η σπορά τους όμως μένει. Είμαι βέβαιος ότι ο λαός του Μπολίβαρ θα συνεχίσει να πορεύεται τον δρόμο της απελευθέρωσης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δρόμο που, αργά ή γρήγορα, θα πορευτούν και άλλοι λαοί, σε ολόκληρο τον κόσμο»!
Αν κρίνουμε από τον πόλεμο του ψωμιού, προφανώς αυτό ακριβώς εννοούσε ο κ. Τσίπρας ότι μας… επιφυλάσσει!
Υ.Γ. Θυμίζω ότι στις 31 Μαρτίου 2015, δηλαδή πριν από δύο χρόνια, ο κ. Τσακαλώτος, ως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών είχε συναντηθεί με τον πρέσβη της Βενεζουέλας, για να κουβεντιάσουν σχετικά με τη «σύσφιξη και ενίσχυση των σχέσεων Ελλάδας-Βενεζουέλας» και τη διεύρυνση των διμερών σχέσεων Ελλάδας- Βενεζουέλας προτείνοντας συνεργασία σε τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος, όπως της γεωργίας, της ναυτιλίας, της ηλιακής ενέργειας κλπ»…
elzoni.gr
Κατηγορία Πολιτική
Πέμπτη, 30 Μαρτίου 2017 00:37

Δύο βόμβες στα χέρια του Τσίπρα

 

 

 

 
Δύο βόμβες στα χέρια του ΤσίπραΑνυποχώρητο το ΔΝΤ στα εργασιακά, «χλιαρή» η στήριξη της Ευρώπης. Αναπόφευκτη η πώληση μονάδων της ΔΕΗ σε ιδιώτες. Εσωκομματικές αντιδράσεις φοβάται το Μαξίμου.
«Νεύμα» από την Αθήνα περιμένουν οι δανειστές για να επιστρέψουν στην Αθήνα οι επικεφαλής των Θεσμών και να κλείσουν σε λίγα 24ωρα τη συμφωνία για την αξιολόγηση. Όμως, στο Μέγαρο Μαξίμου κλιμακώνονται οι ανησυχίες για τις εσωκομματικές αντιδράσεις, καθώς η διαπραγμάτευση για δύο «εκρηκτικά» θέματα, τα εργασιακά και τα ενεργειακά, δεν έχει εξελιχθεί σύμφωνα με τις αρχικές προσδοκίες και οι συμβιβασμοί που υποδεικνύονται από τους πιστωτές είναι άκρως επώδυνοι.
Η προσπάθεια του πρωθυπουργού να πολιτικοποιήσει τη διαπραγμάτευση με τα εργασιακά, που αποτελούν το σημαντικότερο σημείο διαφωνίας με το ΔΝΤ, όπως δήλωσε ο Π. Τόμσεν σε ομιλία του στην Οξφόρδη, απέδωσε μια πολύ “χλιαρή” στήριξη από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, που δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν «αντίβαρο» στις προτάσεις του Ταμείου.

Η αναφορά στο σεβασμό στο εργασιακό και κοινωνικό κεκτημένο σε όλα τα κράτη – μέλη, την οποία είχε προτείνει η ελληνική πλευρά, δεν εντάχθηκε στο κείμενο της Διακήρυξης της Ρώμης.
Η δε απάντηση του Ζαν Κλωντ Γιούνκερ στην επιστολή του πρωθυπουργού αναφέρει, βεβαίως, ότι το ευρωπαϊκό κεκτημένο ισχύει στην Ελλάδα, αλλά σε αρκετά σημεία ο πρόεδρος της Κομισιόν «κλείνει το μάτι» στο Ταμείο, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να αναστραφούν οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας (βασική θέση του ΔΝΤ), ότι το ευρωπαϊκό κεκτημένο δεν είναι ένα μέγεθος που ταιριάζει σε όλους (“one size fits all”) και ότι δεν θα πρέπει να προσεγγίζεται το θέμα των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας με ιδεολογικό τρόπο.
Με αυτά τα δεδομένα, οι διακηρύξεις της κυβέρνησης για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων φαίνεται ότι πέφτουν στο κενό, ενώ παραμένουν στο τραπέζι οι προτάσεις του Ταμείου για τις ομαδικές απολύσεις και την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου (απεργίες), χωρίς καν να αναγνωρίζονται ως βάση διαπραγμάτευσης οι συστάσεις που περιλαμβάνονται στο πόρισμα εμπειρογνωμόνων του περασμένου φθινοπώρου.
Μονάδες σε ιδιώτες
Η δεύτερη «βόμβα» σε αυτό το καταληκτικό στάδιο των διαπραγματεύσεων είναι η αναπόφευκτη, όπως όλα δείχνουν, πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ κατ’ εφαρμογή όχι του μνημονίου, αλλά της σχετικής απόφασης που εξέδωσε τον Δεκέμβριο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η οποία ορίζει ως υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου να περάσει σε ιδιώτες η εκμετάλλευση τουλάχιστον 40% των αποθεμάτων λιγνίτη.
Η θέση της ελληνικής πλευράς έχει κατ’ ανάγκη προσαρμοσθεί στην απόφαση του Ευρωδικαστηρίου και πλέον συζητείται η πώληση τεσσάρων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, ενώ επιχειρείται να αναχαιτισθούν οι πιέσεις της Κομισιόν για πώληση και υδροηλεκτρικών μονάδων, προκειμένου να μειωθεί ταχύτερα το μερίδιο αγοράς της επιχείρησης.
Ακόμη και αν υποτεθεί ότι η τελική συμφωνία δεν περιλαμβάνει και πώληση υδροηλεκτρικών μονάδων, κάτι που θα συνιστούσε… ολική επαναφορά του σχεδίου για τη «μικρή ΔΕΗ», στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ αντιτάσσεται σκληρά από την εποχή Σαμαρά, ο τελικός συμβιβασμός δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει πωλήσεις λιγνιτικών μονάδων.
Οι υπολογισμοί του Μαξίμου
Ο προβληματισμός που επικρατεί στα ηγετικά κλιμάκια της κυβέρνησης αφορά το αν και σε ποιο βαθμό μπορούν να γίνουν ανεκτές από το κόμμα ενδεχόμενες υποχωρήσεις στα εργασιακά και στο ενεργειακό, προκειμένου να κλείσει η συμφωνία για την αξιολόγηση και να περάσουμε στο επόμενο στάδιο, δηλαδή σε μια συμφωνία μεταξύ Ευρωπαίων και ΔΝΤ για τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, η οποία θα οδηγήσει, με τη σειρά της, στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ.
Πέρα από το αφήγημα της αποκατάστασης της σταθερότητας στην οικονομία και της τόνωσης των αναπτυξιακών ρυθμών, το Μαξίμου μπορεί να επικαλεσθεί στον εσωτερικό διάλογο και το γεγονός ότι έγινε δεκτό από τους πιστωτές να νομοθετηθούν, για να ισχύσουν ταυτόχρονα με τα μέτρα που προτείνει το Ταμείο (μείωση αφορολόγητου και συντάξεων) τα «αντίμετρα» που θα συμφωνηθούν με τους δανειστές.
Έτσι, θα μπορεί να υποστηριχθεί ότι η συμφωνία είναι ισορροπημένη και δεν οδηγεί σε μεγαλύτερη λιτότητα, κάτι που δικαιώνει τη ρητορική του Μαξίμου («ούτε ένα ευρώ πρόσθετης λιτότητας»).
Από την άλλη, όμως, μια συμφωνία για τα εργασιακά που δεν θα περιλαμβάνει κάποιας μορφής επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων θα ήταν «κόκκινο πανί» για την αριστερή πτέρυγα του κόμματος. Επιπλέον, η πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ θα συναντήσει ισχυρή αντίσταση από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που εκλέγονται σε περιοχές με μονάδες της ΔΕΗ, χωρίς να αποκλείονται και πιο γενικευμένες αντιδράσεις, αφού και οι συνδικαλιστές της επιχείρησης προγραμματίζουν δυναμικές κινητοποιήσεις, οι οποίες θα ανεβάσουν το πολιτικό θερμόμετρο.
Τις επόμενες ημέρες, το Μαξίμου καλείται να επιλέξει ανάμεσα στο γρήγορο κλείσιμο της συμφωνίας, έστω και με αυτούς τους δυσμενείς όρους και σε μια επικίνδυνη παράταση της στασιμότητας, αφού πλέον οι δανειστές έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να ξαναστείλουν στην Αθήνα τα κλιμάκια των θεσμών, αν δεν είναι βέβαιο ότι θα επιτευχθεί συμφωνία.
Μια στασιμότητα αυτής της μορφής, δηλαδή το πέρασμα του χρόνου ως το επόμενο Eurogroup, μόνο με ορισμένες εξ αποστάσεως επαφές, δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει εύκολα ανεκτό από τους συντελεστές της πραγματικής οικονομίας και από το τραπεζικό σύστημα.
Κατηγορία Πολιτική
 
Πέρασαν πάνω από δύο χρόνια από την Συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου του 2015, την οποία οι κύριοι Τσίπρας και Βαρουφάκης επιμελώς είχαν αποκρύψει από τον λαό και το ελληνικό κοινοβούλιο.
Πάνω από δυο χρόνια πέρασαν και από την 20ή Μαρτίου 2015, όταν ο κ. Τσίπρας έλαβε μέρος σε μια οκταμερή και συναντήθηκε με την κ. Μέρκελ, προκειμένου να…επιβεβαιωθεί η Συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου 2015 (που πέρασε πια στην Ιστορία ως ένα από τα πιο κρυφά κείμενα της ζώσας μνήμης).
Τότε, είχαν συμφωνήσει επί όλων εκείνων που, ως αντιπολίτευση, πολεμούσαν και διακήρυσσαν ότι δεν θα εφαρμόσουν.

Και δεν τα εφάρμοσαν! Με τη διαφορά ότι επειδή ακριβώς δεν τα εφάρμοσαν αφού τα συμφώνησαν – μόνο και μόνο για να κρύψουν τις διάφορες «λίστες μεταρρυθμίσεων» που έστελνε ο κ. Βαρουφάκης και για την επέκταση της δανειακής σύμβασης που ορκίζονταν ότι δεν θα δεχθούν και για την παραμονή του ΔΝΤ που θα έδιωχναν με τις κλωτσιές – ο λογαριασμός ήλθε βαρύς το καλοκαίρι του 2015.
Το μόνο που είχαν κάνει σ’ εκείνη την σκοτεινή περίοδο ήταν… βαφτίσια! Δεν βάφτισαν μόνο την τρόικα… θεσμούς! Βάφτισαν και το ίδιο το Μνημόνιο, το οποίο ονόμασαν… Συμβόλαιο για την Ανάκαμψη και την Ανάπτυξη (Contract for Recovery and Growth of the Greek Economy)!
Και τότε μας είχαν πει ότι οι συναντήσεις των τεχνικών κλιμακίων θα γίνονται στις Βρυξέλλες (Brussels Group). Μετά το αντέστρεψαν. Και είπαν ότι «οι συνομιλίες για θέματα πολιτικής λαμβάνουν χώρα στις Βρυξέλλες, οι αποστολές για τη συγκέντρωση πληροφοριών λαμβάνουν χώρα στην Αθήνα».
Τελικά, απλώς έφεραν την τρόικα – κουαρτέτο – θεσμούς στο Χίλτον.
Επί δύο χρόνια πήγαιναν και έρχονταν, έφευγαν και τους παρακαλούσαν να επιστρέψουν.
Και τελικά Τσακαλώτος και Αχτσιόγλου βρέθηκαν να «διαπραγματεύονται» στις Βρυξέλλες και μετά σ’ αυτούς προστέθηκε και ο Σταθάκης.
Και δεν κουνιέται φύλλο!
Μήπως θυμάστε τι έλεγαν όταν, τον Ιούλιο του 2014, με πρωτοβουλία Σαμαρά, οι συζητήσεις με τους δανειστές μεταφέρθηκαν στο Παρίσι;
Τότε, η χώρα είχε ανακτήσει την αξιοπιστία της και είχε συμφωνηθεί τα τεχνικά κλιμάκια να βρίσκονται στην Αθήνα, αλλά οι - σε ανώτερο επίπεδο - συζητήσεις να γίνονται στο Παρίσι, στην έδρα του ΟΟΣΑ.
Αμέσως άρχισε το πανηγύρι: Ότι δεν επιβεβαιώνεται κάτι τέτοιο, ότι ο έλεγχος θα γίνει στην Αθήνα, ότι πάγωσε το χαμόγελο στα χείλη της κυβερνητικής εκπροσώπου και άλλα τέτοια. Τελικά, η συνάντηση των Παρισίων επιβεβαιώθηκε και πραγματοποιήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2014.
Και τι έλεγε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ (στις 29 Ιουλίου 2014); Μα ότι «είναι προφανές ότι στην κυβέρνηση δεν βγαίνει το μέτρημα με τους βουλευτές για την προεδρική εκλογή, για αυτό και φτιάχνουν ένα νέο επικοινωνιακό παιχνίδι με την τρόικα αλλάζοντας απλά σκηνικό και μεταφέροντάς το εκτός Ελλάδος. Ο κ. Σαμαράς και η κυβέρνησή του συνεχίζουν ακάθεκτοι μαζί με την τρόικα την αδιέξοδη πολιτική των μνημονίων. Μόνο που τώρα αυτά, θα "συμβαίνουν και εις Παρισίους". Όχι για πολύ ακόμα».
Και τι έλεγαν οι μελλοντικοί συνεταίροι τους, οι ΑΝΕΛ; Τα ακόλουθα:
Ο Εκπρόσωπος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, Βουλευτής Επικρατείας Τέρενς Κουίκ, σχολιάζοντας την πληροφορία που μεταδόθηκε από την Ουάσιγκτον, ότι με αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, η Τρόικα δεν θα έλθει το Σεπτέμβριο στην Αθήνα για έλεγχο, αλλά οι Έλληνες υπουργοί θα πάνε στο... Παρίσι να την συναντήσουν και εκεί να ελεγχθούν, δήλωσε το εξής:
«Δεν φτάνει που επί τέσσερα χρόνια έσκυβαν το κεφάλι τους στους υπαλλήλους της τρόικας που ερχόντουσαν στην Αθήνα για να τους δίνουν και να επιβλέπουν την εκτέλεση των εντολών τους, τώρα οι Έλληνες υπουργοί, με πρωτοφανή απόφαση της ελληνικής συγκυβέρνησης, θα πηγαίνουν από το Σεπτέμβριο στο Παρίσι για να δίνουν εξετάσεις στην τρόικα, μετατρέποντας τον εαυτό τους σε απαράδεκτο περιοδεύοντα θίασο».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η «Χρυσή Αυγή»: «Το θέατρο σκιών των υπαλλήλων των τοκογλύφων μεταφέρεται από την Αθήνα στο Παρίσι, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Η οικονομία μας καταστρέφεται και ο εθνικός μας πλούτος παραχωρείται σε ξένες δυνάμεις. Μόνο η Χρυσή Αυγή μπορεί να εξασφαλίσει άμεση καταγγελία του Μνημονίου και των τοκογλυφικών δανειακών συμβάσεων με στόχο την επανεκκίνηση της ελληνικής παραγωγής και την οικονομική ανάταση της χώρας».
Τώρα που τρέχουν ο ένας πίσω από τον άλλο στις Βρυξέλλες (και μάλιστα όχι επειδή το ζήτησε η κυβέρνηση, αλλά επειδή οι δανειστές δεν δέχονταν να στείλουν τους εκπροσώπους τους στην Αθήνα), όλα μοιάζουν φυσιολογικά!
Και μια «λεπτομέρεια»: Είναι λάθος να υποστηρίζουμε ότι ζούμε «μέρες του 2015». Γιατί το 2015 είχαν ακόμη το «λίπος» από την κυβέρνηση την οποία είχαν ανατρέψει για να… φέρουν την ανατροπή και να διώξουν την τρόικα!
Λόγω της διάλυσης της οικονομίας, δυστυχώς τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από το 2015…
Κατηγορία Πολιτική
 
 
Σοκ και δέος στις μυστικές δημοσκοπήσεις | Τρίβουν τα μάτια τους στον ΣΥΡΙΖΑΈβγαλαν τα μάτια τους οι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου, διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας τα… ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων.
Τελικά δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν τίποτα το ενθαρρυντικό για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, που παρουσιάζει ακατάσχετη αιμορραγία ψηφοφόρων.
Όταν παρουσίασαν την ανάλυση των ποιοτικών στοιχείων, ένας συνεργάτης του πρωθυπουργού τους είπε, ότι έχει ενδιαφέρον το ποσοστό των αναποφάσιστων οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η απάντηση που του έδωσε έμπειρος επικοινωνιολόγος και στέλεχος σήμερα της κυβέρνησης, τον προσγείωσε απότομα.
Οι αναποφάσιστοι είναι οι πιο αποφασισμένοι απ΄ όλους να τιμωρήσουν το κυβερνών κόμμα γι΄ αυτό μην περιμένετε να επιστρέψουν, είπε ο έμπειρος επικοινωνιολόγος και η συζήτηση έκλεισε οριστικά.
«Ξεχάστε τις εκλογές, γιατί κινδυνεύουμε να καταποντίσουμε», ήταν το μήνυμα του Μαξίμου, προς κάθε κατεύθυνση και αυτό ανέλαβε να το μεταφέρει ένας στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν κάλπες, για να διασώσουν ένα αξιοπρεπές ποσοστό και να παραμείνει το κόμμα στην κεντρική πολιτική σκηνή, ως αξιωματική αντιπολίτευση.
Κατηγορία Πολιτική

Εκπαιδευτικά Νέα